Një tjetër eurodeputet italian është deklaruar kundër paktit Rama-Meloni për kampet e emigrantëve të ndërtuara në Shqipëri.

Duke folur me tone të ashpra kundër kësaj marrëveshje, eurodeputeti i Verdi , Ignazio Marino, gjatë një seance plenare në Strazburg, i ka quajtur kampet në Shqipëri si kampe përqëndrimi dhe se ngjasojnë identike me bazën amerikane të Guantanamos në Kubë.

‘Kampi për azilkërkuesit e krijuar nga Italia në Shqipëri është “një kamp përqendrimi ” i cili ka një precedent të fundit, burgun në bazën amerikane të “ Guantanamos ” në Kubë’.

Kështu u shpreh eurodeputeti i Verdi , Ignazio Marino, duke folur në seancën plenare në Strasburg.

“Ndershmëria intelektuale – nis ai – mungon në atë pjesë të kësaj dhome që dy ditë më parë hodhi poshtë diskutimin për dëbimin dhe ndalimin, në një kamp përqendrimi jashtë kufijve evropianë, të emigrantëve që ikin për t’i shpëtuar dhunës, urisë, varfërisë. . “ Marrëveshja e qeverisë Meloni me Shqipërinë – vazhdon ai – ka një precedent: bazën e Guantanamos, ku të burgosurit mund të trajtohen jashtë ligjit. Por në rastin e Guantanamos kemi të bëjmë me dyshime për terrorizëm. Bëhet fjalë për trajtimin ‘holistik’ të njerëzve të dëshpëruar ”, thotë ai, me ironi për titullin e debatit, i cili flet për një mënyrë ‘holistike’ drejt një politike efektive riatdhesimi.

“Imagjinoj – vazhdon ai – që secili prej jush mbrëmë, duke përfshirë të nderuarin Nicola Procaccini , të cilin e falënderoj për dëgjimin, kishte një darkë të shkëlqyer dhe këtë mëngjes një dush të nxehtë gjallërues. Ja pra, vizioni holistik me fjalët e kryeministrit italian: ‘Kufijtë janë të shenjtë dhe qentë dhe derrat mbërrijnë në Evropë’. Nuk di për derrat – përfundon ai – por qentë tanë të dashur shtëpiak në Evropë marrin një trajtim shumë më holistik “se ai i rezervuar për emigrantët e sjellë në Shqipëri. sn

Eurodeputeti holandez, Thijs Reuten thotë se Serbinë aktualisht po e udhëheq një qeveri problematike.

Ai thotë se asnjë ndërkombëtar që përkrah vlerat evropiane nuk pret që Beogradi të vazhdojë me mashtrime.

Eurodeputeti ka thënë se janë mediat që kontrollohen nga qeveria serbe me narrativat e tyre, që po ndikojnë edhe tek qytetarët e serbisë.

“Jemi përballë një qeverie problematike. Unë nuk jam kundër Serbisë apo popullit serb, por ne kemi problem me qeverinë. Ne duhet t’u themi qartë autoriteteve serbe se çfarë presim prej tyre dhe çfarë jo. Ne nuk duam që ata të vijnë në Bruksel dhe të thonë se qëllimi i Serbisë është të bëhet anëtare dhe pastaj kur të kthehen në Beograd të mos thonë fjalë kaq të bukura për rrugën evropiane. Ndonjëherë ata madje vendosin të hipin në një aeroplan dhe të shkojnë në Moskë në vend që të marrin pjesë në bisedime në nivel evropian”, tha Reuten

“Duhet të jemi më të vendosur ndaj qeverisë serbe edhe kur bëhet fjalë për kërkesat që situata në Kosovë të mos destabilizohet më tej. Bashkimi Evropian duhet të jetë më i ashpër ndaj Serbisë kur bëhet fjalë për këto gjëra”, tha ai.

I pyetur se si i interpreton sondazhet e fundit të opinionit publik, të cilat kanë treguar se mbështetja për BE-në dhe integrimin europian ka rënë, ai mendon se “duhet parë nga këndvështrimi se janë informacione që ju serviren”.

“Mediat janë nën kontroll të qeverisë dhe ndjek narrativën që imponon qeveria. Unë jam në dispozicion edhe për këtë lloj debati, sepse është një debat për të ardhmen evropiane të qytetarëve të thjeshtë. Ata mund të fitojnë shumë në rrugën e euros dhe të humbasin shumë nëse Serbia është një faktor destabilizues në rajon,” tha ai.

I pyetur nëse mesazhi i tij mund të arrijë tek qytetarët e Serbisë, ai shprehet se shpreson.

