Shkrihen ujrat ner liqene,
Qielli fletet nis e hap
Mbyllur zemra rri si qene
S’do te çohet jashte nje çap

Strehevet treten dhe kongjijte,
Shterrin lotet gjith pike pike
Zemra hesht e mbledh peqinjte
Me nje sy me sheh te lik.

Maje biskut zogu tundet,
Rreze vere gjith po pret,
Gjumit zemra s’do te shkundet,
As nje ndjenje asaj si flet.

Kryet kaçja qet si trime
Qilimin e bardhe e flaku tej,
Tuf e barit dje si qime,
Sot çel bishtrat mu si hej.

Dhe gjinkalla mer kitaren
Nje arratises vjershetor
Rri mpreh zerin mi te paren,
fije barit prandveror.

Hapu zemer, vjen pranvera
Rreze shkasin ne çdo skaj
Merr llahuten dil tek dera,
Nisia kenges e mos qaj!

Thuria kenges dhempshurije
Çele zemren magjiplote,
Ligjeraten dashurije
Qe dha qielli doreplote.

Çohu zemer, shteri lotet,
Bjeri tingullit ledhatar
Se gjesendi s’vlejne motet
Sa vlen çasti magjistar..