Nga libri “Filozofia politike e çështjes shqiptare”

Aktivitetin e vetëdijshëm të forcave politike, ose të subjekteve politike, gati të gjithë teorikët e politikës e vënë në kontekst të shtetit, duke e konsideruar atë si instrument shoqëror me të cilin udhëheqin forcat subjektive.

Ndërkaq Röhrich dhe Wolf-Dieter-Narra, duke e reduktuar këtë aspekt të politikës në funksion të rregullimit të konflikteve, e përqendrojnë vëmendjen e tyre në “format e rregullimit të konflikteve” gjë për të cilën e huazojnë termin anglo-sakson “politics” dhe në përmbajtjen e konflikteve, gjë për të cilën poashtu huazohet termi anglo-sakson “polic” ose “issue” që do të thotë çështje.

Meqenëse të gjitha konfliktet, marrë logjikisht, nuk duhet të kenë kuptim politik, ata e kontestojnë këtë me faktin e totalitarizimit të jetës shoqërore dhe të përzierjes së shtetit modern madje edhe në raportet private të familjes (disa teorikë të tjerë, të cilëve një ditë medoemos do t’u kushtojmë vëmendje, konstatojnë me pikëllim se “shtetëzimi” i jetës private është bërë total: “asgjë e shenjtë nuk ka mbetur jashtë kthetrave të pushtetit (ne do të shtonim se ato, kthetrat, kërcënojnë të rrezikojnë çdo bashkëshortësi dhe çdo fëmijë legjitim të martesave legjitime).

Në diskutimin politiko-shkencor të viteve ’60 (Bachra/Baratc dhe të tjerët), u fut nocioni i jo-vendimeve (non-decisions) me qëllim të tërheqjes së vëmendjes mbi numrin e temave që nuk u lanë në disponim të tubimeve. Me fjalë të tjera, si jo-politike mbetën ato sfera të jetës shoqërore të cilat politika, në saje të një koncensusi të përgjithshëm  të nënkuptuar, nuk deshi t’i njihte si të tilla. Ato megjithatë ekzistojnë dhe paraqiten si rryma të ndryshme të ujit nën akullin politik; dalin në sipërfaqe atëherë kur krijohen kushtet dhe kur subjektet e saj dalin në skenë. Prandaj ato nuk mbeten gjithmonë të tilla, rryma të ndryshme të ujit nën akullin politik, sepse edhe politika, po të jetë e tillë, e humb kuptimin e vet.

Hannah Arendt, duke e theksuar faktin mbi nevojën e artikulimit të kërkesave dhe të orientimit të politikës në rregullimin e konflikteve (politikë janë të gjitha format joluftarake të zgjidhjes së konflikteve) e thekson të folurit si kriterium të shprehjes së cilësisë së politikës: “Kudo që është fjala për relevancën e të folurit, në lojë doemos futet politika, sepse njerëzit janë të prirur për politikë vetëm për shkak se janë qenie që e kanë dhuntinë e të folurit (shih H.Arendt, Vita Activa oder Vom tatigen Leben, München, ct. sipas W.Röhrich-W.D.Narra, vep.cit.f.63).”

Megjithatë, njerëzit merren me politikë për shkak se kanë nevoja dhe interesa. Dhuntia e të folurit e mundëson artikulimin, por nuk e zhduk ekzistimin apo paraqitjen e tyre, sikurse që politika nuk mund të reduktohet vetëm në format jo-luftarake të zgjidhjes së konflikteve. Teoria politike që moti e ka pranuar definicionin e Klauzevicit mbi luftën si vazhdim i politikës me mjete të tjera. Fjalët e cituara të H.Arendtit mund të kuptohen vetëm në kontekst të intencës për zhdukjen e luftës si metodë dhe formë të vazhdimësisë politike, por kjo është një çështje tjetër.

Politika si art dhe morali

Në fjalorin latinisht-shqip (Henrik Lacaj, Filip Fishta, Rilindja, Prishtinë, 1980)  fjala art (ars) përkthehet me fjalët: mjeshtri, muzë, por edhe dredhi, dinakëri, dhelpëri. Politika si aktivitet për rregullimin e pozitës së njeriut në shoqëri, si aksion i vetëdijshëm i subjekteve politike, si intelekt llogaritës, si “policy”, “issue” etj., për rregullimin e konflikteve në shoqëri konsiderohet art, mjeshtëri.

Puna është se arti inspirohet me të bukurën dhe të mirën. Ndërkaq metodat me të cilat realizohet e bukura dhe e mira në art mund të jenë gjithashtu të bukura por mund të jenë edhe jashtë saj, siç ngjet zakonisht me kushtet në të cilat realizohet ndonjë vepër artistikisht e bukur.

Dredhia, dinakëria dhe dhelpëria mund të hyjnë në kuadër të mjeshtërisë së artistit për të realizuar të bukurën. Me këtë rast përsëri do të mbeten art, sepse qëllimi (vepra e bukur artistike) e përcakton përmbajtjen e tyre si aftësi të artistit për të paraqitur të bukurën. Mirëpo ato mund të jenë edhe metoda, madje prioritare, të ndonjë imitatori apo falsifikatori të veprave artistike.

Në rast të tillë këta do të bënin pjesë në mjeshtërinë e imitacionit, të falsifikimit dhe të hajdutllëkut. Përmbajtja e qëllimit të imitimit (p.sh. për të gënjyer opinionin me qëllim të përfitimit material) do t’i klasifikojë si të pamoralshme dhe të dëmshme për njerëzit. Në politikë gjërat qëndrojnë njësoj si edhe në art, por konsekuencat e njërës dhe të tjetrës janë të pakrahasueshme.

Përderisa me një vepër të bukur artistike mund të kënaqen shumë njerëz, me ndonjë vepër të bukur politike mund të shpëtojë një popull apo më shumë sish si dhe anasjelltas, me veprën e falsifikuar mund të dëmtohet blerësi ndërsa me politikën e falsifikuar mund të dëmtohen popujt.

Nuk lypset ndonjë mençuri e veçantë për të kuptuar se konceptimi i politikës si art apo mjeshtëri, veçuar nga morali shoqëror, i përgjigjej (në të kaluarën) borgjezisë në formim e sipër, por jo edhe asaj tashmë të formuar, sepse shkonte ndesh me botëkuptimin aristokratik mbi nderin, guximin dhe zakonet kalorësiake, dhe se në mënyrë të drejtëpërdrejtë i cënonte botëkuptimet, por edhe interesat e pjesës më të madhe të popullsisë.

