Duke punuar një material mbi heroin e kombit Mark Gjomarkaj, e duke u përhumbur me vetëdije mbi dokumente të shkruara nga njerëz si: Ernest Koliqi, Tahir Kolgjini, Xhafer Deva, Ismail Verlaci, Rexhep Krasniqi, Ago Agaj, Halim Begeja, Vasil Gërmenji, Kolë Çuni, Gjon Buçaj etj, e kuptoj ndryshe dhe vetëdijen atdhetare, madje dhe vetë Atdheun.
Kuptoj se këta emra shqiptarësh që nuk i vijnë më kombit sikurse dhe veprat e tyre, janë lënë në harresë qëllimisht.
Ata përfaqësonin Shqipërinë, traditën e saj, eposin e saj, trimërinë e mençurinë e saj, shpirtin e saj të pamatë.
Por shqiptarët pa atdhe e masakruan kujtimin për emrin dhe veprën e tyre.
A ban me pyetë njèri: pse valle s’e përmendën një herë politikanët e këtyre 32 viteve të fundit emrin e Mark Gjomarkajt, Kapidanit të Mirditës?
A e di kush prej tyre si rà në lule të moshës ky djalë shqiptar, Prijësi i Gegnisë në kohët moderne?
Po shqiptarët e tjerë e njohin derën eprore të Kapidanit të Mirditës e flijimin e dhjetra të tjerëve nga e njëjta derë e fisme?
Ai popull që nuk njeh historinë e tij, është i destinuar të ripërsërisë pandërprerje pjesët më të dhimbshme e më tragjike të saj.
Nëse këta shqiptarë, e flijimet e jetës së tyre nuk njihen si shkëlqimi e lavdia në faqet e historisë së kombit tonë, unë nuk di ku duhet ta varim kund tjetër krenarinë e shqiptarisë.
E Nderueme zj. Ervina, kam shkrue dy ose tri here per te Ndjemin Mark Gjonmarku. Asht nder figurat ma te Nderueme te Popullit Shqiptar! Me ka shty me shkrue per te Ndjemin Mark, miqsia e Tij me oficer Mikel Prennushin (dajen tim), i cili me ka tregue pabesine qe i kane ba Markut dhe Mikelit kur iken shumica e oficerave jashta Shqipnijet. Ndersa Keta e paguene shtrenjte: I ndjeri Mark u vra, ndersa i Ndjeri Mikel bani dhjet vjet burg nder kampet e punes.
Ju falemnderes per interesimin.