Për ditët që ikin dhe nuk kthehen më
Ditët që bartin gëzimin dhe dhimbjen
Për pritjet e gjata dhe për çdo gjë
Që akoma ka mbetur ëndërr
Për dashuritë e botës dhe për ata
Që kërkuan diçka në jetë
Për zhgënjimet e vogla dhe të mëdha
Dhe për veten
Për ndonjë fyerje të vogël dhe heshtje të madhe
Për durimin e dhimbshëm pa fund
Për fëmijët me botë të bardhë
Që pastaj bardhësinë e humb
Për çdo gjë që është e zakonshme
Dhe që ne na duket e bukur
Për njerëz me fytyra joshëse
Dhe me shpirtin që nuk duket.
Komentet