VOAL

Vladimir Vladimiroviç Putin, fuqia dhe dobësia e një Cari të ri – Nga Spartak Topollaj*

June 3, 2020

Rusia (emri zyrtar Federata Ruse) me sipërfaqe mbi 17 milionë km.2 është shteti më i madh i botës, ndërsa me 150 milionë banorët e saj është edhe shteti me popullsinë më të madhe në Europë.

Të ardhur nga tajgat, tundrat dhe stepat, rusët ishin fise sllave nomade të përmendur mes shekujve III – VIII që për herë të parë ngritën kryeqendrën e tyre të quajtur Novgorod, ku mbizotëruan variagët, popullsi elitë e ardhur nga Skandinavia ndërsa prej vitit 882, bënë kryeqytet Kievin. Herët u afruan me Bizantin dhe përqafuan fenë ortodokse. Në shekuj luftuan me fqinjët për ekspansion reciprok dhe ndër heronjtë e parë të tyre kundër suedezëve dhe teutonëve ishte Aleksandër Nevskij. Nga mesi i shekullit XIV forcohet Dukati i Moskës që thyen tartarët në Betejën e Kulikovos, 1380. Pas Ivanit I e II, Ivani III, i Madhi, u mbiquajt Car, (variant rus i emrit Cesar) shteti i të cilit filloi të ndihej si Roma e Tretë, madje ai thirri nga Italia për rindërtimin e Kremlinit, Ridolfo (Aristotele) Fioravantin, Marko Ruffon dhe Pietro Antonio Solarin, inxhinierë e arkitektë të shquar e të sprovuar në ndërtime kryeveprash, si katedrale, kështjella dhe pallate mbretërore e aristokratike. Shteti i tij degradoi në autokraci, që kulmoi gjatë sundimit të Ivanit IV, i njohur ndryshe “Ivani i Tmerrshëm”, që u bë edhe i pari Car që u kurorëzua zyrtarisht më 1547.

Rusët kanë luftuar gjatë me mongolët, turqit, por edhe me polakët e lituanët ku shquan fitorja e vitit 1612 me heronjtë Minini dhe Pozharskij.

Nga 1613, për 300 vjet Rusia do sundohet nga Dinastia e Romanovëve, filluar me Mikhailin, birin e Patriarkut të Moskës, vazhduar me Pjetrin i I-rë që themeloi e bëri Perandori Rusinë me kryeqytet Shën Pjetërburgun më 1721, Katerinën II, deri te i fundit Nikolla II (1894-1917). Është e kuptueshme që në këta tre shekuj të romanovëve të ketë edhe ngjarje të tjera të mëdha, si fitorja mbi Napoleonin, 1812, Kongresi i Vjenës 1815, Lëvizja Dekabriste 1825, Lufta e humbur e Krimesë, epidemia e kolerës me 1 milion viktima, Lufta Ruso-Turke 1877-1878, Kongresi i Berlinit me vendimet antishqiptare (ndërkohë që shpallej Autonomia prej Turqisë nga Lidhja e Prizrenit, udhëhequr nga atdhetarët e mëdhenj, Iliaz Pashë Dibra-Qoku, Ymer Prizreni, Abdyl Frashëri dhe Syl Vokshi). Po ashtu shënohet vrasja e Car Aleksandrit II, 1881, Lufta Ruso-Japoneze 1904-1905, Revolucioni i 1905 me të Dielën e Përgjakshme të 9 Janarit, Lufta I-rë Botërore, 1914-1918 dhe Revolucioni i Shkurtit 1917. Abdikimi nga Froni i Carit dhe rënia de facto e Monarkisë. Rusinë në kaos e qeveris Gregorij Jevgenijevic Lvov,15 Mars-21 Korrik 1917, e më pas Aleksandër Fjodoroviç Kerenski, deri në rënien e Pallatit të Dimrit, 25 Tetor(7 Nëntor) 1917, kur fiton Revolucioni Bolshevik i Leninit dhe Trockit, të cilët vendosin Diktaturën më jetëgjatë të Proletariatit (rreth 75-vjet).

Revolucioni i Tetorit 1917

Duhet pranuar, që në Rusinë cariste, pushteti autokratik i Nikollës II, kishte ngjallur pakënaqësi të madhe për të gjitha arsyet. Jeta luksoze dhe shpenzimet e shfrenuara të Oborrit dhe aristokracisë nëpër festa e orgji, mjerimi i muzhikëve dhe punëtorëve, disfatat në Front nga mungesa e pajisjeve e furnizimeve të ushtrisë, Caresha që urrehej për origjinën, madje akuzohej edhe si agjente gjermane e imorale, për shkak të tradhtisë e raporteve intime me një personazh tepër të diskutueshëm e të urryer nga të gjithë, Grigorij Efimoviç Rasputin (1869-1916) një figurë sa mistike, aq edhe apokaliptike e perverse, por me rol e influencë të madhe te çifti perandorak, sollën shpërthimin e revoltave të armatosura.

Masakra e bolshevikëve mbi familjen Romanov

Pushtimi i Pallatit të Dimrit dhe të shtënat e Kryqëzorit Aurora, që për koincidencë do të thoshte Agim, vërtetë shënuan fundin e një dimri të gjatë 300 vjeçar me shi e borë të autokracisë cariste të romanovëve, por rusët shpejt do kuptonin, se për ta do të fillonte një tjetër dimër, shumë më i vështirë, gati 75 vjeçar, me breshër dhe borë të skuqur me gjakun e rreth 30 milionë viktimave. Lenini, Trocki dhe Stalini ishin “trojka” e parë bolshevike që udhëhoqën vendosjen e Pushtetit Sovjetik, krijuan Ushtrinë e Kuqe,(23 Shkurt 1918) dhe thyen në Luftën Civile 1917–1923, “të Bardhët” e Kollçakut, Kornillovit, Denikinit, Vrangelit, Judeniçit etj., të cilët u ndihmuan ushtarakisht nga Britania, SHBA, Franca etj. Në 17 Korrik 1918, me urdhër të Svjerdllovit dhe pa dyshim me miratimin e Leninit, në Ekaterinburg, në Shtëpinë Ipatjev, pas 78 ditësh izolim, u ekzekutua Cari, Caresha, katër vajzat, Ollga, Tatjana, Marija, Anastasija dhe Aleksei djali 11 vjeçar, Dr. Botkin-mjeku personal i familjes, roja personale Trupp, kuzhinieri Sharitonov, e në fund edhe kujdestarja Anna Demidova. Krim ky i pashembullt, që vazhdoi me përpjekjet e egra dhe perverse për poshtërimin dhe asgjësimin e kufomave duke i varrosur e zhvarrosur disa herë, deri sa më 1998 u varrosën në Katedralen e Shën Pjetrit e Palit në Shën Pjetërburg dhe më 2008 u kompletua dhe u vërtetua me ADN se trupat i përkisnin familjes së Carit.

Stalini eliminoi bashkëpunëtorët e tij

Më 30 Dhjetor 1922 themelohet BRSS (Bashkimi i Republikave Socialiste Sovjetike). Me gjithë rezervat e mëdha të Leninit për Stalinin, madje dhe kërkesën e tij me shkrim drejtuar Komitetit Qendror për ta shkarkuar nga funksioni i Sekretarit të Përgjithshëm, ky si një mjeshtër i intrigës, pragmatizmit, shantazhit e dhunës, ia doli të mbetet në krye të Partisë duke injoruar e spostuar Leninin, mësuesin e tij, me sëmundje veneriane dhe poshtëruar Krupskajan, bashkëshorten e tij, të cilën e quante një shterpë të shëmtuar, që i ngjallte krupë! Për 30 vite, deri sa vdiq më 5 Mars të 1953, diktatori paranojak e delirant, krimineli patologjik komunist, ish grabitësi i bankave, i pa shkollë, vetëm me një seminar ortodoks, asgjësoi familjarët më të afërm, miqtë e shokët më të ngushtë, dhe të gjithë ata që guxuan ta kritikojnë e kundërshtojnë sadopak, çka ne shqiptarët, mund ta kuptojmë shumë më mirë se të tjerët, nga imitimi i përkryer që diktatori ynë, i bëri monstrës gjeorgjiane.

Pasi formoi një tjetër trojkë me Zinovievin dhe Kamenievin, për eliminimin e nr.2 të Bashkimit Sovjetik, Trockit (të cilin e përzuri nga vendi në 1929 dhe më pas e vrau në Meksikë më 1940), iu kthye edhe atyre të dyve duke i ekzekutuar pas një gjyqi farsë e të montuar, siç bëri më pas me Buharinin, Rikovin, Tukaçevskin etj, apo duke vrarë Kirovin dhe “vetvrarë” Orxhonikixen. Ai keqpërdori deri në detaje policinë e tij sekrete, që ndërronte shpesh emër, si CEKA, NKVD, GPU, KGB etj., krerët e së cilave, përjashtuar Xherxhinskin, i ekzekutoi pa mëshirë, si Menzhinskin, Jagodën (që në gjyq pohoi helmimin e paraardhësit) e Jezhovin, ndërsa të tmerrshmin e kameleonin Beria, e ekzekutuan fill pas vdekjes së Stalinit, grupi i Malenkovit, Hrushovit, Bulganinit, Voroshillovit, Mikojanit, Molotovit e Zhukovit.

Hrushovi, pasardhësi i Stalinit që goditi kultin e tij

Hrushovi do të mbahet mend, si njeriu që guxoi të godasë rëndë kultin stalinist të individit në Kongresin XX të PKBS, Shkurt 1956, por edhe si lideri që shtypi me tanket e ushtrisë sovjetike, Revolucionin Demokratik në tetor të vitit 1956 në Hungari, sipas skenarit të ambasadorit të tij Andropov (më pas Shef i KGB-së, e lider i Bashkimit Sovjetik, karrierë kjo pak a shumë e ngjashme me atë të Putinit). Ishte po Hrushovi, që zhvilloi edhe vizitën e famshme gati dy javore në Shqipëri në prill-maj 1959, të trumbetuar me aq bujë nga ne, por që Enver Hoxha e harroi shpejt, ndërkohë që në fund të vitit 1961, Shqipëria po hynte në “Dimrin e Vetmisë së Madhe” me Europën, siç do e përcaktonte gjeniu ynë Kadare në veprën e tij të famshme dhe po niste miqësinë e “pathyeshme” me “vëllezërit” tanë kinezë të Maos, që do të thyhej më 28 korrik të vitit 1978.

Në 15 Shtator 1959, Hrushovi u bë lideri i parë që vizitoi SHBA, me ftesë të Presidentit Ajzenhauer, dhe më pas, në akord me Presidentin Kenedi, shmangën një katastrofë bërthamore, gjatë krizës kubane të raketave. Në tetor të vitit 1964, Hrushovin e “bashkekzistencës paqësore”, e rrëzojnë nga pushteti dhe në krye të Bashkimit Sovjetik, për 18 vite do sundojë plot prepotencë e arrogance rusomadhe, Leonid Brezhnjev, zbatues i doktrinës së “Sovranitetit të kufizuar”, nxitës pro arab i luftës 5 ditore me Izraelin në qershor të 1967-ës, që në gusht të 1968-ës, urdhëroi mareshalët, Greçko e Jakubovski, të pushtojnë Çekosllovakinë aleate, ndërsa më 1979-ën pushtoi Afganistanin, populli i të cilit, pas një luftë dhjetë vjeçare, i përzuri me turp sovjetikët. Pas Brezhnjevit, në 1982 – 1984, në pushtet u vendos njeriu hije, Andropovi dhe me vdekjen e tij, për rreth një vit, erdhi Konstantin Çernjenko, të cilin e zëvendësoi më 1985-ën Gorbaçovi, autor i “Gllasnostit” dhe “Perestrojkës”, ai që pranoi pas këmbënguljes së Presidentit të madh amerikan, Ronald Regan, shembjen e Murit të Berlinit, më 9 nëntor të vitit 1989 dhe bashkimin paqësor të dy Gjermanive, akt që nisi nga një deklaratë e Gynter Shabovskit, një prej liderëve gjermanolindorë, drejtuar qytetarëve të tij.

Shpërbërja e Bashkimit Sovjetik dhe reformat gorbaçioviane

Por rënien e lirë dhe shpërbërjen e Bashkimit Sovjetik, nuk e shpëtonin dot as reformat gorbaçoviane, me të cilat konservatorët stalinistë nuk mund të pajtoheshin, ndaj duke përfituar nga mungesa e tij në Moskë, pasi ndodhej me pushime në Krime, teksa panë se më 28 qershor “KOMEKON” dhe më 1 korrik 1991, Traktati i Varshavës, pushuan së funksionuari, organizuan puçin ushtarak të 19-21 gushtit, i cili, jo vetëm nga populli, por edhe nga shumica e forcave ushtarako-policore që do e realizonin, nuk u përkrah dhe natyrisht dështoi. Rol përcaktues për dështimin e grushtit të shtetit, luajti Boris Jellcin, lider i Republikës Ruse, që mbrojti Gorbaçovin gjysmë të arrestuar nga puçistët në Krime, duke i mundësuar kthimin e sigurtë në Moskën e trazuar. Krerët e puçit, kryeministri Pavlov, zv/presidenti Janajev, ministri i Mbrojtjes, Jazov, kreu i KGB-së Krjuçkov, dhe disa shtetarë të lartë, si Starodubcev, Baklanov, Tizjakov etj., u arrestuan. Ndërsa ministri i Brendshëm, Pugo, këshilltari ushtarak i Gorbaçovit, Akromejev dhe Drejtori i Përgjithshëm në Komitetin Qendror, Kruçina, vranë veten (Pugo, para vetes, vrau dhe gruan)!

