I turret pikënatës me të katërtat në gjoks
si t’ia zhvaste brinjtë me inat,
si ta hidhje hallkën e zinxhirit nga qafa
dhe orës së qytetit t’i thoshë:
Ndal, se edhe unë kam në këtë botë
një grimcë nafakë…!

– Kthema këpucën e këmbës së djathtë,
or hajn e biri hajnit! – i flas me zap
Unë i kësaj ane
Që Zotin e kam njohur që në gjirin e nënës.

Ai shputat i shtrëngon në rrënjët e plepit të gjatë
dhe zihet qençe si dy fqinjë në një gardh.

– Kthema sa më parë, dëgjova, rrugaç!
me një të katërtën e pensionit i kam marrë.
Çon jetën aty në lidhëset kular
edhe një merimangë e lashtë,
që s’e shporri dot asnjë brushë,
asnjë qortim i mbrapsht,
sikur gjyshes së vet t’i ketë ngjarë…

Qeni hidhet e përdridhet me afsh
si t’i hynte në dhomë nuses me duvak.
Mandej këpucën bashkë me hënën në gojë i rras,
duke thënë me ham – hame të thatë:
-Edhe unë kam tagër të bëhem Zot në një çast
para se dikush në kontejner të më rrasë,
tërë jetën bërë e ka, nën hijen e shtagës mbi rrashtë
dhe në hallkat e zinxhirëve në qafë,
s’duron më shpirti i ngratë,
sepse edhe mua më ka lindur një nënë e një atë!

Bëj në drejtim të tij këpucën ta marr
Ndaj as e pështy as e shaj,
Atëbotë më duket se në jetë
Shumëçka ka mbetur e paqartë…!

Qeni ia mori një valsi solo plot lezet
Mandej fap u ndal.
Me tërë dhëmbët në noçkë m’u qas
Duke më thënë qençe:
– Për të katër këmbët e mia mjafton
kjo e mbrapësht,
M’është mësuar syri sall t’i shoh,
por jo edhe t’i mbath,
shkon ajo hem në të majtë, hem në të djathtë.

– The qafën, zagar!
Dola në shesh ta ndesh yllin e fatit,
ti ma rrëmbeve fap
edhe merimangën duke mos e lënë rehat,
që bëhet lëmç jetës për t’i bënë ballë…
pra, dy shpirtra merr në qafë…!

Që të treve tash na takon nga një yll,
kur hëna në kodër mbushet me frymë…
Që të tretë kemi vetëm një LUTJE në këtë anë
-të mbetemi gjallë,
sepse çdokush ka një yll
dhe nga një kontejner…!

Ai me angullimë sikur më tha:
-Vërte nënat i kemi dy palë,
por fatet mbeten ata ç’kanë qenë
njësoj si shputa ime e majtë
si këpuca jote e djathtë…!

Edhe ylli im kishte fatin e qenit,
të këpucës së djathtë
dhe të merimangës së lashtë
ngase në një copë botë flemë qafë për qafë….