VOAL

VOAL

Copyright © 2022

VOAL

Rikthimi madhështor i heroit të Shqipërisë Etnike – Ndue Përlleshi – Nga Mr.sc. Nue Oroshi

May 29, 2018

(Kjo kumtesë është mbajtur nga Nue Oroshi më, 26 maj 2018 në Zvicer me rastin e mbajtjes së akademisë perkujtimore për heroin e kombit Ndue Perlleshi organizuar nga Shoqata atdhetare Ndue Perlleshi ne Zvicerr)

Kohëzgjatja në mes të jetëlindjes e deri tek jetëvdekja për njeriun është një periudhë kohore ku duhet bërë jeta, ku tek të gjithë nuk është e njejtë . Kohëzgjatja nga jetëlindja e deri tek jetëvdekja ku njeriu duhet bërë jetën është një provë se kah do të shkoj njeriu. Gjatë kësaj kohe krijohën edhe herojtë e atdhetarët që shpeshherë shoqëria jonë shqiptare nuk i sheh dhe nuk i njehë aty për aty heroizmin e tyre qoftë ky heroizëm: atdhetarë, kulturor apo edhe heroizma të tjerë. Dikur shkrimtari ynë i madh Sami Frashëri thoshte:“ Kalben njerëzit e ndershëm atje ku lartësohen kriminelët “.

Një harresë e gjatë ju bë edhe heroit të kombit shqiptarë Ndue Perlleshit i cili ishte heroi që më së gjati ju bëri rezistencë efektive regjimeve komunisto – pansllaviste në Shqipëri dhe ish Jugosllavi.Ndue Perlleshi me ardhjën e murtajes komuniste në trojet shqiptare ai e la zyrën e tij ku ishte kryetar komune dhe prej atij fillim dhjetori të  vitit 1944 e deri sa bie heroikisht vet i treti më,29 Gusht 1949 bëri 4 vjetë e nëntë  muaj luftë dhe rezistencë të pandërprerë antikomuniste, ku në këtë  rezistencë  hynë 1730 ditë luftë dhe rezistencë të pandërprerë dhe asnjëherë nuk ka ndodhur në historinë e njerëzimit që të bëj një  rezistencë aq të gjatë dhe të mos ketë mundësinë që një makineri ushtarake shumë  e vrazhdë dhe kriminale në ish Jugosllavi dhe në Shqipërinë komuniste të ndjek këmba- këmbës dhe mos të ketë mundësinë që ta nxenë të gjallë edhe atëherë kur me dy apo tri plagë në trup shtegtonte maleve të Bokshiqit, Pashtrikut maleve e kodrave  të  Iballës apo shtegtimët  nëpër  Drenicë, Dukagjin dhe në tërë Shqipërinë Etnike.

Për këtë rezistencë të heroit të Shqipërisë Etnike përveç monografisë grup studiuesish dhe shkrimtarësh mund të shkruajnë edhe romane të shumta, jeta dhe rezistenca e tij përveç që në këngët popullore ajo mund të paraqitët edhe në shkrimin e dramave të ndryshme. Por kjo rezistencë është një mësim për gjeneratat e reja se si me përkushtimin e një idealisti atdhetarë duhetë të rezistohet. Një kontribut të madhë për rezistencën dhe luftën e heroit të kombit Ndue Perlleshi e kishin edhe luftëtarët e tij që e ndoqën këmba- këmbas deri në rënjen heroike por edhe jatakët apo strehuesit e Ndue Perlleshit të cilët shpesheherë rrezikuan jetën e familjen e tyre e shumë prej të cilëve edhe u burgosën dhe u maltretuan vetëm e vetëm se i kishin dalur në ndihmë heroit të Shqipërisë Etnike Ndue Perlleshit.

 Kohë të  gjatë  heroizmi i Ndue Perlleshit u mundua  të mbulohet me tisin e harresës por populli kurrë nuk e harroi heroin e tij ai nëpër odat e Kosovës kreshnike i këndonte këngën:    ‘‘ Ndue Perlleshi prej Paskalicës fort po e ndjekin kta klyshtë e Titës‘‘ kurse pas viteve të nëntëdhjeta dy studius të vyer dhe të zellshëm Jetish Kadishani dhe Tomë Mrijaj filluan një punë të shkëlqyer në rikthimin e heroit të Shqipërisë Etnike – Ndue Perlleshi ku studiuesi Jetish Kadishani botoi dy monografi për Ndue Perlleshin ndersa studiuesi tjetër Tomë Mrijaj botoi shkrime të shumta ku me forcën e argumentit shkencor u arrit që të rikthehët në vetdijën komëbtare Ndue Perlleshi.

 Ky rikthim i Ndue Perlleshit u zyrtarizua me themelimin e Shoqatës ‘‘Trojet e Arbrit ‘‘në vitin 2004 tash e katërmbëdhjetë vjet me radhë ku në veprat enciklopedike të ‘‘Trojeve të Arbrit‘‘ u botuan mijera studime për veprën e Ndue Perlleshit dhe idealistave të tjerë bashkëluftëtarë të tij që u sakrifikuan për Shqiperinë Etnike dhe kjo shoqatë nën udhëheqjën e prof.dr.Muhamet Shatrit dhe mr.sc.Nue Oroshit për katërmbëdhjetë vjet mbajti gjashtëmbëdhjetë sesione shkencore tetë akademi dhe botoj gjashtëmbëdhjetë vepra enciklopedike më gjithsejt 11.000 faqe material shkencorë.

Pak gjeneologji për familjen Perlleshi

Perlleshet vazhdimisht brez pas brezi ishin patriotë e luftëtarë të drejtë për çështjen kombëtare. Para afër 150 vjetësh në Shishman të Bokës ushtria turke vrau një mashkull të kësaj familje pastaj dikund kah fundi i shekullit të kaluar po ashtu në luftë me okupatorin pesë shekullor iu vranë Pren dhe Prekë Perlleshi  më të birin Markun. Familja Perlleshi erdhi para gjashtë brezash nga fshati Gojan (afër Iballës së Pukës) ata u vendosën në fshatin kufitarë të krahinës së Gjakovës  në Shishman të Bokës  ku as aty nuk u pritën mirë nga fqinjët  dhe shpesh binin në konflikt ku ndodhi edhe një vrasje, e cila u bë shkaktarë që vëllezërit Mark dhe Llesh Gojani vendosën ta lënë fshatin Shishman të Bokës dhe të kërkonin ndonjë vend tjetër. Kështu që Marku me familjën e tij u vendos në fshatin Marmullë të rrethit të Gjakovës ndërsa Lleshi me familje u vendos në fshatin Budisalc të Lugut të Drinit. Duke u bazuar në rrethanat e kohës dhe në vendin e vendosjës familja e Markut sot njihet me mbiemrin Gjergjaj ndërsa e Lleshit me mbiemrin Përlleshaj.

Ndue Perlleshi ishte femija i dytë i Gjonit dhe i Prenës i lindur në vitin 1908 në Paskalicë. Si fëmijë ishte i zgjuar,  temperament jo aq i  rehatshëm por i dashur për shokët e fëmijërisë. Alfabetin e gjuhës shqipe e mësoi vet dhe lexonte libra dhe gazeta të kohës, por në odën e burrave të babait Gjonit dhe kusheririt Markut kishte fatin të takoj shumë figura kombtare shqiptare.Është me interes të theksohet se si e përshkruanin bashkëluftëtarët e tij  Ndue Perlleshin njëri ndër të cilët Mark Dedë Prekaj nga Dobërdoli thotë:‘‘ Ndou ishte burrë i gjatë me shtat belhollë, i pashëm në fytyrë me mustaqe të gjata. Bante gjithëherë rroba kombëtare  revole me dorëz, bomba italiane dhe pushkë të gjatë.

Kur erdhi Shaban Dema nga Burgu i Pejës,  në vitin 1946 ja solli automatikun e rrëmbyer nga roja e burgut të cilën Ndou e ka bartur deri në momentin e fundit të jetës . Kishte shkathtësi luftarake sa që të gjithë ata që e njihnin thonin:‘‘As zogu në fluturim nuk mund t‘i shpetojë pa e qelluar me pushkë.(Jetish Kadishani Ndue Perlleshi Trimi i Dukagjinit Prishtinë 2002 faqe21.)

