Mirko Gashi ishte një poet kosovar i njohur për talentin e tij të veçantë dhe vargjet e tij fine, të mbushura me art dhe ndjeshmëri. Me një jetë boheme dhe shpirt krijues, ai arriti të krijojë një lidhje të fortë me lexuesit e tij, duke fituar një admirueshmëri të gjerë gjatë jetës. Poezia e tij “Buzë lumit” mishëron disa nga tiparet artistike dhe delikatesën e tij poetike.
1. Poezia shquhet për ekspresivitet dhe lakonizëm,ku vargjet e saj të shkurtra dhe të ngjeshura, ku çdo fjalë ka peshë dhe kuptim. Përmes frazës “sa të shkurtëra janë largësitë,” poeti krijon një ndjenjë afërsie emocionale, pavarësisht distancës fizike.
2. Gashi përdor personifikimin dhe një gjallëri të ndjeshme të imazhit për të gjallëruar elementet e natyrës. “Kur kitara therret / lumi vlon” e bën lumin të duket sikur reagon ndaj zërit të instrumentit, duke krijuar një atmosferë poetike dhe melodike.
3. Momenti kur puhiza “zgjohet” nga flokët e së dashurës dhe “leshon frerët” përmban një ndjeshmëri emocionale, një ndjenjë delikate dashurie dhe përkujdesjeje, duke ilustruar një lidhje të thellë dhe intime mes natyrës dhe ndjenjave njerëzore.
4. Lumi shërben si simbol i jetës dhe i rrjedhës së ndjenjave, ndërsa kitara dhe puhiza pasqyrojnë emocionet dhe artin që gjallërojnë këtë rrjedhë. Poeti krijon një harmoni mes elementeve njerëzore dhe natyrore.
5. Vargjet janë të ndërtuara me kujdes estetik, duke dhënë një ndjesi qetësie dhe bukurie. Rrjedhshmëria dhe muzikaliteti i tyre janë tipar dallues i stilit të Gashit.
Pra, në këtë poezi, Mirko Gashi arrin të shprehë ndjenja universale me një finesë të veçantë, duke kombinuar artin e vargut me ndjeshmërinë njerëzore.
Është një poet me ndjenja të holla e të tendosura shpirtërisht që sado lehtë të preken krijojnë poezi te melodishme që lehtësisht muzikohen e këndohen me kitarë.
BUZË LUMIT
Sa të shkurtëra janë largësitë
nganjëherë
deri në breg të lumit
Kur kitara thërret
lumi vlon
peshqve zëri u shterret
Ti për bukuri
zgjon puhinë
fjetur në flokët e së dashurës
dhe ia lëshon frerët