Ardian Murraj: E Hëna e tretë e muajit Shkurt në SHBA njihet si “Dita e Presidentëve” dhe është një festë zyrtare kombëtare. Nga njohja juaj kur u vendos ajo dhe çfarë i bën kjo ditë bashkëkombasit të mendojnë dhe mënyrën se si ta kujtojnë dhe ta festojnë atë?
Aristotel Mici: – “Dita e Presidentëve” në Amerikë ka filluar të festohet që nga viti 1885 dhe është vendosur e Hëna e tretë e Shkurtit që koincidon me datëlindjet e dy persidentëve të mëdhenj të Amerikës. E presidentit George Washington (22 Shkurti) dhe Abraham Lincoln (12 Shkurti) dhe midis këtyre dy datave zgjidhet dita e Hënë si Dita e Presidentëve. Kjo është festë në mbarë Amerikën dhe një ditë simbolike sepse të gjithë presidentët e e zgjedhur nga populli dhe përfaqësojnë vullnetin dhe sovranitetin e popullit.
Ardian Murraj: – Ju e nisët si një referat gati 12 vjet më parë këtë temë dhe më pas arritët të botonit një libër. Pra në këtë kërkim arkivor materialesh dhe kurreshtar që keni grumbulluar si mund t’i ndani ato si elementë dhe të dhëna të shkencës së historisë për njohje?
Aristotel Mici: – Lidhur me “Ditën e Presidentit”, unë kisha disa ngacmime të karakterit shkollor dhe historik për të njohur më shumë vendin dhe për të qenë qytetar të Amerikës me një lloj formimi për vendin ku jetojmë. Kështu nga leksionet e dëgjuara dhe librat e lexuar arrita të konceptoj disa nga personalitetet e mëdha të historisë së Amerikës dhe të zgjedh katër presidentët për të cilët mblodha materialet dhe botova librin “Presidentët Amerikanë në Monumentin e Malit Rushmore”, ku jepen katër portrete presidentësh. Kjo nuk është një zgjedhje e imja, por është zgjedhja e vetë popullit amerikan, artistëve amerikanë dhe ndërgjegjja e historisë amerikane bëri që këta te katër presidentë të lartësohen ne një monument madhështor, ndoshta më i larti në botë në shtetin e South Dakota-s, në një mal 1745 metra të lartë. Atje ngrihen portretet e katër presidentëve ku sejcili prej tyre ka një bust me lartësi 18 metra. Karakteristike për t’u treguar është se mali ku janë gdhendur ata është prej graniti që nuk dëmtohet nga rreshjet dhe errozioni, dielli dhe era. Skulptori i njohur Gutzon Borglum (me një grup prej 400 gur gdhendësish punoi nga viti 1927-1941). Presidenti i kohës Calvin Coolidge e cilësoi këtë vepër si një vend të shenjtë dhe altar. Ky vend vizitohet nga miliona njerëz amerikanë dhe nga vende të tjera të botës. Vizita atje të njeh me katër kolona të historisë së SHBA-së . Presidentin (1-rë) George Washington (1732-1799) që sa ishte gjallë u quajt “Ati i kombit të vet”. Presidenti (3-të) Thomas Jefferson (1743-1826) që ishte autori i Deklaratës së Pavarësisë. Presidenti (16-të) Abraham Lincoln (1809-1865) i cili shpëtoi unionin e 50 shteteve nga përçarja dhe shkëputja. Presidenti (26-të) Theodore Roosevelt (1858-1919) një nga reformatorët e Amerikës i cili deklaroi se SHBA nuk është vetëm një fuqi kontinentale, por është një fuqi botërore.
Në vijim shkrimi i studiuesit Aristotel Mici
Presidenti Washington dhe Revolucioni Amerikan
Portret historik
Për gjithë meritat e tij prej strategu, ligjvënësi, dhe udhëheqësi vizionar, Presidenti Washington u quajt që me gjalljen e tij “Ati i kombit të vet”.
George Washington, Presidenti i parë i Amerikës, lindi më 22 shkurt të vitit 1732 në Mount Vernon, të Virginia-s. Prindërit e tij qenë latifondistë të pasur që zotëronin plantacione të gjëra tokash. Kur ishte njëmbëdhjetë vjeç i vdiq i ati . Atëherë ai u mbështet për ecurinë e tij mësimore dhe edukative tek i vëllai i madh (nga babai), Laurenci, i cili ishte një oficer i kulturuar. George Washingtoni e kishte figurë ideale të vëllanë dhe e imitonte atë; ndiqte këshillat dhe mësimet e tij. Ai ishte krenar për të. Washingtoni e kishte shpresë të vëllanë, po ai nuk ishte mirë me shëndet se vuante nga tuberkulozi. Kur Laurenci do të shkonte në ishullin Barbados (zona e Karaibeve) për kurim klimatik, me 1751, Washingtoni e shoqëroi atë, duke shpresuar ashtu se klima e ngrohtë do t`ia përmirësonte shëndetin. Po nuk qe fat. Laurenci vdiq një vit më vonë, me 1752. Mbas kësaj ngjarjeje të hidhur mbështetja kryesore e djaloshit të ri, do të bëhej e ëma. Mary Washington, që ishte një grua autoritare dhe serioze. Kur Washingtoni deshte të shkonte në shkollën e Marinës, ajo nuk ia aprovoi atë dëshirë. Dhe më vonë, kur i biri, ëndërronte për të vajtur për studime në Angli, ajo përsëri u bë pengesë, duke i kujtuar fermën që duhej të administronte. Sidoqoftë ai e bëri një shkollë. George Washingtoni ndoqi një kurs special në kolegjin shumë të njohur për atë kohë “William and Mary”, që ndodhej në Williamsburg të Virginias. Atje, në atë kolegj ai u diplomua si topograf dhe kontrollor tokash. Ndërkohë, qysh në rininë e parë, Washingtoni po dallohej edhe për aftësitë ushtarake. Në moshën njëzet e një vjeçare ai fitoi gradën e majorit. Në praktikën e përditshme Washingtoni po dukej gjithnjë e më shumë si një ushtarak i talentuar. Guvernatori i Virginias, i cili i kishte parë prirjet e tij , të shkathta prej oficeri, e thirri dhe i tha se do ta bënte komandant të ushtrisë për gjithë Virginian. George Washington e pranoi atë detyrë. Ishte viti 1755. Atëherë ai ishte vetëm 23 vjeç.
Më 1758 Washington-i njihet me një vejushe të re, Martha Kustis. Ajo ishte 25 vjeçe dhe kishte dy fëmijë. Washingtoni ra në dashuri dhe u martua me të.
Në atë kohë, në mes të shekullit XVIII, Anglia kishte 13 koloni në Amerikën e Veriut. Njerëzit që jetonin nëper koloni quheshin kolonistë. Ata përgjithesisht ishin me origjinë angleze, irlandeze, holandeze, por kishte edhe nga nacionalitete të tjera.
Qeveritarët anglezë i detyronin kolonistët (banorët e kolonive) të paguanin taksa të ndryshme. Ndërkohë kolonistët nuk kishin përfaqësitë e tyre në qeverisjen e vendit. Kjo ishte një padrejtësi që kolonistët nuk po e duronin dot më. Mbreti i Anglisë, George i Tretë, nuk po i merrte parasysh kërkesat e kolonistëve. Ai qe i vendosur që kolonistët t`i bindeshin dhe të paguanin taksa vazhdimisht pa kundërshtim. Populli i të 13 Kolonive Britanike po zjente atëherë nga shpirti i revoltës kundër sundimit shfrytëzues të Mbrtërsë së Anglisë. Gjithë banorët e kolonive po përqafonin gjithnjë e më shumë sloganin: “No taxation Without Representatives”, që do të thoshte “jo taksa pa përfaqësuesit tanë”. (No taxation without representation. Jo taksim pa përfaqësim)
Ndërkohë, pas Paqes së Parisit të vitit 1763, në banorët e kolonive qe zgjuar edhe ndjenja e kombëtarisë. Kolonistët kishin filluar ta quanin veten jo “englezë”, po “englezo-amerikanë”, ose vetëm amerikanë. Ishte koha kur qenë krijuar organizatat patriotike si “The sons of Liberty” dhe “Daughter of Liberty”, kur po dalloheshin mendimtarë e aktivistë të shquar si George Washingtoni, Patrik Henry, Samuel Adams, John Adams, ThomasJefferson e të tjerë. Në këtë kohë Patrick Henry do të deklaronte trimërisht në sallën e përfaqësuesve të Virginias: “Give me liberty or give me the death” (më jep lirinë, ose më jep vdekjen), e thënë shkurt shqip, thirrje për “Liri a vdekje”.
