4. Thonë se Hipokriti, pasiqë i kishte vrarë dhe masakruar të dy prindërit e tij në Antikë, nën parullat ose sloganet e ndryshme blasfemike dhe demagogjike të një të “ngeluri jetimë” ose “bonjak” në sytë e botës, dikur kishte zënë të kërkonte edhe lëmoshën ose mëshiren e të tjerëve në pretekstin e mesipërme të jetimit të ngelur pa prindër! Shih ti!

5. Në shtetin, pushtetin, politikën, diplomacinë, kulturën dhe informin shqip, disa edhe sot e kësaj dite vazhdojnë të paraqesin ose prezantojnë vetën si  pengje, viktima ose “martirë” të  “shantazhëve”,”komplotëve” ose “padrejtësive” të ndryshme vendore dhe ndërkombtare. Kjo edhe përkunder asaj se ata ose ato në radhë të parë janë pengje ose viktima të kurthave, intrigave dhe dredhive të njohura që i kanë ngritur dhe krijuar vet në ” stilin” ose manirin e njohur infantil dhe patologjikë të “delengjinjëve të vegjël”bolshevik apo të rojëve të mjegullës, kaosit dhe ërrësirës.

6. Filozofia, arti, shkenca dhe kultura janë mendim dhe obligim superior i shtresave ose elitave të njohura kulturëbërëse dhe kulturëbartëse që ndahen ose klasifikohen në shkenctar dhe krijues si dhe në ndjekës ose vezhgues të zhvillimëve dhe procesëve të ndryshme shkencore, intelektuale, kulturore, politike, diplomatike, filozofike etj. Ndërkaq, gazetarët, publicistët ose liderët e ndryshëm institucional ose funksional, mund të mos jenë as ndjekës, as vëzhgues dhe as krijues ose pjesë përbërëse e shtresave (elitave) të larta shkencore, intelektuale ose kulturore të një shteti ose kombi. Por, vetëm përcjellës,  observator, garantues ose sigurues ligjor, institucional, konstitucional dhe funksional të zhvillimëve ose procesëve të ndryshme kognitive, evolutive, empirike, retrospektive, përspektive, introspektive etj.