Më 24 gusht Gorbaçovi jep dorëheqjen si Sekretar i Përgjithshëm i Partisë Komuniste dhe më 25 dhjetor 1991, edhe nga funksioni i Presidentit të BRSS, duke u zëvendësuar nga i sapozgjedhuri President, Boris Jellcin. Por përpjekjet për ta përmbysur edhe Jellcinin nuk munguan. Duke kundërshtuar ‘Referendumin’ për Kushtetutën e Re, (shtator-tetor 1993, Parlamenti vendosi shkarkimin Presidentit dhe ngarkoi Aleksandër Ruckojin si President “ad interim”. Ky bashkë me kryeparlamentarin, Ruslan Hasbulatov, kryesuan komplotin e “Shtëpisë së Bardhë” (kështu quhet edhe ndërtesa e Parlamentit rus), të cilit Jellcini iu përgjigj me top dhe me arrestimin e krerëve të tij. Megjithatë, Jellcini nuk e ndali dot shpërbërjen e BRSS, autoriteti i të cilit po lëkundej ashtu si vetë lideri sarhosh, që kutërbonte shpesh erë vodka. Ekonomia në stanjacion, korrupsioni galopant i administratës, teknologjia e prapambetur, privatizimet pa kriter, shthurja e kastës ushtarake, mbetur pa paga e privilegje, shkurtimet drastike të personelit burokratiko-agjenturor të KGB-së, prej fundit të “Luftës së ftohtë”, akaparimi i resurseve të vendit në duart e një grushti oligarkësh, operacioni në zemër, etj. etj., e detyruan Jellcinin të mendonte për pasardhësin, i cili natyrisht do të duhej t’i garantonte paprekshmëri atij e familjes, edhe pas largimit nga pushteti. E mesa dukej, ky fat do ti ndriste një ish agjenti të shërbimit sekret sovjetik, të quajtur Vladimir Vladimiroviç Putin?

Kush ishte Vladimir Putin dhe rruga e tij e mundimshme drejt pushtetit në Kremlin?

Putin lindi në Leningrad, sot Shën Petërburg, më 7 tetor 1952, në familjen e Vladimir Spiridonoviç Putin (1911-1999) dhe Maria Ivanovna Shelomova (1911-1998). Gjyshi, Spiridon Ivanoviç Putin, (1879-1965), ishte një nga kuzhinierët e përzgjedhur për besnikëri dhe aftësi, në një nga daçat, (vilat) ku pushonin Lenini dhe Stalini. Një kërkim i revistës Moskovskij Komsomoljec, supozon origjinën viçentine të familjes Putin, ardhur pra nga Viçenca e Italisë, në kohën e ndërtimit të hekurudhës Trans-Siberiane. E ëma ishte punëtore, besimtare ortodokse, ndërsa babai në vitet ’30-të, marinar nëndetëseje, që në vitet e Luftës së Dytë Botërore, e rekrutoi NKVD, (shërbimet sekrete) për ta hedhur me grupet sabotatore, në territoret e pushtuara, e pas Lufte, Sekretar Partie në një fabrikë.

Putin u rrit në varfëri, madje për disa kohë edhe në një komunitet fëmijësh. Shumë vite pas, më 22.10.2015, në Soçi, Putin pranon se: ‘rruga në Leningrad më ka mësuar që nëse sherri është i pashmangshëm, godit ti i pari’! Dy vëllezërit para tij vdiqën, njëri vetëm pak muajsh, tjetri gjatë rrethimit të tmerrshëm të Leningradit. Putini u martua më 28 korrik 1983 me Ljudmilla Aleksandrovna Shkrebnjeva, e cila kish lindur në Kaliningrad më 6 janar 1958. Çiftit i lindën dy vajza në Dresden, (Maria-1985 dhe Ekaterina-1986). Ljudmilla studioi për Filologji dhe Spanjisht, ndërsa vajzat: Maria, pediatre endokrinologe dhe inxhiniere gjenetike, martuar me Jorrit Joost Faassen, kurse Ekaterina, balerinë akrobatike, martuar me një oligark financash bankare, i quajtur Kirill Shamalov, me 500 milionë $, bir i një bosi bankash me 2 miliardë $, pronarë të Sibur Holding. Dhëndrit, më 2018-ën, SHBA i vendosi sanksione së bashku me 23 persona të tjerë, i dyshuar për implikim me ngjarjet në Ukrainë. Me Ljudmillën, që ruajti një profil të ulët, si Zonjë e Parë, Putin divorcohet më 2014-ën, por që para divorcit flitej se kish filluar bashkëjetesën me yllin e gjimnastikës ritmike, modelen bukuroshe dhe politikanen, Alina Maratovna Kabajeva, e lindur në Tashkent të Uzbekistanit, më 12 maj të vitit 1983, vajzë e futbollistit Marat Kabajev, kampione Bote dhe Olimpike, të cilës iu hoq titulli botëror i 2001-it në Madrid, pasi rezultoi se kish përdorur doping. Ajo u bë deputete e Dumës Ruse dhe lindi Dimitrin më 2009-ën dhe një vajzë më 2012-ën, atësia e të cilëve i atribuohet Putinit. Por edhe Ludmilla nuk mbeti pas. Në shenjë hakmarrjeje, kësaj “gjelle” që zakonisht gratë e “servirin të ftohtë”, ajo s’vonon dhe më 2015-ën martohet me biznesmenin, Artur Oçeretnij, 21 vite më të ri se ajo.

Shkollimi e diplomimi i Putin dhe karriera si agjent i KGB-së

Putin u diplomua më 1975-ën, për të Drejtën Ndërkombëtare, në Fakultetin Juridik të Universitetit të Leningradit dhe u rekrutua nga KGB-ja, si dikur i ati, për të cilën punoi 15 vjet, (përfshi vitet 1985-1990-të) në Dresden të Republikës Demokratike Germane, ku bëri “përkthyesin” pranë STASI-t, (shërbimet sekrete gjermane), ku mbërriti gradën nënkolonel dhe në ditët e shembjes së Murit të Berlinit, u gjend pranë zyrave qendrore të këtij shërbimi, ku drejtoi asgjësimin me djegie në kaldajë, të arkivave të sulmuara nga turmat që e urrenin për vdekje policinë e tmerrshme sekrete gjermanolindore drejtuar në 40 vite (1950-1990) nga katër shefat e mëdhenj, Zaisser,(’50-’53), Wollweber (’53-’57), i frikshmi Mielke mbi 30 vjet, (’57-’89) dhe Schwanitz (’89-’90). Në 5 dhjetor të 1989-ës, Putini, teksa drejtonte operacionin, kërcënoi me pistoletën me 12 plumba të qëllonte, duke ruajtur plumbin e fundit për vete, si alternativë të fundit.

Kthimi dhe karriera në Bashkimin Sovjetik të pas viteve ’90-të

Putin tashmë kthehet në Bashkimin Sovjetik, por në gusht të vitit ‘91, duke nuhatur fundin e një epoke, dorëhiqet nga KGB-ja, pas përkrahjes që ajo i bëri grushtit të dështuar të shtetit kundër Gorbaçovit, dhe fillon punë në Universitetin e Leningradit, Sektori Marrëdhënieve Ndërkombëtare, e më pas i përkrahur nga kryebashkiaku Sobçiak, bëhet këshilltar i tij. Lidhet me një nga bosët e GAZPROM-it, Aleksej Miller dhe të tjerë njerëz të fuqishëm të industrisë së metaleve joferroze, ku edhe u përfshi në një aferë 93 milionë $. Në vitet që vijnë drejton një agjenci imobiliare gjermane, që u hetua për pastrim parash. Në ’94-ën ai zgjidhet në Këshillin e Qytetit, kryeson delegacionin proqeveritar në Partinë “Rusia-Shtëpia Jonë” dhe grupin botues të gazetës, “Sankt Peterburgskije Vedomosti”.

Pas humbjes së zgjedhjeve të 1996-ës nga Sobçiak dhe fitores së Jakovlev, Putini thirret në Moskë pranë të besuarit të Jellcinit, Pavel Borodin, ndërsa më 26 mars 1997, vetë Jellcin e emëron Shef Personeli të Presidencës. Teksa ndjek një master për Ekonomi, rezulton që punimi i tij është një plagjiaturë e plotë, madje 16-20 faqe fjalë për fjalë kopjuar nga profesorët amerikanë, King dhe Cleland, të përkthyer nga një Institut i afërt me KGB-në, ç’ka çuditërisht nuk e pengoi të bëjë përpara, duke spostuar funksionarët e lartë Mitina dhe Sahraj. Dhe pas gjithë këtyre, habitshëm, po vetë Jellcin e emëron në krye të FSB (ish KGB) në Lubjankën famëkeqe më 25 korrik ’98, ku qëndron deri në gusht ’99-ës edhe si anëtar i përhershëm i Këshillit Rus të Sigurisë.

Prokurori i Përgjithshëm i Rusisë, Juri Skuratov, kish guxuar të hetonte për korrupsion edhe vetë Jellcinin për aferën FIMACO, një kompani financiare që gjatë kolapsit ekonomik e shpërbërjes së Bashkimit Sovjetik, kishte manipuluar në shifra astronomike deri 50 miliardë $, duke bërë edhe pastrim parash mes Rusisë dhe Zvicrës. Nuk është e vështirë të kuptohet që Jellcini nuk do t’ia falte kurrë këtë Skuratovit, ndaj dhe dha porosi që ai të mbahej nën “kujdes”. Dhe më mirë se ministri i Brendshëm, Stepashin dhe kreu i FSB, Putin, askush nuk mund ta kryente “porosinë”! Në Prill të ’99-ës, në një konferencë të përbashkët shtypi, këta të dy paraqitën publikisht para gazetarëve materiale kompromentuese të regjistruara nga një orgji në të cilën dilte Skuratovi në shoqërinë e dy femrave të reja nudo, servirur nga kriminelë të rangut të lartë të botës së nëndheshme, që Stepashin dhe Putin, për shkak të detyrës dhe eksperiencës, s’e kishin të vështirë t’i gjenin e t’i përdornin. Dhe ai që u shpërblye më shumë për shërbimin, ishte pikërisht Putin-i, të cilin Jellcin e propozoi për kryeministër dhe Duma me 233 vota pro, 84 kundër dhe 17 abstenime e zgjodhi të tillë më 16 gusht të 1999-ës, zgjedhje kjo, që u kundërshtua ashpër nga dy mëtuesit për President, ish kryeministri Primakov dhe ish kryebashkiaku i Moskës, Luzhkov, nën pretekstin se ende Putin nuk përbënte një figurë të njohur të nivelit të lartë, por koha tregoi se të dy ata kishin qenë të gabuar.

Rritja e autoritetit të Putin pas luftës në Çeçeni

Putini e rriti autoritetin veçanërisht gjatë Luftës së II-të në Çeçeni. Ai pat deklaruar aso kohe (24.09.1999) se: “Ne do t’i ndjekim ngado terroristët dhe kur t’i gjejmë, më falni për shprehjen, do t’i hedhim drejtë e në gropën e gjirizit”! Në këtë kohë ndodhën ngjarjet në Kaukazin e Veriut, ku Daghestanin e pushtojnë çeçenët e riorganizuar. Më 31 dhjetor ’99-ës, ai viziton dhe frymëzon ushtarët rusë atje. Në të njëjtën ditë, papritmas për të gjithë, por pa dyshim jo për Putinin, Jellcin jep dorëheqje si President, duke ia lënë sipas Kushtetutës, deri në zgjedhje, detyrën e Presidentit “ad interim”, kryeministrit, që në këtë rast ishte V. V. Putin dhe ashtu siç edhe mund të merret me mend, pas një akordi paraprak mes të dyve, ndër dekretet e parë që Putini do të firmoste pasi të fitonte, do të ishte ai që garantonte paprekshmërinë e presidentëve paraardhës dhe familjeve të tyre! (këtë e ndryshoi me 12 shkurt 2001). Më 26 mars të vitit 2000, zhvillohen zgjedhjet presidenciale, të cilat pa problem, Putin i fiton që në turin e parë dhe më 7 maj, ai betohet si President i Federatës Ruse, detyrë që e nisi me zëvendësimin e himnit të njohur sovjetik me muzikë të Aleksandrovit dhe tekst të Mikhailkovit, me një himn të ri, me muzikë të të madhit Glinka, por pa tekst!