Nga dita në ditë atmosfera revolucionare po bëhej gjithnjë e më shpërthyese në të gjitha kolonitë Britanike të Amerikës së Veriut. Shenja e parë e rëndësishme e stuhisë revolucionare ishte Masakra e Bostonit, më 5 Mars,1770. Këtë ditë mijëra bostonianë dolën në revoltë popullore kundër sundueve anglezë. Ata ecnin duke hedhur parulla protestuese. Ushtarët britanikë, të pazotë për ta frenuar turmën e revoltuar, hapën zjarr mbi popull. Nga të shtënat u vranë pesë protestues dhe u plagosën me dhjetra të tjerë Kjo ngjarje e përgjakshme bëri bujë dhe jehona e saj u ndje në të gjitha kolonitë. Masakra e Bostonit u bë preludi i Revolucionit Amerikan.
Me këte rast duhet të kujtojmë se ushtarët që qëlluan me armë zjarri mbi demonstruesit, si edhe ata që dhanë urdhërin, u akuzuan dhe dolën para gjyqit. Qeveria nuk ndërhyri te gjyqësori për këtë çështje; dhe e treta gjë, që mbahet mend, është se avokati mbrojtës për të pandehurit, do të ishte John Adams, një nga ideatorët e Revolucionit Amerikan, i cili do të zgjidhej pas Washington-it, Presidenti i Dytë i Amerikës.
Tre vjet më vonë, më 16 Dhjetor, 1973, një grup patriotësh, të maskuar me veshje si indianë indigjenë, u futën në anijet e ngarkuara me pako të mëdha çaji, të cilat i hodhën në det në gjirin e Bostonit . Për këtë aksion patriotik antiqeveritar, juristi John Adams, do të shprehej: “This is the most magnificent movement of all”. (Kjo është lëvizja më madhështore nga të gjithat).
Pastaj, pas dy vjetësh, në Prill 1775, shpërtheu beteja e Lexington-it, që u bë fillimi i pandalshëm i revolucionit Amerikan që po ndizej në të gjitha kolonitë Britanike.
Atëherë, në këto rrethana revolte dhe proteste masive, u mblodh në fshehtësi dhe në mënyrë shumë sekrete Kongresi Kontinental Amerikan, që filloi më 5 shtator 1774. Ky kongrese qysh në mbledhjen e tij të parë diskutoi për çështjen e pavarësisë së kolonive, por ende nuk vendosi të shpallte menjëherë luftë për independencë. Megjithatë, kjo luftë dukej se ishte e pashmangshme. Kolonistët tashmë e dinin se nuk kishin ç`të prisnin më nga Anglia.
Në mbledhjen e tij të dytë, më 15 Qershor 1775, Kongresi Amerikan, duke shqyrtuar për organizimin dhe drejtimin e një ushtrie, që të përballonte luftën me Mbretërinë e Anglisë, vendosi që të zgjidhte edhe komandantin e përgjithshëm të kësaj ushtrie. Kongresi aprovoi propozimin e juristit të njohur, John Adams, i cili sugjeroi që George Washingtoni të emërohej komandant i përgjithshëm i ushtrisë Amerikane. Këtë detyrë ai e filloi më 2 korrik 1775 në shtetin e Massachusettsit. Që këtej Washingtoni do të niste marrshimin e tij triumfal për Pavarësinë e Amerikës. Do të ishte ky komandanti i famshëm, që si një strateg i talentuar, që njihte artin ushtarak të kohës, do të udhehiqte ushtrinë e Revolucionit Amerikan në tërë ato beteja fitimtare.
Pas gati një vit luftimesh, që nga koha kur George Washingtoni mori detyrën e kryekomandantit, Kongresi Amerikan më 4 Korrik 1776, do të shpallte Deklaratën e Pavarësisë. Ky lajm i shumëpritur u bë publik në sheshin para godinës shtetërore të Filadelfias më datën 8 korrik. Atë ditë Korriku një kambanë e madhe buçiti. (The Big Bell rang). Ajo kambanë, që peshon 943-kilogram, e ka gjuhëzën e saj prej me shumë se 22 kilogram. Me buçitjet e saj kambana mblodhi në shesh me dhjetra e mijëra njerëz për të dëgjuar fjalët e Deklaratës së Pavarësisë. Ideatori dhe hartuesi kryesor i kësaj Deklarate ishte Thomas Jefferson, i cili u quajt “Ati i Deklaratës se Pavarësisë”
Firmëtari i parë i këtij dokumenti historik qe presidenti i Kongresit Kontinental, John Hancock, i cili e shkroi emrin e vet me shkronja të zmadhuara, duke thënë: “I guess King George will be able to read that” (“Unë e marr me mend se mbreti George do të arrijë ta lexoj këtë”).
Në pjesën e parë Deklarata konfirmonte se njerëzit janë të barabartë para ligjit. Në pjesën e dytë flitet për qëndrimin kritik ndaj mbretit të Anglisë, George i Tretë, i cili pat abuzuar me pushtetin dhe se kolonistët kishin të drejtë të rebeloheshin ndaj regjimit të tij. Dhe, në pjesën e tretë të këtij dokumenti historik deklarohej se kolonitë Britanike shpalleshin tani e përgjithëmonë “The United States of America” (Shtetet e Bashkuara të Amerikës)
I mbështetur në parimet e Deklaratës së Pavarësisë, George Washington-i do të udhëhiqte me trimëri e zgjuarsinë e një strategu të vërtetë ushtrinë revolucionare të Amerikës në sa e sa beteja të përgjakshme, duke nisur që nga beteja famshme e Saratogës, te Long Island, Princeton, Trenton e deri te beteja e Yorktown-it, më 19 Tetor 1781. Këtë ditë gjenerali anglez Lord Cornwallis me gjithë ushtrinë e tij prej 7,200 trupash iu dorëzua Komandës së Gjeneral Washington-it. Dy ditë pas kësaj ngjarjeje banda e ushtrisë britanike do të këndonte këngën:
“The World turned upside down” që do të thotë se bota u kthye përmbys.
Me këtë betejë do të mbyllej epopeja heroike e popullit Amerikan për pavarësi.
Kështu në kontinentin e Amerikës së Veriut u krijua një shtet i ri, dhe një komb i ri.
Ky shtet i ri do të njihej botërish, mbas shtatë vjet luftimesh, prej të gjitha vendeve, më datën 3 shtator, 1783, në bazë të vendimeve të Traktatit të Paqes, që u mbajt në Paris midis Mbretërisë së Anglisë dhe ShBA-së.
Revolucioni Amerikan doli vërtetë fitimtar, por vendi nuk po qeverisej ende nga një kushtetutë e kompletuar. Në të vërtetë të trembëdhjetë Shtetet e Amerikës qenë marrë vesh që të administroheshin nga një dokument i titulluar “Artikuj të Konfederatës” (The Articles of Confederation), që ishin në thelb vazhdimi i orientimeve të Kongresit të Dytë Kontinental.
