Vrima të gjetura në mënyrë misterioze në gardhet e bazës ushtarake dhe një komplot i dyshuar për të eliminuar prodhuesin kryesor të armëve në Gjermani. Një telefonatë e nivelit të lartë nga Luftwaffe shkakton shqetësim.

Këto nuk janë skena nga një roman spiunazhi i viteve ’60, por ngjarje të vërteta në Gjermani këtë vit.

Edhe pse jo të gjitha këto incidente mund të atribuohen drejtpërdrejt Rusisë, Gjermania është në gatishmëri të lartë për aktet e mundshme të sabotimit rus, për shkak të mbështetjes së saj ushtarake të vazhdueshme për Ukrainën.

Ndërsa konflikti mes Rusisë dhe Ukrainës përshkallëzohet, ekziston frika se Evropa po përballet me një Luftë të re të Ftohtë.

“Kur mendojmë për Luftën e Ftohtë, shpesh kujtojmë vitet ’70, kur rregullat e lojës ishin të qarta dhe të pranuara,” thotë Mark Galeotti, një bashkëpunëtor i lartë në Institutin Mbretëror të Shërbimeve të Bashkuara dhe drejtor i Inteligjencës Mayak.

“Në fakt, jemi në fillimin e një lufte të re të Ftohtë – në një periudhë më të vështirë, të ngjashme me vitet ’50 dhe ’60.”

Por çfarë do të thotë një Luftë e Ftohtë e re për ekonominë më të madhe të Evropës dhe një vend që dikur ishte i ndarë nga Perdja e Hekurt?

Muajin e kaluar, CNN raportoi se zyrtarët amerikanë paralajmëruan Berlinin për një komplot të dyshuar rus për të vrarë shefin ekzekutiv të Rheinmetall, kompanisë më të madhe gjermane të armëve.

Kremlini e mohoi raportin, por ministrja e Jashtme gjermane, Annalena Baerbock, e cila mban një qëndrim të ashpër përballë kancelarit më të kujdesshëm Olaf Scholz, e dënoi Rusinë për “një luftë hibride agresioni”.

Në një ceremoni themelimi për një fabrikë të re municionesh në shkurt, u takova me CEO-n e Rheinmetall, Armin Papperger.

61-vjeçari është një figurë e rëndësishme, veçanërisht në një kohë kur vendet e NATO-s po shpenzojnë miliarda për të furnizuar Ukrainën dhe për të përmirësuar mbrojtjen e tyre.

Nëse një komplot për ta vrarë do të kishte sukses, do të kishte tronditur Perëndimin.

Një gabim sigurie, pak kohë më vonë, lejoi spiunët të përgjonin një bisedë të ndjeshme midis zyrtarëve të lartë të forcave ajrore gjermane, e cila më pas u transmetua në televizionin rus.

Ky incident shkaktoi një turp të madh për Berlinin, duke qenë se një gjeneral në Luftwaffe lejoi spiunët të hynin në telefonatën e sigurt duke thirrur nga një linjë e pasigurt.

Megjithëse incidenti ishte i izoluar, nxiti akuzat se Gjermania ka qenë prej kohësh “lidhja e dobët” brenda kundërzbulimit evropian për shkak të një sistemi të fragmentuar dhe të federalizuar që mbështetet nga një theks i fortë mbi privatësinë e individëve.

Disa javë më vonë, dy shtetas gjermano-rus u arrestuan për dyshimin se planifikonin të sabotonin objektet ushtarake amerikane në Bavari. Annalena Baerbock thirri ambasadorin rus për t’u ankuar dhe deklaroi: “Ne nuk do të lejojmë Putinin të sjellë terrorin e tij në Gjermani”.

Javën e kaluar, u gjetën vrima të prera në gardhet e objekteve të ujit që furnizojnë dy baza ushtarake në North Rhine-Westphalia, duke ngjallur shqetësime se dikush mund të ketë tentuar të kontaminojë furnizimet.

Gjermania nuk është i vetmi vend evropian që është shënjestruar nga akte të dukshme sabotimi, por ajo ka shumë baza ushtarake amerikane që u ngritën pas Luftës së Dytë Botërore.

Mark Galeotti beson se Moska e sheh Gjermaninë si një fuqi të madhe, por “të dobët”, duke e bërë atë një pikë ideale presioni.