Seriali i eliminimit fizik të kundërshtarëve

Tani Putin, i ka rrugët e hapura, ndaj dhe ndërmerr një sërë reformash administrative-territoriale dhe të qeverisjes duke e filluar me goditjen e oligarkëve, por këtë e bën me përzgjedhje selektive. Në korrik e tetor të vitit 2003, arrestohen oligarkët Lebjedjev dhe Khodorkovski, të akuzuar për “aferën Jukos dhe Apatit e më pas Berezovski, nr. 1 i AvtoVAZ, e aksionisti kryesor i Aerofllot-it”. Në të vërtetë ai ishte miliarderi i parë i periudhës postsovjetike. Mik i Jellcinit, ai u akuzua si “Kumbari i Kremlinit”, në librin e gazetarit investigative, Paul Klebnikov (që e pagoi me kokë librin, pasi u gjet i vrarë në Moskë më 2004). Kundërshtar i Putinit, Berezovski përfiton nga amnistia dhe ikën në Londër, por dikush s’e kish harruar. Kështu në rrethana “misterioze”, gjendet i vdekur në Titness Park, më 23 mars 2013, ndërsa kolonel Litvinjenko, agjent i KGB-së, para vdekjes, i helmuar me “Polonium 210” po në Londër (me shumë gjasa nga agjenti tjetër i KGB-së, Dmitri Kovtun), pohoi se edhe Berezovski ishte eliminuar me metodë të sofistikuar që vdekja të dukej si vetëvrasje.

Edhe Khodorkovski, njeriu më i pasur i Rusisë në atë kohë, (sipas FORBES, me 15 miliard $), pas lirimit iku në Londër. Po ashtu oligarku Abramoviç, i ngjashëm me ta, jeton në Londër, ku veç të tjerash është edhe President i Klubit të Futbollit “Chelsea”. Lista e të vrarëve apo të arrestuarve si opozitarë, oligarkë, gazetarë investigativë apo ish agjentë të hedhur në Perëndim, është e gjatë. Kështu vritet në Moskë, gazetarja investigative opozitare, Anna Politkovskaja, më 7 tetor 2006 (u përdorën si ekzekutues separatistë çeçenë, pikërisht në datën e lindjes së Putinit), biznesmeni i përfshirë në politikë, hebreo-gjeorgjiani Arkadi Shalvoviç “Badri” Patarkatsishvili, me 12 miliard $ pasuri, vdes në rrethana misterioze në Britani, më 12 shkurt 2008. Eliminimet vazhdojnë me liderin e opozitës, Boris Njemcov, më 3 mars 2015, i cili vritet pranë mureve të Kremlinit.

Më pas helmohen në Londër, babë e bijë, Skripal-ët, që fatmirësisht i shpëtoi mjekësia angleze, ashtu si u helmua me ‘klorid amoniumi’ dhe mbeti me vraga në fytyrë edhe Presidenti i Ukrainas së asaj kohe, Viktor Jushçenko, pa harruar të përmendim vrasjen që i parapriu eliminimit të disidentëve me këto mënyra, të shkrimtarit të shquar bullgar, Georgi Ivanov Markov, kundërshtar i deklaruar i Brezhnjevit dhe kopjes së tij bullgare, Zhivkovit. I cili teksa priste autobusin në stacionin Balham të Londrës, u gërvisht me majën e helmuar të një çadre më 11 shtator 1978. Po ashtu prej vitesh përndiqet Vladimir Gusinski, (bosi i mediave të shkruara e vizive opozitare ruse), që tani jeton në Perëndim dhe gazetarja Elena Viktorovna Tregubova, dikur korrespondente e tre gazetave që mbulonte Kremlinin, autore artikujsh dhe dy librave anti-Putin, me nga 200.000 kopje, u shantazhua, kërcënua, madje edhe tentuan ta vrasin me eksploziv më 2.02.2004, detyrohet të kërkojë strehim politik në Britani, që pas një viti hezitim, iu miratua më 2.04.2008 etj.

Një tragjedi e ndodhur më 12 gusht të vitit 2000, me nëndetësen atomike K-141 KURSK, ku pas dy shpërthimeve në thellësi 100 m. humbën jetën 118 oficerë, marinarë dhe konstruktorë të shquar të Flotës, i uli shumë pikë Putinit, teksa ai për një javë rresht nuk denjoi të linte pushimet në brigjet e Detit të Zi. Për më keq akoma, me teknologjinë e tyre, ata nuk mundën ta nxjerrin mbi sipërfaqe, gjigandin 154 metra, (mbi 16.000 ton), deri sa u detyruan të kërkojnë ndihmën e një ekipi të specializuar norvegjezo-britanik, që ia dolën ta nxjerrin mbi sipërfaqe, por kuptohet pa asnjë të gjallë brenda, se vonesa kish qenë fatale! Përveç 23 të parëve që vdiqën nga shpërthimet, 95 marinarët e tjerë vdiqën në agoni disa ditore nga mungesa e oksigjenit. U gjetën ditarët dhe letrat e dhimbshme të së vërtetës dhe lamtumirës, ndaj familjarët e akuzuan Putinin për vrasje kur ai, kokulur, më në fund mbërriti në Severomorsk.

Që më 1998-ën, kur ende ishte në pushtet Jellcin, rubla pësoi kolaps të plotë ndaj dhe një nga detyrat me përparësi që i doli skuadrës së Putin-it, ishte forcimi i saj që për hir të së vërtetës, u arrit mes vështirësish të shumta, gjë që gradualisht solli ringritjen e ekonomisë së Rusisë, e cila sot e ka GDP nominale rreth 1.7 trilionë$ (e 12 në Botë).

Lufta e parë parë ruso-çeçene (11.12.1994-31.08.’96), shpërtheu pas shpalljes së pavarësisë së Republikës Çeçene, por shkak i vërtetë ishin rezervat e mëdha të naftës, që zotëronte ajo dhe që mund t’i iknin nga dora Rusisë, pa përjashtuar edhe rolin e Kishës Ortodokse Ruse, që ndikonte edhe te politika dhe vetë Presidenti Jellcin, për një qëndrim jo dashamirës madje edhe përçmues, ndaj çeçenëve islamikë të cilët patjetër patën frymëzim religjionar dhe ndihma nga jashtë. Këtu nuk duhet harruar se ata vërtetë mbetën nën Rusinë që në kohën e Pjetrit të madh, shek. XVIII, i cili i mundi dhe i përzuri otomanët nga këto territore, por nuk u nënshtruan kurrë. Në fakt lufta kish nisur fill pas shpërbërjes së BS. Ajo shkaktoi shumë të vrarë,(që llogariten mbi 100.000) të plagosur dhe pengje nga të dyja palët, kryesisht civilë (si rasti i Spitalit Budjonovsk, ku nga 1500 pengje që u morën prej grupit të Shamil Basajevit, 120 u vranë). Kryeqyteti Grozni, pothuaj u shkatërrua plotësisht. Situata u komplikua me luftimet në Ingusheti dhe Oseti. Vriten dhe merren peng edhe gjeneralë, si Vorobjev, e plagoset rëndë komandanti i trupave ruse, gjenerali Romanov dhe më 21 prill, vritet me raketë edhe vetë lideri, Xhokhar Dudajev, teksa gaboi rëndë duke përdorur një celular satelitor. Paqja e përkohshme me rusët u nënshkrua nga lideri i ri, Asllan Maskadov, ndërsa duhet pranuar se Lufta e parë me çeçenët, ia uli shumë autoritetin Jellcinit.

Rusia e Putin-it, përballë xhihadistëve islamikë

Lufta e dytë ruso-çeçene (26.08.1999-16.04.09), filloi kur të ashtuquajturat “Brigada Ndërkombëtare Islamike”, u futën në Kaukazin e Veriut, në Daghestan dhe kur rusët filluan raprezaliet pas atentateve terroriste në Bujnaksk, Moskë dhe Volgodonsk, për të cilat akuzonin çeçenët. Kjo luftë shkaktoi mes 25.000-50.000 të vrarë, të plagosur dhe të zhdukur, shumica civilë. Tashmë, Rusia e Putinit përballej me xhihadistë islamikë dhe muxhahedinë, të cilët arritën ta rimarrin edhe Groznin. Në këto kushte lufta e Rusisë putiniane u motivua edhe si luftë kundër terrorizmit islamik. Pasi qe bërë President, Maskhadovit iu bënë dy atentate, të cilave u mbijetoi dhe akuzoi rusët se qëndronin pas tyre. Nga ana tjetër, në Mars ‘99, në aeroportin e Groznit, merret peng përfaqësuesi i Ministrisë së Brendshme, gjenerali, Shpigun, që në kulmin e konfliktit në vitin 2000, gjendet i vrarë.

Atentate me eksploziv, sulme të armatosura, bombardime, rrëmbime pengjesh, krime, tortura etj., pati pothuaj çdo ditë nga të dy palët me vite të tëra, por dy masakra të mëdha nuk do mund të harrohen lehtë: e para, ajo e Teatrit “Dubrovka” në periferi të Moskës, që zhvillohet mes 23-26 tetorit të vitit 2002, që përfundoi me 169 të vrarë, prej tyre 130 pengje dhe 700 të plagosur, ku trupat speciale ruse përdorën për neutralizim një analgjezik të fuqishëm, FENTANYL, e ndoshta edhe gaz NERVIN. Kjo qe një shuplakë për Putin-in dhe e dyta, masakra e shkollës së Beslanit, (në Osetinë Veriore), mes 1-3 shtatorit 2004, me 344 të vrarë, nga të cilët 186 fëmijë dhe 700 të plagosur. Në këtë rast Putini u godit më rëndë akoma, pasi hëngri një grusht të fortë hundëve. Maskhadov nuk i shpëton dot atentatit të tretë, kur i goditur nga një raketë, vritet në 8 mars të vitit 2005, në Tolstoj-Jurt. Në suksesin për t’i mposhtur çeçenët, rusët i përdorën të gjitha, sidomos dhunën disproporcionale, por eksperienca e Putinit si KGB-ist, i regjur në përçarjen, blerjen dhe kundërvënien ndaj njëri-tjetrit të krerëve rebelë, pati rol gati përcaktues. Krerë si Kadirovët, Basajevët, Jandarbijevët, Barajevët, Umarovët, Gelajevët, Radujevët e plot të tjerë, të vrarë apo të gjallë, mbeten figura komplekse.

Konflikti mes Rusisë dhe Gjeorgjisë

Po në gusht të vitit 2008, nis dhe një tjetër konflikt i armatosur, kësaj here mes Rusisë e Gjeorgjisë, por që nuk zgjat shumë sepse ndërhyrjes ushtarake gjeorgjiane në Oseti dhe Abkhazi, që arrin të marrë nën kontroll pjesën më të madhe të kryeqytetit Tskhinvali, osetët iu përgjigjën duke “ftuar” Rusinë, që “miqësisht” pushtoi Osetinë e Jugut dhe Abkhazinë, ndërsa Mikhael Saakashvili, presidenti gjeorgjian, nuk bindi dot askënd në Perëndim apo dhe NATO-n vetë, që të ndërhynin. Një tjetër konflikt jo pa lidhje me Rusinë, në territore prej kohësh të diskutueshme mes dy Republikave Sovjetike të Armenisë dhe Azerbaixhanit, i pati fillimet e veta që më 1988 me provokime dhe akte dhune, në Nagorno-Karabakh, e banuar në shumicë nga armenë, por që pretendohej edhe nga azerët, deri atentate e vrasje por shpërthimi i konfliktit daton më 1992 dhe në një farë mënyre përfundoi me Marrëveshjen e brishtë të Bishkekut (kryeqyteti i Kirgizstanit) më 1994, e cila shumë herë është shkelur e vazhdon të shkelet edhe në ditët tona. Rrënjët e konfliktit të ashpër datojnë herët, por ato kulmuan më 1915-ën, kur turqit kryen gjenocid ndaj armenëve ortodoksë, duke vrarë e masakruar gati 1.5 milionë syresh dhe azerët myslimanë mbajtën anën e Turqisë, që kurrë s’e pranoi dhe nuk kërkoi falje, ndërsa Rusia atë të armenëve. Edhe SHBA dhe BE e njohin gjenocidin turk ndaj armenëve.

Konflikti ruso-ukrainas dhe “ndërmjetësimi” i kryeministrit shqiptar, Rama

Aktual, i madh, dhe i vështirë për t’u zgjidhur duket edhe konflikti ruso-ukrainas për Krimenë, pushtuar me luftë nga Putini, që Perëndimi dhe SHBA nuk mund ta miratonin e që rreket ta ndërmjetësojë zgjidhjen Edi Rama, në cilësinë e kryesuesit të radhës së OSBE-së. Me precedentë konfliktualë disa herë të përsëritur, në krizat e brendshme politike të Shqipërisë, ai vështirë të merret seriozisht nga palët, çka u duk qartë të paktën në përçmimin prej megallomani rusomadh që Putini tregoi ndaj Ramës, duke mos begenisur ta takojë në Moskë. Madje nuk lejoi ta bëjë këtë edhe homologu i tij, kryeministri i sapozgjedhur Mikhail Vladimiroviç Mishustin, me të cilin për koincidencë, i kanë etërit adashë dhe pasionin e njëjtë për të peshkuar në brigjet e “Donit të qetë”, pasion që nuk mund ta ndalte takimi me kryeministrin tonë Edi Rama, të cilin e “hodhi” në thonjtë e “ujkut të vjetër siberian” të diplomacisë ruse, Lavrovit, këtij Gromikoje të ditëve tona, i njohur ndryshe si “Gaspadin Njet” Nr.2- Zotëria Jo!, me të cilin Rama s’do të duhej të gabonte, siç edhe gaboi për fat të keq kur përmendi Stalinin apo me korrigjimin e Lavrovit dhe jo përkthyesit?! Për analogji, mund të kujtojmë Hrushovin te “DIMRI… Kadarean” që dyshon në aftësinë e përkthyesit.

Mosnjohja e Kosovës nga Moska?!