            Veprimtaria politike dhe luftarake e Ndue Perlleshit

Ndue Perlleshi nga viti 1940 kishte kryer disa funksione si kryetar komunash të vogla. Ai fillimisht ishte emruar kryetar komune në Bec të Gjakovës ku kishte qëndruar 14 muaj me pas tre muaj qëndrimi në shtëpi u emrua kryetar komune në Vogovë të Hasit ku qëndroj 18 muaj dhe nga atje u kthye kryetar komune në Budisalc ku qëndroj 4 muaj prej fillim korrikut 1944 e deri në mbarim të nëntorit të vitit 1944 kur doli në mal.

Vëllai tjeter i Ndue Perlleshit ,Zefi kishte vëtem një djalë Tomën. Pas dy – tre ditësh që doli në mal Ndou me dy vëllëzerit Hilin dhe Zefin në Paskalicë erdhi ushtria partizane e Brigadës së VII të Shaban Haxhisë  e cila ja futi zjarrin shtëpisë së Ndue Perlleshit  duke e nxjerr jashtë familjen dhe gjitha gjesendet tjera. Në këtë shtëpi të kallur u dogj për se gjalli djali Toma që ishte foshnje në djep dhe qe ishte i vetmi fëmijë që e kishte jetuar  Zef Perlleshit për faktin se 9 të tjerë i kishin vdekur deri sa Zef Perlleshi u vra në vitin 1945 në fshatin Volljakë të Klinës  i cili ishte në roje të çetës se Ndout i cili u hetua nga Brigada serbo-qetnike partizane që erdhi nga gryka e Mirushës dhe u qellua me armë snajperkë dhe u vra në vend.

Këtu shihet vrazhdësia e regjimit kriminalë komunistë i cili në pamundësi që të luftoj ballë për ballë me forcat atdhetare nacionaliste që udhehiqeshin prej Ndue Perlleshit e bënte luftën më të papastër që njeh historia e njerëzimit duke kallur shtëpi e kulla dhe duke djegur fëmijë mbrenda këtyre kullave siç ishte rasti i djeg‘jës së kullës së Ndue Perlleshit dhe si pasojë e kësaj djeg‘je që ja bënë forcat kriminale partizane të Shaban Haxhisë dhe Sali Manit që kishin ardhur t‘iu ndimojnë serbëve për t‘ia kthye sërish Kosovën, Serbisë la pa pasardhës familjen e vëllait të Ndue Perlleshit ,Zef Perlleshin rreth këtyre ngjarjeve gjatë një interviste të bërë kohë më parë me vëllain e Ndue Perlleshit, Hilin ai nderë të tjera kur e spjegon rezistencën antikomuniste të Ndue Perlleshit do të përgjigjet kështu:‘‘A nuk e kupton luftën vella-vrasëse? A nuk e kupton t‘i luftën e shqiptarit kundër shqiptarit? Për hesape të  huaja. Kush i mobilizoj të rinjët nga Dukagjini e Drenica për Istri dhe Srem?‘‘

Këtyre pyetjeve sigurisht do t’iu përgjigjet Fadil Hoxha. E në pyetjën e gazetarit se kush qëndron pasë akteve në fjalë Hilë Perlleshi përgjigjet:‘‘Kush tjetër pos partizaneve shqiptarë  të indoktrinuar e të veshur me të kuqe. Kush tjetër pos partizaneve (vëllezërve) tanë dorë për dorë të vëllazëruar e të bashkuar me serbët e malazezët. Partizanët e Enverit vranë në vitin 1943 Patër Lorenc Mazrekun dhe Prenkë Prend Ademin. Me 1945 vranë Pjeter Jakun,Llesh Gjonin, Pren Laskun, Martin Qunin, Mark Sadrin, Ndue Mark Doden, Dakë Beqirin, Zef Pren Kolën, Mark Pren Gjinin, Tomë Gjinin, Pjetër Tomën, Zef Sokolin, Mark Zefin, Hasan Shalën, Shaban Sadik Ramën, Lazër Berishën, Patër Bernard Llupin, Marie Shllakun, Palë Lumezin, Rexhep Hotin, Llesh Demirin, Emrush Miftarin.

Me 1945 brigadat vrastare partizane shqiptare vranë Zef Perlleshin, Pren Mark Bibën, Palë Mark Bibën, Ymer Berishen.

Me 1947 vranë Ndrecë Lleshin, Pren Mirakajn, Gjon Mark Qunin, Pren Ndue Ademin.

 Me 1948 vranë Ndrecë Nikollën Kangjin, Shaban Demën, Pren Gojanin dhe në  fund në gushtin e vitit 1949 sigurimi shqiptarë e pabesisht e vranë Ndue Perlleshin, Ndoc Miraka dhe Ndue Fusha ndërkaq i plagosur shpëtoi Elez Myrta dhe vdiq pas plagëve të marra Metë Hasani nga Botusha por edhe shumë e shumë të tjerë.‘‘ përfundon Hil Perlleshi.

‘‘ Mjerisht të gjithë  këta trima e patriot u vranë nga dora e shqiptarit ashtu sikur brigadat vrastare shqiptare të Shaban Haxhisë e të Sali Manit  të cilët kishin ardhur më, 11 dhjetor 1944 ta shfarosnin familjën time. Me atë rastë për së gjalli dogjën birin e vëllait Zefit -Tomën në djep e shtëpitë i dogjën dhe i plaqkitën. Ashtu sikurse që tani veprojnë shkijet me vëllezërit tanë në Kosovën martire përfundon përgjigjen e tij Hil Perlleshi.

Lidhur me veprimin e Ndue Perlleshit në krye të  komunës së Vugovës  na rrefen Pashk Mark Ukaj nga Vugova ku thotë: ‚‘‘Unë në kohën kur ishte kryetarë komune në Vogovë, Ndue Perlleshi isha nxanës i klasës së parë fillore që punonte në të njejtën ndërtesë në  katin e parë. Në  katin e dytë ishte komunja. Mësuesi i jonë ishte Nikollë Veseli i Shpenadisë i cili banonte të  Prenk Doqi që kishte shtëpinë përtej rrugës vetëm 500 metra larg shkollës. Ndou shpesh zbriste nga kati i dytë  ne oborr të shkollës dhe kërkonte nga mësuesi Nikollë që ti dërgonte dy nxënës që këndonin bukur për të kënduar këngë folklorike të cilat i adhuronte shumë. Ai e donte dhe e ndihmonte shkollën me aq sa kishte mundësi‘‘.

Për qëndrimin e Ndue Perlleshit në krye të komunës së Budisalcit Pjeter Marku nga Budisalci deklaron: ‘‘Në ndërtesën e komunës u zhvillua një aktivitet i madhë patriotik për çështje kombëtare sidomos pas ardhjes së Marie Shllakut nga Peja sipas rekomandimeve te patër Bernard Llupit frat shkodran në Kishën e Pejës  Maria dhe Ndou mbajtën një miting të madhë para popullatës së Komunës së Budisalcit  por edhe të shumë fshatrave te tjera.

Aktiviteti Luftarak i Ndue Perlleshit

Ndue Përlleshi me të ndegjuar për nisjen e Brigadës së VII Partizane të Shaban Haxhisë  drejtë Rahovecit dhe luginës së Drinit të Bardhë drejtë Zllakuqanit e Budisalcit la postin e kryetarit të Komunës e doli në mal të popit mbi Budisalc për të mos u kthyer kurrë më nga jeta e kaqakut.

Sipas të dhënave që jep bashkëluftëtari i Ndue Perlleshit, Pren Nikollë Kangji (1914-1996) nga Klina , takim i parë në mes të çetës se Ndue Perlleshit dhe të asaj të Ukë Sadikut e profesor Ymer Berishës u bë në malin e Gllarevës  në fillim të marsit 1945. Aty strategu i luftës guerile të Kosovës profesor Ymer Berisha ishte ai i cili i bashkoi dy çetat kryengritëse me një ideal të përbashkët.

Me takimin e këtyre dy çetave i treguan njëra – tjetrës edhe parullën e njohjës me luftëtarët dhe bashkpuntorët e vetë  gjatë ditës e natës.Parulla e çetës së Ukë Sadikut dhe e profesor Ymer Berishës ishte „Ulërima e Ujkut“ ndërsa çeta e Ndue Perlleshit e kishte parullën „Besa Kombëtare-Liria Shqiptare“, këto parulla i tregoi Pren Nikollë Kanxhi i cili ishte luftëtarë i çetës së Ndue Perlleshit.

