VOAL – Profesor Përparim Kabo ia kushton këtë postim plot ndjenja Moikom Zeqo, poet i shquar, i jashtëzakonshëm, i shtruar në spital në Tiranë prej disa javësh:

E hapa librin dixhital të numrave të telefonit të miqve dhe me emrin e tij dolën disa …por si e kam zakon krahas emrit shkruaj dhe i fundit…E gjeta dhe i rash…tingulli u dëgjua…disa zile. disi më shumë se të zakonshmet…Kjo lloj pritje të shqetëson…Mendova se në vend të tij dikush tjetër do përgjigjej. Imagjinoja që personi ka marë telefonin dhe po del jashtë dhomës ku prej disa kohësh njeriu i dashur i tij qendronte i shtruar në spital. Ishte vetëm një çast…Nga ana tjetër dëgjova zërin e tij..Nga kumbues qe shëndrur si një jehonë nga fund shpella…vinte si zëri i një bubullime të mbytur…Ose si të ishte nën ujë…Po kur ishte i ri ai zhytej dhe ka qenë nga pionerët e parë të kërkimeve nënujore…Si je Moikom fola unë i pari dhe e kuptova që si në një antientropi shpirtërore lëshova një zë të vuajtur…Mirë u gjegj ai…ishte një mirë mes dy botëve…e zgjatur e lodhur dhe e trisht…Shkova dhe u ktheva …Një ringjallje…! Ndjeva se diçka mu këput brenda meje!..Jo i thash më një kurajo qe e ndjeja si të pafuqishme…eshte herët…Kemi ende punë…të do dija kultura, poezia, mendimi…je fari ynë…Pas fjalëve të mia faleminderi i tij u coptua, ashtu si ikin rruazat kur humbin prej filli…fa le mi nd er it…Mikom Zeqo…lengon në spital…Kujdesi nuk mungon …por dhimbja për mikun…ah dhimbja…Prej tij kam mësuar shumë…kam mësuar se di të shkruaj…Ishte fillim vitet 90-te…ai lexoi një shkrim timin për filmin e debatuar …me titull “Vrasës të lindur”…unë e kisha shkrujatur me dorë ende skishim kompjuter. Ai po e lexonte te dhoma ku punonte. Dera ishte pakez e hapur…E mbaroi, lëshoi tymin e cigares dhe u ngrit me vrull doli nga zyra dhe pyeti kush e ka sjell kete shkrim…Unë u gjegja…Ti je Përparim KABO? Po i thash. Ti duhet të shkruash …ke mendim dhe stilistik…jam habitur me shkrimin tuaj do e botojmë…Miqesi jonë u shtua dhe ai mbeti i mrekulluar me shkrimin tim para ca vitesh për librin e tij me titull “Shitësit e Kaosit” i cili po përkthehet në Amerikë…duke më thënë: Ky eshte shkrimi më i mirë për veprën time…Moikom…kozmogonit e humbura në eklips i duam vetëm në letërsi…mos u nxito…Të pres të pimë kafen e rradhes dhe të flasim shtruar për poezitë e tua për pikturën…per teatrin dhe filozofinë…Drita jote e lodhur duhet ende mes nesh…Të përqafoj dhe lutem për ty…
Miku yt ai që të tha Ti je Goethe jonë
Përparim Kabo
6 shtator 2019….Amin!