Koha po kërkonte që Amerika të udhëhiqej nga një kushtetutë më e studjuar. Revolucionarët amerikanë progresivë e dinin që fitorja kundër anglezeve ishte vetëm fillimi. Ruajtja e fitores dhe forcimi i pushtetit qendror ishin shumë të rëndësishme. Lidhur me këtë problem midis ligjvënësve amerikanë lindi një debat i ashpër. Ishin krijuar dy grupe. Ata që kërkonin forcimin e pushtetit qendror, pra, qevrinë e gjithë kombit, quheshin Federalistë. Midis tyre ishin Washington-i, Hamilton-i, Medison-i, James Willson.
Aleksandër Hamilton, që kishte punuar për një kohë të gjatë si sekretar personal i Washington-it, e shprehte hapur mospëlqimin e tij për “Artikujt e Konfederatës”. “Kombi, shkruante ai, është si një i sëmurë, dhe që të shërohet do një ilaç të fortë dhe ky ilaç qartësonte ai, është një qeverisje e fortë nacionale”. Kurse ata që nuk donin një qeveri të fortë nacionale, por një qeveri të fortë të shteteve të veçanta, u quajtën Antifederalistë. Këta të fundit nuk e donin një qeveri qendrore federative të fortë, sepse, sipas tyre, një qeveri e tillë fuqiplotë do të zëvendësonte tiraninë britanike me një tjetër qeveri të fuqishme. Midis opzitarëve antifederalistë, që nuk donin ratifikimin e kushtetutës ishte edhe revolucionari ardent i orëve të para të Revolucionit Amerikan, Patrick Henry, që arsyetonte se kështu me një qeveri qendrore të fortë “presidenti bëhet një zyrtar shumë i lartë, i cili fare lehtësisht kthehet në mbret”. Pra, midis 13 Shteteve të Bashkuara të Amerikës egzistonte një konfuzion politik përsa i përkiste administrimit shtetëror.
Në një atmosferë të tillë plot me debate dhe kundërshtime të ndërsjellta, në verën e vitit 1787 mblidhet në Filadelfia Konventa Konstitucionale. Delegati brilant i kësaj konvente do të ishte Xhejmes Medison… Ai ishte më i riu , por më i përgatituri, më i kulturuari, më profesionali për gjithë çështjet konstitucionale. Ai do të ishte hartuesi kryesor i kushtetutës së re Amerikane, prandaj do të quhej nga të gjithë si “Ati i Kushtetutës”.
Megjithë mesazhet dhe informacionet juridike që jepte me shumë mençuri Medison-i, mosmarrëveshjet nuk qenë sheshuar. Më në fund, delegati i shtetit Konektikat Roger Sherman propozoi kompromisin e tij të famshëm, që gjeti konsensus nga shumica. Në bazë të ketij kompromisi gjithë shtetet do të përfaqësoheshin në kongrese në mënyrë të barabartë, duke pasur në Senat nga dy senatorë secili, kurse popujt e shteteve do të zgjidhnin përfaqësuesit e tyre për në Dhomën e Përfaqësuesve të popullit sipas sasisë së banorëve në mënyrë proporcionale.
Si përfundim, pas shumë debatesh dhe polemikash Kushtetuta qe hartuar dhe më 17 shtator të vitit 1787 ishte gati për t`u firmosur nga delegatët e pranishëm të shteteve. Shteti i Delaware-it e firmosi i pari Kushtetutën e re, më 7 dhjetor 1787. Të fundit e firmosën delegatët e shtetit Rhode Island, në Majin e vitit 1790.
***
Ishte e qartë për të gjithë se figura qendrore në Amerikë si gjatë Revolucionit, dhe në vitet pas tij, qe ajo e George Washington-it. Ai e kishte fituar dashurinë e popullit me trimërinë, zgjuarsinë dhe modestinë e tij. Pse e themi edhe me modestinë e tij? Së pari këtë anë të figurës së tij e tregojnë biografët: kur Kongresi Kontinental Amerikan e propozoi Washington-in si komandant të përgjithshëm të ushtrisë amerikane, ai me modesti u deklaroi të pranishmeve: “Unë nuk e ndjej veten të zot për detyrën e komandantit”. Por Kongresi ishte i vendosur që atë funksion do t`ia besonte vetëm atij. Atëherë, me sinqeritetin e tij Washingtoni iu drejtua përsëri Kongresit, duke pohuar se po e pranonte detyrën e komandantit të përgjithshëm, po nuk pranonte të paguhej për atë shërbim në ushtrinë e revolucionit.
Një vit para se të përfundonte lufta kundër kolonizatorëve britanikë, një kolonel i ushtrisë së tij tha midis të tjerave:” Amerika e çliruar duhet të bëhet monarki me Washington-in mbret”. Ndërsa Washington-i i dha atij me një herë një përgjigje kundërshtuese: “………ju kurrë nuk mund të gjeni një person tjetër më mos pranues se sa unë për këtë ide”.
Washingtoni kishte fituar admirimin e gjithë popullit amerikan. Një gjeneral, bashkëluftëtar i kohës së tij, ka shkruar në kujtimet e e veta se “George Washington-i ishte i pari në luftë, i pari në kohë paqeje, i pari edhe në zemrat e bashkëqytetarëve”. Mirëpo siç thonë biografët, pas mbarimit të luftimeve Washington-i e ndjente veten të lodhur dhe nuk kishte synime për të marrë përsipër detyra të larta shtetërore. Diku në biografinë e tij shkruhet se kur ikën ushtarët e fundit anglezë nga Amerika dhe vendi qe çliruar përfundimisht nga sundimi i mbretit të Anglisë, Washington-i u tha bashkëluftëtarëve në një mbledhje të posaçme: “Ju e shikoni se si më janë bërë gri flokët nga thinjat në luftime. Shikimi më është dobësuar. Tani unë jam duke e zbritur kodrën, jam 52 vjeç. Tani unë dua të shkoj në shtëpinë time”. Deshte të çlodhej. Dhe vërtetë ai vajti në shtëpinë e tij, në Mount Vernon, në fermën e vet, ku e priste familja. Po nuk kishin kaluar dhe aq shumë ditë që kur Washington-i, pat mbrrijtur atje, kur i vjen pa pritur një letër nga shokët e tij prej Philadelphia-s.
“ Lexoma, ti Martha,” i tha së shoqes.
“Shokët e tu janë mbledhur për të bërë ligjet në një kuvend, po ata të kërkojnë ty që të jesh në krye – foli Martha duke lexuar letrën me kujdes.
“Unë kam nevojë të rri këtu në fermë”, tha ai sapo dëgjoi ato fjalë të Marthës.
“Ndërsa vendi ka nevojë për ty” ia ktheu ajo, duke buzëqeshur. Atëherë Washingtoni mori rrugën ende i paqetësuar, dhe shkoi në mbledhjen e Philadelphia-s. ku delegatët e zgjodhën President të Konventës Konstitucionale.
Për meritat e tij të larta gjatë luftës si gjeneral i shkëlqyer si edhe për përkushtimin ndaj popullit, Kongresi e zgjodhi Washington-in në mënyrë unanime Presidentin e Parë të ShBA-së më 30 Prill të vitit 1789. Washington-i qe futur thellë në zemrën e popullit, qe bërë pjesë e ndërgjegjes së popullit dhe kombit të ri Amerikan. Ai u zgjodh president edhe për katër vjetet e legjislaturës se dytë. Po kur i propozuan Washington-it edhe për radhën e tretë, ai jo vetëm nuk pranoi, po la edhe një porosi që … “asnjë president të mos zgjidhej më shumë se dy herë radhazi”. Kjo këshillë e tij u pranua dhe u bë ligj e normë morale në politikën amerikane. Ky është një shembull i shkëlqyer nga i cili mund të mësojnë gjithë presidentët e botës, dhe gjithë kryetarët e qeverive . Ky orientim i Presidentit të Parë të Amerikës fliste për gjykim e tij visionar lidhur me të ardhmen e Amerikës, që do të kishte rëndësi të posaçme për jetën politike dhe konstitucionale, që shmang kultin e individit si edhe autoritarizmin e liderit, gjoja, “të pazëvendësueshëm”
***
George Washington-i, që u shqua si një strateg i Revolucionit Amerikan dhe drejtues i sigurt i jetës së vendit, ishte edhe një diplomat largpamës. Biografët e tij shkruajnë se ai qe edhe një vizionar i mprehtë në arenën diplomatike. Filozofia e tij në fushën e politikës së jashtme ishte ajo e ekuilibrit të Amerikës. Në atë kohë ai kishte mendimin që të evitoheshin aleancat ushtarake dhe veprimet luftarake që nuk kishin të bënin me zhvillimin e vendit. Gjithë energjitë dhe resurset e Amerikës duhet të përdoreshin për fuqizimin e Amerikës, për forcimin e ekonomisë së saj.