Për shkak të interesit për avancimin e gjithmbarshëm shoqëror, dhe jo vetëm të kategorive të veçanta të një shoqërie të dhënë, të kuptuarit e politikës si art i së mundshmes, në rrethanat e sotme duhet të jetë i diferencuar dhe duhet ta përjashtojë imoralitetin e metodave në realizimin e qëllimeve politike.

Opinioni i krijuar mbi atë se ç’është e moralshme dhe moralisht e lejueshme në botën e sotme, të kuptuarit e padiferencuar të politikës si art i së mundshmes e quan anakronike dhe retarduese, ndonjëherë edhe pa marrë parasysh qëllimin. P.sh. mund të ishte qëllim i arsyeshëm nga aspekti i logjikës së shtetit -ruajtja e qetësisë publike.

Mirëpo helmimi i fëmijëve, si metodë për realizimin e një qëllimi të tillë, jo vetëm që është akt i pamoralshëm, por akti i tillë automatikisht e vë në pyetje karakterin e qëllimit. Në kontekst të kësaj, qëllimi i ruajtjes së qetësisë publike ose i pengimit të kaosit në të vërtetë shndërrohet në qëllim të ruajtjes së dominacionit të padëshiruar, imoral dhe të padrejtë në vetvete.

Ndër ne, p.sh., shpeshherë dëgjohet komentimi se serbët janë politikanë të zotë, që do të thotë se janë mjeshtër të politikës si art i së mundshmes. Kritika serbe p.sh., shpalljen e Republikës dhe të Kushtetutës nga ana e deputetëve të Kuvendit të Kosovës e quajti si akt “kaçaniko-kaçak” (Kaçaniçko-kaçaçki Ustav) duke e pasur për qëllim denigrimin e rëndësisë së këtij akti si akt të pamoralshëm meqë e shpallën “kaçakët” dhe jo deputetët. Në këtë rast nuk vihej në spikamë fakti se “kaça(ni)kët” e tillë ishin të zgjedhur si deputetë pikërisht me lejen e tyre, dhe se konspiracionin ua kishin imponuar vetë ata -serbët, d.m.th. jo ata vetvetes, dhe se kishin qenë të detyruar ta bënin një akt të tillë në kushte të imponuara konspirative. Përkrahja masovike e popullsisë e bën të pamoralshëm tentimin e politikës serbe që ta denigrojë një akt të tillë fisnik.

Andaj thënia se serbët janë politikanë të aftë në sytë e shqiptarëve lidhet me konotacion negativ, ndërkaq në sytë e serbëve, pavarësisht nga përparësitë momentale që mund t’ua sigurojë “aftësia” e tillë, në një plan afatgjatë mund t’i kualifikojë vetëm si manipulues të mirë për qëllime  afatshkurtra por në kundërshtim me interesat afatgjata dhe pozitive të popullit serb, siç është p.sh. miqësia me shqiptarët.

Politika si art i së mundshmes rezulton nga botëkuptimet e Makiavelit të parashtruara në librin e tij “Il Principe” (Sundimtari), të botuar për herë të parë më 1514. Për të politika esencialisht është shumë e mjeteve të nevojshme për të ardhur në pushtet dhe për të mbetur në pushtet me qëllim të shfrytëzimit të tij.

Mirëpo këtij botëkuptimi pragmatist për politikën që nuk ka të bëjë fare me moralin, përafërsisht në të njëjtën kohë i kundërvihet Thomas Mori, në librin e tij të botuar më 1516  Do optimo republicae statu deque nova insula Utopia. U-topia=vend që nuk ekziston, si intencë, drejtim i mendimit (utopist) është ëndërr mbi rregullimin e drejtë të jetës, ëndërr që është në kundërshtim me kontekstin special, përkatësisht, që është negacion kritik i situatës historike.

Projektet e tilla utopike, sipas Röhrich dhe Narra, manifestohen si përfytyrime mbi një të ardhme më të mirë. Ato në këtë mënyrë, më tepër në mënyrë indirekte, komandohen në pikëpamje përmbajtësore si alternativë e së tanishmes ekzistuese. Andaj, çdo nocion relevant i Utopisë, doemos e reflekton momentin e saj shoqëror, luftën e saj kundër njëmendësisë së keqe”(shih Röhrich-Narra, vep.cit.f.31).

Tejkalimi i njëmendësisë së keqe, për Makiavelin, varet nga aftësia  (virtu) e sundimtarit për të ruajtur pushtetin dhe interesat e shtresës së cilës i takon (d.m.th. borgjezisë në lindje e sipër). Për të sistemi moral dhe politik qëndrojnë njëri pranë tjetrit, pothuajse paralelisht, por njëkohësisht nuk kanë të bëjnë me njëri-tjetrin.

Ndërkaq Utopia e Morit është një alternativë e moralshme, e cila niset nga fakti se “në asnjë shtet nuk mund të ketë drejtësi dhe as që do të sundojë ndonjëherë brenda tij lumturia” (vep.cit.f.33). Ky botëkuptim natyrisht do të jetë “…përfytyrim i parë i ëndrrave-dëshira demokrato-komuniste (Ernest Bloch, Das Prinzip Hoffnung, Frankfurt a/M. 1973. cit. sipas Röhrich-Narra, ibd.)  dhe të cilat sërish, së paku në Evropë, do të mbeten midis utopisë dhe synimeve shoqërore, meqë si komunizëm i praktikuar mendohet të ketë dështuar.

Kjo megjithatë nuk e nënkupton dështimin e politikës si intelekt, si shkencë, por përkundrazi, dikur e tretur në materializmin dialektik të vendeve të socializmit real, tani e gjen afirmimin e vet edhe atje, si një nga shkencat që në vetvete i ngërthen rezultatet e Ekonomisë Politike, Sociologjisë Politike, Psikologjisë Politike dhe të disiplinave tjera të lidhura me Marrëdhëniet Ndërkombëtare.

Mirëpo edhe si shkencë, edhe si aktivitet politik, gjithnjë e më tepër do ta marrë parasysh aspektin moral të çështjeve të caktuara, qoftë si norma të stabilizuara morale gjatë mijëra vjetëve të historisë njerëzore, qoftë si norma të kodifikuara të se Drejtës Ndërkombëtare Publike. Si aktivitet i vetëdijshëm për avancimin e interesave të caktuara zhvillohet brenda ambientit të dhënë shoqëror, duke krijuar në këtë mënyrë një atmosferë të caktuar shoqërore.