Tejet interesante do të ishte të analizonim shkurt dubëlstandardin politik dhe diplomatik rus, dhe hipokrizinë ekzemplare lidhur me konsistencën dhe konsekuencën e Putin-it, e natyrisht Lavrovit, për mosnjohjen e Kosovës si shtet i pavarur prej më tepër se 12 vitesh?! Në varësi të koniukturave dhe interesave hegjemoniste ruse, këta të dy, ndërkohë që pranojnë t’i referohen GJND, që ia njihte Kosovës se shpallja e Pavarësisë së saj, nuk binte në kundërshtim me të drejtën ndërkombëtare dhe Rezolutën 1244 të Këshillit të Sigurimit të OKB-së, duke iu referuar aneksimit të dhunshëm të Krimesë, kërkojnë analogji?! Së pari, vetëm ngjashmëri në asnjë pikë nuk ka këtu.

Shqiptarët në Kosovë janë mbi 95% e popullsisë, ata janë prej mijëra vitesh në trojet e tyre të lashta në një territor unik, me histori, gjuhë, kulture e tradita të veçanta nga popujt dhe vendet fqinje. Kosova iu shkëput me dhunë trungut të trojeve të Kombit tonë, ndërsa Krimea e banuar gati 50% me 50% nga rusë e ukrainas, iu bashkua Ukrainës pa dhunë gjatë pushtetit komunist, duke qenë se të dyja republikat ishin pjesë e të njëjtit shtet, Bashkimit të Republikave Socialiste Sovjetike. Por, nëse rusëve në Ukrainë, nuk iu ushtrua kurrë dhunë dhe si sllavë që janë edhe gjuhën e kanë gati të njëjtë, për Krimenë mund dhe duhej të gjendej zgjidhje paqësore. Kosovarët vuajtën dhunën shekullore dhe persekutimin e një regjimi të huaj, që kulmoi me masakrat, krimet e luftës, gjenocidin, përdhunimet masive, deportimin me forcë te popullsisë, djegiet e shkatërrimet e shtëpive e pronave, ndaj kurrë s’ka analogji por, edhe nëse paska një të tillë për Putinin e Lavrovin, pse këta vazhdojnë të mos e njohin Kosovën?! Përkundrazi, janë të parët që përkëdhelin e llastojnë Serbinë e Gëbelsit të Millosheviçit, (familjen e të cilit, përndryshe tre M.-të, (Mirjana-Marko-Marija), e strehuan me bujari për vite të tëra, madje kërkuan edhe vetë M. e katërt- Millosheviçin, Kasapin e Ballkanit ta kuronin në Moskë, duke e nxjerrë nga Burgu i Scheveningen-it në Hagë) e nga ana tjetër furnizojnë pa ndërprerje edhe me armët më të sofistikuara Serbinë e Vuçiçit.

Pasuria përrallore e Putin dhe hobet e pasionet e tij!

Putin, ashtu si shumica dërrmuese e rusëve, nuk është se kishte ndonjë pasuri, edhe pse siç themi ne, nuk mund të quhej “pabuks”. Me kursimet nga rroga si ushtarak i KGB-së, mezi mundi të blejë autoveturën ZAZ (Zaparozhec) të prodhimit sovjetik, por pas ikjes nga KGB-ja dhe fillimit të punëve të reja në Bashkinë e Leningradit, në kompani private të përshkruara më sipër, zë e shton pasurinë. Kështu në ’92-in, posedon një daça me 7000 m.2 tokë, në Solovjovka të Priozerskijt, (pranë Leningradit), në Istmin Karelian, bashkë me fqinjët më ’96-ën ngrenë edhe një kooperative. Me mbërritjen në Moskë dhe ngritjen e shpejtë në përgjegjësi, ashtu si shumë nga funksionarët burokratë, partiakë apo shtetërorë, e shton pasurinë në progresion gjeometrik. Ai ishte një ushtarak ateist, por pas aksidentit të Ljudmillës në ’83-in dhe zjarrit në vilën e tij, kthehet në praktikant ortodoks, si e ëma. Putini ka pasion gjuetinë, peshkimin, kalërimin, xhudon dhe karatenë, përgjithësisht sportet dhe artet marciale. Është që herët një fans i grupit muzikor suedez ABBA dhe ndjekës i rregullt i garave të Formula 1, po ashtu si leningradas, është tifoz i Klubit të Futbollit “ZENIT”. Qentë e racave të ndryshme janë dobësia e tij, ndaj mban shumë të tillë dhuruar nga homologë si Bojko Borisov, Gurbanguly Berdimuhamedov, Aleksandar Vuçiç etj. Si ekzibicionist i pakrahasueshëm që është, nuk lë rast pa humbur të shfaqet si trim i madh, që vret tigra siberiane apo arinj të tajgave, të pilotojë avionë ushtarakë “MiG-35”, “Sukhoi-57”, helikopterë “Mi”, “Ka” dhe “Jak” (kuptohet vetëm në tokë), timonier motovedetash të sofistikuara, etj.

Automjetet, avionët dhe jahtet që përdor Putin

Putin përdor një limuzinë presidenciale super të blinduar “AURUS SENAT L 700”, të gjatë 6.62m, 2 m. të gjerë dhe 1.695 m. e lartë, 6.5 tonëshe, e prodhuar nga “NAMI&PORSCHE” në Moskë, ku çmimi i saj fillon nga 10 milionë rubla (160.000)$ -jo e blinduar. Megjithatë ajo nuk mbërrin dot kurrë limuzinën “BISHA e ZEZË” – CADILLAC, prodhuar nga “General Motors” për Presidentin Trump, 7 tonëshe, ultra super e blinduar, me përzierje metali e fibra karboni dhe xhama 24 cm., që i rezistojnë çdo shpërthimi, e që kushton 1.5 milionë $ (për siguri janë prodhuar 12 të tilla). Putin ka dy avionë presidencialë, i pari një “IL 96-300 Pu” (5 miliardë rubla-70 milionë Euro) dhe tjetri një “TU-154 M” version VIP, që, gjithashtu, nuk i afrohen asnjëherë dy avionëve presidencialë të Trumpit, “AIR FORCE ONE BOEING 747-200 JUMBO JET” me modifikim VC-25A.

Amerikanët: Pasuria e Putin, 200 miliardë dollarë

Një burim amerikan mjaft i denjë për t’u besuar e vë Putinin, në vend të parë në listën e më të pasurve të botës, me pasuri mbi 200 miliardë $, pra shumë përpara listës së revistës FORBES, ku tre më të pasurit janë: Bezos-114.7 miliardë $, Arnault-113 miliardë $, Gates-108,3 $ etj. Është po FORBES që e klasifikon Putinin dy herë, më 2013-ën dhe 2016-ën, si njeriun më të fuqishëm të Botës, kurse e përjavshmja amerikane TIME, e shpalli njeriun e vitit për 2007-ën! Vetëm rezidenca e tij përrallore në Gelenzhik, buzë Detit të Zi, më e madhe se vetë Kremlini, projektuar e realizuar nga arkitektë e konstruktorë italianë, kushtoi mbi 1 miliardë Euro! Ai është akuzuar shpesh për abuzime dhe korrupsion galopant si edhe për shkelje të rënda të të drejtave e lirive të njeriut, përfshi homofobinë, (me përkrahjen edhe të kishës ortodokse ruse) nga të gjitha organizatat ndërkombëtare që i mbrojnë ato. Shto dhe kultin gati stalinist të individit, ai cilësohet si “autokrat politik dhe oligark me kontorno diktatoriale”, që pranon t’i thuren këngë si ajo: “Dua një njëri si Putini”!

Modifikimi i Kushtetutës për të qenë i përjetshëm…?!

Një aspekt të rëndësishëm për të kuptuar se kush është Putini i vërtetë paraqet sjellja e tij ndaj Kushtetutës, ligjeve dhe vetë Parlamentit (Dumës), me të cilat ai ka luajtur dhe luan si ia ka dashur interesi. Kështu, gjatë sundimit 20 vjeçar, gati absolutist të tij, ai është shquar herë si “xhongler” dhe herë si gangster politik, sepse teksa po i mbaronte edhe mandati i dytë presidencial, dhe s’mund të rizgjidhej për të tretin, modifikoi Kushtetutën, duke ndërruar vendet me kryeministrin Mjedvjedjev, këtë politikan “të lëngët” që përherë merr formën e “enës” ku e hedh Putini. Kështu, pasi bëhet kryeministër, merr me vete shumë nga kompetencat që kishte sa qe njëshi i Kremlinit. Më 2012-ën, përsëri ndryshon Kushtetutën dhe kohëzgjatjen e mandatit presidencial, (nga katër, në gjashtë vjet), dhe për pasojë përsëri ndërron karriget me “të lëngshmin” Mjedvjedjev (që nga 16 janari ka pranuar të jetë zv/President i Këshillit të Sigurisë) dhe po përsëri, merr me vete kompetencat e kryeministrit! Në zgjedhjet e 2018 Putin fiton mbi ¾ e votave, 76.69 % ose 56.430.712 vota, rezultat ky gati identik me ato të epokës sovjetike! E pikërisht në 20 vjetorin e ardhjes në pushtet, të martën e 10 marsit 2020, nëpërmjet një show para deputetëve të Dumës, me idenë se edhe kësaj here iu a hodhi të gjithëve, keqpërdori “Heroinën” e ish-BRSS, ish-kozmonauten Valentina Tereshkova, (aktualisht deputete), të propozonte përsëri ndryshimin e Kushtetutës, për të mundësuar pas skadimit të mandatit të dytë më 2024, edhe dy mandate të tjera 2 x 6 vjet, që do i jepnin mundësinë Putinit të mbretëronte deri më 2036-ën, aq sa edhe vetë Stalini, po të mos e kishin shndërruar në hi, “do të kthehej përmbys në varr”.

Propozimi i Tereshkovës, s’kish si ta befasonte, se për t’u skuqur nga turpi as që bëhej fjalë, ndaj dhe Putin e pranoi propozimin…por me një kusht: nëse këtë, do ta miratonte Gjykata Kushtetuese?! Putin, zotëron gjermanishten, e deri diku kupton suedisht, po nëse një ditë do t’i hynte edhe frëngjishtes, shprehja e parë që do parapëlqente ta përdorte, do të ishte ajo e Luigjit XIV: “L’Etat c’est moi” (Shteti jam unë)! Mbretin “Diell”, Putin duhet ta ketë shumë për zemër edhe për faktin se ndoshta ai me 72 vitet e 110 ditët që u njoh si Mbret, përbën shembullin unikal, që do të donte ta arrinte e pse jo edhe ta kapërcente Putini.

Shqiptarët e kanë dashur popullin rus nga i cili kanë dalë kolosë të të gjitha fushave me kontribut të çmuar për mbarë njerëzimin, listën e gjatë të të cilëve ata e njohin mirë, por ne kurrë s’e kemi pranuar dhe nuk do ta pranojmë politikën rusomadhe, e sidomos stalinizmin, këtë teori dhe praktikë diktatoriale, shovenizmin dhe ekspansionin pansllavist rus, që veçanërisht në këto dy dekada të autokracisë putiniste, është shfaqur haptazi dhe pareshtur me predispozicion antishqiptar. Shqiptarët nuk ka pse lusin asnjë vend për miqësi sado i madh qoftë ai dhe qëndrimi ynë do të jetë ngaherë dinjitoz. Nëse Putini vazhdon të shpresojë ende se një krah i fuqishëm stalinist brenda të majtës shqiptare, ekzistencën e të cilit aq saktë e ka përcaktuar gjeniu Kadare, “ka forcë të ngjallë nostalgji për sovjetikët”, gabohet rëndë. Dhe kjo, jo vetëm se numri i tyre sa vjen e zvogëlohet, porse shqiptarët vuajtën për gati gjysmë shekulli, variantin më të shëmtuar dhe kriminal të stalinizmit, ushtruar nga diktatura hoxhiste e PPSH-së, me Enver Hoxhën dhe kastën e tij, që s’qe gjë tjetër veçse një sekt terrorist.

(Historian, analist, ambasador dhe diplomat i karrierës)

twitter
Follow
facebook
linkedin

Fjalë kyçe: Federata Ruse, Spartak Topollaj

Komentet

Cancel reply

Lajme të ngjashëm

Laborator kokaine në Tiranë- Dogjani: S’ngrihen pa mbështetjen e policisë dhe politikës, financojnë fushatat!

Deputeti demokrat, Asllan Dogjani ngre shetësimin, pas zbulimit të dy laboratorëve të kokainës në Tiranë dhe Fushë-Krujë, gjë që sipas tij tregon se grupet kriminale pa mbështetjen e policisë nuk mundet të ngrenë laboratorë narkotikësh.

Në një intervistë për Syri Tv, Dogjani tha se grupet kriminale nuk gjejnë mbështetjen e vetëm policisë, por edhe të politikës për të ndërtuar laboratore droge, shpërndarja e së cilës bëhet jo vetëm në Tiranë por dhe në të gjithë Shqipërinë.

Sipas Dogjanit, shqetësues është gjithashtu fakti që lënda narkotike po përdoret gjerësisht edhe te moshat e vogla.

Ligjvënësi demokrat, tha se autoritetet ligjzbatuese shqiptare, në veçanti policia, asnjëherë nuk ka ndërmarrë operacione antidrogë, por ato kanë ndodhur dvetëm falë sinjalizimeve nga autoritetet ndërkombëtare, kryesisht ato të vendeve evropiane.