Në kohën e presidencës së Washington-it lindi një mosmarreveshje lidhur me politikën e jashtme. Konkretisht, në një konflikt anglo-francez, Thomas Jeffersoni kërkonte që SHBA të mbështeste Francën e të merrte anën e saj, kurse Alexander Hamilton këmbengulte që Amerika të mbështeste Anglinë e të anonte nga Anglia. Në këto momente kritike dhe delikate për shtetin e ri Amerikan, u desh gjykimi largpamës i Presidentit Washington, që mbrojti idenë e neutralitetit të Amerikës në konfliktin midis dy fuqive të mëdha ndërluftuese të kohës në Europë, Francës dhe Anglisë. Siç tregon në librin e vet Marian Leighton, me zgjuarsinë e tij diplomatike, Presidenti Washington orientoi situatën dhe politikën e jashtëme, duke theksuar se “Amerika nuk kish as miq e aleanca të përhershme dhe as armiq të përhershëm, por vetëm interesa të përhershme.”
Presidenti i parë i Amerikës, George Washington, vdiq më 14 dhjetor 1799, në Mount Vernon, në moshën 67 vjeç. Ai u nda fizikisht nga gjiri i shoqerisë Amerikane, por ngeli i gjallë e i nderuar në kujtesën e mbarë popullit, si simboli i unitetit amerikan. Mjafton të themi se kryeqyteti i SHBA-së, Wahington DC mban emrin e tij,. Ai është i vetmi president emrin e të cilit e mban një shtet në Amerikë.. Shumë rrugë, bulevarde, sheshe dhe institucione mbajnë gjithashtu emrin e tij. Për gjithë meritat e tij prej strategu , ligjvënësi dhe udhëheqësi me mendje të ndritur, George Washington-i u quajt me gjalljen e tij “Ati i kombit të vet”.
Bibliografi
Adler D, George Washington Father of Our Country NY, 1995.
Davidson J., The American Nation, MA. Prentice Hall, 1995
Hoobler Th. and D., “George Washington and Presidents` Day”, NY, 1990
Leighton M., “ GeorgeWashington”, Baronetbooks, NY, 1997.
Smith L. and Nici Mare N., Insightfor Today , Boston, 1996
Whitnay D,” The American Presidents, Bookspan, NY., 2001.
Wood G. , The American Revolution, Modern Library, NY, 2002.
Matt Gaetz ka njoftuar se është tërhequr nga nominimi për postin e prokurorit të Përgjithshëm të Shteteve të Bashkuara.
Ai u nominua për këtë post nga republikani, Donald Trump, i cili fitoi zgjedhjet presidenciale amerikane të 5 nëntorit.
Gaetz tha se këtë vendim e ka marrë për shkak të një hetimi federal për trafikim të qenieve njerëzve për shfrytëzim seksual.
Republikani nga Florida e bëri këtë njoftim më 21 nëntor.
Njoftimi erdhi një ditë pasi ai u takua me senatorët në përpjekje për të fituar mbështetjen e tyre për konfirmimin që të udhëheqë Departamentin amerikan të Drejtësisë.
“Përderisa momentumi është i fuqishëm, është e qartë që konfirmimi im padrejtësisht do të ishte shpërqendrim nga puna kritike e tranzicionit të Trumpit dhe [nënpresidentit të zgjedhur amerikan, JD] Vance”, tha Gaetz në një deklaratë për media.
“Nuk ka kohë për të humbur në përplasjen e stërzgjatur në Uashington, prandaj unë tërheq emrin tim nga nominimi për të shërbyer si prokuror i Përgjithshëm”, tha ai.
Tërheqja e tij paraqet një goditje për përpjekjet e Trumpit për të vendosur në krye të departamenteve njerëzit e tij besnikë, teksa ai më 20 janar do të rikthehet në Shtëpinë e Bardhë. Po ashtu, ky rast është sinjali i parë se Trumpi mund të përballet me rezistencë nga anëtarët e partisë së tij. REL
Shtetet e Bashkuara presin që ambasada e saj në Kiev t’i kthehet funksionimit normal të enjten pas mbylljes të mërkurën për arsye sigurie u tha gazetarëve të mërkurën zëdhënësi i Departamentit të Shtetit, Matthew Miller.
Ambasada u mbyll të mërkurën dhe punonjësit e ambasadës u udhëzuan të qëndronin mbrenda në një vend të sigurt, një ditë pasi Ukraina përdori raketa amerikane për të goditur një objektiv brenda Rusisë, një zhvillim që Moska e ka cilësuar si një përshkallëzim të luftë.
Krahas ambasadës amerikane u mbyllën sot edhe disa përfaqësi të tjera diplomatike perëndimore në Kiev.
Diplomatët amerikanë thanë se kishin marrë një paralajmërim për një sulm të mundshëm masiv ajror rus në kryeqytetin ukrainas.
Ky zhvillim vjen pasi zyrtarët rusë u zotuan për një përgjigje ndaj vendimit të Presidentit Joe Biden për të lejuar Ukrainën që të godasë objektiva brenda territorit rus me raketa amerikane. Vendimi i Uashingtonit ka shkaktuar zemërimin e Kremlinit.
Ambasada amerikane tha se mbyllja dhe paralajmërimi për sulm u lëshuan në kontekstin e sulmeve të vazhdueshme me raketa dhe dronë ruse në Kiev ndërsa parashikoi një kthim të shpejtë tek operacionet e rregullta.
Ambasada italiane dhe ajo greke njoftuan se do të qëndrojnë të mbyllura gjatë ditës, ndërsa Mbretëria e Bashkuar tha se ambasada e saj do të qëndrojë hapur.
Lufta, që shënoi 1000 ditë të martën prej fillimit të saj, ka marrë përmasa ndërkombëtare në rritje me dislokimin e trupave të Koresë së Veriut për të ndihmuar Rusinë në fushën e betejës.
Zyrtarët amerikanë thanë se ky zhvillim nxiti dhe ndryshimin në politikën e administratës së Presidentit Biden për armët me rreze të gjatë veprimi.
Si reagim Presidenti rus Vladimir Putin shpalli një doktrinë të re bërthamore, sipas së cilës Moska mund të reagojë me një përgjigje bërthanore edhe ndaj një sulmi konvencional ndaj Rusisë, nga çdo vend që mbështetet nga një fuqi bërthamore.
Ka gjasa që kjo të përfshijë edhe sulmet ukrainase të mbështetura nga Shtetet e Bashkuara.
Udhëheqësit perëndimorë e quajtën vendimin e Moskës një përpjekje për të penguar aleatët e Ukrainës që të ofrojnë mbështetje të mëtejshme për Kievin.
Ndërkohë tregjet e aksioneve u tronditën pasi Ukraina përdori për herë të parë raketa amerikane me rreze më të gjatë veprimi (ATACMS) për të goditur një objektiv brenda Rusisë.
Zyrtarët perëndimorë dhe ukrainas thonë se Rusia po grumbullon raketa të fuqishme me rreze të gjatë veprimi, ndoshta në një përpjekje për të shkatërruar rrjetin elektrik ukrainas ndërsa afron dimri.
Ekspertë të Institutit për Studime Lufte me bazë në Uashington thanë se vendimi amerikan për përdorimin e ATACMS nuk pritet të sjellë ndonjë ndryshim domëthënës në fushën e betejës, por mund të ndihmojë në dobësimin e trupave ruse.