Ndue Perlleshi pasi doli maleve dhe nuk kishte tashm kthim prapa atij ju bashkuen përveç dy vëllëzerve Zefi dhe Hili, iu bashkuan edhe Ndrecë e Pren Nikolla-Kangji nga Novosella e Dejollit, Zef Shllaku nga Videja, Gjoni i Marka Qunit-Mataj nga Dersniku, Zef Hamza nga Bokshiqi, Ukë Smajli nga Grabanica, Xhemë,Musli dhe Isa Hoti nga Resniku, Sadik Hysen dhe Zeqir Lutani nga Turiqevci i Drenicës, Bardhec , Sadik dhe Ukë Rogani nga Jashanica, Mark Dedë Prekaj nga Dobërdoli, tre vellezerit Pren,Mhill dhe Palush Pren Ademi nga Dollci,Zef Gjin Doda nga Plankqori me dy kusherinjët Ndoun dhe Preken me vendbanim në Videjë të Lugut të Drinit, Zef Sokoli me të birin Markun 18 vjeçar nga Jagoda, Zef Deda nga Meja e Gjakovës, Mark Avdyli Nreja me të vëllain Nikën me axhën Palush Nika dhe  djali i axhës Prek Tahiri, Zef Mark Lulashi, Cubë Sadiku, Pjeter Bubi pastaj një Gjergj Ndou dhe Preni nga Ramoci i Gjakovës, Feriz Boja nga Kërrnica, Ukë Dava nga Grabanica dhe më vonë në vitin 1946 Ndout ju bashkua edhe Shaban Dema nga Stupa, Dedë Ahmet Rrustemi nga Rakoci i Gjakovës që ishte korrier i Ndue Perlleshit dhe profesor Ymer Berishes.Për disa muaj në çetën e Ndue Perlleshit ishte edhe luftëtari i shquar Nrec Lleshi me disa luftëtarë të tjerë nga Prizreni si edhe shumë luftëtarë të tjerë që qëndronin disa muaj dhe shkonin nëpër rajone tjera.

Bashkëpunimi i çetave dhe ideja e profesor Ymer Berishes sollën edhe themelimin e organizatës politike dhe ushtarake ‘‘Besa Kombëtare ‘‘që ishte trashëguese e Lidhjës së Dytë të Prizrenit.

Kjo qetë filloj luftërat dhe përleshjet e mëdha siç ishte përleshje me policinë komuniste në Dollc buzë Drinit të Bardhë por u nda pa humbje në luftëtarë, beteja në Novosellë të Dejollit. Por beteja më e madhe u zhvillua në Pyjet e Prronit të Zi (në mesë të Junikut dhe Plangqorit të komunës së Gjakovës. Me çrast nga çeta e Ndue Perlleshit u vra Zef Deda nga Meja profesor  Ymer Berisha dhe mësuesi Fehmi Kura ndërsa u plagosën Mark Avdyli Nreja  e Nikë Avdyli Nreja dhe Cub Sadiku nga Ramoci, Feriz Boja nga Kerrnica ndërsa nga radhët e armikut kishte shumë të vrarë e të plagosur ku vetëm nga armët e Mark Avdylit dhe Zef Dedës u vranë shtatëmbëdhjetë ushtarë të armikut shkruan në librin e tij studiuesi dhe biografi i parë i Ndue Perlleshit – Jetish Kadishani.)

Sulme të vrarë dhe të plagosur pati edhe në Mal të Bokshiqit në përleshje të drejtpërdrejtë në mes të tre luftëtarve Ndue Perlleshit,Ndrecë Nikollë Kangjit dhe Shaban Demës kundër ushtrisë OZNES dhe vullnetarve komunistë  më 7 dhe  8 shkurt 1948 ku u vranë dhe u plagosën 28 policë e vullnetarë por edhe dy atdhetarë nacionalist Nrecë Nikollë Kangji e Shaban Dema ndërsa Ndou shpëtoi me dy plagë në trup.

Aktiviteti luftarak i çetës së Ndue Perlleshit shtrihej nga fshatrat e Lugut te Drinit, Podgurit, Llapushës  dhe të rrethit të Gjakovës. Gjatë veprimtarisë së saj pati mjaftë aksione,ku armiku u demtua shumë por edhe nga ana e çetës se Ndue Perlleshit pati të vrarë dhe të plagosur.Aksionet e kësaj çete shpesheherë kordinoheshin me aksione të përbashkëta me çetat e Ukë Sadikut e profesor Ymer Berishës, Qazim Bajraktarit,Alush Smajlit, por edhe të Mustafë Ibishit nga Anadrini.Në gusht të vitit 1945 profesor Ymer Berisha kalon nga çeta e Ukë Sadikut në çetën e Ndue Perlleshit takimi  u mbajt të kroni i hajnave në kodrën e Kastratit mbi fshatin Dollc ndërsa Zef  Sokoli me të birin Markun kalon në çetën e Ukë Sadikut.

Në arat e fshatit Hereq nga një pritë komuniste e përgaditur më parë vritet profesor Ymer Berisha nga një plumb që e goditi në gjoks.Nga ai plumb Ymer Berisha vdiq në vend në prehër të Ndue Perlleshit  i cili lau me lot trupin e tij. Momenti ishte tepër i vështirë ushtria po e ndiqte mrapa dhe nuk kishte kohë të prisnin ta varrosin strategun e madh por trupi i profesor Ymer Berishës u fut shpejtë në misër dhe u mbulua me loze kungulli që të mos e gjej ushtria. Çantën e tij se bashku me ditarin, Ndue Perlleshi ja dha mësuesit Fehmi Kura duke i thënë:‘‘Merre çantën e profesorit, ti je mësues dhe mund ta deshifrosh ditarin i cili ndriçon luftën tonë.Pasi që i bën nderimet trupit të profesor Ymer Berishës , Ndou me shokë vazhduan rrugën drejtë fshatit Rakoc ku me pas dolën në Lugun e Drinit.

Vrasjën e Profesor Ymer Berishës,Ndue Perlleshi e përjetoi shumë rëndë për faktin se rezistenca kombëtare shqiptare humbi strategun e idelogun kryesorë të saj në Kosovë, strateg i cili njihte shumë mirë edhe anën politike,luftarake dhe strategjinë e veprimit në teren.Tek profesor Ymer Berisha bëheshin bashkë atdhetarizmi, arsimimi, dashuria për atdheun dhe lufta deri në fund për një Shqipëri Etnike.

Aktivitetin luftarak të heroit të kombit Ndue Perlleshi, studiuesi Tomë Mrijaj i cili e ka dhënë një kontribut të çmuar për ringjalljen e heroit të Shqipërisë Etnike në të gjitha aspektët e përshkruan në këtë mënyrë:Me ardhjen e brigadës së VII partizane me komandant Shaban Haxhiun, i cili e njihte shumë mirë aktivitetin e Ndue Përlleshit,Ndou me shumë shokë u takua në kullën e Ukë Bekës në Krushevë të Madhe me brigadën e Shaban Haxhiut. Me të hyrë brenda, parulla përshëndetëse e partizanëve ishte: – Vdekje fashizmit – Liri Popullit! Por Ndou, që e dinte se çfarë fshihej pas asaj parulle, nuk u përgjigj.Ai me shpejtësi nxori revolen dhe ia drejtoi komandantit.Të pranishmit ndërhynë me të shpejtë.Që nga ai moment Ndou filloi jetën e kaçakut.Çeta e tij u rrit shumë shpejtë.Në malet e Dollcit u takua me çetën e Ukë Sadikut. Me çetën e Ndout ishte edhe Marije Shllaku, dikur sekretare e Iliaz Agushit dhe Xhafer Devës. Ajo u bë shembull i rezistencës për bashkimin e trojeve.

Çeta e Ndue Përlleshit, së bashku me vëllezërit e tij Zefin, Hilin dhe bashkëluftëtarët Ndrec Nikollën, Zef Sokolin e shumë të tjerë bashkëpunoi me Ukë Sadikun, Shaban Polluzhën, Prof. Ymer Berishen, Qazim Bajraktarin, Alush Smajlin etj.

