Qëllimi i Lobit serb është që nëpërmjet propagandës të sigurojnë ndarjen e Kosovës, dëshirë kjo që përherë ka qenë synimi përfundimtar i Beogradit dhe këtë po përpiqet ta bëjë duke instaluar frikë në ShBA, me theks të veçantë në Kongresin amerikan, se shumica shqiptare e Kosovës, veçanërisht në botën e pas 11 shtatorit 2002, paraqet një forcë myslimane potencialisht armiqësore në zemër të Evropës.
Shkruan: Shirley Cloyes DioGuardi
Së bashku me sinjalet që kanë ardhur nga Grupi i Kontaktit se në tryezën e negociatave Prishtinë-Beograd, së shpejti, do të diskutohet edhe çështja e statusit final të Kosovës, është shfaqur edhe një hare dhe ngazëllim jo i pakët në radhët e çarqeve politike shqiptare. Ngazëllimi për mundësinë e marrjes fund të vendnumërimit politik, social dhe ekonomik të Kosovës si një protektorat i OKB-së, gati shtatë vjet të plota pas mbarimit të luftës, është i kuptueshëm, por ky ngazëllim mund të jetë i parakohshëm.
Ndërkohë që Kosova gjithnjë e më shumë po afrohet drejt bërjes shtet i pavarur, lobi serb në Uashington (duke përfshirë edhe Kongresin e Unitetit Serb dhe përfaqësuesit e kishës ortodokse serbe në ShBA, në Serbi dhe në Kosovë), i kanë intensifikuar përpjekjet e tyre për ta nxjerrë nga binarët pavarësinë e Kosovës.
Duke e pasur të qartë se Grupi i Kontaktit dhe organizma të tjerë ndërkombëtarë janë të përgatitur për të imponuar një zgjidhje, në rast se bisedimet e kësaj vere për statusin final dështojnë (dhe unë besoj se këto bisedime do të dështojnë), lobi serb, ka nisur dhe po e vazhdon një luftë mediale me qëllim që nëpërmjet saj të provojë që në grahmat e fundit, ta lëkundë në favorin e tij opinionin publik dhe zyrtar në Shtetet e Bashkuara.
Qëllimi i tyre është që nëpërmjet kësaj propagande të sigurojnë ndarjen e Kosovës, dëshirë kjo që përherë ka qenë synimi përfundimtar i Beogradit dhe këtë po përpiqen ta bëjnë duke instaluar frikë në ShBA, me theks të veçantë në Kongresin amerikan, se veçanërisht në botën e pas 11 shtatorit 2002, shumica shqiptare e Kosovës paraqet një forcë myslimane, potencialisht armiqësore në zemër të Evropës. Ç’është e drejta, shqiptarët e Kosovës, ashtu si shqiptarët kudo gjetiu, janë kryesisht myslimanë, katolikë dhe ortodoksë sekularistë, të cilët kanë jetuar dhe jetojnë së bashku në harmoni të plotë tash e sa shekuj të tërë me radhë.
Shqiptarët, që në radhë të parë ndjehen shqiptarë e më pas njerëz fetarë, janë krenarë me tolerancën e tyre fetare.
Pohimin në fjalë nuk mund ta vërtetojë asgjë më mirë se fakti se Shqipëria, me ndihmën e shqiptarëve etnikë në Kosovë, në Mal të Zi dhe në Maqedoni, është vendi i vetëm që mund ta pohojë me gojën plot se i ka mbrojtur e shpëtuar të gjithë hebrenjtë që kanë pasur fatin të hyjnë brenda kufijve të saj gjatë Holokaustit të Luftës së Dytë Botërore.
Lufta mediatike e Serbisë është luftë e ndyrë, jo vetëm për faktin se po përhap racizëm të kulluar antishqiptar dhe po keqpërdor religjionin për qëllime të përfitimit politik në Perëndim, por, mbi të gjitha sepse në gazetat e ndryshme amerikane po boton raporte gazetareske dhe opinione e editoriale të ndryshme që po shkruhen me qëllim nga analistë të ndryshëm politikë e fetarë të quajtur “neutralë“, duke qenë në të vërtetë njerëz që mbajnë lidhje me lobin serb dhe me firmën e tyre të njohur lobuese në Uashington D.C.
Në materialin e mëposhtëm, do të përpiqem t’i tregoj aktorët kryesorë të këtij angazhimi, i cili synon të ndikojë dhe t’i përfitojë, sidomos, lexuesit e painformuar amerikanë.