Me kapelen MAGA (Make America Great Again) Presidenti i sapozgjedhur i SHBA-ve Donald Trump iu bashkua Elon Musk në Brownsville të Teksasit për të parë lëshimin e gjashtë testues të një anijeje kozmike të SpaceX Starship, një raketë që synon të dërgojë njerëz në planetin Mars.
Gjithashtu i janë bashkuar senatorët Bill Hagerty dhe Ted Cruz, si dhe Donald Trump Jr dhe kongresmeni Ronny Jackson.
SpaceX po ritentonte një operacion ku përforcuesi i raketës kapet në një bankë uljeje në kthimin e tij në Tokë, i cili u arrit për herë të parë gjatë fluturimit të pestë provë të Starship. Por për shkak të një problemi, SpaceX e ndërpreu planin dhe përforcuesi u hodh poshtë në Gjirin e Meksikës, pas vetëm disa minutash në ajër.
Në fillim të këtij muaji Trump zgjodhi Musk dhe Vivek Ramaswamy për të udhëhequr një “Departament të ri të Efikasitetit të Qeverisë” (Doge).
Trump tha se dyshja do të vepronte në një kapacitet këshillues dhe se Doge nuk do të ishte një departament zyrtar qeveritar.bw
Jetojmë në kohë të çuditshme! Edhe një herë, dëshmitarë të rangut të lartë kanë dëshmuar para Kongresit Amerikan se UFO-t ekzistojnë!
Qëllimi i seancës ishte të sqarohet se çfarë di qeveria amerikane për UFO-t ose UAP-të (dukuri anormale të paidentifikuara). Një gazetar i njohur amerikan hodhi “bombën” që në fillim.
Michael Shellenberger raportoi se qeveria e SHBA po drejtonte një program sekret kërkimor për UFO-t të quajtur “Immaculate Constellation”. Pentagoni mohoi ekzistencën e tij. Por Shellenberger i dha komitetit një dokument që përmbante informacion nga një sinjalizues që synonte të vërtetonte ekzistencën e programit. Aty thuhet ndër të tjera:
“Misioni kryesor i Immaculate Constellation është të mbledhë (…) informacione mbi avionët dhe anijet kozmike të paidentifikuara (…) të klasifikuara si UAP (fenomeni ajror i paidentifikuar) që operojnë në afërsi të instalimeve dhe burimeve ushtarake të SHBA që veprojnë”.
Incidente të frikshme të UFO-ve
Dokumenti përshkruan forma të ndryshme të UFO-ve që janë vëzhguar, të tilla si sfera, disqe, ovale, tic-tacs ose trekëndësha. Përshkruhen gjithashtu incidente të UFO-ve. Një F-22 u rrethua nga disa “rruzulla” të ndezura dhe u detyrua të largohej nga zona e tij e patrullimit.
“F-22 ndryshoi rrugën e tij të fluturimit dhe u përpoq të shmangte, por u kap dhe u rrethua nga rreth 3-6 UAP”. Në një rast tjetër, një ekuipazh helikopteri amerikan vëzhgoi një UFO të bardhë të dilte nga deti dhe të fluturonte larg 20 milje detare larg brigjeve të Kuvajtit.
Videoja e UFO-ve u zhduk nga kompjuteri
Dëshmitarët e tjerë dhanë gjithashtu dëshmi emocionuese mbi fenomenin e UFO-ve – dhe atë që qeveria amerikane duket se di për të.
Dr. Timothy Gallaudet, ish-admiral i marinës dhe ish-kreu i Agjencisë së Kërkimeve Oqeanografike dhe Atmosferike, tha se gjatë një stërvitje, mori një email në rrjetin e sigurt të Marinës.
“Problemi urgjent i sigurisë të fluturimit. Nëse dikush nga ju e di se çfarë është kjo, më tregoni menjëherë. Kemi disa gabime afër dhe nëse nuk e zgjidhim këtë së shpejti, do të duhet të anulojmë stërvitjen”.
Bashkëngjitur ishte video e ashtuquajtura “Go Fast” që pilotët kishin regjistruar nga një UFO. “Të nesërmen emaili u zhduk nga llogaria ime,” tha Gallaudet.
Gallaudet theksoi se ekziston një “imperativ moral” për të zbuluar të vërtetën rreth UFO-ve. “Ne e dimë (…) sipas deklaratave (…) të sinjalizuesve të besueshëm, (…) se ne nuk jemi inteligjenca e vetme e avancuar në univers”.
“UFO-t monitorojnë objektet ushtarake”
Luis Elizondo, ish-agjent i zbulimit dhe ish-kreu i programit të UFO-ve të Pentagonit tha se “teknologjitë e avancuara, as nga qeveria jonë dhe as nga ndonjë qeveri tjetër, po monitorojnë instalimet ushtarake në mbarë botën. Për më tepër, Shtetet e Bashkuara posedojnë teknologji UAP, ashtu si edhe disa nga kundërshtarët tanë. Unë besoj se jemi në mes të një gare të fshehtë armësh prej dekadash”. Kur u pyet për detaje, Elizondo u përgjigj se ai mund t’i zbulonte ato vetëm pas dyerve të mbyllura për shkak të kërkesave të tij të vazhdueshme për ruajtje sekreti.
Mike Gold, ish nënkryetari i NASA-s, bëri thirrje për instrumente më të mira për të studiuar UFO-t. “Nëse do të kishim kërkuar vrima të zeza me kamera video, nuk do t’i gjenim kurrë”, tha ai.
Por për fat të keq asnjë nga dëshmitarët nuk dha ndonjë provë të prekshme si foto apo video të reja…
Prokurorët në Nju Jork janë shprehur kundër çdo përpjekje për mbylljen e rastit ndaj Presidentit të zgjedhur Donald Trump në çështjen penale që lidhet me falsifikimin e dokumenteve, por u treguan disi të hapur të martën për shtyrjen e dhënies së dënimit deri pas mandatit të tij të dytë.
Në dokumentat e depozituara të martën në gjykatë, prokuroria e Manhatanit tha se fitorja e Shtëpisë së Bardhë nga zoti Trump nuk përbën arsye për të hequr dorë nga një çështje të gjykuar tashmë.
Por “duke patur parasysh nevojën për të balancuar interesat kushtetuese”, thanë prokurorët, “duhet të shqyrtohet” ngrirja e mundshme e çështjes deri pas mbarimit të mandatit të zotit Trump.
Zoti Trump u gjend fajtor në muajin maj nën akuzat për falsifikimin e të dhënave të biznesit me qëllim fshehjen e një pagese për të heshtur një histori për marrëdhënie jashtëmartesore në një skemë për të ndikuar tek zgjedhjet e vitit 2016. Zoti Trump i ka hedhur poshtë të gjitha akuzat.
Shpallja e dënimi ishte caktuar më 26 nëntor. Por pas fitores së zgjedhjeve presidenciale këtë muaj, avokatët e zotit Trump i kërkuan gjykatësit Juan M. Merchan që të hedhë poshtë çështjen. Ata shkruan se çështja duhet të rrëzohet “për të lehtësuar tranzicionin e rregullt të pushtetit ekzekutiv dhe në interes të drejtësisë”. Gjykatësi u dha afat prokurorëve deri të martën për të shqyrtuar se si mund të veprohej me çështjen.
Prokurorët e Manhatanit thanë të martën se “janë të ndërgjegjshëm për kërkesat dhe detyrimet e presidencës” dhe e kuptojnë se kthimi i zotit Trump në Shtëpinë e Bardhë “do të ngrejë pikëpyetje ligjore të paprecedentë”. “Ne gjithashtu respektojmë thellësisht rolin thelbësor të jurisë në sistemin tonë kushtetues”, thanë ata.