Shembull i rezistencës së forcave kaçake ishte lufta në Trestenik të Drenicës më ,21 shkurt 1945 dhe vrasja e dy kreshnikëve të Drenicës, Shaban Polluzhës dhe Mehmet Gradicës.Më datën 4 dhe 5 gusht 1945 u mbajt kuvendi i Dobërdolit, në Llugë të Dan Pjetrit, ku u mblodhën 2000 luftëtarë e prijës të çetave kryengritëse të rajoneve të ndryshme të Kosovës, Shqipëria e Veriut, Sanxhaku dhe Rozhaja. Aty gjindeshin krerët e lëvizjes për çlirimin e trojeve etnike shqiptare dhe bashkimin e tyre në një shtet si: Ndue Përlleshi, Ukë Sadiku, prof. Ymer Berisha, Qazim Bajraktari, Marije Shllaku, Mehmet Aga i Rashkocit, Alush Smajli, Dem Ali Pozhari, Prek Shyti nga Prizreni, përfaqësuesit e Muharrem Bajraktarit – Kruma e Luma, Pashuk Biba, Shaban Boshnjaku nga Pazari me 800 luftëtarë, krerë nga Drenica, Llapi, Gollaku, Gjilani, Shala e Bajgorës, Ferizaj, Kaçaniku, Rugova, Podguri etj. Pranë Dardhës së Madhe valonte flamuri me shkabën dykrenare, tetë metra i gjatë, të cilën e kishte sjellë Alush Smajli i Llazicës. Kuvendin e ruenin luftëtarët e Ndue Përlleshit, Alush Smajlit dhe Qazim Bajraktarit, të udhëhequr nga Smajl Hajdari Gjurgjevikut të Madh dhe vëllai i Ndue Përlleshit, Zef Përlleshi.

Pas kuvendit të Dobërdolit u bënë shumë takime me popullatën e vendit për organizimin dhe mobilizimin rreth organizatës “Besa Kombëtare” Ndue Përlleshi, Ukë Sadiku, Qazim Bajraktari, Mehmet Aga i Rashkocit dhe prof. Ymer Berisha u nisën për një mbledhje të përbashkët me krerët e Shqipërisë së Veriut diku në malin e Pashtrikut. Çeta e Ukë Sadikut mbeti nën udhëheqjen e vëllait të Ukës, Shaban Sadiku.Në Fushëgropë mes maleve të Çelisë së Jellovcit, brigada famëkeqe e Kotorrit kishte rrethuar Çelinë ditën e tretë të Bajramit. Gjatë luftimeve të ashpra aty mbetën të vrarë 23 luftëtarë dhe 9 të plagosur rëndë. Nga çeta e Ndue Përlleshit ishte plagosur rëndë heroina e vetme vajza shkodrane Marije Shllaku dhe u vranë në fushë të betejës deshmorët Zef Sokoli me djalin e tij, Markun 18-vjeçar.

Çeta e Ndue Përlleshit kishte mbetur të veprojë thuajse e vetme, me pak luftëtarë dhe shumë e ndjekur nga OZN – a. Më 8 shkurt të vitit 1948, së bashku me dy shokët e tij, Ndrec Nikollën e Shaban Demën u rrethuan nga OZN – a. Ata mbas disa orë luftimesh mbetën të vrarë dy shokët e tij Ndrec Nikolla dhe Shaban Dema ndërsa Ndou i plagosur qëndroi në mesin e pyllit deri në orët e para të mëngjesit, ku me një breshëri plumbash çanë rrethimin duke lënë në fushë të betejës shumë të vrarë e të plagosur nga partizanët vullnetarë. Atë mëngjes komandanti i OZN – ës pushkatoi në vendin e ngjarjes të riun Pren Gojani nga fshati Dugajevë, i cili ishte nga fisi i Ndue Përlleshit, me pretekst se i kishte hapur rrugë këtij të fundit.

Ndou, me plagë të rënda arrin në shtëpinë e tij. Kur po i mjekonin plagët, aty arrin kryetari i komunës së Jagodës, Jank Boriçi, i cili hedh një bombë brenda në shtëpi. Ndou me shpejtësi e kap dhe ia kthen mbrapshtë. Bomba pëlcet dhe plagoset rëndë Janku. Që të mos kapej nga partizanët, Ndou largohet menjëherë dhe shkon të Ibish Sokoli, vëllai i Zef Sokolit, të vrarë në Çelinë e Jallovcit.Tek Ibishi qëndron, deri sa shërohet. Nga aty kalon në Llapçak, tek Pren Gjoka, që ishte një shok i tij. Ky fshat i takonte komunës së Istogut. Qeveria Jugosllave kur merr vesh se Ibish Sokoli e kishte strehuar Ndue Përlleshin, e dënon Ibishin me 8 vjet burg dhe gruan e tij me 6 vjet. Në fshatrat e Lugut të Drinit ushtria sllavo – komuniste e torturoi popullatën e kësaj ane në mënyrën më çnjerëzore dhe shumë vetë pësuan dënime me burgje të rënda.Pas një qëndrimi në familjen e Pren Gjokës, Ndou duke parë se Partia Komuniste kishte depërtuar thuajse në çdo krahinë të Kosovës, largohet me disa bashkëluftëtarë për në Shqipëri, ku bashkohet me çetën e Ndoc Mirakës në viset e Pukës, të cilët vepronin në atë territor.

Vrasja e Ndue Perlleshit

Vrasja e Ndue Perlleshit ka bërë një jehonë të madhe në të gjitha viset etnike shqiptare . Rreth vrasjes së Ndue Perlleshit janë dhënë disa shenime kontradiktore por varianti me i besuar është ai i studiuesit Tomë Mrijaj,që ka gjetur në revistën ’’Shejzat’’ të profesor Ernest Koliqit.

Sipas shënimeve të botuar në “Shejzat” e Ernest Koliqit në Romë dhe në “Albanien Liber”, shkruhej: “Ndue Përlleshi së bashku me Ndoc Mirakën dhe Ndue Fushën, u vra nga forcat partizane të Shqipërisë në Bjeshkët e Iballes, në vendin e quajtur Boset, me datën 29 gusht të vitit 1949. Ata një ditë më parë ishin nisur të largoheshin (arratiseshin) për në Greqi. Largimi pengohej pasi në urën e Bërdhetit në Pukë ishte plagosë rëndë bashkëluftëtari i Ndue Përlleshit, Elez Myrta nga Kosova“.

Komandanti trim Ndue Perlleshi, nuk pranoi në asnjë mënyrë të lejë vetëm në frontin e luftimit shokun e plagosur rëndë  gjatë përleshjeve me forcat komuniste. Mbasi i lidhin plagët e rënda tre bashkëluftëtarët Ndue Perlleshi, Ndoc Mirakaj dhe Ndue Fusha e marrin në krahë të plagosurin dhe nisen drejtë kullës më të afërt.

Ata e lënë në besë të shqiptarit luftëtarin e plagosur i cili nuk mund të levizte. Dhe kjo familje fisnike shqiptare, me tradita nderi dhe burrërie i shpëtuan jetën një luftëtari të pamposhtur nacionalistit Elez Myrtës.

I plagosuri qëndroi në këtë kullë deri sa u shërua dhe u përcollë në besë nga meshkujt trima të familjes deri sa ai mbërriti në vendlindje e tij në fshatin Batushë të Kosovës.

Tre luftërët nën flakën e bastisjeve dhe shkatërrimit të shtëpive nacionaliste nga komunistët e diktatorit Enver Hoxha, u kthyen në Boset të Pukës për tu shlodhur. Por për fat të keq, dikush kishte treguar pranë forcave të Sigurimit, se Ndue Perlleshi, Ndoc Mirakaj dhe Ndue Fusha, janë të strehuar në bazën e mëparshme të nacionalistëve antikomunistë në Boset.

Por sa mbërrinë në bazën e tyre, forcat e ndjekjes së sigurimit pas një rezistence dhe lufte të madhe i vrasin të tre nacionalistët, ku tre të vrarët i marrin zvarrë deri tek kulla e Kolë Bibë Mirakës në Iballë të Pukës.

Të nesërmen me urdhër të Enver Hoxhës ,Ndoc Mirakën dhe Ndue Fushën i nisin për në Sh’Pal të Mirditës të lyer me vaj guri dhe i djegin para mirditasve, në shenjë hakmarrje për Bardhok Bibën i cili ishte vrarë më, 7 gusht 1949 në Qafë të Valmirit.

Për trupin e pajetë të deshmorit Ndue Perlleshit komunistët e Tiranës, kishin dhënë urdhërin që ta varrosin në qytezën e Pukës, ku ende nuk i dihet varri,por që në fakt ish puntorët e sigurimit komunist në Shqipëri mund të kenë informacione se ku pushojnë eshtrat e heroit të Shqipërisë Etnike ,Ndue Perlleshi.

