THINJAT

Thinjat e përhime nxitojnë,

e mbulojnë kokën me radhë,

Vetëm në  shpirtin dot nuk shkojnë,

Edhe pse jeta shtrydhet si dardhë.

Kështjellë e shpirtit në bedena,

Nxjerr ushtarët e ndjenjës,

Sulmojnë ushtritë e thinjave me shigjeta

Kreshpëruar prej rrenës,

Që ua prapsoj me vendosmëri,

Nga muret e shpirtit,

Le të rrinë në kokë si stoli

Edhe pse ikin vitet…

KËSHTU…

Kurrë  nuk e kuptova si po rritej

bimën,filizin e drurit,

kështu s`kuptohen si ikin

as vitet në dhëmbë të kohrave lënuar.

Po kur u rrit pa u ndjerë

Dhe sythat ktheu në frut,

Erdh uria dhe në të

Frutet këput.

Kështu me të riun ndodh

Ndaj s`dëshëron të rritet,

se vijnë dhe e gjuajnë me top vitet…

TRUPI

Në neps,dridhje tmerr

Fërgëllon qejfqeder,

Dridhet e çlidhet në ankth,

Mornicat zjarrmojnë eter.

Klithje, vidhisje

Foleza qelizash bosh,

Lëkurën ia ndrisin,

Ia zbrazin kot.

Habi e të ëmblit shtrat

Në krah të mungesës,

Forcën ia mat,

Delirin e përtesës.

Kur vjen fjala pareshtur

Puhizë në mish,

Dhe shpirtin e ngjesh

Me fllade stuhish.

Anatomi e përsosur,

Me organe të turpit,

Gjen veten të marroset

Në epshin e strukur…

VETËM

Iluzionet me leckë i mbështjell

I hedh tutje,

Era nuk i lëviz,

I fshikullon me përbuzje.

Vetëm iluzionin e dashurisë

E mbështjell me lëkurë shpirti,

Ose me shkëndijën e fantazisë

Të ndezë erën që për të mjaulliti…

MASKA

Kaq gjatë ndenjta me maskën

Si sorra me laraskën.

Secila  s`di kë ka nënë,

Si hëna veten në ujë

Apo në qiell e ka zënë?

Dhe unë s`e di kush e krijoi

Të parin, njërea tjetrën

Fytyra apo maska,

Ndaj gjithnjë bisht do laraska…