“Edhe pse Serbia nuk është ende anëtare e BE-së, mendoj se është në interes të qytetarëve serbë dhe në interesin tonë të kërkojmë mbrojtjen e mjedisit kur bëhet fjalë për këto projekte. Ky është parimi bazë kur ndërtohet një biznes me mirëbesim dhe transparent. Besoj se është në interesin e njerëzve, por duhet ta vendosim në një kontekst ku po ndihmojmë kompanitë dhe aktorët nga të dyja palët që të zbatojnë rregullat. Është mirë që bashkëpunojmë, por bashkëpunimi duhet të jetë sipas ligjit”, thekson ai. sn

Eurodeputeti estonez nga Partia Popullore Evropiane (PPE), Riho Terras, pritet të emërohet raportues për Kosovën në Parlamentin Evropian.

Për emërimin e tij në këtë post duhet të pajohet grupi i PPE-së në Komisionin për politikë të jashtme. Por, burime të Radios Evropa e Lirë në PE thanë se Terras pritet të emërohet nga ky grup.

Më herët, grupet politike në PE ishin pajtuar që të ndajnë mes vete postet e raportuesve për shtetet e Ballkanit Perëndimor. Tani i takon secilit grup që nga radhët e veta të emërojë një raportues për shtetin përkatës.

Grupit të PPE-së kësaj radhe i takon posti i raportuesit për Kosovën. Tradicionalisht, në 20 vjetët e fundit raportuesi për Kosovën gjithmonë nga qenë nga radhët e Grupit të të Gjelbërve. Ky grup shënoi rënie të mbështetjes në zgjedhjet e fundit për PE të mbajtura më herët gjatë këtij viti dhe kësaj radhe ky grup do të ketë postin e raportuesit për Maqedoninë e Veriut.

Riho Terras është ish-ushtarak nga Estonia, i cili ka qenë deputet edhe në përbërjen paraprake të Parlamentit Evropian.

Raportues për Serbinë në PE do të jetë deputeti socialdemokrat nga Kroacia, Tonino Picula. Ai veçse e ka bërë publike emërimin e tij në këtë post.

Ndërkaq, për Shqipërinë, raportues pritet të jetë Andreas Schieder nga socialdemokratët. Për Maqedoninë e Veriut pritet të jetë deputeti i të Gjelbërve, Thomas Waitz, nga Austria si dhe deputeti liberal nga Sllovenia, Marjan Sharec, pritet të jetë raportues për Malin e Zi.

Nga shtetet e Ballkanit Perëndimor, vetëm për Bosnjë e Hercegovinën nuk dihet se kush do të jetë raportues në PE.

Raportuesit e rinj për pesë vjetët e ardhshëm do të ndjekin nga afër zhvillimet në vendet përkatëse dhe do të përpilojnë raportet vjetore. Përmes këtyre raporteve do të vlerësohet përparimi i këtyre shteteve në procesin e reformave dhe përmbushjes së kritereve për integrim në BE./REL/

Derisa pjesa më e madhe e botës pritet të përqendrohet në zgjedhjet presidenciale në Shtetet e Bashkuara dhe rezultatet e tyre, Bashkimi Evropian do të jetë i zënë me krejt diçka tjetër: seancat dëgjimore për 26 komisionarët, të cilat janë caktuar nga data 4 deri më 12 nëntor.

Secili kandidat, për tri orë, do të përballet me pyetjet e anëtarëve të Parlamentit Evropian në një komitet që lidhet me portofolat e tyre.

Herën e fundit, më 2019, tre kandidatë nuk kanë kaluar. Diçka e ngjashme mund të ndodhë përsëri dhe të çojë në seanca shtesë dëgjimore, gjatë nëntorit.

Ajo që pritet të kalojë, është shefja e pritshme e politikës së jashtme të BE-së, Kaja Kallas. Ish-kryeministrja e Estonisë konsiderohet si një nga “yjet” e ekipit të ri të presidentes së Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen.

Ajo që do të jetë interesante në seancën e saj të 12 nëntorit, është të shihet se nëse dhe sa do ta zbusë retorikën e saj të ashpër ndaj Kinës dhe Rusisë, për t’iu përshtatur postit të ri, ku diplomacia dhe gjetja e konsensusit për çështjet e politikës së jashtme janë shumë të rëndësishme.

Gjykuar nga letra e misionit të Von der Leyenit drejtuar Kallasit, pjesa më e madhe e pyetjeve do të jetë për Ukrainën.