Përjetësia

Tash që heroi i Shqipërisë Etnike ,Ndue Perlleshi është përjetësuar për meritat dhe luftën e tij heroike është në dorën e shqiptarëve atdhetarë që kjo përjetësi të jetë e përhershme. Edhe themelimi i Shoqatës së re me emrin e Ndue Perlleshit në Zvicer që sot po e promovojmë më 26 maj 2018 edhe kënga e re që sot po shfaqet për herë të parë për Ndue Perlleshin hynë në vazhdën e përjetësisë.

Ne sot nuk po bëjmë asgjë më shumë përveç se po i kthejmë një borgj të kahmotshëm luftëtarit të pamposhtur dhe qendrestarit të pashembulltë i cili për 4 vjet e 9 muaj apo 1730 ditë bëri një heroizëm të pashembullt dhe luftoi kunder kriminelëve komunistë, për një Shqipëri të shqiptarve për një Shqipëri Etnike.

  • twitter
  • facebook
  • linkedin
Fjalë kyçe: , ,

Komentet

Lajme të ngjashëm

Ylli i FCB për Sportpanorama: Jam shumë i lumtur që jam kthyer në Zvicër dhe dua të qëndroj në futboll sa më gjatë

Në një intervistë për SRF në programin “Sportpanorama Xherdan Shaqiri ” ylli i FCB-së në “Sportpanorama” shprehet i kënaqur që është kthyer në shtëpi dhe luan për skuadrën e Baselit

Në “Sportpanorama” Xherdan Shaqiri ka folur për rikthimin e tij, bujën që e rrethon dhe të ardhmen e tij.

Baseli fitoi 6-1 kundër Winterthur, dhe 33-vjeçari ishte lojtari i jashtëzakonshëm në fushë. Të dielën ai u ul në studio dhe foli me Fabienne Gyr për temat e mëposhtme:

Rikthimi i tij në Zvicër dhe ambiciet e tij me FCB

“Jam shumë i lumtur që jam kthyer në Zvicër pas shumë vitesh jashtë vendit. Gjithmonë duhet pak kohë kur të ktheheni në shtëpi. Për një moment ju dëshironi të filloni dhe më vjen mirë që gjërat shkuan ashtu sikur duhet kundër Winterthur. Ne kemi fituar tre ndeshjet e fundit, gjë që është gjithashtu e mirë për klubin. Mund të vazhdojë kështu.”

“Gjithmonë ndjen pak malli. Jam familjar dhe gjithmonë kam dashur që prindërit të më vizitojnë sërish në “Joggeli”. Gjithmonë kam dashur të kthehem në Zvicër. Kur FCB m’u afrua, nuk m’u desh të mendoja gjatë. Dua që Basel të luajë sërish për tituj. Prandaj kam nënshkruar jo vetëm për një vit, por për tre vjet”.

Shpresoj dhe besoj se kombëtarja do të dalë nga kjo gropë e vogël”.

Me këmbë në tokë

“Jam shumë krenar për karrierën time dhe atë që kam arritur. Shumë njerëz harrojnë se nga vij unë. Unë nuk vij nga një familje e pasur dhe jam rritur në vend. Por edhe kjo tregon se mund të arrish shumë me punë, talent dhe këmbëngulje. Kur më pyesin për këtë, është gjëja më e mirë. Dhe nëse edhe njerëzit në Zürich më shohin të pëlqyeshëm, kjo do të thotë shumë për mua.”

Trajnerët formues në karrierën e tij

“Kam pasur shumë trajnerë dhe shumë trajnerë të mirë. Më duhet t’i falënderoj të gjithë. Ottmar Hitzfeld luajti një rol shumë të rëndësishëm për mua. Ai më çoi në Kupën e Botës në Afrikën e Jugut kur isha 17 vjeç dhe përfitova shumë nga kjo. Por edhe Jupp Heynckes më ndihmoi shumë te Bayern”.

Dorëheqja nga Nati

“Kam luajtur me idenë e dorëheqjes për një kohë të gjatë. Doja të fokusohesha në futbollin e klubeve dhe mendoj se ishte koha e duhur. Ndeshja kundër Skocisë ishte fundi i përsosur për mua. Unë jam ende duke ndjekur kombëtaren, gjërat nuk po shkojnë aq mirë për momentin. Shpresoj dhe besoj se do të dalin nga kjo vrimë e vogël”.

E ardhmja e tij

“Unë nuk jam nga ata që shohin të ardhmen e madhe dhe e marrin atë ditë pas dite. Por është e qartë se dua të qëndroj në futboll për një kohë të gjatë”.

SRF ZWEI “Sportpanorama”, 27 tetor 2024, ora 18:00/EB

KRROKËRITJET E KORBAVE NUK I TREMBIN LUANËT- Nga ARIF EJUPI

Reprezentacioni i Zvicrës në futboll në kuadër të ashtuquajturës Ligë e Kombeve të Evropës, sonte është përballur në stadiumin e FK ”Duboçia” të Leskovcit me Serbinë.
Ndeshjen e kanë fituar serbët 2:0. Humba është pjesë e lojës, por brengosëse është sjellja skandaloze e mbi 10 mijë shikueseve serbë.
Ata tamam si në kor korbashë gjatë gjithë ndeshjes i kanë fishkëllyer Granit Xhakës, kapiten i skuadrës së Zvicrës. Në tribuna është parë edhe Aleksandër Vuçiq, kryetar i Serbisë.
Vuçiq i zhytur deri në maje të kokës me racizëm dhe urrejtje ndaj shqiptareve me atë qeshjen e tij, artificiale dhe cinike me rastin e shënimit të lojtarëve të Serbisë ndaj Zvicrës, edhe gëzimin e shfaqi në stil kurve.

Granit Xhaka, një ylli i vërtetë i futbollit duke e njohur shpirtin e prishur të serbëve për as një çast nuk ra nën provokimin e tyre. Atij fare-fare nuk i bënë përshtypjet përjargiet e këtyre huliganëve, që në të gjitha fushat e futbollit në Evropë, bëjnë vandalizma dhe veprime banale.
Serbët njëherë e përgjithmonë duhet ta kuptojë që luanët si Granit Xhaka, as qerpikun nuk e trembin nga sorrat apo galat.

ARIF EJUPI

VIDEO: Takimi i Xhakës me trajnerin e Serbisë- Dragan Stojkoviç zbulon çfarë i tha kapiteni shqiptar pas humbjes

Të gjithëve u ra në sy takimi miqësor dhe i shkurtër që pati Granit Xhaka me trajnerin e Serbisë, Dragan Stojkoviç. Pas ndeshjes së përfunduar 2 me 0 për Serbinë kundër Zvicrës, kapiteni shqiptar iu drejtua trajnerit serb.

 

Është vetë trajneri Dragan Stojkoviç, që siç raportojnë mediet serbe ka zbuluar çfarë i tha Granit Xhaka.

“Më tha mua se gjithçka ishte në rregull, që ato patën një qëndrim të mrekullueshëm dhe gjithçka shkoi mirë”, u shpreh Dragan Stojkoviç.

Kujtojmë ndërkohë se gjatë ndeshjes atmosfera nuk ishte aspak miqësore. Koret kundër shqiptarëve nuk munguan gjithë ndeshjen, ndërsa nuk pati incidente në fushë.

Momenti i takimit të Granit Xhakës me Dragan Stojkoviç: (VIDEO)

Panorama

Taulant Xhaka: I thashë Granitit të mos shkojë në Serbi, s’është e lehtë ruash kontrollin për 90 minuta

Zvicra do të luajë të shtunën me Serbinë në Ligën e Kombeve. Pas dueleve në Botërorin 2018 dhe 2022, sytë janë te kapiteni i “helvetëve”, Granit Xhaka.

“Mendova se nuk ishte e drejtë”, thotë Taulant Xhaka për “Blick” për momentin kur u hodh shorti. Familja e tij ka vënë në dukje me shqetësim se pas, dueleve të nxehta në Botërorin 2018 në Rusi dhe 2022 në Katar, tani është ndeshja e parë në Serbi për kapitenin e Zvicrës.

Taulant Xhaka ishte në fushë, në Beograd, në vitin 2014, kur ndodhi ajo ngjarje e turpshme gjatë ndeshjes Serbi – Shqipëri.  “Unë e di se sa presion dhe emocione duhet të durosh në këtë ndeshje.”

Ndaj dhe vëllai i madh e ka marrë telefonin menjëherë pas shortit, siç tregon ai për “Blick”.

“I sugjerova Granitit që të fliste me trajnerin Murat Yakin dhe ndoshta ta anashkalonte këtë ndeshje, por të gjithë e njohin vëllanë tim, ai dëshiron të luajë çdo ndeshje për Zvicrën”, tha Taulant Xhaka.