Ata që vijnë, nuk vijnë të ndërtojnë laborator nëse s’kanë mbështetjen e policisë së shtetit. Të ndërtosh diçka të tillë ka shpenzime e duhet para e madhe, dhe s’rrezikon pa pasur mbështetje polici-politikë dhe e konsiderojnë Shqipërinë si Italia në vitet ’70, apo si grupi Sinaloa sot në Meksikë, ku grupet kriminale janë të përzierë e bashkëpunojnë me shtetin.

Mbështjea që u jep policia, u jep mundësinë atyre të ndërtojnë laborator kokaine, që më pas shpërndahet në Tiranë, e pjesa tjetër trafikohet. Shumica po shpërndahet në Tiranë dhe në të gjithë Shqipërinë. Kanë nisur të përdorin lëndë narkotike dhe moshat e vogla.

E para ajo që më bën përshtypje është se s’kemi operacione të suksesshme pa ndërkombëtarët. Janë informacioen të marra nmga jashtë. Xibraka, psh. drejtohej nga ndërkombëtarët, pa i treguar Policisë së Shtetit. Dhe kjo është shqetësuese.

E dyta, ndërrimi i drejtorëve të policisë, ata që kanë ikur kanë shkëputur lidhjet me grupet dhe kanë dhënë informacione nga jashtë. Operacionet mund të jenë edhe dekonspiruar. Në Shqipëri e Tiranë kemi një laborator që është i lidhur me grupe kriminale, Tiranë, Durrës Fushë-Krujë. Mund të ketë edhe laboratorë të tjerë, me Shkodrën, Vlora, s’i guxojnë këto grupe kriminale e vijnë ta ndërtojnë laboratorin në qendër të Shqipërisë, në Tiranë. Pse nuk janë zbuluar pa ndërkombëtarët. Grupet kriminale përdoren nga politika në fushatat elektorale. Janë bërë biznesmenë dhe pastrojnë paratë. Është problem i madh, Shqipëria po boshatiset dhe kjo është një arsye. sn

Trumpi kërkon dhjetë miliardë dollarë si dëmshpërblim nga New York Times

Me vetëm dy muaj të mbetur deri sa Donald Trump të kthehet në Shtëpinë e Bardhë, presidenti i zgjedhur dhe i dënuar për vepra penale po përdor strategjinë e “luftës ligjore” përmes një vale padish kundër mediave dhe botuesve kritikë ndaj tij.

Paditë ndodhin mes frikës në rritje për atë që një mandat i dytë i Trumpit mund të nënkuptojë për lirinë e shtypit, pasi 78-vjeçari intensifikon armiqësinë e kahershme kundër medias – të cilët javën e kaluar i quajti “kamp armik” në fjalimin e fitores.

Të enjten, Columbia Journalism Review zbuloi se vetëm disa ditë para zgjedhjeve presidenciale, avokati i Trump, Edward Andrew Paltzik, kishte dërguar një letër në New York Times dhe Penguin Random House, duke kërkuar 10 miliardë dollarë dëmshpërblim për artikuj kritikë ndaj republikanit.

Kjo letër i shtohet një serie padish të cilësuara si të paqëndrueshme ligjërisht ndaj mediave të tjera, të cilat Trump i ka akuzuar për sulme politike kundër tij, shkruan theguardian.

Letra, e cila u rishikua nga CJR, akuzonte autorët e artikujve Peter Baker, Michael S. Schmidt, Susanne Craig dhe Russ Buettner për “deklarata të rreme dhe shpifëse” ndaj Trumpit, duke shtuar se New York Times është një “zëdhënës i zjarrtë i Partisë Demokratike” që zhvillon “shpifje në shkallë industriale kundër kundërshtarëve politikë”.

Sipas CJR, letra përmendte dy artikuj specifikë nga Buettner dhe Craig që lidhen me librin e tyre të fundit, Lucky Loser: How Donald Trump Squandered His Father’s Fortune and Created the Illusion of Success. Gjithashtu, ajo përmendi një artikull të 20 tetorit nga Baker me titull “Për Trump, Një Jetë Skandalesh Drejtohet Drejt Një Momenti Gjykimi” dhe një artikull të 22 tetorit nga Schmidt me titull “Ndërsa Zgjedhjet Afrohen, Kelly Paralajmëron se Trump Do të Sundonte si Diktator”, raportoi CJR.

Duke iu drejtuar New York Times, letra e akuzonte median se kishte qëllime të qarta për të shpifur dhe dëmtuar “markën e famshme Trump” që konsumatorët e kanë lidhur prej kohësh me “ekspertizë, luks dhe sukses në argëtim, mikpritje dhe pasuri të paluajtshme, ndër shumë industri të tjera”, si dhe për ta shpifur atë në mënyrë të qëllimshme dhe dashakeqe si kandidat për postin më të lartë në Shtetet e Bashkuara.

Sipas CJR, më 5 nëntor, avokatët e bashkëdrejtuesit të fushatës së Trumpit, Chris LaCivita, dërguan një letër te Daily Beast, duke kërkuar që media të korrigjonte artikujt e saj që pretendonin se LaCivita kishte mbledhur 22 milionë dollarë për të ndihmuar rizgjedhjen e Trumpit.

Si përgjigje ndaj letrës, Daily Beast shtoi një shënim të redaktorit në artikujt e saj, ku thuhej
“bazuar në një rishikim të mëtejshëm të regjistrave të FEC, shuma e saktë është 19.2 milionë dollarë. The Beast e pranon gabimin. Artikulli gjithashtu është përditësuar për të sqaruar se pagesat shkuan në LLC-në e LaCivita-s dhe jo personalisht tek ai”.

Megjithatë, ky shënim nuk ishte i mjaftueshëm për fushatën e Trumpit. Një letër e mëvonshme ligjore drejtuar medias theksonte se shënimi “nuk e zgjidh mesazhin e përgjithshëm të artikullit – i cili paraqet LaCivita sikur ka mashtruar duke futur në xhep paratë e fushatës për përfitime personale dhe se ai ishte dhe është pranë të ‘shkarkimit’ për këtë arsye”.

“Kjo narrativë është tërësisht e pavërtetë dhe rezultat i një raportimi dashakeq dhe të papërgjegjshëm nga Daily Beast”, shtohej në letër.

Përveç New York Times, Penguin Random House dhe Daily Beast, Trump dhe avokatët e fushatës së tij kanë paditur edhe CBS News, duke pretenduar në një padi muajin e kaluar se intervista e 7 tetorit me Kamala Harrisit në 60 Minutes ishte redaktuar dhe për këtë arsye përbënte “ndërhyrje në zgjedhje”.

Padia prej 19 faqesh kërkonte 10 miliardë dollarë dëmshpërblim dhe akuzonte CBS për “përpjekje të skajshme për të ndihmuar zgjedhjen e Kamala Harris”. Gjithashtu, padia akuzonte median për “akte partizane dhe të paligjshme të ndërhyrjes ndaj votuesve përmes raportimeve dashakeqe, mashtruese dhe të shtrembëruara”.

Në përgjigje, CBS e quajti padinë “tërësisht të pabazuar”, mohoi se intervista ishte redaktuar dhe premtoi se do ta “mbrojë me vendosmëri” rastin në gjykatë.

Pothuajse në të njëjtën kohë, Trump paraqiti një ankesë në Komisionin Federal të Zgjedhjeve kundër Washington Post, duke e akuzuar atë për kontribute të paligjshme në natyrë për fushatën e Harrisit. Washington Post, që këtë vit refuzoi të mbështeste një kandidat politik nën udhëzimet e pronarit të saj miliarder, Jeff Bezos – i cili më pas e quajti rizgjedhjen e Trumpit “një rikthim të jashtëzakonshëm politik” – akuzat i cilësoi si “të papërshtatshme” dhe “të pabazuara”. sn

Gazetarja e njohur amerikane: Aleks Soros fle te shtëpia e Enver Hoxhës, kjo është çmenduri! Rama ka ngritur një narkodiktaturë

Paula Froelich është një nga gazetaret më të njohura në SHBA.

Emri i saj është shfaqur në disa prej medieve më të mira dhe shpesh ka qenë në listën e librave më të shitur të ‘New York Times’.

Aktualisht punon për rrjetin amerikan NewsNation.

Në një shkrim aktual, ajo thotë se reforma në drejtësi në Shqipëri ka qenë një dështim i plotë.

“Paga mesatare vjetore në vend vlerësohet të jetë pak më shumë se 8.000 dollarë në vit, dhe kryeministri Rama – ndonëse një i përkëdhelur i Perëndimit – është akuzuar për transformimin e Shqipërisë në një “narko-shtet autokratik”. Ndërsa Sekretari i Shtetit, Antony Blinken, e ka lavdëruar publikisht Ramën për “reformën në drejtësi”, edhe pse në vend nuk ka gjyqe me juri, një raport i Departamentit të Shtetit për shtetin anëtar të NATO-s thotë “korrupsioni ekziston në të gjitha degët dhe nivelet e qeverisjes”.

Akoma më keq, burime në Shqipëri më thanë se shpesh, në udhëtimet e tij të shumta në Tiranë, Soros preferon të qëndrojë në shtëpinë personale të ish-diktatorit tiranik Enver Hoxha dhe jo në një hotel.

“Është çmenduri,” më tha një burim. “Për shqiptarët, kjo është si të shkosh në Gjermani dhe të qëndrosh në folenë e Shqiponjës së Hitlerit”,” shkruan gazetarja. sn

Media amerikane: Soros shpenzoi 131 milionë dollarë për të mbajtur Ramën në pushtet! Aleksi fle te shtëpia e Enverit

Në një artikull të fundit të medias amerikane, NewsNation, Alex Soros dhe Edi Rama janë vënë nën kritika të ashpra për lidhjet e tyre me korrupsionin dhe pasigurinë e Shqipërisë.

Artikulli thekson investimet e Soros në Shqipëri, duke e përshkruar vendin si një qendër të trafikut dhe pastrimit të parave, ndërsa shprehet dyshimi në lidhje me suksesin e reformave gjyqësore, që janë mbështetur nga Fondacioni i Sorosit.

Rama gjithashtu është përmendur si një faktor që ka përfituar nga këto investime, ndërkohë që korrupsioni mbetet një problem i madh.

Pjesë nga artikulli:

Sorosi, i cili ka prejardhje hungareze, raportohet se udhëton aq shpesh në kryeqytetin e Shqipërisë, Tiranë, saqë e ka quajtur “shtëpia ime e dytë,” megjithëse vendi është një qendër për trafikun e drogës, trafikun e qenieve njerëzore dhe pastrimin e parave.

Për të qenë të drejtë, Fondacioni Shoqëria e Hapur i Sorosit pretendon se po punon me kryeministrin e Shqipërisë, Edi Rama, për “reformën në drejtësi” — edhe pse vendasit janë skeptikë për këtë. Mes viteve 1992 dhe 2020, Fondacioni Shoqëria e Hapur investoi mbi 131 milionë dollarë në Shqipëri, duke mbështetur ngritjen në pushtet të Ramës dhe më pas qeverinë e tij. (Rama ka qenë pothuajse i pakontestueshëm në pushtet që nga viti 2013.)

Shoqëria e Hapur pretendon se mbështet 120 vende në mbarë botën, duke lënë shumë njerëz të pyesin pse harxhon kaq shumë para dhe kohë në Shqipëri, kur sipas disa raporteve, korrupsioni ka rënë vetëm pak gjatë regjimit të Ramës.

Sipas indeksit të korrupsionit të Transparency International, Shqipëria renditet si “shumë e korruptuar”, me të paktën 25% të zyrtarëve publikë që kanë marrë ryshfet gjatë vitit të fundit. Sipas indeksit të krimit të organizuar, “Shqipëria është një vend burim, tranzit dhe destinacion për trafikimin e qenieve njerëzore. Aktorët kriminalë shqiptarë dyshohen se janë përgjegjës për një numër të madh të viktimave të trafikimit në Europën Perëndimore, veçanërisht në Mbretërinë e Bashkuar, ku shumica e grave dhe fëmijëve vijnë nga Shqipëria. Shfrytëzimi seksual i viktimave shqiptare në vendet e Europës Perëndimore mbetet forma më e përhapur e këtij krimi.”

Vendi gjithashtu shërben si “një vend tranzit për heroinën e trafikuar nga Turqia, Irani, Afganistani dhe Pakistani nëpërmjet rrugës Ballkanike drejt Europës. … Shumica e heroinës trafikohet në Shqipëri me tokë nëpërmjet Maqedonisë së Veriut, por laboratorët për përpunimin e heroinës janë zbuluar brenda vendit nga policia shqiptare. … Shqipëria është një vend tranzit për kokainën e trafikuar nga Amerika Latine në Europë.”

Paga mesatare vjetore në Shqipëri vlerësohet të jetë rreth 8000 dollarë, ndërsa kryeministri Edi Rama, megjithëse i favorizuar nga Perëndimi, është akuzuar për transformimin e vendit në një “narkoshtet autokratik.” Ndërsa Sekretari i Shtetit, Antony Blinken, e ka lavdëruar publikisht Ramën për “reformën në drejtësi,” një raport i Departamentit të Shtetit për Shqipërinë, një anëtare e NATO-s, pohon: “Korrupsioni ekzistonte në të gjitha degët dhe nivelet e qeverisë.”