Për mendimin tim, liderët politikë dhe tërë populli i Kosovës pa dallim, Grupi i Kontaktit, Kombet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian, duhet t’i kundërvihen angazhimit të Beogradit për minimin e përpjekjeve që po bën bashkësia ndërkombëtare për t’i sjellë paqen Evropës Juglindore, një herë e përgjithmonë.
Kontrata e firmës juridike “Venable” me Këshillin Kombëtar Serb për Kosovën e Metohinë
Më 24 prill të vitit 2006, gazeta e Kapitol Hillit “Roll Call” dhe më 1 maj dhe seksioni i “Legal Times – Full Disclosure: New and Notes from K. Street”, i botuan raportet e para, sipas të cilave “Venable LLP”, njëra ndër firmat kryesore të lobimit ligjor në Uashington, “në marsin e këtij viti, kishte lidhur një marrëveshje me Këshillin Kombëtar Serb për Kosovën e Metohinë, një grupim ky që paraqitet në emër të serbëve të zhvendosur të Kosovës pas ndërhyrjes së NATO-s, në vitin 1999”. Të dy gazetat shkruanin se “Venable” gjatë gjashtë muajve të parë do të marrë 600 mijë dollarë në këmbim të furnizimit të këtij grupimi me “planet strategjike dhe taktike të çështjeve të politikës së jashtme të parashtruara para qeverisë amerikane”. Njoftimi i bërë në “Roll Call” bënte me dije se “Venable” do të marrë nga 100 mijë dollarë shtesë për çdo muaj vazhdimi të kësaj kontrate. Kontrata mban datën e 22 marsit të vitit 2006, është e nënshkruar në përputhje me Aktin e regjistrimit të agjentëve të jashtëm pranë Departamentit amerikan të Drejtësisë dhe është nënshkruar midis kompanisë “Venable” dhe Këshillit Kombëtar Serb të Kosovës dhe Metohisë. Venable prezantohet këtu me nënshkrimin e Xheims Xhatras (James Jatras) dhe kontrata përfshih këto pika:
“Dhënia e këshillave strategjike dhe planifikimeve taktike për çështje të politikës së jashtme të ngritura para Qeverisë amerikane (degëve të ekzekutivit dhe të legjislativit) dhe puna në media”. Shërbimet e “Venable”-it ndaj Këshillit Kombëtar Serb “do të përfshijnë edhe çështje që i përkasin shërbimit të medies Global Strategic Communications Group që vepron nën drejtimin e Venable për ta përfshirë përgatitjen dhe daljen në medie, asistencë në përpilimin e deklaratave politike, botime të shkrimeve të natyrës “opinione” dhe editoriale, me botim të të dhënave të vazhdueshme elektronike, monitorim të mediave, formimin dhe administrimin e një këshilli amerikan të politikës, përzgjedhja e medies së paguar si dhe raportim dhe këshilldhënie tjetër”.
Përgatija dhe çasja në medie”: Oferta kryesore e kompanisë Venable për Beogradin
Associated Press: Më 14 prill, vetëm pak javë pasi që Këshilli Kombëtar Serb nënshkroi kontratën e tij me Xhejms Xhatras (James Jatras) në Venable, David Hamer i agjencisë “The Associated Press” botoi një artikull në sektorin e AP-së për ngjarjet në botë, me titullin “Serbia kërkon ndihmën e Kongresit Amerikan për ta penguar Pavarësinë e Kosovës”. Artikulli saktësonte se “Serbia e ka ftuar Kongresin e ShBA-ve që ta ndjekë shembullin e Senatit e të thotë se Krahina e ndarë e Kosovës tani nuk është e gatshme për pavarësi”.
Gazetarët shqiptarë në Ballkan reaguan me indinjatë ndaj përshkrimit të Kosovës si “Krahinë e Ndarë“. Ata theksuan faktin e pamohueshëm se Kosova nuk është pjesë e ndarë e Serbisë por tokë e aneksuar nga Serbia pas Luftës së Parë Botërore.
Ndërkohë, agjencia “The Associated Press” nuk e komentoi fare faktin se rezoluta e kongresionale e prezantuar nga kongresisti Stiv Çabot (Steve Chabot) në dhjetor të vitit 2005, në mbështetje të rezolutës së Senatit 273 të paraqitur nga senatori Gjorgj Vojinoviç ishte injoruar nga Komiteti i Kongresit për Marrëdhënie me Jashtë, ku liderët, kongresistët Tom Lantos dhe Henri Haid, kishin paraqitur që më parë rezolutën e Kongresit 24, e cila i ftonte ShBA-të ta njohin pavarësinë e Kosovës tani.
