Ditën që po shkonin për me vu kunorë

në altar t’përjetsonin lidhjen e dashunisë

u ndodhi nji aksident i tmerrshëm rrugor

e përfunduen te dy direkt e në Parriz.

Pa kalue mirë portën me u bashkue me shokë

nji kërkesë Shën Mhillit ia paraqitën fill:

“Atë çka s’mujtëm ta realizonim mbi Tokë

dishrojmë që ta lidhim ktu nalt në Qiell”.

Ngushtë u gjet Shën Mhilli e ra në hall

se n’rrethana t’tilla ndo’iherë nuk ishte gjetë,

“Po pyes -u tha -Eprorin e Madh…”

a Ai dha verdiktin: “Me pritë nja dhjetë vjet”.

Kaluen dhjetë vjet si t’ishte nji orë

e n’datën e caktueme unazat vunë në gisht

përpara nji prifti që u lidhi kunorë

e burrë e grue i shpalli solemnisht.

Por shpejt shterri mjalti e nisën fërkime,

aq sa divorc lypën pa u mbushë nji vjet

edhe ksaj kërkese atje nalt t’pandime

përgjigjen jua dha direkt Hyji vetë:

“Që mbas nji dekade u gjet nji prift at’ ditë

ju duhet të ndjeheni vërtet me fat,

por tash do t’duhet shekuj me pritë

derisa n’Parriz të vijnë nji avokat”.