Asnjë vendim nuk është marrë, ndërsa gjykatësi Merchan nuk ka thënë se kur do ta shpallë vendimin. Megjithatë, zëdhënësi i zotit Trump dhe drejtori i ardhshëm i komunikimit i Shtëpisë së Bardhë, Steven Cheung, e cilësoi reagimin e prokurorëve të martën si “një fitore totale dhe përfundimtare për Presidentin Trump” në një rast që ai prej kohësh e ka cilësuar si “gjueti shtrigash”.
“Ekipi ligjor i Presidentit Trump po punon për rrëzimin e çështjes një herë e përgjithmonë”, tha zoti Cheung në një deklaratë. Hedhja poshtë e çështjes do të eliminonte gjetjen fajtor të zotit Trump dhe mundësinë e dënimit me burg.
Gjykatësi Merchan gjithashtu mund të vendosë që ta shtyjë çështjen dhe të presë derisa një gjykatë federale e apelit të vendosë mbi përpjekjen paralele të zotit Trump për ta larguar çështjen nga një gjykatë shtetërore ose mund të zgjedhë alternativa të tjera.
Zoti Trump u gjet fajtor për 34 akuza në lidhje me falsifikimin e të dhënave të biznesit, me qëllim fshehjen e një pagese prej 130 mijë dollarësh për të fituar heshtjen e aktores së filmave pornografikë, Stormy Daniels, pak përpara zgjedhjeve presidenciale të vitit 2016. Zoti Trump ka thënë se nuk ka patur marrëdhënie intime me të dhe i ka hedhur poshtë të gjitha akuzat.
Ndërsa Donald Trumpi përgatitet të rikthehet në Shtëpinë e Bardhë në janar, disa guvernatorë të zgjedhur nga radhët e Partisë Demokrate po përgatiten të mbrojnë politikat progresive të shteteve të tyre. Korrespondenti i Zërit të Amerikës, Matt Dibble njofton nga Kalifornia, ku guvernatori ka bërë thirrje për një seancë urgjente të asamblesë së këtij shteti.
Ndërsa Presidenti i sapozgjedhur Donald Trump përgatitet të marrë pushtetin me një shumicë republikane në të dyja dhomat e Kongresit, disa guvernatorë demokratë duan të kufizojnë ndikimin e tij në shtetet e tyre.
Kathy Hochul
“Nëse përpiqeni të dëmtoni njujorkezët, ose të hiqni të drejtat e tyre, unë do t’ju luftoj në çdo hap“, tha guvernatorja e Nju Jorkut, Kathy Hotchul.
Me shpejtësi reagoi edhe guvernatori i shtetit Illinois, J.B. Pritzker.
J.B. Pritzker
“Nëse merresh me banorët e shtetit tim, duhet të kalosh nga unë njëherë”, tha guvernatori Pritzker.
“Bëjmë thirrje për një seancë të posaçme urgjente të legjislaturës të shtetit tonë, të fokusuar në mënyrë të vendosur tek vlerat që ne i mbajmë të shtrenjta, që unë mendoj se janë vlera universale, që janë vlera amerikane”, tha guvernatori Newsom.
Guvernatori i Kalifornisë bëri kështu thirrje për një seancë të posaçme të asamblesë shtetërore për t’u përgatitur për atë që zyra e tij thotë se është: “një administratë federale e ardhshme që e ka kërcënuar shtetin në disa fronte”.
Donald Trump
Pas fitores së tij, Presidenti i zgjedhur Trump postoi në rrjetin “Truth Social” se guvernatori Newsom “po përpiqet të VRASË Kaliforninë e bukur të vendit tonë”.
“Shteti i Kalifornisë është një rrëmujë“, tha zoti Trump në shtator.
Presidenti i zgjedhur Trump thotë shpesh se politikat progresive në Kaliforni kontribuojnë për krimin, të pastrehët dhe emigracionin e paligjshëm.
Gjatë presidencës së parë Trump, Kalifornia ngriti mbi 100 padi ndaj qeverisë federale, duke mbrojtur me sukses politikat shtetërore për emigracionin, për standardet e gazeve që çlirojnë automjetet, si dhe për qasjen tek kujdesi shëndetësor.
Duke folur javën e kaluar pranë urës së mirënjohur “Golden Gate” të San Franciskos, Prokurori i Përgjithshëm i Kalifornisë, Rob Bonta tha se ekipi i tij planifikon të fillojë ngritjen e padive, sapo Presidenti i zgjedhur Trump të marrë detyrën.
Rob Bonta
“Zoti Trump e tejkaloi në mënyrë të përsëritur autoritetin e tij në periudhën 2016 – 2020. Nuk ka asnjë arsye për të menduar se ai nuk do ta bëjë këtë sërish. Ne e balancuam, e ndalëm dhe e zbrapsëm sa herë që përpiqej të tejkalonte kompetencat“, tha prokurori i Kalifornisë.
Në një ndalesë gjatë fushatës elektorale në Los Anxhelos në shtator, zoti Trump sulmoi udhëheqësit e Kalifornisë dhe menaxhimin e burimeve shtetërore nga ana e tyre.
“Unë do t’ju jap siguri. Unë do t’ju jap një kufi të shkëlqyer dhe do t’ju jap më shumë ujë se pothuajse çdokush tjetër“, tha në shtator zoti Trump.
Presidenti i zgjedhur Donald Trump gjatë një takimi në Kaliforni (29 shtator 2023)
Kalifornia shpenzoi mbi 41 milionë dollarë për të mbrojtur ligjet dhe politikat gjatë presidencës së parë Trump, sipas organizatës jofitimprurëse “CalMatters”.
Kur ligjvënësit e Kalifornisë të mblidhen në dhjetor, udhëheqësit demokratë thonë se do të votojnë për fondet e emergjencës për ta bllokuar administratën e ardhshme Trump që të deportojë emigrantët, të kufizojë të drejtat për riprodhimin dhe ato civile, si dhe të heqë masat për mjedisin në shtetin më të populluar të Amerikës.
Qeni robot përdoret për të ruajtur rezidencën e Trumpitt në Florida
Shërbimi Sekret forcon masat e sigurisë duke shfrytëzuar edhe një prani shqetësuese, e cila duket se ka dalë nga një film distopian. Makineria patrullon pronën e presidentit të zgjedhur në Mar-a-Lago
VOAL- Nuk jemi në një film distopian, por në pronën Mar-a-Lago të Presidentit të zgjedhur Donald Trump, ku një qen robot (roje) endet në resort. Shërbimi Sekret vendosi ta përdorë atë për të forcuar masat e sigurisë për të mbrojtur Trumpin: makina kontrollon pronën përmes një rruge të planifikuar më parë.
Në videon e dukshme në faqen e BBC-së, lëvizjet e makinës duken shqetësuese dhe edhe pse nga informacionet e publikuara nga mediat, duket se nuk është e pajisur me armë, mendja shkon tek filmat fantastiko-shkencorë si Metalhead, një nga episodet e Black Mirror 4, ku robotët e qenve gjuajnë njerëzit pa mëshirë. ATS/RSI
Presidenti i zgjedhur Donald Trump ka përzgjedhur një aleat të hershëm për të drejtuar CIA-n. Ai gjithashtu ka propozuar dikë nga jashtë strukturave tradicionale për të mbikëqyrur agjencitë amerikane të zbulimit. Siç njofton korrespondenti i Zërit të Amerikës, Jeff Seldin, shumë shikojnë mundësinë e ndryshimeve drastike kur ai të fillojë mandatit e tij të dytë në janar.
Emërimi që tërhoqi më shumë vëmendje është ai i ligjvënëses Tulsi Gabbard, e përzgjedhur nga Presidenti i ardhshëm Donald Trump për postin e drejtores së zbulimit kombëtar.
“Këto janë zgjedhjet që kemi: Vota për Kamala Harris-in është votë për Dick Cheney-in dhe është një votë për luftën, më shumë luftëra, ndoshta Luftën e Tretë Botërore dhe luftën bërthamore. Vota për Donald Trump-in është votë për një person që dëshiron t’u japë fund luftërave, jo t’i fillojë ato”, deklaronte ligjvënësja Gabbard.
