Thonë se është pakësuar numri i shqiptarëve kosovarë që sivjet pushojnë në Shqipëri. Andaj edhe pyetjet nëpër media se cili do ishte shkaku që ata i largoi nga bregdeti shqiptar?

Disa thonë se fajin kryesorë e kanë çmimet e larta dhe euroja të cilën narko-mafia e bëri të ‘bie’ më poshtë se gjiza. Tjerët përmendin heqjen e vizave dhe kthimin e kosovarëve në vend-pushimet e tyre ‘tradicionale’ në Greqi.

Pa dyshim se gjithë këto ndikojnë në rënien e ‘turizmit patriotik’. Por duke mos harruar as të vërtetën se në të shkuarën, kur të shihte si shqiptar, mëmëdheu të zhvlerësonte e nuk të trajtonte si turist, e kur të trajtonte si turistë, të deshqiptarizonte e të shihte si të huaj.

Në të vërtetë në Shqipëri çdo gjë duket e koklavitur edhe pse mund të shpjegohen shumë lehtë. Por vetëm nëse dukurit i sheh nga këndvështrimi se mes forcave qe shkatërruan thuajse çdo gjë të vlefshme në mëmëdhe, nuk bie gjithaq një askushi si Piktori, por ‘qelbësirat’ që atë e sollën në pushtet vetëm sa për t’i zaptuar te gjitha institucionet e shtetit.

Pra ata që kishin për qëllim ‘qelbjen’ e vendin, duke u fshehur pas shallvareve dhe atleteve të bardha të Kryeministrit.

Ndërkohë duhet thënë: ato ‘qelbësira’ i forcoi edhe heshtja dhe bekimi që morën nga elitat e Shqipërisë. Me çka për shumëçka, mëmëdheu i sotëm i ngjanë atij të kohës së Enverit kur ishte si xhami pa minare e kish pa kryq, por ku te gjithë ishin klerikë. Dhe ku ke përshtypjen se mbi godinën e kryeministrisë së sotme në vend të flamurit me yllin komunistë, valojnë shallvaret e Piktorit.

Përderisa Shqipëri pyet se ku janë kosovarët, vëllezërit tanë nga Kosova vazhdojnë të pyesin se cili ishte interesi i Albinit që e çoi të përkrahë ‘qeverinë e Veçiqit’ në Maqedoni?  Duke harruar se arsyeja mund të jetë shumë prozaike: ngaqë ai e ka kuptuar se cila do parti maqedonase të vijë në pushtet, dhe pa marrë parasysh se cilët shqiptarë do jenë ‘vasalë’ të saj, Maqedonia do mbetet atë që ka qenë gjithmonë deri tani – protektorat i Beogradit.

Ndërkohë ka diçka që siç duket nuk e ka kuptuar as kryeministri i Kosovës,  as ai i Shqipërisë: se ndihma me e madhe qe ata mund t’ua ofrojnë shqiptarëve të kudo ndodhur është t’i forcojnë  shtetet qe drejtojnë.

E mbase ka diçka që nuk e kemi kuptuar as ne që merremi me ta: se edhe Albini edhe Piktori janë të shkollës politike ballkanase, e cila të mëson që kur nuk mundë ta rregullosh shtëpinë tënde, merru me pastrimin e oborrit të komshiut!

E përderisa Shqipëria pyet ku janë kosovarët që nuk i mbushin plazhet e detit shqiptar si më parë dhe Kosova pyet se ç’pati kryeministri i saj që ndërhyri në zgjedhjet parlamentare në Maqedoni, bota vazhdon t’i ngjajë anijes e cila ngadalë, por nga dita në ditë, fundoset.

Por fundosjen e bënë lavdishëm, ngaqë drejtuesit e saj kanë vendosur t’ia mundësojnë Presidentit delirant ukrainas që t’i mbrojë vlerat Perëndimore deri në zhbërje të vendit dhe deri sa t’i vritet edhe ushtari i fundit, dhe duke ia lejuar Izraelit ta vazhdoje luftën kundër Hamasit deri sa të vritet edhe fëmija i fundit palestinezë.

Sa i përket asaj që sot ndodhë nëpër botë dhe bezdinë që shkakton politika botërore, autori i këtij teksti e pranon: atë nuk mund ta përshkruaj aq mjeshtërisht sa e veçanta – jo vetëm shkaku i emrit – Kimete Berisha në shkrimin e saj ‘Botë e çmendur!’!