AP-ja citonte Vuk Jeremiçin, këshilltarin kryesor të presidentit Tadiç për çështje politike, të kishte deklaruar se “Kongresi do të mund të ofronte mbulesë të rëndësishme politike për lidershipin e “koalicionit të qendrës” të Serbisë, po të theksonte se Kosova nuk i ka përmbushur kërkesat për pavarësi”. Por kjo gjë nuk ka ndodhur.
Në fillim të këtij maji, Misioni i Kombeve të Bashkuara në Kosovë theksoi publikisht se qeveria e Kosovës po vazhdon t’i përmbushë obligimet e saj në përputhje me planet për implementimin e standardeve.
Ndërkohë, ndërmjetësuesit ndërkombëtarë në bisedimet Prishtinë-Beograd njoftuan se gjatë ditëve të verës do të fillojë vënia e themeleve për bisedimet për statusin final.
The Washington Times:
Që nga mbarimi i luftës në vitin 1999, Lobi serb, përveç trajtimit të qëllimtë të shqiptarëve si forcë terroristësh myslimanë në zemër të Evropës, po shpenzon energji të madhe edhe në përpjekjet për prezantimin e shqiptarëve si liderë të rrjeteve të krimit të organizuar, të përfshirë në trafikimin me qeniet njerëzore, me drogë dhe me armë në Ballkan.
Më 9 maj, “The Washington Times” botoi një shkrim të llojit opinion që njihet me emrin “Asi-Ace” dhe që kësaj radhe kishte për autor një ushtarak të pensionuar amerikan dhe mbante titullin “Tmerri i Kosovës”, në të cilin admirali amerikan në pension, Lions, luftën kundër trafikimit e shihte si “pjesë integrale të luftës kundër terrorit” dhe përmendtte Kosovën si qendër të aktiviteteve të paligjshme në Evropën Juglindore, që sipas tij datonte qysh nga lufta e Kosovës e viteve 1998-1999.
Lyons, admiral i marinës amerikane në pension e denonconte Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës si organizëm me prirje “kriminale dhe terroriste që mbante lidhje me mafien shqiptare në Evropë“.
Atë që nuk e tha dot “The Washington Times” përkrah botimit të artikullit të Lionsit është se autori nuk është kurrfarë analisti ekspert, por anëtar i një bordi këshillimor të “Këshillit Amerikan për Kosovën”, organizatë frontale për lobin serb të krijuar nga kompania kontraktuese këshilldhënëse “Venable” dhe e grupit të tyre të bashkëpunimit “Global Strategic Communications.
Këshilli Amerikan për Kosovën – Këshilli i Venable-it “për politikën e jashtme amerikane”
Në vebfaqen e tij (www.savekosovo.org), Këshilli Amerikan për Kosovën identifikohet si “aktiviteti i Venable LLP dhe Global Strategic Communications, që të dy grupime këto të regjistruara në përputhje me Aktin për regjistrim të përfaqësuesve të huaj, si agjentë në shërbim të “Këshillit Kombëtar serb për Kosovën e Metohinë“
Vebsajti i Këshillit Amerikan për Kosovën rendit në radhë të gjithë artikujt që organizata ka arritur t’i plasojë në median perëndimore gjatë gjithë periudhës së shkuar njëvjeçare, duke përfshirë edhe artikullin e datës 9 maj të këtij viti të autorit Xheims Lions (James Lyons) në gazetën “The Washington Times” që kundërshton kërkesën dhe angazhimin e Kosovës për pavarësi dhe e cilëson atë si shtet të islamizuar. Është interesant fakti se në listën e Bordit konsultativ të Këshillit bëjnë pjesë jo vetëm Xheims “Ace” Lyons Jr., por edhe Doug Bandow, i cili më 15 dhjetor të vitit 2005 dha dorëheqjen si bashkëpunëtor i vjetër pranë Institutit “Cato”, organizatë me seli në Uashington që merret me vlerësimin e opinioneve dhe si kolumnist bashkëpunëtor që shkruante në “Washington Times”, pasi që u detyrua të pranonte se gjatë një dekade me radhë kishte marrë para nga lobisti Xhek Abramof (Jack Abramoff) në këmbim të botimit të artikujve favorizues për klientët e Abramofit.
Ky fakt ngre pikëpyetje për të kaluarën e Bandow-it si vëzhgues “i paanshëm” i konfliktit në Ballkan. Në mars të vitit 1999, Brandovi, ishte njëri ndër pesë dëshmitarët, në mesin e të cilëve bënin pjesë edhe ish-ambasadori amerikan pranë OKB-së, Zhan Kirkpatrik (Jean Kikpatrick), ish-sekretari amerikan i shtetit, Henri Kisinxheri, ish-senatori Bob Dol dhe unë, Shirli në rolin e këshilltares politike për çështje të Ballkanit pranë Lidhjes Qytetare shqiptaro-amerikane. Ne të gjithë dëshmuam në seancën dëgjimore të Komitetit të Kongresit për marrëdhënie Ndërkombëtare, të drejtuar nga kongresistët Tom Lantos e Ben Gillman. Me këtë rast paraqitëm qëndrimet tona lidhur me dërgimin apo jo të trupave tokësore amerikane në Kosovë.
