Shkelin në gishtat e këmbëve,
siluetat e lodhura të tradhëtisë.
Flasin gjithmonë mes dhëmbëve,
të zhytur në katër muret e shtëpisë

Të gjitha yjet si për dreq u fikën sonte
papritmas humbën shkëlqimin e tyre.
Hëna e fshehur pas reve shi pikonte
urat e fundit ranë dhe u ngritën mure.

Të vërtetat u trembën nga sekretet
ndërsa kujtimet heshtën të copëtuara.
Tani zvarriten vetëm hijet nga skeletet
e disa ëndrrave të shkatërruara.

Të varur në gozhdën e hipokrizisë
kanë humbur rrugën e lumturisë.
Natën bëjnë sikur flenë të qetë
edhe pse janë bashkë, jetojnë vetë.