Ish-demokratja u bë një zë i fortë për fushatën elektorale të ish-Presidentit Trump, duke siguruar mbështetje më të gjerë për axhendën e tij.
“Për këtë arsye jam krenare që mbështes Presidentin Trump dhe për arsyet përse ne, populli, duhet të votojmë për ta rikthyer në Shtëpinë e Bardhë dhe për ta bërë Amerikën sërish madhështore”, u thoshte mbështetësve ligjvënësja Gabbard.
Kur bëri të ditur emërimin e zonjës Gabbard, Presidenti i zgjedhur Trump lëvdoi “shpirtin e saj të patrembur”, duke thënë se ajo do ta sjellë këtë cilësi edhe në detyrën e re.
Ajo sjell gjithashtu edhe mbi 20 vite eksperiencë me Gardën Kombëtare të Shteteve të Bashkuara.
Por, edhe një nivel debati… duke i trazuar ligjvënësit republikanë dhe demokratë me një mesazh në mediat sociale, ku kritikët thonë se riprodhoi aludimin e propagandës ruse për financimin e laboratorëve të armëve biologjike në Ukrainë – diçka që zyrtarët amerikanë të zbulimit thonë se nuk është e vërtetë.
Senatori republikan Mitt Romney i quajti në atë kohë komentet e ligjvënëses Gabbard “gënjeshtra tradhtare” – një akuzë që ajo e mohon.
Ligjvënësja Gabbard është kritikuar gjithashtu për takimin me Presidentin sirian Bashar al-Assad, i cili është akuzuar për krime lufte. Por, ajo e mbrojti vizitën duke thënë se nuk mund të tregosh se e dëshiron seriozisht paqen, nëse nuk je i gatshëm të bisedosh me kundërshtarët.
Përzgjedhja e ish-ligjvënësit John Ratcliffe nga Presidenti i ardhshëm Trump për të drejtuar CIA-n, është më tradicionale. Zoti Ratcliffe shërbeu si drejtor i zbulimit kombëtar gjatë mandatit të parë të ish-Presidentit Trump.
John Ratcliff
Gjatë periudhës kur ishte anëtar i komisionit për zbulimin në Dhomën e Përfaqësuesve, ai i doli në mbrojtje ish-Presidentit Trump:
“A mundet dikush prej jush të thotë se pati ndonjë shkelje gjatë telefonatës që duhet hetuar? Thuajeni me zë të lartë”, u shpreh në atë kohë ligjvënësi Ratcliffe.
Ai vazhdoi të jetë një mbështetës i vendosur i ish-presidentit.
Dhe ish-Presidenti Trump i doli në mbrojtje, kur ligjvënësit e detyruan zotin Ratcliffe të tërhiqej nga procesi i shqyrtimit në vitin 2019 për të marrë postin më të lartë të administratës për çështjet e zbulimit.
“Për mendimin tim, media e trajtoi shumë padrejtësisht. Ai është një person i jashtëzakonshëm”, tha në atë kohë ish-Presidenti Trump.
Zotit Ratcliffe iu dha një shans i dytë dhe ai u premtoi ligjvënësve se do të sigurohet që agjencitë e zbulimit të Shteteve të Bashkuara do t’i ofrojnë vendit “të vërtetën e drejtpërdrejtë”, siç u shpreh ai.
Ai pati edhe përplasje me ligjvënësit për deklasifikimin e të dhënave të zbulimit në lidhje me akuzat për ndërhyrjen e Rusisë në zgjedhje.
Ai iu kundërvu ndërhyrjeve nga Irani, Rusia dhe Kina.
“Nuk ka asgjë më të shenjtë në republikën tonë se parimi themelor demokratik – një person, një votë”, deklaroi zoti Ratcliffe.
Presidenti i zgjedhur Trump po ia beson kështu një personi me eksperiencë dhe një politikaneje premtuese, përpjekjet e katër viteve të ardhshme të shërbimeve amerikane të zbulimit.
Republikanët fituan numrin e mjaftueshëm të vendeve për të marrë shumicën në Dhomën e Përfaqësuesve, duke arritur kështu një fitore të plotë të pushtetit dhe duke siguruar kontrollin e të dy dhomave të Kongreasit.
Me një shumicë të ngushtë, udhëheqësit republikanë siguruan mandatin që do t’u bëjë të mundur ndryshimin e qeverisë federale dhe zbatimin me shpejtësi të vizionit që ka zoti Trump për Shtetet e Bashkuara.
Presidenti i zgjedhur ka premtuar se do të ndërmarrë operacionin më të madh të deportimit në vend, do të mundësojë më shumë ulje të taksave, do të ndëshkojë armiqtë e tij politikë, do të marrë kontrollin e mekanizmave më të fuqishme të qeverisë federale dhe do të riorganizojë ekonominë amerikane
Fitorja që shënoi Partia Republikane në zgjedhje bën të mundur që Kongresi ta miratojë këtë agjendë ndërsa demokratët do jenë pothuajse të pafuqishëm për ta penguar atë.
Edhe më 2016, kur zoti Trump u zgjodh President, republikanët morën kontrollin e Kongresit, por ai u përball me disa udhëheqës republikanë që u bënë rezistencë politikave të tij. Po ashtu, Gjykata e Lartë në atë kohë kishte shumicë liberale. Por këtë herë, jo.
Kur zoti Trump të rikthehet në Shtëpinë e Bardhë ai do të bashkëpunojë me një Parti Rapublikane e cila është transformuar plotësisht nga levizja e tij “Make America Great Again” (Ta bëjmë Amerikën sërish madhështore), dhe me Gjykatën e Lartë e cila dominohet nga gjyqtarë konservatorë, përfshirë tre anëtarë të emëruar prej tij.
Kryetari i Dhomës së Përfaqësuesve, Mike Johson, i cili me mbështetjen e zotit Trump do ta mbajë këtë detyrë vitin e ardhshëm, ka hedhur idenë e ndryshimit të programeve të qeverisë federale, përfshirë ndryshimin tërësor të programeve, që demokratët i kanë patur përparësi në vitet e fundit,
“Republikanët në Dhomën e Përfaqësuesve dhe në Senat kanë një detyrë”, tha ai gjatë kësaj jave. “Populli amerikan kërkon që ne të zbatojmë dhe të çojmë përpara agjendën “Amerika e Para”.
Ndërkohë, ligjvënësi Jim Jordan, drejtues i Komisionit të Ligjeve në Dhomën e Përfaqësuesve, tha se ligjvënësit republikanë nuk kanë “përjashtuar” asnjë element nga planet e tyre për të hetuar prokurorin e posaçëm Jack Smith, edhe pse ky i fundit po mbyll dy çështjet hetimore ndaj zotit Trump lidhur me përpjekjet për përmbysje të rezultatit të zgjedhjeve presidenciale të 2020 dhe atë lidhur me dokumentet sekrete të cilat zoti Trump i mori në Mar-a-Lago pasi përfundoi mandatin.
Prokurori i Posaçëm Jack Smith dhe anëtarët e ekipit të tij planifikojnë të japin dorëheqjen para se Presidenti i zgjedhur Donald Trump të fillojë mandatin, njoftoi të mërkurën gazeta amerikane ‘The New York Times’, duke përmendur disa burime.
Prokurori Smith hetoi dy çështje kundër zotit Trump, njërën mbi dokumentet sekrete të cilat zoti Trump i mori në Mar-a-Lago pasi përfundoi mandatin dhe një tjetër rreth përpjekjeve të tij për të përmbysur rezultatet e zgjedhjeve të vitit 2020. Një gjykatës federal në Florida hodhi poshtë rastin për dokumentet në muajin korrik. Departamenti i Drejtësisë tani po shqyrton se si ta mbyllë çështjen e zotit Smith mbi që lidhet me zgjedhjet.