Burime nga Shqipëria kanë treguar se Alex Sorosi, gjatë udhëtimeve të tij të shumta në Tiranë, shpesh preferon të qëndrojë në shtëpinë personale të ish-diktatorit Enver Hoxha, në vend që të zgjedhë një hotel.

“Kjo është e pabesueshme,” tha një burim. “Për shqiptarët, kjo është sikur të shkosh në Gjermani dhe të qëndrosh në strehën e Hitlerit.”

Hoxha, një stalinist i njohur, sundoi me dorë të hekurt për 41 vjet deri në vdekjen e tij në vitin 1985. Gjatë sundimit të tij, e gjithë prona private, përfshirë kafshët shtëpiake dhe tokën, u shtetëzua, dhe ai shkoi deri në heqjen e motorëve nga makinat dhe varkat për të parandaluar largimin e njerëzve nga vendi.

Shqipëria, e quajtur shpesh “Koreja e Veriut e Europës,” përjetoi burgosje masive në kampe pune të vështira dhe tortura gjatë sundimit të Hoxhës, ndërsa mijëra të tjerë vdiqën nga uria. Ekonomia u përkeqësua aq shumë sa deri në fillim të viteve 2000, Shqipëria ishte vendi i dytë më i varfër në botë, pas Somalisë.

“Pse (Alex Sorosi) pëlqen të qëndrojë (në shtëpinë e Hoxhës) — kush e di. Por nuk është e drejtë,” tha një tjetër shqiptar. Shtëpia e madhe, e vendosur në mes të Tiranës, është si një kapsulë kohe, e lënë në të njëjtën gjendje që ishte kur Hoxha vdiq, dhe ende ruhet fort — pavarësisht “planeve” për ta kthyer në një muze.

Michael Vachon, një përfaqësues i Sorosit, tha përmes një emaili se Rama ka qenë një lider në përpjekjet për të ndërtuar bashkëpunimin rajonal, duke përmirësuar lirinë e lëvizjes dhe mallrave midis vendeve të Ballkanit Perëndimor. Rama ishte një nga themeluesit e “Ballkanit të Hapur” dhe nismave të tjera si Plani i Rritjes, që synonte rritjen e bashkëpunimit ekonomik në rajon – një objektiv i mbështetur nga Fondacionet e Shoqërisë së Hapur.

“Fondacioni në Tiranë, i cili ka një trashëgimi krenare prej tre dekadash me kontribute në arsim, demokraci dhe liri të medias, është… Në luftën kundër korrupsionit, Shqipëria ka realizuar reformën më të ashpër në drejtësi në bashkëpunim me departamentet e drejtësisë së SHBA dhe Europës.”

Le të shpresojmë që “reforma në drejtësi” në Shqipëri të mos jetë si ajo që Sorosi mbështeti në Shtetet e Bashkuara, kur prokurorët ultra-liberalë u treguan të butë me kriminelët — dhe krimi u rrit. Në këtë cikël zgjedhor, shumë prej tyre u larguan nga detyra nga amerikanët të lodhur nga përkeqësimi i cilësisë së jetës së tyre.

Vachon tha se nuk “mendonte” se Sorosi kishte qëndruar në shtëpinë e Hoxhës, por nuk mund ta konfirmonte. sn

22 guroret që po shkatërrojnë Dimalin- Nga dëmtimi i tokës bujqësore te tymi që helmon banorët. Ekspertët japin alarmin

Në emisionin Vetting në News24 janë trajtuar aktivitetet e guroreve, që duket se janë biznese fitimprurëse për ata që i zotërojnë, por në anën tjetër shkatërrojnë pronat dhe jetët e qytetarëve të zonave ku ushtrohen këto aktivitete.

Dimali është zona më e prekur, pasi atje ushtrojnë aktivitetin e vazhdueshëm 22 gurore. Kamerat e emisionit Vetting faktojnë se si retë e mëdha të tymit mbulojnë të gjithë hapësirën e Bashkisë Dimal, ndërsa ndotja është në nivele alarmante.

Dhe sipas ekpertëve të mjedisit, guroret jo thjesht kanë impakt te bimësia, por po dëmtojnë seriozisht jetën e qytetarëve.

Dimali, dikur i njohur si Ura-Vajgurore, është një nga zonat më të prekura nga shfrytëzimi pa kriter i burimeve natyrore. Ky qytet ka 22 gurore në territorin e tij, duke mbajtur rekord me numrin më të lartë në Shqipëri. Kur e viziton këtë qytet, ajo që të bie në sy është jo vetëm shtrirja e guroreve përreth, por një shkatërrim total i kodrinave, ku nuk ka më thjesht shenja të shfrytëzimit, por shihet qartë dëmtimi i parikuperueshëm që i është bërë natyrës.

Në këtë zonë, aktiviteti i guroreve është zhvilluar për vite me radhë, pa u ndalur, dhe gjatë filmimeve nga ekipi i “Vetting”, një re e madhe tymi mbulonte të gjithë territorin e Dimalit, duke mbuluar edhe fshatrat e Pashallisë, Guri i Bardhë dhe Konezbaltë. Kjo ndotje ka marrë përmasa alarmante, duke krijuar një situatë dramatike për banorët e zonës. Shtëpitë që ndodhen ngjitur me guroret janë të mbuluara nga pluhuri, si pasojë e drejtpërdrejtë e aktivitetit industrial. Ky peisazh i shkatërruar është dëshmi e papërgjegjshmërisë së institucioneve ndër vite.

Pluhuri, jo vetëm që ndikon në cilësinë e ajrit, por gjithashtu ndalon plotësisht aktivitetet bujqësore në tokat e zones mbuluar me një shtresë të dendur që ju ndalon bimëve proceset organike natyrore.

Sipas ekspertit të mjedisit Abdulla Diku përveç shëndetit të njeriut, guroret kanë impakt dhe te bimësia.

“Besoj kushdo e ka vënë re që në afërsi të tyre, të karrierave të gurit, pothuajse gjethet e bimësisë janë kthyer jo të gjelbra por kanë marrë ngjyrën e pluhurit të bardhë”, u shpreh për “Vetting” Abdulla Diku.

Një nga banoret e prekura nga kjo situatë tregon për “Vetting” situatën dramatike, që e përndjek për shkak të guroreve.

“Unë jam e tmerruar, e kam vënë urdhëro shikoje, e kam vënë shtëpinë në shitje se nuk duroj dot më, jam e sëmurë, jam me mushkëri të copëtuara, jam me, më është mbushur veshka, po ta shohësh, kam fletën e analizave, më është mbushur veshka plot me kiste e kam veshkën? Pse? Nga ky tym!”, tha për “Vetting”, Shkenca Hyka.

Ajo është banore e lagjes Pashalli në Dimal. Shtëpia e saj mbulohet e para nga tymi dhe ndjen më fort tronditjet nga eksplozivi dhe zhurma që vjen nga guroret.

E prekur nga drama sociale që i kanë shkaktuar guroret, Shkenca rrëfen për “Vetting” se ka ardhur herët në këtë qytet për të krijuar kushte më të mira, por hapja e guroreve i ka sjellë pasoja të rënda shëndetësore dhe ekonomike për të dhe familjen e saj.

Edhe pse shpreson të riparojë shkatërrimet e shtëpisë nga shpërthimet me eksploziv, Shkenca kërkon nga bizneset e guroreve që të respektojnë ligjin, pasi përpunimi i gureve duhet të bëhet nëpërmjet ujit për të shmangur ndotjen.

“Po bëhemi problematikë, unë javën e parë, dy herë në polici, as që u ndjenë fare, puna vazhdoi normalisht, që nuk dilja dot”, shprehet e zhgënjyer Shkenca,e cila priste ndihmë nga Policia e Shtetit.

Duke folur për problemet me ndotjen nga guroret, Shkenca kujtohet që kishte nxjerrë për t’u tharë rrobat e lara të nipit të vogël dhe me nxitim tenton t’i heqi pasi pluhuri ka pushtuar komplet zonën.

Në oborrin e kësaj shtëpie ka disa hardhi që kanë prodhuar rrush, por sipas banores nuk mund të konsumohen.

Sipas biologut dhe drejtuesit të “EcoAlbania” Olsi Nika, tymi i guroreve ka pasoja serioze mbi florën dhe faunën, ashtu edhe për njeriun.

“E gjitha ajo grimca e ngelur pezull hyn në mushkëritë tona dhe patjetër ndikojnë te bimët duke i veshur, duke pamundësuar ose duke mininimizuar ritmin e frymëkëmbimit, të fotosintezës, të frymëmarrjes së bimëve. Ka një ndikim të jashtëzakonshëm”, tha për “Vetting” drejtuesi i “EcoAlbania”.

Në momentin që largohemi nga Shkenca për të intervistuar një banor aty pranë që është duke punuar tokën, guroret ndërpresin veprimtarinë, pasi janë sinjalizuar nga kamionat për prezencën e gazetarëve tanë në terren.

Një nga banorët që ka tokën aty afër, Sotir Pilua tregon se ka probleme me tokën bujqësore pasi ujërat e gurores kullojnë te kanali ngjitur me tokën e tij.

“Edhe bimësia, ja e mbjell, do ta mbjell grurë, nuk bën përpjetë, do ta mbjellë hasëll për dhëntë, kam nja dy tre dhënë, i bie këtu nuk kullosin. Vetëm tym do hanë ato, ca do hanë ato, tymin e gurores ?!”, shprehet për “Vetting” Sotir Pilua.

Për “Vetting”, Pilo tregon se edhe ai nuk ka probleme vetëm me ndotjen nga guroret, por edhe me shtëpinë ku banon.

“Te shtëpia kam problem tymin. Na tymosin, na kanë bërë kështu blozë! Se kur kthen era që këtej, kur kthen për andej, këtej paradite na vjen këtej tymi (bën me shenjë për te toka bujqësore), mbasdite më vete në shtëpi”, tha Pilua, i cili nuk është optimist për reagimin e institucioneve shtetërore.

Problemi me ujin e kanalit që përmbytet nga ujërat e guroreve mund të ketë pasoja më të rënda për tokën pasi sipas ekspertëve këto ujëra tashmë kanë metale të rënda.

“Nëse shkëmbi përmban minerale, ka edhe metale të rëndë, që shkojnë në ujëra, përfundojnë në det, një pjesë e tyre janë edhe të dëmshme për shëndetin sepse përfundojnë në produktet bujqësore blegtorale dhe shumë nga metalet e rëndë janë kancerogjene”, tha për “Vetting” biologu Aleko Miho.

Sipas të dhënave zyrtare nga Agjencia Kombëtare e Burimeve Natyrore, e vetmja kompani në zonën e Dimalit, që ka bërë rehabilitimin e zonës është “AGBES CONSTRUCTION”.

Nga informacionet e siguruara, kjo kompani me leje minerare të marrë që në vitin 2003 ka rehabilituar rrugën hyrëse për në shkallën e parë të lejes minerare. Sipas Ministrisë së Mjedisit, në 15 maj 2018 po në këtë zonë janë marrë masa me pezullim aktiviteti deri në korrigjimin e shkeljeve të evidentuara ndaj kompanive “Shpiragu B” sh.p.k, “AKS” shpk, “2 Po 6” shpk, “Klisal” shpk, “Mustafai” shpk, “Vëllezërit Llupo” shpk, “Agbes Construksion” shpk, “Zhopi” shpk, “Admir” shpk, “Guri i Bardhë” shpk, “Beta” shpk, ndërkohë që është gjobitur kompania “Salillari” shpk.

Faktet e Vetting- Dhuna e Rrajave nuk ndali punën në guroret e Borizanës

Emisioni Vetting në News24 ka sjellë në vëmendje një problem të hershëm, që vit pas viti agravohet, jo thjesht duke shkatërruar mjedisin, por duke prodhuar dhunë, shqetësime, dëmtime e shkatërrime banesash e deri në rrezikun e jetës për qytetarët për shkak të ndotjes. Bëhet fjalë për guroret, ndoshta ndër bizneset më fitimprurëse.

Vitin e kaluar banorët e fshatit Borizanë në Krujë protestuan kundra guroreve që me anë të përdorimit të eksplozivit denonconin përdorimin e tij pa kriter dhe në distancë të afërt me shtëpinë

Banorët ankoheshin për shkatërrimin e shtëpive, për faktin që kishin bërë denoncime në polici dhe prokurori, por kompania vazhdonte aktivitetin e pashqetësuar.

Më 7 korrik 2023, deputetja e Partisë Demokratike Merita Bakiu do të ngrinte shqetësimin e banorëve të Borizanit dhe mungesën e masave nga Prokuroria dhe Policia, por përsëri asnjë masë nuk do të merrej për problemin e banorëve.

Madje gjërat do të merrnin një kthesë akoma më dramatike, për banorët që ishin në krye të protestës për të mbrojtur shtëpitë e veta nga shkatërrimi.

Disa ditë më pas, në korrik 2023, disa nga banorët që protestuan, do të sulmoheshin dhe do të dhunoheshin në brendësi të një lokali në Thumanë nga vëllezërit e ish deputetit të Partisë Socialiste, Rrahman Rraja. Bëhet fjalë për vëllezërit e fisit Maja, që në atë kohë kishin kërkuar ndërhyrjen e shtetit për të ndalur punën në një gurore, shpërthimet e pakontrolluara që aplikoheshin aty, po i shembnin banesat.

