VOAL – Kapitulli mbi marrëdhëniet midis presidentit të ri të Komisionit të BE-së, Ursula von der Leyen dhe Zvicrës ende nuk është shkruar. Në të vërtetë, nuk ka elemente të njohura që mund të na ndihmojnë të kuptojmë se cili do të jetë orientimi i saj ndaj Zvicrës së rrethuar plotësisht nga shtetet e BE-së.
E vetmja gjë e sigurt është se gruaja gjermane 60-vjeçare është një evropiane e bindur: babai i saj (1930-2014) ishte një zyrtar i lartë i BE-së, para se të bëhej president i qeverisë së Saksonisë së Ulët (1976-1990). Ursula von der Leyen ka lindur në Bruksel, ku ka jetuar 13 vitet e para të jetës.
Në vitin 2011 – ajo ishte Ministre e Punës në Gjermani – propozoi të dilte nga kriza e euros përmes një zgjerimi të BE-së, të quajtur sipas mendimit të saj për t’u bërë një bashkim politik. Në një intervistë me Spiegel ajo deklaroi: “qëllimi im janë Shtetet e Bashkuara të Evropës, në modelin e shteteve federale si Zvicra, Gjermania apo SHBA”.
Praktikisht nuk ka asnjë deklaratë tjetër për Zvicrën. Nga një perspektivë zvicerane, megjithatë, disa mund të mendojnë se, si një grua politike gjermane, ajo ka më shumë afinitet me Konfederatën sesa një president i BE-së nga Polonia ose Kroacia. Për më tepër, ajo është një qytetare i një vendi federal dhe prandaj mund të tregojë teorikisht më shumë mirëkuptim për proceset e ndërlikuara të vendimmarrjes, siç është ajo lidhur me marrëveshjen kuadër. Një francez, i mësuar me centralizmin, mund të jetë më i paduruar.
Megjithatë, Von der Leyen nuk ka marrëdhënie të veçantë me Zvicrën, siç ka presidenti i Bundestagut, Wolfgang Schäuble, i cili është rritur jo shumë larg kufirit zviceran. Origjina e ish ministres së mbrojtjes gjermane është në të vërtetë në Saksoninë e Ulët, Toka me pamje nga Deti i Veriut.
Presidentja e re në çdo rast do të ketë pak ndikim konkret në marrëdhëniet midis Bernës dhe Brukselit: marrëdhëniet me shtetet e treta vërtet përcaktohen nga anëtarët individualë të bashkimit. Megjithatë, ajo mund të luajë një rol në krijimin e një atmosfere të favorshme për marrëveshjet. Sipas disave, Jean-Claude Juncker – një kryetar i qeverisë së një kombi të vogël si Luksemburgu – tregoi mirëkuptim për kombin e 26 kantoneve: edhe nëse episodet si puthja e ngrohtë në faqe që iu dhanë në vitin 2015 Presidentes së atëhershme të Konfederatës Simonetta Sommaruga, iu pëlqyen ndoshta të gjithëve në Zvicër.
Më e rëndësishmja është largimi i shefit të personelit të diskutueshëm Juncker, Martin Selmayr, i cili konsiderohet arkitekti i linjës së ashpër të BE-së ndaj Zvicrës dhe në veçanti të mosnjohjes së ekuivalencës së bursës. Dje, sekretari i komisionit të BE-së njoftoi se do të japë dorëheqjen dhe do të largohet nga Brukseli.
Vështirë se dikush në Zvicër do të qajë për largimin e tij. “Është një lajm i mirë,” tha udhëheqësi i grupit PPD Filippo Lombardi në deklaratat e raportuara nga Tages-Anzeiger. “Ai ka kontribuar në forcimin e tonit midis Zvicrës dhe BE-së”. Por është e gjitha për të parë nëse pasardhësi – siç shihet nga Alpet zvicerane – mund të konsiderohet më e mirë: për shembull, është përmendur emri i Olivier Guersent, deri tani drejtor i përgjithshëm i sektorit të shërbimeve financiare.
Për më tepër, pozicioni i BE drejt Bernës konsiderohet të jetë i ndikuar fuqishëm nga Brexit: Brukseli nuk duket i gatshëm të bëjë lëshime që mund të kërkohen edhe nga Londra. Ardhja e një Komisioneri të ri Evropian nuk duket të ndryshojë asgjë në këtë gjendje.
Megjithatë, ka edhe nga ata në Zvicër që kanë krijuar tashmë një opinion. Weltwoche, një javë kritike për afrimin në BE, nuk heziton të flasë për Ursula von der Leyen dhe njerëz të tjerë të emëruar në udhëheqjen e BE si një grup “Euro-Turbo” kundër të cilit Jean -Llaude Juncker duket si një euroskeptik. “Die Schweiz muss sich warm anziehen”: Zvicra duhet të veshë rroba të ngrohta, domethënë, të përgatitet për kohërat e vështira që e presin, thotë kryetitulli.
ATS
Komentet