Realiteti politik i krijuar kësisoji e lejon definimin e politikës si “sferë të jetës shoqërore me vend të veçantë në strukturën e përgjithshme të raporteve dhe të institucioneve shoqërore, dhe me ligjshmëritë e veta objektive”(N.Pashiq, Klase i Politika, op.cit.f.29). Si e tillë, ajo në Kosovë gjer më tani nuk ka ekzistuar, por tani janë hapur rrugët për zhvillimin e saj të gjithanshëm. Edhe me këtë rast, si edhe më parë, shteti, dhe gjithçka që është e lidhur me shtetin, mbetet objekt i hulumtimeve të shkencave politike, ndërsa avancimi i pozitës dhe i interesave të caktuara shoqërore mbetet përmbajtje e politikës si të tillë. Kosova, në këtë pikë, nuk duhet të bëjë kurrfarë përjashtimi.

Lubjanë, më 30 Janar 1990

Pjesë nga libri “Filozofia politike e çështjes shqiptare”

Jakup Krasniqi, ish bashkëpartiak e shoku i luftës me Hashim Thaçin ka thënë se ky nuk do të duhej të ishte kryeministër në mandatin e dytë, e as tash president.

Në një intervistë për Kosovapress, Krasniqi ka thënë se Thaçi ishte protagonisti kryesor raportit të Dick Martit, me të cilin u dëmtua imazhi i Kosovës.

Këto komente i ka bërë teksa ka komentuar deklaratën e Thaçit për dekriminalizim të politikës.
“Ndryshe, sa i përket deklaratës së presidentit Thaçi, që në listat zgjedhore mos të jenë njerëz që janë nën hetime, Krasniqi ka thënë që është vet Thaçi, ai që nuk do të duhej të jetë kryeministër në mandatin e dytë, dhe as president, për shkak se ishte protagonist kryesor raportit të Dick Martit, me të cilin ka dëmtuar imazhin e Kosovës”, citon KP, ish kreun e Kuvendit të Kosovës, Jakup Krasniqi.

Në anën tjetër, Kohavisioni ka raportuar mbrëmë se si presidenti i vendit, Hashim Thaçi, nuk është lodhur së përsërituri se duhet të bëhet dekriminalizimi i skenës politike e në listat zgjedhore të mos futen njerëz me aktakuza për krim e korrupsion, ani pse në kohën sa ishte kryetar i PDK-së, pati plot njerëz të tillë, raporton KTV.

Por lëvizja Vetëvendosje ka kërkuar që pikërisht hetimet të nisin nga kreu i shtetit e i pari i Qeverisë.

AAK-ja i ka quajtur demagogji këto deklarata të presidentit, i cili në krye të shtetit u ngrit nga partia që sipas AAK-së, ka pasur më së shumti të dyshuar e të akuzuar nga drejtësia.

Për Nismën, lëvizjet nëpër parti po bëhen sepse të gjithë e kanë vërejtur sipas tyre, fuqinë e koalicionit AAK-Nisma.

Ndërkohë, pjesëtarë të shoqërisë civile kohë më parë patën thënë se nëse presidenti vërtet do që të lëvizë përpara, atëherë mund të propozonte vetë projektligjin për dekriminalizim dhe kështu do të dëshmonte sa do të kishte fuqi të përballej me bashkëpartiakët e tij të dikurshëm.

Edhe përkundër idealeve, vizionëve, konceptëve, formulave, platformave ose rezolutave të njohura integrale, konvencionale ose ” revolucionare” të Sen Simonit, Schumanmit, Wanderbergut ose të dikujt tjetër mbi ” Evropën e bashkuar të njerëzve, popujve dhe shtetëve të barabarta dhe të pakufijë”: BE-së ( UE-së) se këndejmi, në esencën ose substancën e saj ndodhët e ngritur ose projektuar mbi ” ruinat” ose ” gërmadhat” e njohura të dy luftërave të mëdha botërore. Gjegjësisht, mbi konceptët ose diktatët e ” suspektshme” dhe tepër dubioze ( ” urbi et orbi”) të ” marrëveshjeve” ose ” traktatëve” të ndryshme borxheze ose paktisto-antantiste të Versajës,  Atlantikut, Jaltës, Teheranit, Kazablankës, Parisit, Brukselit, Romës dhe kështu me radhë. Duke i përfshirë ose nënkuptuar këtu edhe aspektët ose ” fenomenët” e njohura  luftarake( ushtarake), hipotetike, reparative, konceptuale, ideologjike dhe të tjera në sfond. Dhe, së bashku me këto të fundit edhe averzionet, divergjencat, disonancat, diskrepancat, antagonizmat dhe rivalitetet e njohura shteterore, nacionale, politike, ushtarake, industriale, tregtare, monetare , finansiare, ekonomike, konjukturale, manufakturale, nomenklaturale, strategjike dhe të tjera në mes popujve ( kombëve) dhe vendëve ( shtetëve) me të fuqishme ose kryesore të BE-së si Republika Federale e Gjermanisë, Britania e Madhe, Franca, Italia etj.

Voal – Sekretarja gjenerale e CVP Beatrice Wertli priti ne takim pune në Bernë Kryetarin e PSHDK Uke Berisha dhe Z/kryetarin e PSHDK Zef Morinen.

Ne fjalen e rastit z. Wertli theksoi se CVP-CDU-OVP-CSU e kane nje vlere te perbashkete me demokristianet e Kosoves, dhe kjo vlere eshte nje vlere jo e polarizimit te majte apo te djathte, por e qendreses e cila eshte ne sherbime te qytetarit dhe kunder çdo ekstremizimi, politik te majte apo te djathte te shoqerisë, dhe kerkoi qe populizmi te mos jete pjese e mendimit politik.

CVP eshte qe religjinoin te jete larg politikes, dhe mos te ngaterrohen mes vete, tha z. Wertli.

Ne theksoi z. Wertli jemi te interesuare qe Kosova te jete nje vend demokratik dhe jo nje vend me polarizime ekstreme, si dhe kundër çdo ekstremizmi fetare qofte kristian apo Islam.

Ne fjalen e tij z. Uke Berisha falenderoi CVP per bashkepunimin e shkelqyshem me PSHDK si dhe u zotua se edhe ne te ardhmen bashkpunimi nuk do te mungojë. Kryetar i PSHDK Uke Berisha e njoftoi z. Wertli per mos realizimin e marrveshjeve parazhgjedhore qe kishte PSHDK me PDK e z. Thaqi.

