Një zotëri shtron për një mikun e tij një banket.
Qeni i tij i bëri një qeni tjetër këtë ftesë:
“Miku im, eja te unë. Je i mirseardhur për drekë.”
Ai vjen, shikon banketin e madh e me vete thotë:
“Çfarë fati pata. Çfarë banketi madhështor!
Do të ha me tërbim sa të mos kem uri shumë kohë!”

Ndërsa mendonte këto dhe tundte bishtin me hare,
plot besim te miku i tij, kuzhinierja e vuri re,
e kapi nga bishti dhe e hodhi nga dritarja përdhé.
Duke cijatur u largua i zhgënjyer dhe i shkreti.
Një nga qentë që takoi në rrugë e pyeti:
“Hë, si shkoi dreka?”
“Oh, piva aq shumë sa u deha
Dhe madje harrova
për të dalë nga shtëpia nëpër cilën rrugë kalova!”

Fabula tregon se nuk i duhet zënë besë kurrë
atij që premton të përfitojë me shpenzimet e tjetërkuj.