STUHI E NDRYRË

Stuhi e ndryer në një zemër

Aty shuhet,

Pa perlën e vjedhur

+++

Tek një gur dominoje

Pleqtë mblidhen

Sizifi kujton se e ngritën.

+++

Tëmthat u thinjën

Pa e kupturar

Nginjën rininë e vonuar.

+++

Një vetëbesim kolektiv

Injektohet nga udhëheqësi

Miell i pashkundur thesi.

+++

E vërteta si molla

E Njutonit tek bie,

Graviteti e humneron.

+++

Këmbët e tua ngulen

Në portikë dorikë,

Psherëtijnë skulptorët antikë.

+++

Përroit të Kostenjës

Ndërtova aq fole

Ti i mbulove me re.

+++

Kruspullohet në skutë

Një hije,

Ndjen dhimbje mënie.

+++

Kjo vajzë këmbëzbathur

Iku nga Bërnsi

E pret benzi.

+++

Gurra qet

Një llërë ujë

Syrin e tokës të vuajë…

+++

Nga xhelozia

Mitikja histori

Rri si pikë pa i…

+++

Ngjyroset dita

Me praninë tënde

E gjitha pigment.

+++

Tufat e barit

Paruke të reja

Në ballon e erës.

+++

Fryhet gjoks i tokës

Nga rrëkezat e fshehta

Pijnë zëra të nxëhta.

+++

Aq mizori thuret

Bota zvogëlohet

Jeta vonohet.

+++

Mendimi me krahë

Sa universi

Zvoglohet para pikës së vesës

+++

Elipse sensuale

Buzët e ngrëna

Në puthjen e shitur.

+++

Qesëndi migjeniane

Në kohë ndrin,

I vetmi rubin.

+++

Mes meje e teje

Ndrydhet mungesa,

Pres ardhjen tënde.

+++

Për ty rilind bukuria,

Aq humbe prej saj

Sa e vure në faj.

+++

Ky zog pingëron,

Mbi fletën e drobitur,

Bota shkon duke u venitur.

+++

E thirra një libër

Nga rafti ,vetiu

Shfleton fletët në erë…

+++

Ti gjithnjë e di çfarë bën

Arrite të kuptosh se jeta

Prej nderit të shkoi dëm.

+++

Fluturojnë çastet ,

Minuta të traumatizuara

Nga një ngërdheshje.

+++

Turravrap Shkumbinit

Ndoqa një valë,

Shkrofëtinte si kalë.

+++

Lodroj në vite

Të gjej joshjen e ikur,

Si rrezja yllin e fikur.

+++

Nuk dua të jem

Ai që s`jam

Boll veten e kam.

+++

Më tha dikush

pulë e huaj është më e madhe,

Kur gruan tjetër pashë.

+++

E marr natën

Në verbërinë e saj të nënshtruar,

Ajo hedh lule uniforme

+++

Kurdo që të kujtoj

Arratisem dikund

Atje ku mund të vije.

+++

U tradhtova përherë

Nga një sinqeritet plagosës,

Pa dellin goposës.

++

Fshehtësia e së shkuarës mban

Të sotmen në këshëri,

E ardhmja gjymtyrët na mpi.

+++

Brigjet hapen si flatrat

E një bolle të ujtë që rrëshqet,

Qielli qelqon fytyrën mbi lumë.

+++

Endem e përendem,

Në ndjesitë e përvëluara

Dashurive të harruara…

+++

Këto shkrepa shkëmbinjsh

Trembin skifterët,

Shtigje hapin njerëzit.

+++

Mantel në supe zonjash

Si reja mbi hënë.

Shkëlqimi tradhtohet në zemër.

+++

Vanë mendtë e mia vanë

Tutje bregoreve të panjohura

Ku mbolli lule koha.

+++

E ngrita këngën

Lart e larg e përcolla,

Udhëtare të përditshme.

+++

Dua të jem me ty,

Në bulëzën e shpërthimit
Kur shuhesh duke u dridhur.
+++

Shprishen retë nga një furkë shtrige,

Tjerrin fije në maja borige,

Të bëjnë një triko për qiellin.

FLAKA

Flaka si gjuhë e dheut,

Përqesh dobësinë tonë;

Gjuhët e vdekura në të lëngojnë.

RRUDHAT E GURIT

Guri në qoshe të shtëpisë,

E mbajti kullën.

Lektisja ia mbylli rrugën.

LUGINA

Nga trandje e malit lugina

Ia thotë bekimin fatmirë,

Mali lëshon orteqe pa mëshirë.

DIHATJE

Dihat mbrëmja në gushën e një zogu;

Flatrat ulen në një pikë qetësie;

Mendimi mblidhet ,mbi të bie.

VËRSHIM

Vërshuan ujërat pranverore

Prej akujsh të shkrirë,

Zemrën për ta përpirë.

KAPËRTHIME

Kapërthime të kithta vijash

Të muzgut të plakur.

Nën mantel të flakur.

ÇFARË

Çfarë jam unë, ti nuk je,

Short i vështirë na bashkon;

Plotëria nuk hijeshon.

ECËN

Ecën rruga dhe mbërrin në një rrugë,

Shtjellur në një fjollë dëbore;

Fundin njeriu s`ia gjen.