Z. Wertli theksoi se njeri nga bashkëpuntore e ngushte te z. Juncker eshte edhe miku i PSHDK z. Patrick Foler i cili vitin e kaluar ishte mysafir i PSHDK ne Prishtinë bashke me ish kryetarin  e CVP  Christopher Daberly.

Z. Zef Morina vuri në dukje se Kosova ka sfida ne forcimin e demokracisë, dhe ka nje stagnim te zhvillimit i cili nuk është pritur. Ai tha se  edhe LDK nuk eshte sikur ne kohen e presidentit historik I. Rugova, tani gjerat kane ndryshuar dhe pozita e demokristianve ne Kosove si faktore politik eshte ne nje faze te re, te forcimi dhe mbeshtetja e faktorit europian eshte me rendesi te veçante.

Z. Wertli theksoi se Presidenti i ri i CVP Gerhard Pfister si dhe shefi i grupit parlamentar te CVP ne parlamentin zviceran njeherit  dhe perfaqesuesi i CVP ne EPP z. Filipo Lombardi, me disa deputetë demokristian nga Zvicra do te vizitojnë kete vite PSHDK dhe Kosoven.

Z.  Nue Kaqinari nga PSHDK ne Zvicer nder te tjera tha se Kosova kishte nje trinom kerkesash për Liri, Pavarësi, Demokraci, dy te parat u arriten liria dhe pavarsia, per te cilat ju jemi mirënjohes Perendimit, por me demokracinë si duket e e kemi me veshtire ta ndertojmë si kemi deshire, pas nuk respektohen marrveshtjet parazgjedhore, dhe jane komisioneret qe vendosin se kush do te jete deputet e kush jo. Vota e popullit manipulohet dhe vritet demokracia.

Aktivisti i vjeter i PSHDK dhe çeshtjes Kombtare Marash Berisha, theksoi se Diaspora  shqiptare ne Perendim ka bartur barren e financimit te jetes politiko/shoqerore ne Kosove dhe se Perendimi duhet te mbeshtes me shume Demokristianët dhe Kosoven pasi jemi pjese e Europes dhe mbrojtes te vlerave europiane.

Deputeti i AAK-së Pal Lekaj ka thënë se populli është në gjendje të fal Isën e Hashimin mirëpo asnjëherë asnjë pëllëmbë toke.

Lexo fjalimin e Pal Lekajt:

Këta pushtetarë që tash e sa vite që janë në pushtet asnjëherë nuk e dëshmuan që janë në gjendje të punojnë në të mirë të Kosovës por vetëm në dëm të saj.

Me dëmët që ia sollën këtij vendi po i përjeton secili qytetarë. Këta pushtetarë të japin cdo gjë mirëpo jo pushtetin. Janë të gatshëm të falin edhe territorin. Janë në gjendje të bëjnë Kosovën jo funksionale dhe të thyejnë dinjitetin e vendit.

Prandaj ne këtij pushteti i themi Mjaftë. Populli nuk i ka humbur shpresat as në ditët tona më të rënda. Si popull do të arrij të gjej rrugën e shpresës dhe perspektivës. Ky popull do të fal edhe isën e Hashimin mirëpo asnjëherë asnjë pëllëmbë toke.

Ndër protestuesit e shumtë që kanë marrë pjesë në protestën e organizuar nga partitë opozitare AAK dhe Nisma, ka qenë edhe Zeqir Halili nga Rugova e Pejës.

Edhe pse në moshë të shtyrë, Zeqiri thotë se ka dalur për ta kundërshtuar marrëveshjen e Demarkacionit ndërmjet Kosovës dhe Malit të Zi.

Sipas tij, kufiri ka qenë në Çakorr, ndërsa me marrëveshjen e re kufiri ka ardhur në Kuqishtë, dhe me këtë marrëveshje ai thotë se Rugova është ndarë në dy pjesë.

Profesori i të Drejtës Ndërkombëtare, Enver Hasani, është i bindur që pala malazeze e ka mashtruar me harta palën kosovare gjatë bisedimeve për caktimin e vijës kufitare ndërmjet këtyre dy shteteve.

Hasani, i cili ka qenë kryetar i Gjykatës Kushtetuese të Kosovës deri vitin e kaluar, tha gjatë emisionit “Jeta në Kosovë” se detajet e këtij mashtrimi i ka të qarta.

“Nëse thua kufijtë republikanë në kuptim Serbinë dhe Malin e Zi është gjë tjetër në krahasim me nëse thua në Çakorr, siç e thotë procesverbali, se kufiri është i njëjti me atë të viteve 1922, 1929, 1933. Në ato vite, Mbretëria Jugosllave ka qenë shtet unitar dhe i ka pasur 33 rajone që nuk kanë lidhje me asnjë fazë të mëvonshme të zhvillimit të asaj Jugosllavie. Pastaj janë bërë nëntë ‘banovina’…”, tha ai.

Voal – Kryetari i Nismës për Kosovën, Fatmir Limaj nëpërmjet një statusi në Facebook i ka kthyer përgjigje Shaban Sylës, i dënuar me 7 vjet burg në rastin “Bllaca 2”.

Ky i fundit ka kërkuar sqarime nga Limaj për një takim që, siç ka thënë ai, e ka pasur me dëshmitarin kryesor të “Bllaca 1” dhe “Bllaca 2”, si dhe në rastin e deputetit të arrestuar Azem Syla.

Letra e plotë e Limajt:

Mos tentoni që në këso forma ti zhvendosni temat të cilat kanë të bëjnë me ju dhe për ju, e të tentoni që me maskarallaqe të juaja ti ktheni ato tema në kurriz e në dëm të të tjerëve.

Hashim e Kadri, tashmë të gjithë e kanë kuptuar që kur ju keni nevojë t’i zhvendosni e ndërroni ato apo këto tema, apo kur ju jeni në siklet (sikur shumë herë me parë, e edhe tash kohën e fundit) i drejtoni dhe i gjuani shigjetat kundër të tjerëve, e posaçërisht ndaj meje, sikurse që keni bërë që një kohë të gjatë vazhdimisht !

Hashim e Kadri, e keni keqkuptuar qëndrimin tim duke mos ua kthyer, duke heshtur.!
Unë do të ju përgjigjem juve tani e tutje, s’ka më që JU të hedhni gurë e të fshihni dorën!

