Dy drunj flinin bashkë në këtë shi të parë
të ngjitur njëri me tjetrin bel e shalë,
të dytë merrnin një frymë
dhe hynin në një shtat…
Atypari zbathur hiqej kjo zonjushë,
që me ëndrra i mbushte gjinjtë
thellë nën këmishën e bardhë,
priste dikujt t’i hidhej n’përqafim sa më parë
si druri i dytë drurit të parë…
^
Komentet