Kikpatriku dhe unë e mbështetëm fuqishëm dislokimin e trupave tokësore amerikane për t’i shpëtuar shqiptarët e Kosovës, atëbotë të sulmuar nga ushtria dhe forcat paraushtarake serbiane. Kisinxheri dhe Doli deklaruan se do ta mbështesnin çdo vendim që do të merrte të Kongresi, ndërsa Doug Bandow ishte i vetmi që kundërshtoi me forcë dërgimin e trupave tokësore amerikane në Kosovë me po të njëjtat arsye që po i paraqet sot “Këshilli Amerikan për Kosovën” për ta pamundësuar të drejtën e Kosovës për vetëvendosje.
Përveç Xheims Lionsit dhe Doug Bandowit, në radhët e Bordit këshillimor të Këshillit amerikan për Kosovën bëjnë pjesë edhe Xheims Bisert, Andru G. Bostom, Thomas Gambill, Julia Gorin, William J. Murray, Keith Roderick, Wanda Schindley, Sir Alfred Sherman, dhe Robert Spencer. (Komuniteti i gazetarëve duhet të hetojë nëse anëtarët e bordit konsultativ në fjalë paguhen nga ky lob për botimet e tyre në emër të këtij lobi).
William J. Murray, kryetar i Koalicionit Liria Fetare (Religious Freedom Coalition), meriton këtu një vëmendje të posaçme, për arsye se me urdhrin e lobit serb ai udhëhoqi një “mision faktmbledhës” në Kosovë pas trazirave të marsit 2004.
Megjithëse konflikti në Kosovë nuk është fetar por politik dhe i natyrës ekonomike, Murray kishte ardhur në përfundimin se pala shqiptare kishte një “hasmëri xhihadiste kundër gjithë krishterimit”. Raporti i tij, i përpiluar së bashku me presidentin e Institutit për fe dhe politikë publike, Jozef Griboski, ka qarkulluar gjerësisht në Kapitol Hill me qëllim që të fitonte mbështetje nga grupe të ndryshme konservative fundamentaliste, të cilat fundja e fundit, ishin grupet që bënë ndryshimin e vogël elektoral në zgjedhjen e presidentit Xhorxh W. Bush në vitin 2000.
Xheims Xhatras – përfaqësuesi i Venable për Këshillin Kombëtar Serb
Xheims Xhatras (James Jatras), amerikan me origjinë greke me histori të gjatë të aktivitetit pro ortodoks dhe antimysliman në Ballkan, ndërsa më parë analist i lartë i politikës së jashtme për Komitetin e politikave republikane pranë Senatit amerikan (1998/2000) ka nënshkruar marrëveshjen midis Venable dhe Këshillit Kombëtar Serb më 22 mars 2006.
Xhatras, jo vetëm që nuk është vëzhgues neutral por është lobit i paguar për Këshillin Kombëtar Serb dhe është një ekstremist ortodoks që mban lidhje të thella me Kongresin e Unitetit Serb. Xhatras ka shkruar artikuj të shumtë, nëpërmjet të cilëve ka synuar t’i paralajmërojë amerikanët për kërcënimin që vjen nga islami militant në Evropën juglindore. Disa prej këtyre shkrimeve janë botuar në revistën “Chronicles” që mban lidhje me grupet e serbëve të Bosnjës. (Srgja Trifkoviç, redaktor i ‘Chronicles’ për tema të jashtme, më parë ishte zëdhënës zyrtar i të akuzuarit për krime të luftës, Radovan Karaxhiç).
Xhatrasi ishte njëri ndër folësit kyç të Kongresit të nëntë të Unitetit Serb dhe drejtor filmi në filmin propagandistik të produkcionit amerikano-serb, “Yugoslavia: The Avoidable War – Një luftë që mund të shmangej”, producent dhe regjisor i të cilit ishte George Bogdaniç. Dhe gjatë luftës në Kosovë, ishte Xhatras, në cilësinë e analistit të lartë për politikë të jashtme pranë komitetit për politikë republikane të Senatit, njeriu që e porositi dhe e vuri në qarkullim raportin e pacipë dhe plotësisht të rremë të Jozef Bodanskit në Kongres dhe në Senat, me titullin: “Kosova: Fronti i ri ballkanik i ShBA-ve dhe Iranit”. Kjo qe bërë në kuadër të përpjekjeve për ta bllokuar mbështetjen kongresionale për intervenim në luftën që Serbia i kishte shpallur Kosovës dhe për ta diskredituar Ushtrinë Çlirimtare.