Hashim e Kadri, U bë boll më, adresa e orkestrimit dhe e shtytësve të kësaj fushate dhe të tjerave më herët, tashmë është e njohur për të gjithë, të gjithë më po e dinë që JU jeni.

Lerni më njerëzit në halle të tyre, e mos i gënjeni, mos i joshni kundër njerëzve (kundër meje) për qëllimet e juaja të ulëta dhe të liga.

Kurse një përgjigje të shkurt për ju zotëri Shaban Syla, pas asaj që pash në medie lidhur me një letër publike tuajën drejtuar mua, duke lexuar aty se keni qenë edhe i shtyer, duke tentuar madje edhe të ju paguajnë që të dëshmoni të pavërteta kundër meje. Unë ju përgëzoj që nuk keni dëshmuar rrejshëm, që nuk keni rënë pre e këtyre intrigave kundër meje, sepse e vërteta vonon por gjithnjë triumfon.

Ndërsa vetëm për hir të së vërtetës po ju them, unë asnjëherë nuk kam biseduar me Nazim Bllacën, kushdo që ua ka thënë këtë, ju ka gënjyer.

Jam i sigurt që në rrethanat që jeni ju z. Syla, nuk ju ndihmojnë duke ju gënjyer, por besoj se juve ju ndihmon e vërteta.

Edhe njëherë: Kushdo që ju ka thënë për atë takim apo bisedë, ju ka gënjyer, ajo gjë s’ka ndodhur asnjëherë.

Kujdes, nga ata që po ju shpifin, nuk ju ndihmojnë.

Kjo është letra e hapur e Shaban Sylës drejtuar Fatmir Limajt:

Letër e hapur Fatmir Limajt

Shaban Syla (6 maj 2016)

Fatmir Limaj dhe disa komandantë që po heshtin sot, tregoni pse u takuat me Nazim Bllacën (Dragolubin e vogël). Tregojeni burrërinë, po ju lus vëllazërisht se unë do tua publikojë emrat

Fatmir bëhu burrë e trego që je takuar me Bllacën pas ardhjes nga Beogradi. Fatmir, trego a kam qenë dëshmitarë i Hagës ndonjëherë? Apo i rastit “Kleçka”? Kam dokumente dhe deklarata që i kam dhënë para hetuesit me emrin që quhej “Olleja”.

Fatmir, deri sot të kam quajtur komandant “Çeliku” e sot po të them Fatmir, sepse je vetëm Fatmir.

Fatmir, mua Shaban Sylës më janë ofruar 200 mijë marka nga vëllai i Hasan Dobrevës vetëm të bëhesha dëshmitar i juaji, por unë nuk u bëra- se nuk ishte e vërtetë. Fatmir, unë u shantazheve nga ky “Olleja”, polici hetues vetëm që të isha dëshmitar i yti.

Fatmir, trego më 9 maj kush e kishte zënë Grykën e Llapushnikut sepse të kam respektuar pa meritë, vetëm për hir të luftës së UCK-së.

Fatmir, pyete Topin (Haxhi Shalën) kush ishin shpallur njësitë më të mira në vitin 1999: një: ‘Arbëri’- njësiti special i “Brigadës 121”; nën dy, njësiti i Shaban Sylës- këto janë të shpallura nga Haxhi Shala. Jemi shpallur me direktivat e Shtabit të Përgjithshëm.

Fatmir, e di mirë se çfarë deklarate ka dhënë edhe Elmi Sopi rreth 9 majit të 98’ësh.

Fatmir, unë jam dënuar me 8 vite burg, por unë nuk kam qarë.

Fatmir, trego për Avni Sinanin se çfarë dëshmitari ishte ai në Hagë? Do të tregoj komandant ‘Qercizi’, do të tregoj tezaku i babait tim- Hajredin Bala.

E ti, Fatmir, takohesh me Bllacën fshehtazi?! Fatmir, të kam pritur gjatë- e prapë po të them për hir të luftës së UÇK ‘së: I ke lexuar deklaratat e Fadil Qadrakut se ai ishte dëshmitar në rastin e Hagës, e ti kurrë nuk ke dalë që ti demantosh, o Fatmir.

Unë nuk frikësohem e as nuk bëhem dëshmitar i mbrojtur, por po të lus: Dil publikisht e fole të vërtetën se ti Fatmir më ke dobësuar shumë…. Fatmir, kur të duash ti tregoj spijutë që i ke pasur me vete, me emër e mbiemër.

Fatmir, mos pretendo me anë të tradhtisë ti marrësh meritat e të tjerëve- e këto tregoja gazetarit (Milaim Zekës).

Unë nuk kam qenë ushtar as i yti, as i Azem Sylës, as i Hasim Thaçit, as i Kadri Veselit- unë jam betuar para Sabit Gashit, Fatmir Humollit, Fahri Fazliut, Valon Muratit….

Fatmir, kurrë nuk do ti kisha thënë këto fjalë nëse nuk do të ishe takuar me Bllacën.

Po ju lus juve, komandantëve të zonës së “Dukagjinit”, eprorëve më të lartë, tregojeni burrërinë vetë e mos të flas unë se cka kërkoi ndihmë nga ju Bllaca.

Fatmir unë e dij edhe bisedën që e ke bërë me Bllacën, kur të duash e publikoj, por bëhu burrë e trego vetë.

Nga i dënuari, veteran luftëtar, Shaban Syla- Fatmir, pas rrënjës së Grykës së Llapushnikut kush e zuri atë për së dyti? Këtë po ta dëshmoj: nën një ishte Abedin Bujupi, Feime Sopi, Faik Bujupi, Shaban Syla, Arsim Kastrati, Bekim Sopi, Fadil Gashi, Valdet Gashi, Driton Gashi pastaj u krijuan skuadrat, batalionet, brigadat- e krejt këto ishin meritë e komandant “Gjatës”, Idriz Hysenit….

Fejtoni vazhdon nëse ti nuk i publikon të gjitha këto, dhe unë do ti publikoj të gjitha këto ty.