Një nga aktet më të mëdha të sabotimit të njohur në Gjermani vitet e fundit ishte kur tubacionet e gazit Nord Stream u hodhën në erë në vitin 2022.

Spekulimet mbi autorët e sulmit kanë qenë të shumta që atëherë, por në një zhvillim dramatik, Gjermania tani ka lëshuar një urdhër arresti për një instruktor ukrainas zhytjeje.

Javën e kaluar, Wall Street Journal raportoi se operacioni i shkatërrimit të tubacioneve ishte financuar privatisht dhe mbikëqyrur nga Ukraina.

Kievi e hodhi poshtë raportin si të pakuptimtë, dhe ndërsa gjithmonë ka pasur skepticizëm se Putin do të urdhëronte shkatërrimin e tubacionit të tij, kjo tregon se bota e errët e spiunazhit është plot me kthesa dhe mistere. Çdo incident sabotimi nuk mund të atribuohet menjëherë dhe në mënyrë të sigurtë Rusisë.

Në Francë, ishin aktivistët e ekstremit të majtë, jo agjentët rusë, ata që u akuzuan për sulme ndaj rrjetit hekurudhor në prag të Lojërave Olimpike.

Gjermania ka një histori të gjatë të sulmeve militante të ekstremit të majtë.

Fakti që figurat ukrainase janë në qendër të vëmendjes për shpërthimet e Nord Stream ka nxitur kritika të reja nga qarqet politike në Gjermani për mbështetjen e qeverisë për Ukrainën.

Bashkë-udhëheqësja e Alternativës për Gjermaninë e ekstremit të djathtë, Alice Weidel, ka bërë thirrje për ndërprerjen e “pagesave të ndihmës” për Kievin dhe për faturimin e dëmeve të Nord Stream Ukrainës.

AfD ka mbështetje të fortë në ish-lindjen komuniste, ku përtej Berlinit ka më shumë gjasa të gjesh dashuri të vazhdueshme për Rusinë dhe pakënaqësi me partitë kryesore që kanë dominuar politikën kombëtare që nga ribashkimi.

Ndërsa krahasimet me Luftën e Ftohtë vazhdojnë të qarkullojnë mbi sigurinë evropiane, politika e asaj periudhe po rishfaqet edhe në Gjermani në një mënyrë të ashpër dhe të papritur.

Për të forcuar sigurinë, qeveria gjermane po punon për një ligj të ri që synon të rrisë mbrojtjen e infrastrukturës kritike.

Ministrja e Brendshme gjermane, Nancy Faeser, deklaron se duhet të ketë “masa maksimale mbrojtëse në të gjitha fushat”.

Operatorët në sektorët kritikë si energjia, transporti dhe uji do të duhet të ndjekin standardet minimale të sigurisë sipas Aktit Umbrella Kritis.

Ky është ligji i parë federal i këtij lloji në Gjermani, por ende nuk ka marrë miratimin përfundimtar, pavarësisht tensioneve të rritura që rrethojnë luftën.

Automjetet e blinduara Marder të prodhimit gjerman thuhet se po përdoren në operacionet e Ukrainës brenda territorit rus.

Kjo do të shënonte një tjetër tabu të politikës së jashtme gjermane që po thyhet që nga pushtimi i plotë i Ukrainës nga Rusia.

Përveç kësaj, SHBA-ja po planifikon të vendosë raketa me rreze të gjatë veprimi në Gjermani nga viti 2026.

Kur filloi pushtimi i plotë i Rusisë në Ukrainë, kancelari Sholz premtoi një “Zeitenwende”, ose një pikë kthese në politikën e mbrojtjes dhe sigurisë kombëtare.

Megjithatë, përmbysja e viteve të investimeve të pamjaftueshme në mbrojtje do të marrë kohë – ashtu si dhe ndryshimi i një mentaliteti të ndikuar nga e kaluara e errët e Gjermanisë.

Duke pasur parasysh zhvillimet e fundit, është e paqartë sa kohë ka Berlini.

Mark Galeotti thekson se përveç rindërtimit të mbrojtjes, Gjermania duhet të përmirësojë sigurinë kibernetike dhe kundërzbulimin.

“Planifikimi i sigurisë nuk ndodh me javë apo muaj, por me vite.”/ BBC – Syri.Net