Pamjet se si u masakruan vëllezërit Maja nga pjesëtarë të fisit Rraja dolën në rrjetet sociale dhe u shpërndanë në media duke tronditur opinionin publik duke sjellë largimin e deputetit Rrahman Rraja nga Parlamenti me dorëzimin e mandatit, si edhe shkarkimin nga detyra të ish ministrit të Brendshëm Bledi Çuçi.

Në atë kohë, Policia e Shtetit doli me një deklaratë për shtyp, ku shpjegoi se ishte bllokuar gurorja “Delia Group”, e cila ishte në pronësi të Viktor Deliut dhe së bashku me institucionet e tjera kryen kontrolle për të matur dëmtimet në disa shtëpi, duke ia referuar rastin Prokurorisë së Tiranës.

Por edhe sot e kësaj dite, aktiviteti i guroreve në fshatin Borizanë të Krujës vazhdon dhe kjo verifikohet nga pamjet ekskluzive që sjell “Vetting” nga terreni. Banorët ankohen se guroret kanë ndikuar negativisht në jetën e tyre, duke sjellë pasoja ekonomike dhe sociale.

Më 24 nëntor përurimi i bustit të Mustafa Merlika – Kruja në sheshin e qytetit të Krujës

Bashkia e Krujës, Shoqata “Trojet e Arbrit” – Prishtinë, Familja Merlika

Ftesë
Ftoheni të merrni pjesë në ceremoninë e vendosjës së bustit në sheshin e qytetit të Krujës të atdhetarit Mustafa Merlika – Kruja, nënshkrues për Krujën i Dokumentit të Shpalljes së Pavarësisë në Vlorë më, 28 nëndor 1912, shtetar, historian, gjuhëtar dhe publicist.
Ceremonia do të zhvillohet në sallën e Pallatit të kulturës “Ibrahim Berdaku”të qytetit Krujë, me ligjërimet e disa studiuesve nga Shqipëria e trojet e saj jashtë kufijve dhe nga mërgata shqiptare në botë, sipas programit të përcaktuar nga organizatorët e veprimtarisë.
Veprimtaria do të zhvillohet në orët 10.00 – 12.00 të datës 24 /11/ 2024.
Zbulimi i bustit do të kryhet në orën 12.30.
Nisja do të bëhet e organizuar nga salla e Pallatit të kulturës.
Pas përfundimit të asaj ceremonie jeni të ftuar të merrni pjesë në koktejlin e përgatitur nga Hotel – Restorant ”Panorama” në afërsi të bustit.

Ju mirëpresim Bashkia e Krujës, Shoqata “Trojet e Arbrit dhe Familja Merlika!

A po përgatit Ukraina një bombë bërthamore? The Times: Nëse SHBA ndërpret ndihmat, Kievi mund ta krijojë brenda pak muajsh

Ukraina mund të prodhojë një bombë bërthamore brenda pak muajsh nëse presidenti i sapozgjedhur i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Donald Trump, refuzon të japë ndihmë ushtarake në Kiev, shkruan britanikja “Times”.

“The Times” i është referuar “një dokumenti të përgatitur për Ministrinë e Mbrojtjes së Ukrainës ”, sipas të cilit vendi do të ishte në gjendje të ndërtonte me shpejtësi një pajisje bazë plutoniumi duke përdorur teknologji të ngjashme me bombën e hedhur në Nagasaki në vitin 1945.

“Krijimi i një bombe të thjeshtë atomike, siç bënë Shtetet e Bashkuara me Projektin Manhattan, nuk do të ishte një detyrë e vështirë 80 vjet më vonë”, thuhet në dokument.

The Times shtoi se pa kohë për të ndërtuar dhe operuar objektet e mëdha të nevojshme për pasurimin e uraniumit, Ukraina gjatë kohës së luftës do të duhej të mbështetej në përdorimin e plutoniumit të nxjerrë nga shufrat e karburantit të shpenzuar të hequra nga reaktorët bërthamorë ukrainas.

Ukraina ende kontrollon nëntë reaktorë operacionalë dhe ka përvojë të konsiderueshme bërthamore, pavarësisht se hoqi dorë nga arsenali i tretë më i madh bërthamor në botë në vitin 1996.

“Pesha e plutoniumit të reaktorit të disponueshëm në Ukrainë mund të vlerësohet në shtatë tonë… Për të krijuar një arsenal të konsiderueshëm armësh bërthamore, nevojitet shumë më pak material… Sasia e materialit është e mjaftueshme për qindra koka luftarake të fuqisë taktike të disa kilotone”, thuhet në dokument.

Një bombë e tillë do të ketë përafërsisht një të dhjetën e fuqisë së bombës “Fat Man” që SHBA shpërtheu mbi Nagasaki, përfundojnë autorët e dokumentit.

“Kjo do të mjaftonte për të shkatërruar një bazë ajrore të tërë ruse ose objekte të përqendruara ushtarake, industriale ose logjistike. Fuqia e saktë e një ngarkese bërthamore do të jetë e paparashikueshme, pasi do të përdorë izotopë të ndryshëm të plutoniumit,” tha autori i raportit, Alexey Yizhak, kreu i Institutit Kombëtar për Studime Strategjike të Ukrainës, një qendër kërkimore shtetërore që vepron si një organ këshillues për administratën presidenciale dhe Këshillin për Sigurinë Kombëtare dhe Mbrojtjen e Ukrainës.

Ekspertët perëndimorë besojnë se Ukrainës do t’i duhen të paktën pesë vjet që të zhvillojë armë bërthamore dhe një mjet transporti të përshtatshëm, ndërsa Valentin Badrak, drejtor i Qendrës së Ushtrisë, këmbëngul se Ukraina do të zhvillojë raketat e veta balistike në më pak se një vit.

“Ukraina do të tregojë brenda gjashtë muajve se ka aftësinë për të krijuar raketa balistike me rreze të gjatë: ne do të kemi raketa me rreze fluturimi prej 1000 km”, pohoi Badrak.

Analistët, të cituar nga Times, thonë se nëse SHBA largohet nga Ukraina, Britania e Madhe mund të përmbushë detyrimet e saj të sigurisë sipas Memorandumit të Budapestit duke ndihmuar Ukrainën të zhvillojë një parandalues bërthamor, duke qenë se Kievi nuk ka mjete konvencionale për të parandaluar Rusinë të pushtojë Ukrainën. Jižak deklaroi se ekziston rreziku që disa nga qytetet më të mëdha të Ukrainës, si Dnipro dhe Kharkiv, mund të bien përpara se të zhvillohen armët.

“Unë u befasova nga respekti që Shtetet e Bashkuara kanë për kërcënimin bërthamor rus. Ndoshta na kushtoi lufta. Ata i trajtojnë armët bërthamore si një lloj Zoti. Ndoshta është koha t’i lutemi edhe ne atij Zoti,” shtoi ai.

Më herët, presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky deklaroi se Ukraina nuk ka thënë kurrë se dëshiron të krijojë armë bërthamore, shton “The Times”.

Ai kujtoi memorandumin e Budapestit në bazë të të cilit Ukraina hoqi dorë nga armët bërthamore, por në këmbim, siç tha ai, “nuk mori garancitë e premtuara të sigurisë”.bw

VIDEO- Baku: Kryeministri ulet në gjunjë, batuta e përqafime me homologen italiane

Edi Rama dhe Giorgia Meloni kanë tërhequr vëmendjen në Baku të Azerbajxhanit teksa kanë marrë pjesë në punimet e Konferencës së Kombeve të Bashkuara për Ndryshimet Klimatike.

Kreu i qeverisë shqiptare është takuar dhe me disa homologë të tij, ku mes tyre dhe me Georgia Melonin, kryeministren italiane, takim i cili ka qenë krejt ndryshe.

Rama kur ka parë Melonin t’i afrohej, është ulur në gjunjë me humor në shenjë përulje dhe më pas mes batutave dhe të qeshurave janë përqafuar të dy. Pamjet janë bërë virale në mediat azere.

Kryeministri ditën e sotme nga Samiti i Klimës kritikoi vendet e mëdha e të fuqishme, që nuk paraqiten në takim dhe nuk bëjnë sa duhet për ndryshimet klimatike.

Samiti i Klimës në Baku është një ngjarje ndërkombëtare e rëndësishme e cila mbledh së bashku liderë botërorë, ekspertë të klimës, përfaqësues të qeverive, organizata ndërkombëtare, dhe aktivistë mjedisorë për të diskutuar sfidat dhe zgjidhjet në lidhje me ndryshimet klimatike.

Ky Samit shërben si një platformë për dialog dhe bashkëpunim në fushën e mbrojtjes së mjedisit dhe zhvillimit të qëndrueshëm.bw

Si u shndërrua Kaspiku në fushëbetejë

Anijet e Flotës së Kaspikut të Rusisë gjatë stërvitjeve në prill të vitit 2021.

Forcat ushtarake ruse në dhe përreth Detit Kaspik duket se po sulmojnë Ukrainën dhe ende nuk dihet ndikimi që kanë këto sulme në mjedisin lokal apo sa i përket numrit të viktimave, shkatërrimit të shkaktuar apo caqeve që po godasin.

Zyrtarët ukrainas raportuan se avionët luftarakë rusë gjuajtën raketa nga deti në ditët e para të pushtimit të Ukrainës, të nisur nga Moska më 2022, dhe vazhdimisht raportojnë për sulme të tilla.

Njerëzit që jetojnë pranë Kaspikut kanë raportuar po ashtu për lëshime raketash. Gjatë këtij viti, madje ata kanë publikuar një video që me sa duket shfaq lëshimin e një rakete lundruese të llojit, Kalibr.

Disa banorë lokalë kanë thënë se ky aktivitet ushtarak po shkakton ndotje, ndërkaq disa gazetarë kanë sugjeruar se ka një lidhje mes lëshimeve të raketave dhe ngordhjes së fokave të Kaspikut.

Rusia nuk ka konfirmuar se përdor Kaspikun për të kryer sulme ndaj Ukrainës, por jo gjithmonë ka qenë kështu. Në tetor të vitit 2015, media zyrtare citoi ministrin e atëhershëm rus të Mbrojtjes, Sergei Shoigu, të ketë thënë se Flota e Detit Kaspik kishte sulmuar caqe në Siri duke përdorur raketat Kalibr. Po ashtu, për një sulm nga Kaspiku kishte edhe një raportim një vit më pas.

Anija e Flotës së Kaspikut duke lëshuar një raketë drejt Sirisë.

Raportimet për sulme që nga viti 2022 kryesisht kanë qenë për bombarduesit që kanë fluturuar mbi Kaspik dhe që kanë gjuajtur raketa lundruese të llojit X-55.

Është e mundur që Flota e Kaspikut ka gjuajtur raketa Kalibr, por forcat e armatosura ukrainase kanë thënë se nuk ka dëshmi të qarta për këtë.

Një video e publikuar në qershor nga një peshkatar tregoi dy raketa. Lëvizja e bishtit të raketës ishte më e ngjashme me atë të një rakete Kalibr sesa të një rakete lundruese të lëshuar nga ajri.

Por, shqetësimet lokale për ndikimin në mjedis të Flotës Kaspik të Rusisë datojnë para nisjes së pushtimit në shkallë të plotë të Ukrainës nga Rusia. Moska veçse ishte duke ndërtuar një bazë të re për flotën në Kaspik, në Dagestan, dhe në qershor të vitit 2020 atje kishte mbajtur një paradë detare.

Një banor vendas i tha Radios Evropa e Lirë se ngjarja, e cila që atëherë është mbajtur në baza vjetore, e mbulon detin me naftë dhe pas kësaj parade, brigjet mbushen me peshq të ngordhur.

“Rreth 30 vjet më parë, deti ishte plot jetë. Nuk është më. Notova te anijet gjatë verës dhe pash se çfarë po ndodhte. Flota e Kaspikut është një nga faktorët”, tha ai.

Radio Evropa e Lirë është shpallur “organizatë e padëshirueshme” nga Moska, prandaj emri i këtij personi nuk mund të zbulohet. Nëse do të zbulohej emri i bashkëbiseduesit, ai do të përfundonte prapa grilave.

Një banore lokale, e cila po ashtu duhet të mbetet anonime, tha se është zhvendosur në Kaspik nga kryeqyteti rajonal, Makaçkala, nëntë vjet më parë, duke shpresuar se uji do të ishte më i pastër.

Ajo tha se situata kishte “ndryshuar shumë” në atë kohë dhe foli për ndikimin që kanë paradat vjetore detare.

“Anijet nuk janë në port, ato janë të ankoruara në det të hapur. Ato djegin karburante pandërprerë, gjithmonë dëgjohen motorët e tyre dhe sigurisht i gjithë ky emetim shkon në det”, tha ajo.

“Më pas anijet nisin të qëllojnë. Është një atmosferë e tmerrshme. Vjen era e djegies edhe nëse dritaret janë të mbyllura… është e pamundur të marrësh frymë”.

Flota po ashtu mban stërvitje çdo shtator. Këtë vit, mbi 30 anije ishin të përfshira në stërvitje.

Pavarësisht se stërvitjet mbahen më thellë në det, burimet e REL-it thanë se karburanti i derdhur dhe peshqit e ngordhur grumbullohen në breg.