Voal –  Frang Bardhi, apo siç e quan pedagogia e Universitetit të Bolonjës prof. Ledi Shamku, Frangu i Bardhë, vlerësohet si një ndër figurat më emblematike dhe kryesore arbërore në ruajtjen e identitetit tonë kombëtar dhe atij shpirtëror. Kur themi identitet, gjithmonë, mendja shkon të prelatët shqiptarë, qoftë ata nga kleri katolik apo të ata laik, të cilët në kohëra të vështira, ruajtën gjuhën dhe identitetin tonë, dhe në asnjë mënyrë, nuk lejuan që gjuha jonë të tjetërsohej. I tillë ishte edhe Frangu i Bardhë, i cili, edhe pse vdiq në një moshë relativisht të re, pas vetës na ka lënë një thesar të çmuar, thesari i Frangut tonë ogur bardhë është fjalori “Dictionarium Latino-Epiroticum”, fjalorë i cili është rojë dhe mbrojë e vetë continuum-it tonë identitar arbëror.

Pranimi i liberalizmit të kushtëzuar është një çmim i lartë për Kosovën!

Euforia që shpërtheu tek pushtetarët dhe qytetarët e Kosovës me rastin e rekomandimit nga KE-ja për liberalizimin e vizave për shtetasit kosovarë, gati sa nuk u shndërrua në festë shtetërore. Në njërën anë festuan pushtetarët për shpërqendrimin total të vëmendjes së opinionit kosovar nga problemet e mëdha të përditshmërisë së tyre, ndërsa në tjetrën anë festuan qytetarët, për largimin qoftë edhe të përkohshëm nga ferri që u krijuan pushtetarët në Kosovën e lirë dhe të pavarur. Rekomandimi për liberalizimin e vizave është lajm i mirë, mirëpo jo edhe aq ekzaltues, siç po shfaqet nga liderët shtetërorë dhe një pjesë e qytetarëve të vendit, ngase kushtet janë aq rigoroze nga BE-ja, saqë, nëse u referohemi kushteve ekonomike të vendit tonë, vetëm një pjesë e vogël e popullatës mund ta shijojnë këtë gjysmë-liberalizimi të kushtëzuar.

Lajm më i mirë dhe shpresëdhënës për qytetarët do të ishin: krijimi i vendeve të punës, investimet kapitale, përmirësimi i sistemit të drejtësisë si kusht për luftimin serioz të krimit dhe korrupsionit në vend, etj. Në rastin e parë, pranimi i liberalizmit të kushtëzuar është një çmim i lartë për Kosovën! Të pranohet ratifikimi i Demarkacionit me Malin e Zi sipas rekomandimit të “ekspertëve” ndërkombëtarë, në radhë parë kënaq orekset e Malit të Zi, ndërsa luftimi i korrupsionit me këtë klasë politike të korruptuar në pushtet do të mbetet vetëm një dëshirë dhe iluzion i qytetarëve. Dhënia Malit të Zi mbi 8 mijë hektarë tokë në këmbim të liberalizimit, është më tepër se “fitore e Pirros” në rastin e liberalizimit, e cila vendit i shkakton tkurrje enorme të integritetit territorial. Në rastin e dytë, edhe më të keq, të pranimit të kushtëzimit për FAKun me themelimin e Asociacionit të komunave serbe në veri të vendit, “de facto” dhe “de jure”, Kosova do të pësonte debakël të dyfishit politik: humbje të integritetit territorial dhe sovranitetit shtetëror njëkohësisht. Thënë ndryshe, me krijimin e “Zajednicës” ndodh ndarja e sovranitetit të shtetit në dysh, me çka drejtpërdrejt cenohet rendi kushtetues i vendit. Me këtë kurs qeverisës, politikanët tanë Kosovën janë duke e dërguar në greminë, apo në rrugë pa krye dhe të pambarim, ngase orekset serbomëdha ndaj Kosovës nuk do të mbarojnë me kaq,…Serbia, edhe më tutje do të vazhdojë agresionin politik ndaj shtetit tonë, pasi me këtë lëshim eventual për FAK-un, i lënë derën hapur për një gjë të tillë! Thënë ndryshe, pushtetarët aktualë sovranitetin tonë të brendshëm e kanë shndërruar në tortë, ku secili nga fqinjët po merr pjesën që po dëshiron!

Duke qenë i vetëdijshëm për koston e lartë që do të paguajë Kosova për lëvizjen e “lirë” të qytetarëve të saj, presidenti i vendit, Hashim Thaçi, në fjalimin e tij pas rekomandimit për liberalizim të vizave u mundua t’ua adresojë “meritat” qytetarëve të vendit! Qytetarët e vendit, në asnjë rrethanë nuk do të pranonin humbje të tërësisë territoriale të vendit të tyre në këmbim të liberalizmit, siç u shpreh Thaçi!Mbase do të votonin pa hezitim largimin e kësaj Qeverie kuislinge, pa qenë nevoja për të paguar çmime të larta në këmbim të të drejtave universale, siç është lëvizja e lirë, shprehja e lirë dhe jeta dinjitoze në vendin e tyre. Vallë deri kur do të paguajmë çmime kaq të larta për të drejtat që i gëzojnë të gjithë popujt e tjerë në kontinent ?! Deri atëherë, kur në krye të shtetit janë njerëzit e pakurrizorë dhe të papërgjegjshëm ndaj qytetarëve të vendit të vet dhe servilë ndaj ndërkombëtarëve, shkaku i shantazhit nga akuzat për vepra të rënda kriminale dhe korruptive, që rëndojnë mbi supet e tyre. Mungesa e një opozite të fuqishme, ua ka lënë duart e lira pushtetarëve në marrjen e vendimeve antikushtetuese, në dëm të qytetarëve dhe së ardhmes prosperuese të shtetit tonë.

Nuk po ua di adresen, por po ua bej nje pyetje as mos e thithni nga ajri. A i keni shpalle veterane te luftes se Kosoves pilotet e NATO-s qe luftuan e bombarduan nga qielli 78 dite e nete per ta çliruar Kosoven, per ta debue Serbine prej Kosove. Ishalla po. Se ata pilotet nuk qene Zoti, por ishin bij nenash qe luftuan per lirine tone. Dhe ato nuk rrejne se nuk ka shkurre atje ne qiell ku te fshihen. Pyetje tjeter Komisionit qe shpall veteran lufte ne Kosove. A e keni shpalle veteran lufte humanistin e madh gjerman Rupert Neodeck, president i Organizates Kap Anamur. Nje dite vjeshte 1998, ne Qafe Prush, teksa kthehej nga Tropoja ku kish takuar te debuarit e rajonit te Decanit qe ishin strehuar ne Tropoje, ai teksa shihte tym e flake ne periferi te Gjakoves, e pyet Kadri Balaj, cfare eshte ai zjarr e tym atje. Po digjen shtepiat e shqiptareve e markat gjermane, i thote Kadria. Rupert Nojdeck mpaket edhe me shume ne ate trupin e tij te vogel, lidhet direkt me telefon nga aty ne çast me Klaus Kinkel, minister i jashtem ne ato kohe i rrefen cfare po shihte me syte e tij dhe i kerkon urgjent te nderhyhet e te ndalet masakra ndaj shqiptareve. Kinkel erdhi ne Tropoje. Ju te Komisionit qe gradoni veterane mund te keni qene ne ndonje uikend, por Kinkel erdhi urgjent ne Tropoje. Vec ndihmes kolosale ne kohen e luftes, Rupert Nojdeck ka meremetuar edhe rreth 300 banesa ne Kosoven e pasluftes. A e keni shpalle Nojdeckun veteran te luftes se Kosoves apo jeni ba horë.