Zoti Trump, i cili i ka mohuar akuzat për të dyja rastet, deklaroi muajin e kaluar se ai do ta shkarkonte prokurorin Smith brenda “dy sekondash” pasi të fillonte mandatin.
Departamenti i Drejtësisë nuk iu përgjigj menjëherë kërkesës për të komentuar mbi këto zhvillime.
Synimi i zotit Smith është që të mos lërë që pjesë të rëndësishme të përgjegjësive të tij t’i përfundojnë të tjerët, sipas gazetës ‘The New York Times’.
Marco Rubio është përzgjedhur nga Donald Trump për postin e Sekretarit të Shtetit.
Ndërkohë, në fillim të këtij viti, Rubio kishte shprehur shqetësim për mënyrën se si po i përdor administrata e Joe Biden sanksionet ndaj partnerëve të SHBA në botë.
Më 17 janar të vitit 2024, Alejandro Eduardo Giammattei Falla, ish-president i Guatemalës, ishte shpallur non-grata nga Departamenti i Shtetit me akuzën se është përfshirë në korrupsion madhor.
Më datë 20 shkurt, një grup senatorësh të rendësishëm të republikanëve, të udhëhequr nga Marco Rubio, i dërgonin një letër presidentit amerikan, Joe Biden për këtë çështje.
Në letrën e nënshkruar nga Marco Rubio, James Risch, Bill Hagerty, James Lankford, Miachel Lee, Tim Scott, Rick Scott dhe John Cornyn, shprehej shqetësim për dizenjimin e ish-presidentit.
“Ne shkruajmë për të shprehur shqetësimin e thellë për keqpërdorimin e autoritetit të ofruar nga Kongresi nga administrata juaj për të luftuar korrupsionin në Amerikën Latine dhe Karaibe në kurriz të interesave strategjike të sigurisë kombëtare të SHBA-së”, thuhet në letër.
Ne letër thuhte se ish-presidenti i Guatemalës ishte “i përkushtuar për ekstradimin e disa kontrabandistëve të qenieve njerëzore dhe shkatërrimin e opioideve të paligjshme sintetike”, duke mbështetur Tajvanin ndaj Kinës, por edhe duke shprehur mbështetje për Izraelin në luftën e tyre me Hamasin dhe duke e shpallur Hezbollahun një organizatë terroriste.
Në të njëjtën kohë, senatorët dënuan administratën e Biden, duke deklaruar se “ka injoruar rastet e mirë-dokumentuara të korrupsionit të konsiderueshëm nga zyrtarë të qeverive të huaja që minojnë në mënyrë aktive interesat e sigurisë kombëtare të SHBA-së dhe mbështesin kundërshtarët e SHBA në Amerikën Latine dhe Karaibe”.
“Ne jemi thellësisht të shqetësuar nga fakti se administrata juaj duket se e ka politizuar procesin e sanksioneve për të goditur disa partnerë të SHBA-së dhe për të minuar sigurinë kombëtare dhe rajonale të SHBA-së, ndërkohë që refuzon të sanksionojë veprime skandaloze në rajon nga të tjerët”, përfundon letra, duke kërkuar përgjigje.
LETRA:
I nderuar President Biden,
Ne shkruajmë për të shprehur shqetësimet tona të thella në lidhje me keqpërdorimin e kompetencave nga administrata juaj, të dhëna nga Kongresi, për të luftuar korrupsionin në Amerikën Latine dhe Karaibe në kurriz të interesave strategjike të sigurisë kombëtare të SHBA-ve.
Më 17 janar, administrata juaj e përcaktoi ish-presidentin e Guatemalës, Alejandro Giammattei, për veprime të korrupsionit të rëndësishëm sipas Seksionit 7031(c) të Aktit të Operacioneve të Jashtme dhe Aprovimeve të Programeve të Ndërlidhura, 2023 (Div. K, P.L. 117-328). Gjatë mandatit të Presidentit Giammattei, Guatemala ishte një partner i fortë i sigurisë së SHBA-ve, i angazhuar për ekstradimin e disa trafikantëve të qenieve njerëzore dhe shkatërrimin e opioideve sintetike të paligjshme. Guatemala përforcoi marrëdhëniet me Tajvanin, refuzoi lidhjet me Pekinin, përcaktoi Hezbollahun si një organizatë terroriste dhe mbështeti të drejtën e Izraelit për vetëmbrojtje kundër sulmeve të tmerrshme nga terroristët e Hamas-it të mbështetur nga Irani në tetor.
Ky rast ndjek një model shqetësues. Që nga janari 2021, shumica dërrmuese e përcaktimeve publike të bëra nën Seksionin 7031(c) kanë synuar zyrtarët në Amerikën Latine dhe Karaibe të qeverive që kanë bashkëpunuar me Shtetet e Bashkuara në çështjet e sigurisë strategjike diplomatike dhe kombëtare.
Në kontrast, administrata juaj ka injoruar raste të dokumentuara mirë të korrupsionit të rëndësishëm nga zyrtarët e huaj që në mënyrë aktive minojnë interesat e sigurisë kombëtare të SHBA-ve dhe mbështesin armiqtë e SHBA-ve në Amerikën Latine dhe Karaibe.
Në Venezuelë, administrata juaj nuk ka përdorur përcaktimet e Seksionit 7031(c) për asnjë individ apo entitet të lidhur me regjimin Maduro. Në Ekuador, nuk keni arritur të përcaktoni publikisht ish-Presidentin Rafael Correa, i cili është dënuar për ryshfet dhe korrupsion dhe u akuzua për urdhërimin e rrëmbimit të një lideri të opozitës. Në Argjentinë, nuk keni arritur të përcaktoni publikisht Presidenten Cristina Fernandez de Kirchner dhe anëtarët e familjes së saj pas dënimeve për kontrata të rreme të qeverisë për infrastrukturë publike. Në Brazil, dështuat të zbatoni sanksione për mosrespektimin e mosproliferimit të SHBA-ve kur Presidenti da Silva lejoi ankorimin e dy luftanijeve të sanksionuara të Iranit në Portin e Rio de Janeiro në shkurt të vitit 2023.
Ne jemi thellësisht të shqetësuar për arsyen pse administrata juaj duket se ka politizuar procesin e sanksioneve për të synuar disa partnerë të SHBA-ve dhe për të minuar sigurinë kombëtare dhe rajonale të SHBA-ve, ndërkohë që refuzon të sanksionojë veprime të tmerrshme në rajon nga të tjerët. Administrata duhet menjëherë të shpjegojë procesin dhe kriteret që ka përdorur që nga janari 2021 për të përcaktuar individët në Amerikën Latine dhe Karaibe sipas Seksionit 7031(c).
Sinqerisht,
(JAMES E. RISCH, MARCO RUBIO, BILL HAGERTY, JAMES LANKFORD, MICHAEL S. LEE, TIM SCOTT, JOHN CORNYN, RICK SCOTT)
Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Joe Biden ka pritur sot në Shtëpinë e Bardhë, Donald Trump, i cili fitoi garën presidenciale më 5 nëntor përballë Kamala Harris.
Mësohet se pasi kanë shtrënguar duart, Donald Trump i është drejtuar Joe Biden, duke i thënë se “politika është e ashpër”.
“Në shumicën e rasteve nuk shumë e bukur, por është një botë e bukur sot,” tha Trump.
Nga ana e tij, Joe Biden e përgëzoi Trump për fitoren e tij dhe tha se ai ishte “duke pritur” një tranzicion të qetë të pushtetit.
Ky është takimi i parë mes tyre nga debati në muajin qershor, kur presidenti demokrat nuk ishte tërhequr ende nga gara.
Paraqitja e dobët e Biden rriti shqetësimet në mesin e demokratëve mbi moshën e tij madhe dhe çoi në largimin e tij nga gara presidenciale.
Pas këtij zhvillimi Harris u zgjodh si kandidate e demokratëve për presidente. Ajo udhëhoqi një fushatë të shkurtër që përfundoi me humbjen e saj më 5 nëntor. Panorama
Komentet