“The Baltimore Sun”— paraqet rrejshëm gjendjen e serbëve të Kosovës
Më 10 maj, artikulli i shkruar nga Kristofer Deliso, me titullin “Intervenimi gjysmak në Kosovë shuan shpresat për paqe”, u botua në “The Baltimore Sun”. Tash për tash nuk dimë nëse Deliso, gazetar amerikan i tipit të lirë që drejton “Balkananalysis.com” nga Shkupi, mban lidhje me kontratën Xhatras/Venable. Megjithatë, Deliso identifikohet qartas me tërbimin e lobit serb për të goditur zgjidhjen finale të statusit të Kosovës duke i përshkruar serbët si komunitet që po jeton kohë të vështirë nën rrethim dhe i cili do të ikë “bashkë me rimobilizimin e militantëve për t’i spastruar serbët dhe për t’i aneksuar tokat e banuara shqiptare të Maqedonisë dhe të Malit të Zi, sapo Kosova të jetë bërë e pavarur”.
E vërteta është se shumica e serbëve të Kosovës, ashtu si edhe e shqiptarëve, duan thjesht të jetojnë në paqe. Ec sot nëpër rrugët e Gjilanit, fjala vjen dhe do të shohësh , sesi gruaja shqiptare do të blejë gjësende nga ajo serbe në tregun e hapur. Siç e ka bërë të qartë Komuniteti Ndërkombëtar që kur filluan negociatat midis Prishtinës dhe Beogradit vjeshtën që lamë pas, është Serbia e jo shqiptarët ata që po e pengojnë integrimin e serbëve të Kosovës në shoqërinë e Kosovës.
Trupat e NATO-s që do të vazhdojnë të ngelin në Kosovë edhe pas zgjidhjes së statusit final, për të vëzhguar mbrojtjen e të drejtave të pakicave. Ato do ta shohin me sytë e tyre se pavarësia është çelësi, e jo pengesa për bashkekzistencën paqësore midis grupeve të ndryshme etnike.Rreziku nga heshtja shqiptare
Shqiptarët kanë vazhduar ta nënvlerësojnë nevojën për marrëdhënie publike dhe lobim kompetent në ShBA dhe nuk kanë arritur dot të reagojnë kundër propagandës serbe nga besimi se ajo paraqet një ekstremizëm anësor ndërsa rasti i Kosovës dhe pavarësia e saj një çështje e drejtë që do të triumfojë mbi bazën e meritave dhe realitetit që nuk fshihet dot.
Ngjarjet e kohëve të fundit (si dhe pabesia historike e Beogradit ndaj shqiptarëve) e kanë dëshmuar sa e sa herë se kjo s’është veçse një gabim i madh.
Po u la i patrajtuar, ekstremi periferik mund të bëhet shumë shpejt qendra vetë, aq më shumë në rastet kur mbështetet nga burime të llojit që Këshilli Kombëtar Serb ka vënë në duart e kompanisë Venable dhe Global Strategic Communications.
Derisa shqiptarët të mos ofrojnë informacion të bollshëm e valid për Kosovën, askush nuk duhet të zihet i befasuar nëse opinioni publik amerikan dhe përfaqësuesit e tyre politikë, të konsumuar në masë nga lufta në Irak dhe kriza energjetike, mund t’u besojë shkrimeve të gënjeshtërta në shtyp që kanë zanafillën dhe burojnë drejtpërdrejt nga Beogradi.
Dhe askush nuk duhet ta nënvlerësojë ndikimin potencial të këtyre shkrimeve e artikujve me rastin e fillimit të bisedimeve për statusin përfundimtar.
Ka ardhur koha që ta ripërqendrojmë vëmendjen e opinionit ndërkombëtar në viktimat e angazhimit të pamëshirë të Slobodan Milosheviqit për Serbinë e Madhe, në 300 mijë myslimanët e Bosnjës dhe shqiptarët e vrarë të Kosovës dhe në katër milionë të zhvendosurit që la pas ky projekt i luftërave brutale./(Përktheu: Musli Bazhdaraj, Përg. për botim: Elida Buçpapaj)
—–Shirley Cloyes DioGuardi është këshilltare e posaçme e Lidhjes Qytetare Shqiptaro-Amerikane për çështje të Ballkanit
22 Maj 2006