Në letrën e misionit – e cila është një dokument publik që përshkruan atë që presidentja pret nga një komisionar gjatë pesë vjetëve të ardhshëm – thuhet: “Ne do të punojmë ngushtë së bashku, për të siguruar se Evropa qëndron me Ukrainën për aq kohë sa i duhet – ekonomikisht, politikisht dhe ushtarakisht – dhe mbështet integritetin e saj territorial”.

A mund të ofrojë Kallas diçka të re këtu?

Kievi pritet t’i hapë kapitujt e negociatave të anëtarësimit në BE vitin e ardhshëm dhe mbështetja financiare e BE-së për Ukrainën, për vitin 2025, është siguruar.

Deri më tani, BE-ja ka ndërmarrë 14 runde sanksionesh kundër Rusisë, por, sipas diplomatëve në Bruksel, po bëhet gjithnjë e më e vështirë që vendet anëtare të binden për të miratuar masa shtesë kundër Moskës.

Ndaj, do të jetë interesante të shihet nëse Kallas do të marrë një qëndrim më të ashpër – për shembull duke parandaluar anashkalimin e sanksioneve me shtimin e kompanive të vendeve të treta apo edhe vende të treta në listën e zezë të BE-së.

BE-ja ka mekanizma për ta bërë këtë, por listat, deri më tani, kanë mbetur bosh.

Nëse miratohet – dhe çështja është kur dhe jo nëse – Kallas ka të ngjarë të paraqesë një regjim të ri sanksionesh, që do t’i ketë në shënjestër kërcënimet hibride ndaj BE-së.

Një regjim i ri që merret me veprimet subversive ruse ndaj bllokut, është miratuar së voni, por Kallas pritet të shtyjë përpara një mekanizëm global.

Shumë eurodeputetë sigurisht se do ta nxisin Kallasin që ta përfshijë korrupsionin si një vepër të sanksionueshme në “Aktin Magnitsky” të BE-së, i cili përcakton sanksione për shkelësit e të drejtave të njeriut në Rusi.

Kjo është diçka që është shmangur nga shefat e mëparshëm të politikës së jashtme të BE-së dhe ata që e mbështesin një masë të tillë, shpresojnë se ajo do të nënkuptojë shfrytëzimin e aseteve të ngrira ruse në BE, për të paguar rindërtimin e Ukrainës.

Të dyja këto lëvizje kërkojnë unanimitet dhe do të jetë detyrë e Kallasit për ta realizuar atë.

Si Von der Leyen, ashtu edhe Parlamenti Evropian do të duan që Kallas të përpiqet të marrë më shumë vendime të politikës së jashtme të BE-së, me votim nga shumica.

Ndoshta aspekti më kurioz i letrës së misionit të Von der Leyenit është se ajo nuk përmend Ballkanin Perëndimor apo Kinën. Por, eurodeputetët me siguri se do ta pyesin atë për të dyja.

Ka gjasa që ajo të njoftojë në seancë dëgjimore se udhëtimi i saj i parë si komisionare do të jetë në Ballkanin Perëndimor. Sa i përket këtij rajoni, ajo me siguri se do të pyetet se si synon ta ringjallë dialogun Prishtinë-Beograd, të ndërmjetësuar nga BE-ja.

Paraardhësit e saj, Federica Mogherini dhe Josep Borrell, nuk arritën shumë në marrëdhëniet Kosovë-Serbi, gjatë dhjetë vjetëve të fundit.

A do të ketë Kallas një qasje më praktike me takime të rregullta me udhëheqësit e dy vendeve, apo do t’ia delegojë bisedimet ndonjë përfaqësuesi të posaçëm, siç ka bërë Borrell?!

BE-ja ka vendosur së voni tarifa për automjetet elektrike kineze dhe Kallas ka të ngjarë të pyetet nëse ajo ka sektorë të tjerë në planet e saj. Ajo, gjithashtu, do të jetë nën presion për të treguar nëse do ta përndjekë Kinën, po qe se ajo vazhdon ta ndihmojë luftën e Kremlinit në Ukrainë.

Pasi që seanca dëgjimore zhvillohet një javë pas zgjedhjeve në SHBA, pritet të ketë pyetje edhe për marrëdhëniet e ardhshme me Uashingtonin, sidomos nëse Donald Trump kthehet në Shtëpinë e Bardhë.

Kallas, sipas njerëzve që e njohin, i mbështet fuqishëm marrëdhëniet transatlantike, por ajo do të pyetet për nevojën që BE-ja të zhvillojë një lloj “autonomie strategjike” – një koncept ky që shumë në pjesën lindore të bllokut e shohin si një plan të Francës për të zvogëluar ndikimin e SHBA-së dhe për të ngritur të vetin.

