Nuk ka pjellë jo bukurie
Të ketë magjinë që më ke ti
Si tingujt përmbi ujë
Me zë plot ëmbëlsi .
Kur ti nis e flet
dhe oqeani për pak pushon
E vala e tij ndriquar
era fryn e ëndërron
E hëna lart mbi hone
Pëlhurë e saj tek endet
Si tek gjiri i një lehone
Ku foshnja e njomë mbështetet
E trup e shpirt pas teje
Dëgjoj i mrekulluar
Siç fryn e gjëmon ne Verë
Oqean i madh e i harbuar
Komentet