Voal – Në vizitën e saj të parë në Kosovë pas rekomandimit për liberalizimin e vizave, përfaqësuesja e Lartë e Bashkimit Evropian për Punë të Jashtme dhe të Sigurisë, Federica Mogherini, ka thënë se është e lumtur të ndaj gëzimin së bashku me Kosovën për këtë arritje.

Mogherini ka thënë se “Kosova është Evropë” dhe se “jemi duke punuar për integrimin e Kosovës në BE dhe institucione evropiane.”

“Po i thoja kryeministrit se kjo është një javë shumë e rëndësishme për Kosovën”, ka thënë Mogherini duke iu referuar edhe vendimit të UEFA-s për pranimin e Federatës së Futbollit të Kosovës në këtë institucion.

Ajo ka kërkuar që të vazhdohet dialogu me Serbinë dhe të bëhet më shumë në zbatimin e marrëveshjeve, “të cilat janë shumë të rëndësishme jo vetëm për BE-në por edhe për rajonin dhe Kosovën.”

Në anën tjetër, kryeministri i Kosovës, Isa Mustafa, tha se është i nderuar të presë përfaqësuesit e lartë të BE-së në kremten e Kosovës pas vendimit për liberalizimin e vizave. Ai tregoi se me zyrtarët e BE-së kanë biseduar për propozimin për liberalizimin e vizave, dhe për procese të tjera integruese evropiane të Kosovës.  Ai tha se temë e takimit ka qenë edhe përkushtimi i Kosovës për luftë kundër korrupsionit e krimit të organizuar.

“Vendimi i Komisionit Evropian është një arritur e madhe e bazuar në përmbushjen e kritereve nga na e Kosovës dhe gatishmërisë së BE-së për ta vlerësuar këtë përmbushje ashtu siç është zotuar edhe më parë”, ka thënë Mustafa.

“Ky vendim e nxjerrë Kosovën nga izolimi, i hapë perspektivë të fuqishme politike dhe ekonomike, dhe së bashku me MSA-në krijon ambient shumë më pozitiv për progres në alternativën tonë të vetme, që është alternativa Evropiane”, ka shtuar kryeministër.

Edhe Komisioneri i Bashkimit Evropian për Çështje të Brendshme dhe të Migracionit, Dimitris Avramopoulos, i cili po ashtu mori pjesë në konferencë, tha se Kosova është pjesë e familjes Evropiane.

Sipas tij, vendimet për liberalizim vizash dhe anëtarësimi në UEFA janë dy ngjarje që krijojnë unitet kombëtar.

Ai ka kërkuar që të ratifikohet marrëveshja për demarkacionin me Malin e Zi.

“Kosova i ka përmbushur të gjitha parakushtet për liberalizimin e vizave, por tani Kosova duhet të ratifikoj kufirin me Malin e Zi dhe të vazhdoj luftimin e krimit të organizuar,”ka thënë ai.

Ashtu siç u paralajmërua ditëve të fundit, Komisioni Evropian të mërkurën propozoi heqjen e vizave për qytetarët e Kosovës duke vlerësuar se Kosova ka arritur me sukses kryerjen e reformave në fushën e drejtësisë.  Propozimi për heqjen e vizave do t’i procedohet për vendim final Parlamentit Evropian dhe Këshillit.

Komisioni konfirmoi dje se Kosova ka përmbushur të gjitha kriteret e udhërrëfyesit të saj për liberalizim të vizave, që nënkupton se deri në miratimin e këtij propozimi nga ana e Parlamentit Evropian dhe Këshillit, Kosova do ta ketë të ratifikuar marrëveshjen për kufirin me Malin e Zi dhe ta ketë të forcuar regjistrin e të dhënave në luftën kundër krimit të organizuar dhe korrupsionit, thuhet në një komunikatë të lëshuar nga Komisioni Evropian.

Liberalizimi i vizave do të thotë lëvizje e lirë në zonën Shengen. Liberalizimi i vizave u mundëson qytetarëve të udhëtojnë në shtete të Evropës deri në 90 ditë (çdo gjashtë muaj). Por, liberalizimi i vizave nuk mundëson edhe të drejt pune në këto vende të Evropës./Insajderi.com