Gazetarët i kanë lidhur stërvitjet dhe aktivitetet luftuese me nivelin e ndotjes dhe ngordhjen masive të fokave.

Si Kalibr, ashtu edhe raketat lundruese X-55, përdorin karburante toksike që mund të derdhen në det.

Por asnjë e dhënë e pavarur shkencore nuk është mbledhur në Kaspik për të vlerësuar ndikimin e aktiviteteve ushtarake të Rusisë ndaj mjedisit atje.

Përgatiti: Mimoza Sadiku

Kë po emëron Presidenti i zgjedhur Donald Trump në postet kyçe?

Presidenti i sapozgjedhur i Shteteve të Bashkuara, Donald Trump po vepron me shpejtësi për të plotësuar postet në administratën e tij të sapolindur me zyrtarë republikanë, të cilët kanë qenë më besnikët politikisht ndaj tij gjatë katër viteve që ai nuk ishte në detyrë.

Presidenti i zgjedhur Trump, sipas njoftimeve të ndryshme të mediave amerikane, synon të emërojë Senatorin e Floridas, Marco Rubio si sekretar të shtetit.

Të martën në mbrëmje, ai njoftoi se guvernatorja e Dakotës së Jugut, Kristi Noem, do të jetë drejtuesja e Departamentit të Sigurisë Kombëtare. Ndër të përzgjedhurit e tjerë për anëtarë të kabinetit qeveritar është edhe Pete Hegseth, i cili do të drejtojë Departamentin e Mbrojtjes. Zoti Hegseth është ish-ushtarak dhe ka drejtuar emisione në kanalin televiziv Fox News.

Zoti Rubio dhe zonja Noem radhiteshin në listën e kandidatëve të mundshëm për nënpresident disa muaj më parë. Ndërsa zoti Trump më vonë përzgjodhi senatorin e Ohajos JD Vance, tashmë nënpresidenti i zgjedhur, si zoti Rubio ashtu edhe zonja Noem vazhduan ta mbështesin zotin Trump, që fitoi bindshëm zgjedhjet javën e kaluar përballë Nënpresidentes demokrate Kamala Harris.

Presidenti i zgjedhur Trump njoftoi gjithashtu se do të emërojë ish-drejtorin e Zbulimit Kombëtar John Ratcliffe për të shërbyer si drejtor i CIA-s. Zoti Ratcliffe ishte drejtuesi i gjashtë i zbulimit kombëtar, që shërbeu gjatë tetë muajve të fundit të administratës së ish-Presidentit Trump. Zoti Trump njoftoi gjithashtu të martën se ka përzgjedhur zotin William McGinley si këshilltar ligjor të Shtëpisë së Bardhë.

Ndër njoftimet e tjera të bëra nga presidenti i zgjedhur, është se dy sipërmarrësit Elon Musk dhe Vivek Ramaswamy do të bashkëdrejtojnë Departamentin e ri të Efikasitetit të Qeverisë. Në njoftim thuhet se ata do të ofrojnë këshilla dhe udhëzime “për të drejtuar reformën strukturore në shkallë të gjerë” të qeverisë federale.

Presidenti i zgjedhur Trump gjithashtu vendosi të emërojë si këshilltar për sigurinë kombëtare ligjvënësin nga Florida, Michael Waltz. Zoti Waltz në fillim të këtij viti mbështeti një përpjekje të ligjvënësve republikanë për t’i vënë emrin e zotit Trump aeroportit ndërkombëtar të Uashingtonit.

Presidenti i zgjedhur Trump të hënën emëroi edhe Thomas Homanin, ish-drejtuesin për emigracionin, si “drejtuesin kombëtar për çështjet e kufirit”, për të drejtuar përpjekjet për të deportuar drejt vendeve të origjinës ndoshta miliona emigrantë pa dokumente që jetojnë në Shtetet e Bashkuara. Mediat njoftuan se Stephen Miller, një tjetër këshilltar i zëshëm kundër emigracionit, që shërbeu në mandatin e parë të ish-Presidentit Trump, do të emërohej si zëvendës shefi i kabinetit të presidentit të zgjedhur për politikat.

Presidenti i zgjedhur përzgjodhi një tjetër mbështetëse të vendosur, ligjvënësen nga Nju Jorku, Elise Stefanik, si ambasadoren e re amerikane në Kombet e Bashkuara. Ai emëroi ish-guvernatorin e Arkansasit, Mike Huckabee, si ambasador në Izrael.

Pak përpara zgjedhjeve, zoti Trump, i cili rrallë pranon publikisht gabime, i tha drejtuesit të një emisioni podcast Joe Rogan se gabimi i tij më i madh gjatë mandatit të tij nga 2017 deri në 2021 ishte punësimi i “njerëzve të këqij, ose njerëz jo besnikë”.

“Përzgjodha disa njerëz që nuk duhej t’i kisha zgjedhur”, tha ai.

Disa nga zyrtarët e lartë që ish-Presidenti Trump zgjodhi në atë kohë, përfshirë ish-shefin e kabinetit John Kelly dhe këshilltarin e sigurisë kombëtare John Bolton, u bënë kritikë të ashpër publikë të zotit Trump, pasi ai i hoqi nga detyra. Zoti Kelly tha gjatë fushatës së këtij viti se ish-Presidenti Trump përmbushi përkufizimin e një sundimtari fashist. Ish-Presidenti Trump i sulmoi të dy ish-zyrtarët, duke e quajtur zotin Kelly “një ngacmues, por një person të dobët” dhe duke e nënçmuar zotin Bolton si “një idiot”.

Përpara zgjedhjeve, zoti Bolton tha se: “Ajo që Trump-i do të kërkojë nga kandidatët për postet e larta në një mandat të dytë është besnikëria. Ai dëshiron burra që thonë vetëm ‘po’ dhe gra që thonë vetëm ‘po’.”

Senatori Rubio u përplas ashpër me zotin Trump gjatë kandidimit të tyre në vitin 2016 për marrjen e kandidaturës zyrtare për president të Partisë Republikane, që u fitua nga zoti Trump. Zoti Rubio bëri shpoti ndaj zotit Trump duke i thënë se kishte duar të vogla dhe një nxirje të lëkurës ngjyrë portokalli, ndërsa zoti Trump e nënçmoi duke e quajtur “i vogli Marko”.

Por senatori Rubio, si shumë kritikë të tjerë të dikurshëm të zotit Trump, ishte një mbështetës i vendosur i tij gjatë fushatës së këtij viti. Vitet e fundit, zoti Rubio ka mbajtur haptazi një linjë të ashpër në politikën e jashtme, duke mbajtur qëndrime të ashpra për marrëdhëniet e Shteteve të Bashkuara me Kinën, Iranin, Venezuelën dhe Kubën.

Ai ka qenë ndonjëherë në mosmarrëveshje me republikanët që ishin skeptikë për përfshirjen e Shteteve të Bashkuara në konfliktet e largëta, si ndihmat për financimin e luftës së Ukrainës ndaj sulmit të Rusisë në vitin 2022. Por kohët e fundit, ai votoi kundër dërgimit të ndihmave të mëtejshme ushtarake amerikane në Ukrainë, ndërsa zoti Trump ka shprehur gjithashtu skepticizëm për vazhdimësinë e ndihmave amerikane për Kievin.

Zoti Rubio i tha kanalit NBC News në shtator se, “Mendoj se ukrainasit kanë qenë kaq të guximshëm dhe të fortë në përballjen me Rusinë. Por në fund të fundit, ajo që po financojmë këtu është një luftë në ngërç dhe duhet të arrihet në një përfundim, ose ai vend do të kthehet 100 vite prapa”.

“Unë nuk jam në anën e Rusisë – por për fat të keq, realiteti është se mënyra se si do të përfundojë lufta në Ukrainë është me një zgjidhje të negociuar”, tha zoti Rubio.

Zonja Noem mori vëmendje në nivel kombëtar dhe fitoi lëvdata nga konservatorët pasi refuzoi të miratonte një urdhëresë për mbajtje maskash gjatë pandemisë COVID-19 në vitin 2021.

Zonja Noem me Presidentin e zgjedhur Trump

Presidenti i zgjedhur Trump mendohet se po e shqyrtonte madje emrin e saj si kandidate për nënpresidente. Por ajo u përball me kritika të gjera, pasi shkruajti në një libër kujtimesh se pati vrarë me armë një qen “të patrajnueshëm” që ajo “e urrente”, në fermën e familjes së saj.

Zoti Waltz është një ish-ushtarak i njësive të forcave speciale të ushtrisë amerikane, i cili ndan pikëpamjet e Presidentit të zgjedhur Trump për emigracionin e paligjshëm dhe skepticizmin për mbështetjen e vazhdueshme të Amerikës për Ukrainën.

Zoti Waltz, i cili gjithashtu ka shërbyer në Gardën Kombëtare me gradën kolonel, ka kritikuar aktivitetin e Kinës në rajonin Azi-Paqësor dhe tha se Shtetet e Bashkuara duhet të jenë gati për një konflikt të mundshëm në rajon.

Po aq të rëndësishëm sa përzgjedhjet fillestare të Presidentit të zgjedhur Trump janë edhe emrat e dy ish-zyrtarëve që ai i ka refuzuar deri më tani për postet kryesore në administratën e tij të re: Nikki Haley, ish-ambasadorja e tij në Kombet e Bashkuara dhe ish-sekretari i Shtetit, Mike Pompeo. Zonja Haley kandidoi përballë zotit Trump për të marrë kandidimin zyrtar republikan për president në vitin 2024 dhe zoti Pompeo shqyrtoi mundësinë e kandidimit përballë zotit Trump, por më pas u tërhoq.

Presidenti i zgjedhur Donald Trump shkon në Uashington të mërkurën për t’u takuar me Presidentin Joe Biden, që fitoi përballë zotit Trump në zgjedhjet e vitit 2020. Bisedat pritet të përqëndrohen tek transferimi i pushtetit kur Presidenti i zgjedhur Trump të inaugurohet më 20 janar. Zoti Trump po planifikon të takohet edhe me ligjvënësit republikanë në Dhomën e Përfaqësuesve.

Lala: Policia drejtohet nga njerëz të lidhur me krimin! Shumë ngjarje fshihen

Klodiana Lala, e ftuar në emisionin “Të Paekspozuarit” në MCN TV, ka folur për zgjedhjen e drejtuesve të rinj të policisë në qarqe, për të cilët ka dyshime se kanë lidhje me krimin.

Lala tha se policia sot është “në pikë të hallit” dhe se shumë ngjarje fshihen, çka rrit problematikën për qytetarët.

“Mua nuk më shqetësojnë emrat sepse emrat ikin dhe vijnë. Më shqetëson procesi dhe sistemi.

Sot policia është në pikë të hallit. Ka punonjës të demotivuar, të frikësuar, i drejtojnë njerëz që kanë lidhje me krimin. Më shqetësojnë qytetarët e thjeshtë që përballen me këtë strukturë.

Nuk e keni idenë sa ngjarje mund të fshihen. Kemi raportuar lajm që vëllai i Rrahman Rrajës ishte në kërkim policor sepse dhunoi një familje në zonën e Niklës. Vetëm fakti që nuk pati video, nuk tërhoqi vëmendje, por policia nuk kishtë bërë transparencë.

Më shqetësojnë qytetarët që përballen me represion. Nëse nuk pastrohet policia, do të ketë problematika edhe në dhjetëvjeçarin e ardhshëm”, tha Lala.

Vladimir Vladimiroviç Putin, fuqia dhe dobësia e një Cari të ri – Nga Spartak Topollaj*

Komentet

Cancel reply

Lajme të ngjashëm

Laborator kokaine në Tiranë- Dogjani: S’ngrihen pa mbështetjen e policisë dhe politikës, financojnë fushatat!

Trumpi kërkon dhjetë miliardë dollarë si dëmshpërblim nga New York Times

Gazetarja e njohur amerikane: Aleks Soros fle te shtëpia e Enver Hoxhës, kjo është çmenduri! Rama ka ngritur një narkodiktaturë

Media amerikane: Soros shpenzoi 131 milionë dollarë për të mbajtur Ramën në pushtet! Aleksi fle te shtëpia e Enverit

22 guroret që po shkatërrojnë Dimalin- Nga dëmtimi i tokës bujqësore te tymi që helmon banorët. Ekspertët japin alarmin

Faktet e Vetting- Dhuna e Rrajave nuk ndali punën në guroret e Borizanës

Më 24 nëntor përurimi i bustit të Mustafa Merlika – Kruja në sheshin e qytetit të Krujës

A po përgatit Ukraina një bombë bërthamore? The Times: Nëse SHBA ndërpret ndihmat, Kievi mund ta krijojë brenda pak muajsh

VIDEO- Baku: Kryeministri ulet në gjunjë, batuta e përqafime me homologen italiane

Si u shndërrua Kaspiku në fushëbetejë

Përgatiti: Mimoza Sadiku

Kë po emëron Presidenti i zgjedhur Donald Trump në postet kyçe?

Lala: Policia drejtohet nga njerëz të lidhur me krimin! Shumë ngjarje fshihen

Lajmet me interesante

Lajmet e fundit

ARKIVA E LAJMEVE

RRETH NESH

Komentet

Përgatiti: Mimoza Sadiku

Lajmet me interesante

Lajmet e fundit

ARKIVA E LAJMEVE

RRETH NESH

NEWS LETTER

SOCIAL