33-vjeçari kryesisht shpreson që të mos jetë një ditë emocionale dhe kaotike si në duelet e mëparshme.

“Nuk është e lehtë të mbash veten nën kontroll për 90 minuta. Graniti duhet të qëndrojë i qetë, të luajë futboll, të fitojë dhe të injorojë provokimet. Është e lehtë të thuhet, por në fund gjithçka ka të bëjë me këtë: të luash një ndeshje futbolli dhe të fitosh”.

Image

Federata Zvicerane e Futbollit dëshiron të flitet sa më pak për këtë temë.

“Këto janë histori të vjetra. Është një ndeshje si çdo tjetër”, thotë drejtori i përfaqësueses së Zvicrës, Pierluigi Tami. Mendimi është i ngjashëm kur pyeten futbollistët e tjerë të Zvicrës.

“Unë pres një ndeshje normale futbolli dhe mendoj se të dyja palët kanë mësuar nga e kaluara”, thotë Admir Mehmedi.

Kapiteni i GC, Amir Abrashi, i cili aktualisht është në Kombëtaren Shqiptare dhe ishte në aksion përkrah Taulant Xhakës në vitin 2014, në Serbi, shprehet. “Nuk do të jetë aq e nxehtë sa ka qenë në të kaluarën. Përveç kësaj, aty është vetëm Graniti, në dy duelet e fundit të Zvicrës me Serbinë gjithçka u rrotullua rreth Xherdan Shaqirit”.

Por si e shohin në Serbi Granit Xhakën? “Ne e perceptojmë Granit Xhakën si një provokator, referuar sjelljes së tij në ndeshjet e fundit”, thotë gazetari serb, Velkjo Ivanović, nga Sportal.rs.

Gërvalla takon homologun zviceran: Mërgata shqiptare urë lidhëse mes dy vendeve

Në axhenden e Asamblesë së Përgjithshme të OKB-së, kryediplomatja kosovare Donika Gërvalla, u takua me homologun e saj zviceran, Ignazio Cassis.

Temë qendrore e bisedës ishte intensifikimi i partneritetit mes dy vendeve në fusha kyçe si ekonomia, investimet si dhe paqja dhe stabiliteti rajonal.

Gërvalla falënderoi Zvicrën për mbështetjen e saj në proceset historike të shtetndërtimit të Kosovës, duke vënë në pah edhe rolin jetik të mërgatës shqiptare si urë lidhëse mes dy vendeve.

“Kosova ka arritur rezultate të jashtëzakonshme në rritje ekonomike, sundim të ligjit dhe demokratizim, duke u kthyer në një shembull unik të ndërhyrjes së suksesshme ndërkombëtare”, tha Gërvalla duke ritheksuar përkushtimin e Kosovës për të forcuar bashkëpunimin dhe partneritetin me Konfederatën Zvicerane.sn

GJENEVA VAZHDON SOLIDARIZIMIN ME SHQIPTARËT E KOSOVËS, TË VRARË DHE TË ZHDUKUR NGA USHTRIA DHE POLICIA FASHISTE E SERBISË- Nga ARIF EJUPI

 

Në kuadër të ditës ndërkombëtare të të vrarëve dhe të të zhdukurve pagjurmë në komunën Meyrin të Republikës dhe kantonit të Gjenevës, është organizuar një manifestim solidarizimi me të gjitha viktimat që ende nuk kanë varr e as urnë me hirin e trupit të tyre.
Meqenëse mbante ditë me vapë tubimi kushtuar mijëra viktimave në mbarë botën është mbajtur në parkun “Jardin botanique alpin” të komunës Meyrin.
Organizator i këtij manifestimi në bashkëpunim edhe me shoqata të tjera joqeveritare të Gjenevës, ka qenë shoqata “Jardin des Disparus-Meyrin” e krijuar në vitin 2000.
Kjo shoqatë jofitimprurëse që qëllim të vetëm ka luftën kundër krimit të organizuar çdo vit nëpërmjet tubimeve të këtij lloji apelon për mbrojtjen e të drejtave dhe lirive të njeriut në mbarë botën.

Tubimin e ka hapur zonja Arta Kryeziu-Osmani, aktiviste shumëvjeçare e shoqatës në fjalë. Ajo mbi 100 (njëqind) pjesëmarrës të pranishëm në këtë ngjarje i ka njoftuar me programin dhe referuesit e temave.
Si një nga krimet gjenocidiale që ende kullojnë gjak  dhe janë plagë e hapur e mijëra familjeve janë theksuar masakrat e kryera nga kryekasapi i Ballkanit Sllobodan Millosheviq dhe makineria e tij  në Srebrenicë të Bosnjës dhe Hercegovinës dhe në qytete e fshatra të ndryshme të Kosovës.

Një gjenocid i tillë i kryer në prag të shekullit të -XXI- fatkeqësisht ende ka mbetur i pandëshkuar nga Bashkësia Ndërkombëtare. Z. Pierre Alain Tchudi, mbrojtës konsekuent i të drejtave dhe lirive të njeriut dhe anëtar i Komitetit “Jardin des Disparus de Meyrin” njoftoi të pranishmit që në kujtim të të zhdukurve pagjurmë nga sistemet diktatoriale dhe raciste janë mbjellë në hapësirat e parkut “Le jardin des disparus de Meyrin” disa fidanë.
Mbi gjenocidin serbë të kryer ndaj shqiptarëve duarthatë foli edhe z. Kushtrim Gara, përfaqësues i Komisionit për të zhdukurit pagjurmë i Qeverisë së Republikës së Kosovës.
Gara tha që përpjekjet e pareshtura të palës kosovare për ndriçimin e viktimave ende të pagjetura deri me tani nuk kanë dhënë ndonjë rezultat, ngase Serbia nuk  është duke zbatuar asnjë nga marrëveshjet e nënshkruara.
Nga kjo lojë e paskrupullt e Serbisë shihet qartë se ajo nuk është penduar fare për gjenocidin e ushtruar ndaj shqiptarëve të Kosovës. Si pasojë e kësaj ne jemi të detyruar që ndaj kësaj papërgjegjësie absolute të Serbisë të protestojmë deri sa familjeve të traumatizuara dhe në ankth t’u kthehen eshtrat e më të dashurve të tyre.

Me një diskutim të shkurtër dhe përmbajtjesor është paraqitur edhe Dr. Arsim Gërgjaliu, ekspert i Mjekësisë ligjore. Dr. Gërgjaliu si përfaqësues i Institutit të Mjekësisë ligjore të Republikës së Kosovës, tash e 25 vite me seriozitetin më të madh është marrë dhe merret me identifikimin e të vrarëve dhe të zhdukurve pa gjurmë nga regjimi kriminal i Milosheviqit, i akuzuar për krim e gjenocid nga Gjykata Ndërkombëtare e Hagës.

Dr. Gërgjaliu ndihet mjaft i zhgënjyer kur sheh që Serbia vazhdon me lojën e djallit, duke fshehur edhe pas shumë e shumë viteve eshtrat e të masakruarve dhe të të zhdukurve shqiptarë pagjurmë, në mesin e të cilëve edhe të intelektualit të shquar dhe Atdhetarit të devotshëm Ukshin Hoti, profesor në Universitetin e Kosovës.

Kurse z.Selami Hoti, nga organizata joqeveritare “For New Life Kosovo” e Republikës së Kosovës, çmoi lartë përpjekjet e të gjitha organizatave dhe individëve në periudhat e mëhershme që së reshtën së punuari për zbardhjen dhe identifikimin e të vrarëve dhe të të zhdukurve nga Serbia, gjatë viteve 1997-1999.
Z.Hoti mendon që krimi dhe gjenocidi serbë duhet të pasqyrohet në vazhdimësi edhe nëpërmjet tryezave dhe debateve të ndryshme, si dhe me shkrimin e librave, në mënyrë që brezi i rinj të mësojë të vërtetën e këtyre krimeve dhe masakrave.
Serbia me elaborate të hartuara nga Akademikë e Priftërinj të saj, ka kryer dhunë dhe gjenocid të vazhdueshëm ndaj shqiptarëve edhe përpara viteve 1945, 1956, 1968, 1981, 1990, 1997, 1999 e deri në ditët e sotme.

