Ujku- Fabul nga Jorgo Papingji

March 20, 2025

Dy Shqiptarë të mençur u grindën një ditë

Me shqelma ,me grushta godit e godit

U shanë e u rrahën, ç`je ti e ç`jam unë

Nga vëndi ku rrinin të dy u vërsulnë.

.

Me flokët përpjetë, me thonjtë në fyt

Njeriu njeriun kërkon që ta mbyt.

Kërkon t`i marrë jetën, të gjallë ta hajë,

Kërkon ta vrasë natën, e ditën ta qajë.

.

Jo kjo është jotja, jo kjo është imja

Të ndahet edhe trau, të ndahet edhe qimja.

Me sy të përflakur,në kokë hipën gjaku

Këtë ma la gjyshja, këtë ma la plaku.

.

E kalon aty pranë një ujk i uritur,

E ndal vrapin ujku, u thotë i çuditur:

“Ju dija të mençur, ju dija të zgjuar

Edhe kafshët urtinë nga ju kanë mësuar.

.

Po ndaluni djema! Pse ziheni? Mosni..!!

Kur rrugës kalova kujtova se lozni

Dhe desha tu haja, por tani s`kam ç`ju dua

Se ju qënkeni ujqër, më ujqër se mua..!”

~ Jorgo Papingji ~

• twitter

  Follow
• facebook
• linkedin

Fjalë kyçe: Jorgo Papingji