Një nga detyrat e saj kryesore, së bashku me portofolin e sapokrijuar të mbrojtjes – që i është dhënë ish-kryeministrit lituanez, Andrius Kubilius – do të jetë hartimi i një ‘letre të bardhë’ për të ardhmen e mbrojtjes evropiane, në 100 ditët e para të mandatit të saj.

Si gjithmonë, pyetja prej një milion dollarësh është se sa para duhet të jepen për të ndërtuar një industri evropiane të mbrojtjes – plus, nëse BE-ja do të punojë me kontraktorë të mbrojtjes jashtë BE-së?!

Dhe pastaj, natyrisht, është kriza në Lindjen e Mesme. Me shtetet anëtare të ndara sa i përket Izraelit, është e qartë se BE-ja nuk ka shumë dëshirë që ta formësojë situatën tani.

Por, sapo të qetësohet pluhuri, ka thirrje për një plan të fortë. Siç thuhet në letrën e misionit: “Ju do të çoni përpara një strategji gjithëpërfshirëse të BE-së për Lindjen e Mesme, me plane pas luftës në Gazë, duke u fokusuar në promovimin e të gjithë hapave të nevojshëm për zgjidhjen me dy shtete dhe forcimin e partneriteteve me aktorët kryesorë rajonalë”.

Radio Evropa e Lirë

Përgatiti: Valona Tela

Ministri i Jashtëm i Francës, Jean-Noel Barrot, është zotuar se vendi i tij do ta mbështesë planin e Ukrainës për t’i dhënë fund luftës mbi dyvjeçare e gjysmë me Rusinë, duke thënë në Kiev të shtunën se do të punojë me zyrtarë ukrainas për të siguruar mbështetjen e vendeve të tjera për këtë plan.

Presidenti i Ukrainës, Volodymyr Zelensky, e shpalosi këtë javë para liderëve perëndimorë “planin e fitores” së Kievit, përmes të cilit shpreson se do ta detyrojë Rusinë t’i japë fund pushtimit të Ukrainës përmes bisedimeve.

Ky plan është duke u shqyrtuar nga partnerët perëndimorë të Ukrainës, mbështetja nga të cilët ka qenë jetik në përpjekjet e Kievit për t’i bërë ballë fqinjit të vet të madh.

Një pikë kyçe në plan është kërkesa për ftesë formale për Ukrainën për t’u bërë anëtare e NATO-s, të cilët mbështetësit perëndimorë kanë ngurruar ta shqyrtojnë pa përfunduar lufta.

“Një fitore e Rusisë do të ishte përulje para ligjit të të fortit dhe do ta shtynte rendin ndërkombëtar drejt kaosit”, tha Barrot në një konferencë të përbashkët shtypi me homologun e tij ukrainas, Andrii Sybiha.

“Kjo është arsyeja pse shkëmbimet tona duhet të na mundësojnë të shënojmë përparim në planin e fitores së presidentit Zelensky dhe t’i bindim sa shumë vende ta mbështesim atë”, shtoi ai.

Prej kur nisi pushtimi më 2022, Franca ka qenë një nga mbështetëset më të fuqishme ushtarake, diplomatike dhe ekonomike të Ukrainës në Evropë.

Ajo është duke e stërvitur pajisur një brigadë të re të ushtarëve ukrainas për dislokim në vijën e parë të frontit.

Presidenti francez, Emmanuel Macron, gjithashtu ka bërë thirrje më parë për një ndryshim të politikës nga aleatët perëndimorë të Ukrainës, që mund të ndryshojë natyrën e luftës – duke e lejuar Kievin të godasë bazat ushtarake brenda Rusisë me armë të sofistikuara me rreze të gjatë veprimi të siguruara nga partnerët perëndimorë, që përfshijnë edhe raketat nga Franca.

Armët me rreze të gjatë veprimi janë pjesë kyçe e planit të Zelenskyt me pesë pika, por deri tani aleatët e Kievit kanë ngurruar t’ia japin atij dritën jeshile.

Barrot gjithashtu njoftoi se Franca do ta kryejë dërgesën e parë të avionëve luftarakë Mirage 2000 në Ukrainë në tre muajt e parë të vitit 2025. Pilotët dhe mekanikët ukrainas janë stërvitur për t’i drejtuar dhe mirëmbajtur ata.

“Duke i bërë ballë pushtuesit me guxim të jashtëzakonshëm, ju nuk po luftoni vetëm për integritetin territorial të Ukrainës, por gjithashtu po mbani një vijë të frontit që ndan Evropën nga Rusia e Vladimir Putinit, që ndan lirinë nga shtypja”, tha ministri francez në Kiev. rel