Profesori i Universitetit “Luigj Gurakuqi” të qytetit , i dashtuni mik dhe adhures i artit skenik, zotni Gëzim Puka , postoi këto ditë nji shkrim për nji shfaqje teatrore të realizueme në skenën e Teatrit “Migjeni”, 4 dekada ma parë.

Asht fjala për dramën “.Çeshtja e Blertës” me autor dramaturgun e paharruem shkodran , të ndertin zotni Fadil Kraja , nën regjinë e regjisorit me famë mbarekombëtare, të ndertit zotni Serafin Fanko.

…Ai shkrim më ringjalli shumë kujtime.

Jo pse edhe unë isha pjesmarrës në atë shfaqje por edhe pse më risolli kujtime e mall për tanë ata/ato kolegë që interpretuen në atë dramë!

…Po, i dashtuni miku im Gëzim.

Ajo shfaqje u prit shumë mirë në publik!

Tue e lexue shkrimin tand, m’u kujtuen leksionet e profesorit tonë të nderuem, zotni Alfred Uçi, ndjesë pastë, i cili na fliste për estetikën në art.

“Arti, me zhanret e tij , ka dy funksione themelorë:

Atë hedonistik (argëtues) dhe atë edukues…pra arti edukon nepërmjet argëtimit.”

…Ai kishte të drejtë.

Njerëzit shkojnë në Teatër për t’u argëtue…ose, siç po i thonë ndryshe sot, për t’u relaksue (!)

…Unë konstatoj sot që njerëzit po argëtohen në Teatër por pak po edukohen!

…”Çeshtja e Blertës”, e shkrueme dhe e inskenueme shumë vite ma parë, e sugjestionoi spektatorin shkodran , pra e edukoi atë sepse njerëzit në atë dramë “panë” vehten e tyne.

Ajo dramë ishte tronditëse , emocionale, emancipuese e qytetare!

…Meritë të madhe në suksesin e asaj drame kishte padyshim regjisori i ynë i paharruem Serafin Fanko i cili, me talentin , kulturën dhe profesionalizmin e tij, dinte t’i “godiste” mendjet e zemrat e spektatorve.

Ai ishte mjeshtër në ndamjen e roleve sepse e njifte trupën teatrore deri në hollësi.

Në atë shfaqje, falë dramaturgut Fadil Kraja dhe Serafinit me regjinë e tij, të gjithë aktorët ishin në vendin e tyne dhe njeni ma i mirë se tjetri!

Pra…ishte nji shfaqje ansambël.

…Nji kuriozitet:

Në rethanat e asaj kohe, kur ajo e “famëshmja” çensurë e cila shkonte deri në absurditet, na rrinte si shpata e Demokleut mbi krye, regjisori Serafin Fanko e sfidoi me guxim e me inteligjencë.

Po, u banë reth 8-të prova të përgjithshme(gjenerale) sepse u banë shumë vërejtje nga “specialistët” pushtetarë të partisë të cilët kishin edhe sy “specialë”, vigjilentë…prej të cilve varej nëse shfaqja do t’a shifte dritën “jeshile” në skenë!

…Eh, sa kujtime më ringjalle o miku im i dashtun Gëzim.

Të uroj Per shumë vjet Vitin e Ri me nji përqafim.