Kuvendi i Republikës së Kosovës, i ka “hapë” rrugën themelimit të Gjykatës Speciale (të njëanshme) për krimet e luftës në Kosovë.
E quajta kështu të njëanshme, për arsye se kjo Gjykatë nuk parasheh të gjykohen edhe krimet (e shumta) serbe ndaj shqiptarëve, por vetëm ato të shqiptarëve?!
Se a ishte ky një votim i domosdoshëm apo jo, është koha, ajo që po e dëshmonë si votim të padrejtë,…për të cilin votuan mbi 2/3 e deputetëve; disa me (pa) vetëdije, sa të tjerë nën presionin e liderëve partiak,…përderisa më së vështiri ishte të abstenohej nga një votim i tillë !
Tani secili prej liderëve dhe deputetëve në mënyrën e vet po mundohen ta arsyetojnë votimin apo mosvotimin e Gjykatës Speciale!
Pavarësisht votimit pro apo kundër, kjo Gjykatë Speciale, me “bekimin” e ligjvënësve kosovar, është duke bërë përgatitjet e fundit për fillimin e  gjykimit të  krimeve të supozuara të pjestarëve të UCK-së!
Meqenëse Kuvendi i Republikës së Kosovës ndodhet në prag të shpërbërjes,  i mbetët politikbërjes dhe ligjvënësve të legjislaturës së ardhshme të kuvendit, që të gjejnë mënyrën për mbrojtjen e luftës së drejtë çlirimtare në Kosovë.
Në asnjë rrethanë nuk duhet lejuar të dëmtohet imazhi i luftës çlirimtare nga kjo Gjykatë Speciale, sepse do të shkaktonte pasoja të paparashikueshme për të ardhmën e shtetit tonë,…gjë të cilën e pret Serbia (si nxitëse kryesore e formimit të kësaj gjykate) në fund të procesit gjyqësor.
Krimi i organizuar dhe terrorizmi janë dy gjëra që e rrezikojnë të ardhmën e njerëzimit në mbarë botën. Gjatë gjykimit të këtyre dy dukurive të shëmtuara duhet pasur kujdes gjithnjë në mospërzierjën e individit me një kolektivitet më të gjërë.
Ashtu si terroristi, edhe krimineli duhet të ndahet nga kolektiviteti i tij, etnia, raca, feja, partia apo cili do grupim tjetër.
Edhe në rastin tonë, duhet treguar kujdesin maksimal në identifikimin e rasteve, trajtimin e barabartë, ballafaqimin me argumente dhe fakte për secilin veq e veq,…duke mos e përzier luftën e pastër çlirimtare më ndonje rast të izoluar (të shkaktuar për motive hakmarrjeje, të nxitur nga urrejtja e krimeve masive serbe ndaj shqiptarëve), apo mospërgjegjësie individuale në rrëthana lufte.
Lufta i ka fituar liritë e shumë popujve të botës, dhe do të jetë prapë e zonja të çlirojë popuj të tjerë nga robëria, shtypja dhe kolonializmi. Lufta i vë në sprovë të madhe të gjitë njerëzit; ku përveq forcës fizike dhe qendrueshmërisë kërkonë përgaditje të lartë morale në përballimin e sfidave shpirtërore.
Kur rruga paqësore nuk e arrin qëllimin, përdorimi i dhunës mbetët opcioni i vetëm për të gjetur domenin e lirisë. Kjo është arsyeja mbi të cilën e ka bazën e drejta e një populli për t’u çliruar, si dhe e drejta e intervenimit humanitar për ta ndihmuar një popull apo vend tjetër të robëruar.
Mbi këtë të drejtë ndodhi edhe intervenimi (për herë të parë) i forcave ajërore të NATO-s për shpëtimin e popullit shqiptar nga shfarosja dhe dëbimi kolektiv.
Lufta në Kosovë nuk erdhi si dëshirë dhe as si qëllim i shqiptarëve. Erdhi për më tepër si imponim dhe nevojë ekzistenciale.
Shqiptarët e Kosovës për afro një dekadë provuan me rezistencën e tyre aktive paqësore. Sa më shumë shtoheshin kërkesat për ndihmë ndaj bashkësisë ndërkombëtare, aq më tepër rritej dhuna dhe represioni serb ndaj shqiptarëve.
Masakra e forcave serbe ndaj familjes Jashari në marsin e ’98-së ju dha fund shpresave të shqiptarëve për shkuarjën tutje vetëm në rrugë paqësore dhe demokratike, sikurse që edhe masakrat e mëvonshme në gjithë Kosovën,…thyen iluzionet e ndërkombëtarëve për zgjidhjen në rrugë paqësore të problemit të Kosovës.
Organizimi i shqiptarëve në grupe të armatosura, erdhi si domosdoshmeri e mbrojtjës së nderit dhe dinjitetit familjar, të mbrojtjës së pragut të shtëpisë, siq e thoshte shpesh presidenti historik Ibrahim Rugova (edhe para Tribunalit të Hagës).
Përfundimi i suksesshëm i epokës së luftës do të shëronte shumë plagë, do të hapte një kapitull të ri paqeje si dhe do t’i hapte një përspektivë të ndritshme të ardhmës së vendit tonë dhe mbarë rajonit të trazuar të ballkanit përendimor, fakt ky  të cilin duhet ta kenë parasyshë të gjithë, përfshirë këtu edhe ndërkombëtarët.
Megjithatë, për popullin dhe të ardhmen e Kosovës, më e rendësishme se kjo “Gjykatë Speciale”, ka pasur dhe ka nevojë, për krijimin e një Tribunali Special për dënimin e krimeve ekonomike dhe politike në Kosovën e pasluftës,…e cila prodhoj situatën më paradoksale në rajon, të krijimt të një “super” klase të pasur kusarësh politik, karrshi një popullate skajshmërisht të varfër.
Andaj, pa dënimin e këtyre kusarëve politik, të shpërndar gjithandej subjekteve politike, ndryshimi pozitiv dhe fillimi i një epoke të re për Kosovën, do të mbetën vetëm një iluzion në shpirtërat e virgjër dhe atdhedashës të kombit tonë.

Largimi i deputetëve nga Partia Demokratike e Kosovës po bën që kjo parti ta rrezikojë primatin e partisë më të madhe në vend. Nëse deputeti Ramiz Kelmendi kalon në LDK, atëherë kjo e fundit do të barazohet me PDK-në në Kuvend

Partia Demokratike e Kosovës (PDK) po shkon duke u zvogëluar pasi shumë deputetë prej konstituimit të kësaj legjislature i kanë ikur, duke bërë që të jetë partia e cila ka pësuar më së shumti nga ikja e deputetëve.

PDK-ja me largimin e Ramiz Kelmendit tani ka mbetur me vetëm 34 deputetë, që ka vetëm një deputet më shumë sesa LDK-ja, si grupi i dytë më i madh parlamentar.

Po që se deputeti Ramiz Kelmendi kalon në LDK, ashtu siç kanë raportuar disa medie, atëherë partia e kryeministrit, Isa Mustafa, do të barazohet me PDK-në në Kuvend.

Deri tani PDK-së i kanë ikur edhe deputetët, Gëzim Kelmendi, Shaip Muja dhe Margarita Kadriu, që veprojnë në Kuvendin e Kosovës si deputetë pa grup.

Megjithatë, Kelmendi ende nuk ka vendosur nëse do t’i bashkëngjitet ndonjë partie tjetër apo do të veprojë si i pavarur në Kuvendin e Kosovës. Por, nuk e ka mohuar kalimin në ndonjë subjekt tjetër, ku gjasat më të mëdha janë që ai t’i bashkohet LDK-së, meqë në AAK- ai ishte, por u largua për t’iu bashkuar PDK-së, të cilën e braktisi meqë nuk ia dhanë postin e zëvendëskryeministrit