Sipas z.Hoti mosndëshkimi i Serbisë nga Bashkësia Ndërkombëtare për krimet dhe gjenocidin e ushtruar ndaj shqiptarëve rrit orekset e saj, për krime të reja.
Serbia, lehtë mund të merret edhe si model nga vende me sisteme diktatoriale, që jetëgjatësinë e tyre në pushtet e vazhdojnë me aneksime të vendeve fqinje dhe vrasje e likuidime të njerëzve të pafajshëm.
Ndërkaq, zonja  Kumrije Karaçica, po ashtu anëtare e shoqatës joqeveritare “For New Life Kosovo” u ka bërë thirrje të gjitha organizatave qeveritare dhe joqeveritare që të ndihmojnë në gjetjen e të zhdukurve pagjurmë nga Serbia, me kusht që familjet e këtyre të vrarëve dhe të masakruarve të kenë të paktën një varr të gjyshit, gjyshes, babait, nënës, vëllait apo motrës në tokën e Kosovës martire.

Rrëfimet e tyre rrëqethëse para të pranishmëve i kanë shpalosur edhe disa nëna dhe motra tonat të mbijetuara nga këto masakra.
Blerim Bunjaku prej vitesh në Gjenevë, ka deklamuar fragmente të shkruara nga artisti ynë i madh Reshat Arbana “Bijtë e humbur”.
Një kontribut të jashtëzakonshëm rreth kësaj problematike është duke dhënë edhe Artisi i njohur kosovar Ramë Dardania, alias Ramë Beqiri, pjesëmarrës i Betejës së Koshares, Ai ka hapur në vende të ndryshme të Evropës, ekspozita të punuara me një mjeshtri të rrallë, kushtuar të të vrarëve dhe të të zhdukurve në Kosovë, nga ana e Serbisë, fashiste.
Ky i rinj i talentuar ka zgjuar kureshtjen e mijëra vetave me një ekspozitë të hapur kohë më parë në Pragë të Çekisë.
Tubimin e ka përshëndetur edhe zonja  Diana Cakolli, zëvendëskonsulle në Konsullatën e Republikës së Kosovës në Gjenevë të Zvicrës.
Gjatë qëndrimit në Gjenevë, delegacionin nga Kosova e ka shoqëruar Z. Xhavit Islami nga shoqata VITIA.
Këtë manifestim tashmë tradicional edhe kësaj radhe e ka mbështetur Komuniteti Shqiptar i Gjenevës, i udhëhequr nga z. Nasuf Nuhiu.
ARIF EJUPI

Bazeli fitues në ditën e debutimit të Shaqirit

VOAL- Ishte një ditë feste që Bazeli e përjetoi në St.Jakob-Park, edhe më e mbushur se zakonisht, me spektatorët e shumtë të pranishëm të entuziazmuar për pritjen në stadium të djalit plangprishës Xherdan Shaqiri.

Renanët shfrytëzuan klimën e freskët duke mposhtur Yverdon 2-0, duke i çuar kështu fitoret e tyre në kampionat në tri fitore radhazi të cilat kanë rinisur ekipin e Fabio Celestinit në renditje. Në minutën e 66-të, kur ndeshja ishte tashmë në pistat kuqeblu falë golave ​​të Ajetit dhe Fink-ut, Shaqiri mundi të nisë në fakt aventurën e tij të dytë me fanellën e Baselit (numri 10), duke e gëzuar turmën e pranishme me disa të veprime të bukura. RSI

Një eurogol nga Xhaka përuron Bundesligën e Leverkusenit

VOAL- Sezoni i ri, i zakonshmi Granit Xhaka. Reprezentuesi zviceran inauguroi Bundesligën e Leverkusenit të tij, fitues 3-2 kundër Borussia Mönchengladbach, me një eurogol të shkëlqyer nga jashtë zonës në minutën e 12-të, i cili udhëtoi me 129 km/h drejt portës së kundërshtarit. Megjithatë, mesfushori nuk ishte i vetmi protagonist zviceran i mbrëmjes, pasi Nico Elvedi e mbylli fillimisht diferencën duke shënuar në minutën e 59-të, ndërsa shoku i tij i skuadrës dhe portieri i Gladbach, Jonas Omlin, priti një penallti në minutën e 101-të nga Florian Wirtz. Ky i fundit më pas arriti të shënonte golin vendimtar me topin e rikuperimit.

Më herët gjatë ditës së sotme, Hoffenheim njoftoi se kishte nënshkruar me Haris Tabakoviç nga Hertha Berlin. Për zvicerano-boshnjakun do të thotë të largohet nga divizioni i dytë gjerman (ku vitin e kaluar ishte golashënuesi më i mirë me 22 gola) për të debutuar në të parën. RSI

Shaqiri: “Është një emocion i madh të kthehem në shtëpinë time”

32-vjeçari në seancën e tij të parë stërvitore me FC Basel

Xherdan Shaqiri për lidhjen e tij me Bazelin dhe golat e tij për këtë sezon

VOAL- Më shumë se dymbëdhjetë vjet nga hera e fundit, Xherdan Shaqiri është gati të zbresë në fushë më i vendosur se kurrë:  “Mezi pres ta filloj këtë aventurë të dytë me kuqeblutë për të provuar ta ndihmoj ekipin që të jetë në mënyrë të qëndrueshme atje ku ai e meriton.  Unë jam një lojtar ekspert, kam fituar shumë tituj, pa harruar eksperiencën time të gjatë në kombëtare dhe të gjitha këto njohuri dua t’ia përcjell ekipit.”

Zgjedhja ishte e thjeshtë, kur mund të shkosh në shtëpi është gjithmonë një arsye mjaft e mirë për ta bërë këtë

Nëse nga njëra anë përmendeshin objektivat sezonalë të lojtarit, nga ana tjetër dolën arsyet e vërteta të kthimit të tij në brigjet e Rinit: “Imja ishte çështje zemre dhe tani jam në ankth të futem në fushë në stadiumin tonë të bukur. “ Tani, megjithatë, tifozët e zjarrtë kuqeblù presin debutimin në fushë të tashmë ish-yllit të kombëtares, dhe vetë XS23 duket se është i lumtur dhe i etur për të filluar, ndoshta tashmë këtë fundjavë? “Ndeshja ime e fundit ishte në Kampionatin Evropian dhe kështu do të më duhet pak kohë. I takon trajnerit të vendosë, por unë do të kandidoj patjetër”, përfundoi ai me shaka.RSI

VIDEO- Xherdan Shaqiri do ta bartë fanellën e Bazelit deri në vitin 2027

Xherdan Shaqiri do ta bartë fanellën e FC Baselit deri në vitin 2027

VOAL – Xherdan Shaqiri është (përsëri) lojtar i Baselit. Sapo është ndarë me Chicago Fire, tashmë ish-sulmuesi i kombëtares zvicerane ka nënshkruar një kontratë që do ta shohë të lidhur atë deri në verën e vitit 2027 me klubin renian, në të cilin u rrit si futbollist dhe debutoi në Superliga në vitin 2009.

Pas 12 vitesh jashtë vendit dhe 13 titujve të fituar (përfshirë dy Liga të Kampionëve me Liverpoolin dhe Bayernin), 32-vjeçari ka vendosur të kthehet në ligën më të mirë zvicerane, në të cilën ndërmjet viteve 2009 dhe 2012 ai kishte shënuar 18 gola në 92 paraqitje. me këmishën kuqeblù. RSI

 

Xherdan Shaqiri largohet nga ekipi Fire i Çikagos

Shaqiri ka 16 gola dhe 20 asistime në 75 ndeshje në të gjitha garat me Chicago Fire pasi u bashkua me të në shkurt 2022.

Klubi sportiv “Fire” i Çikagos dhe Xherdan Shaqiri janë pajtuar që të ndërpresin kontratën e mesfushorit, njoftuan zyrtarët të mërkurën.

32-vjeçari nga Zvicra ka shënuar dy gola dhe dy asistime në 12 ndeshje gjatë këtij sezoni, por nuk ka luajtur që nga 18 maji, njofton Reuters.

“Pas diskutimeve me Xherdanin, kemi rënë dakord reciprokisht që pushimi i kontratës është në interesin më të mirë të të gjitha palëve”, tha drejtori sportiv i ekipit Fire, Georg Heitz. “Ne e falënderojmë atë për kontributin e tij ndaj klubit dhe i urojmë suksese në kapitullin e ardhshëm të karrierës së tij”.

Në shkurt të vitit 2022 Shaqiri u transferua në Çikago nga klubi francez i Lionit. Shaqiri luajti në 75 ndeshje duke shënuar 16 gola për ekipin “Fire” të Çikagos.

“Besoj se kjo është koha e duhur që unë të eksploroj mundësi të reja në karrierën time”, tha Shaqiri. “Dua të falënderoj klubin dhe tifozët për mbështetjen e tyre gjatë kohës sime në Çikago. I uroj ekipit Fire suksese në të ardhmen”.

Shaqiri ka luajtur për disa klube në Angli, Itali, Gjermani dhe Zvicër. Ai ka përfaqësuar Zvicrën në katër kampionate botërore.sn

NË KAMPIONATIN E SIVJETMË TË ZVICRËS, VETËM FC.SERVETTE I GJENEVËS, PA FUTBOLLISTË ME RRËNJË SHQIPTARE- Nga ARIF EJUPI

Kampionati i sivjetmë i Superligës së Zvicrës,do të dominohet nga futbollistët me rrënjë shqiptare. Në 12-të,skudra të këtij vendi që nga viti në vit po rritet cilësia dhe po shtohet konkurrenca do të luajnë rreth 25 të rinj, kryesisht me origjinë nga Republika e Kosovës.

Në FC. Basel, ku hapat e parë i nisën yjet e futbollit Xherdan Shaqiri dhe Granit Xhaka, gjatë këtij Kampionati do të luajnë, Taulant Xhaka; Albian Ajeti, Benjamin Kololli dhe Leon Abdullahu.

Berner Sport Club Young Boys, kampion aktual i Zvicrës, ka ruajtur në gjirin e vet mesfushorët Kastriot Imeri dhe Donat Rrudhani, ky i fundit i rikthyer në skuadër nga FC .Lausanne e kantonit Vaud.

Në ekipin e parë ka kaluar edhe Ardian Bajrami 20 vjeç, i formuar si portier në Akademinë e ekipit Berner Sport Club Young Boys të Bernës.

Në këtë ekip vite me radhë pati shkëlqyer deçanasi Florent Hadergjonaj,reprezentuesi i Kosovës dhe lojtar standard i FC.Alanyaspor të Turqisë.

FC Lugano, nënkampion dhe fituese e Kupës së Zvicrës, kohëve të fundit ka qenë çerdhe e të rinjve me origjinë shqiptare. Tiçinezët të stabilizuar së voni në Supërligën e Zvicrës edhe sivjet llogarisin në portierin Amir Shaipi, qendërmbrojtësin Albian Hajdari, i ftuar edhe nga selektori Murat Yakin në ekipin A-të Zvicrës.

Hajdari ka të ngjarë që të kalojë në Italinë, fqinje, ngase për te janë të interesuara seriozisht dy-tri skuadra të serisë A. Zvarritja dhe neglizhenca e italianëve u krijon favore udhëheqësve të FC Augsburg të Bavarisë, të cilët janë në negociata me Albian Hajdarin.

Në sulmin e FC. Lugano po ashtu luajnë edhe Uran Bislimi dhe Shkëlqim Vladi. Me tiçinezët javën që shkoi është përshëndetur mbrojtësi Kreshnik Hajrizi,i cili ka nënshkruar kontratë dyvjeçare me skuadrën polake të kategorisë së parë Widzew Lodz.

FC. Luzern që ka dhënë emra të njohur futbollistësh si Ardon Jashari, që këtë vit do të luajë në FC. Burgge të Belgjikës, kësaj radhe pret kontributin e mbrojtësit solid Ismail Beka.

Me siguri udhëheqësit e FC. Luzern-it, i kanë bërë matjet e forcave të veta ngase pa ndonjë problem e kanë lejuar kalimin e sulmuesit të njohur Kemal Ademi në FC. Osijek të Kroacisë.

Nga ajo që shohim vimë në përfundim që FC Luzern, ka ruajtur strukturën e skuadrës, sepse ka angazhuar tre- katër futbollistë cilësorë, e po ashtu i ka rikthyer në radhët e veta tre lojtarë të huazuar më herët në ekipe të ndryshme të Zvicrës.

FC. Saint-Gall 1879 me përvojë të gjatë në Superligën e Zvicrës e po ashtu që dijë t’ua prish hesapet klubeve si FC Berner Sport Club Young Boys dhe FC Basel, liderë në këtë Ligë, në 11-shin e parë për momentin do t’i ketë mbrojtësin Albert Vallçi dhe mesfushorin Bastien Toma. Në këtë klub luan edhe Betim Fazliji, që për shkak të një lëndimi do të mungojë në dy-tri ndeshjet e para.

FC. Zurich me numrin më të madh të mërgimtarëve shqiptarë që përherë në radhët e veta ka pasur talent të shumtë në formacionin e parë gjatë këtij Kampionati, do t’i angazhojë futbollistët në formë të shkëlqyer Mirlind Kryeziu dhe Bledian Krasniqi.

Ndërkaq,skuadrës tjetër të kantonit të Zurch-it,FC. Grasshopper edhe këtë kampionat i ka qëndruar besnik 34 vjeçari, Amir Abrashi, njëherit edhe lojtar i kombëtares së Shqipërisë.

Abrashit mund ti bashkangjitën edhe juniorët Elvir Zukaj dhe Florian Hoxha, që me FC. Grasshopper, kanë nënshkruar kontratë si profesionistë. Kurse moshatarët e tyre Valon Zuberi dhe Dion Kameri në marrëveshje me klubin kanë kaluar në Hamburg SV, përkatësisht në FC. Salzburg të Austrisë.

FC Sion me rënie dhe ngritje të pa parashikueshme është rikthyer në shoqëri me më të mirët e Zvicrës, e të njëjtën kohë e ka rikthyer në ekip Kevin Halabakun, të huazuar në FC. Schaffhouse.

FC.Lausanne-Sport, që dikur vlonte nga lojtarët me origjinë shqiptare këtë Kampionat e ka në ekip vetëm sulmuesin Alban Ajdini, i cili kampionatin e kaluar luajti tek skuadra rivale e të njëjtit qytet FC. Stade Lausanne-Ouchy.

FC.Winterthur skuadër e re në elitën e futbollit zviceran do ua japë rastin që dijet e tyre t’i manifestojnë futbollistët Granit Lekaj, mbrojtës dhe Albin Krasniqi, sulmues. Nëse kërkohet nevoja fare lehtë trajneri Ognjen Zariq, mund të llogarisë edhe në talentin e ri Ledijan Sahitaj.

FC. Yverdon me një përvojë vetëm njëvjeçare në Superligën e Zvicrës, por me simpatizues të zjarrtë e ka sjellë në skuadër nga FC. Basel, Dion Kacurin, të vlerësuar si djaloshi i shpresave që Yverdon-it, do t’ia vazhdojë jetën në shoqërinë elitare të Zvicrës.

Përveç, Kacacurit me skuadrën e Zvicrës frankofone, FC. Yverdon, gjuhë mirëkuptimi ka gjetur dhe Rejan Thaçi, mbrojtës i deridjeshëm i Stade Lausanne-Ouchy.

Pavarësisht vlerësimeve të tifozërisë si Thaçi,ashtu edhe Kacuri në ekipin e ri duhet të angazhohen maksimalisht, sepse Yverdon ,do të jetë në grupin e skuadrave që do të luftojnë për mbijetuar në shoqërinë elitare të futbollit zviceranë.

FC. Servette i Gjenevës me aksionarë jo serioz dhe donacione të pamjaftueshme është i vetmi klub i Superligës së Zvicrës, që nuk ka angazhuar asnjë të rinj me prejardhje shqiptare.

Jemi të bindur që nuk kemi të bëjmë me paragjykime e as urrejtje por i gjithë problemi qëndron tek mjetet materiale.

Gjatë viteve të kaluara FC. Servette, dy-tri herë është tërhequr nga Superliga e Zvicrës, në mungesë të buxhetit.

Të rinjtë tanë të lindur apo të natyralizuar në Zvicër, janë vërtetë të pasionuar pas futbollit, ngase edhe në të ashtuquajturën “Challenge Legaue” që përbëhet nga 10-ekipe, dhe që për nga cilësia nuk mbetet larg Superligës së Zvicrës, gjatë vitit 2024 dhe 2025, do të luajnë të paktën 30 futbollistë me gjenezë shqiptare.

Meritat në këtë sukses të këtyre të rinjve i takojnë veçanërisht shtetit të Zvicrës, që punëtorit dhe të mirit çdoherë i ofron mundësinë për t’u treguar.

ARIF EJUPI

Lajmet me interesante

Lajmet e fundit

ARKIVA E LAJMEVE

Kliko këtu për të parë arkivën e lajmeve

Send this to a friend