Botuar në DITA

Ekskluzive nga SHBA – Që Samiti virtual i 9-10 dhjetorit për Demokracinë i Presidentit Biden të jetë një iniciativë efektive, atij i duhet të nxjerrë në pah kërcënimin ndaj demokracive perëndimore të një Rusie autokratike.

Rreth 110 vende janë ftuar në samitin virtual, nga i cili janë përjashtuar Rusia dhe Kina por janë përfshirë të gjithë aleatët kryesorë të SHBA-së, dhe një takim i dytë  është planifikuar për vitin 2022.

Është jetike për Uashingtonin që të mbështesë aktivistët demokratikë të Rusisë, edhe kur lë të papërfshirë zyrtarët e qeverisë. Shërbimet e sigurisë së Kremlinit minojnë zhvillimet demokratike duke shënjestruar pavarësinë e fqinjëve dhe duke sfiduar demokracinë në SHBA dhe Europë.

Ofensivat aktuale të Moskës përfshijnë edhe grumbullimin masiv të trupave duke kërcënuar të pushtojnë edhe më shumë territore të Ukrainës dhe të ndezin konfliktet midis Serbisë dhe fqinjëve të saj.

Që demokracia të triumfojë, pavarësia e secilit shtet në kufi me Rusinë duhet të sigurohet duke sfiduar drejtpërdrejt themelet e Putinimit. Politikat pasive të demokracisë nga ana e SHBA-së me fraza fisnike dhe këshilla verbale janë të pamjaftueshme.

Rusia është praktikuesja dhe furnizuesja kryesore e antidemokracisë dhe Kina do të ndjekë hapat e saj ndërsa zgjeron shtrirjen e vet ekonomike.

Zhvillimi i mbrojtjes ushtarake, ekonomike dhe kibernetike të Perëndimit është i pamjaftueshëm për të frenuar sulmin e Rusisë. Zgjidhja afatgjatë qëndron ose në ndihmën për transformimin e shtetit rus ose në mundësimin e shpërbërjes së tij, si në rastin paraprijës sovjetik.

Samiti mund të ndihmojë në nisjen e një ofensive të tillë duke ftuar jo vetëm liberalët demokratë të Rusisë, por edhe rajonalistët, federalistët dhe përfaqësuesit e grupeve të ndryshme etnike që mbështesin demokracinë dhe decentralizimin. Disa nga këta aktivistë janë në mërgim dhe mund të bëhen pjesë e eventit virtual.

Një qasje strategjike e SHBA-së që lidhet ngushtë me demokracinë e sigurinë duhet të ketë një objektiv të qartë: të përmbysë neo-imperializmin rus duke ndihmuar shtetasit e saj të transformojnë shtetin në një federatë të vërtetë që i trajton fqinjët si të barabartë.

Kjo nuk është thjesht çështja që Moska të tolerojë një grusht partish politike, grupimesh civile dhe mediash. Qëllimi duhet të jetë transferimi administrativ dhe vetëvendosja në mesin e rajoneve dhe republikave të ndryshme të Rusisë. Uashingtoni mund të mbështesë hapur pluralizmin, federalizmin, të drejtat etnike dhe autonominë rajonale brenda Federatës Ruse si pjesë e fushatës së tij për demokraci globale.

Vetë SHBA mund të shfaqet si një federatë e suksesshme në të cilën të pesëdhjetë shtetet zhvillojnë ekonomitë lokale dhe u japin shtetasve mundësi të shumta në politikë. Gjithashtu, BE-ja mund të luajë një rol konstruktiv në Samit duke theksuar mbështetjen e saj për bashkëpunimin ndër-rajonal përtej kufijve shtetërorë.

Kjo do iu ofronte shtetasve të Rusisë shembuj konkretë se si decentralizimi administrativ dhe përfshirja në politikat lokale promovon rritjen ekonomike dhe bashkëpunimin ndërkombëtar. Përkrahësit e federalizmit rus janë ndaluar të shpalosin propozimet e tyre publikisht dhe Samiti mund të ndihmojë në këtë përpjekje të rëndësishme informuese.

Federalizimi i Rusisë nuk është thelbësor vetëm për demokracinë, por edhe për reduktimin e kërcënimeve të sigurisë nga Moska. Ndër të tjera hapa politike, Uashingtoni duhet të heqë dorë nga njohja e zgjedhjeve  të kapura kombëtare, rajonale dhe lokale në Rusisë dhe të referendumit të saj të manipuluar për kushtetutën që forcon edhe më pushtetin e Putinit.

Dhe Samiti mund t’u tregojë shtetasve të Rusisë se si Moska i shfrytëzon ekonomikisht rajonet më të pasura për të nxitur ofensivën e saj antiperëndimore, ndërsa elitat e saj politike përfitojnë nga korrupsioni i ndërtuar mbi “pushtetin vertikal” të Putinit.

Nëse federalizmi i mirëfilltë dështon të kokretizohet për shkak të rezistencës së Kremlinit, atëherë opsioni separatist do të bëhet më tërheqës, çfarë do të kulmojë në copëtimin e Rusisë. Ndarja rajonale dhe formimi i shteteve të reja janë procese historike në të cilat besnikëria ndaj shtetit ekzistues bie dhe forma të reja sovraniteti mbështeten gjerësisht. Ka rajone etnike që nuk mund të integrohen brenda identitetit rus, veçanërisht në Kaukazin e Veriut, Vollgën e Mesme dhe Siberinë jugore.

Disa rajone etnike ruse, gjithashtu, do të përfitonin nga pavarësia, ashtu si amerikanët anglishtfolës që patën refuzuar perandorinë shtypëse britanike.

Qeverive perëndimore dhe institucioneve shumëkombëshe do iu duhet të krijojnë lidhje me rajone dhe republika të ndryshme të Rusisë dhe të mbështesin përpjekjet e tyre për tranzicion paqësor drejt shtetëformimit. Sfidat e transformimit të republikave të pushtuara nga komunizmi në demokraci, mbi tridhjetë vjet më parë, mund të përsëriten gjatë dekadës së ardhshme, duke i kthyer rajonet dhe republikat e shtypura të Rusisë në shtete demokratike të qëndrueshme.

Edhe pse Kremlini publikisht i hedh poshtë demokracitë perëndimore si dështime liberale, në të vërtetë ai i sheh ato si kërcënime gjeopolitike ndaj ambicieve të veta ndërkombëtare dhe kontrollit të brendshme.

Në luftën e saj për demokracinë globale dhe sigurinë ndërkombëtare, administrata e SHBA mund të “zërë mat” neo-imperializmin rus duke ndihmuar shtetasit të çmontojnë shtyllat autokratike të shtetit Putinist. Samiti për Demokraci mund të jetë një pikënisje e çmuar për një ofensivë kaq konstruktive.

DITA, Albania

BIDEN’S DEMOCRACY OFFENSIVE

Janusz Bugajski

If President Biden’s virtual Summit for Democracy on December 9-10 is to be an effective initiative, it has to spotlight the threat against Western democracies from an autocratic Russia. About 110 countries have been invited to the virtual summit, excluding Russia and China and including all major U.S. allies, with a second in-person gathering planned for 2022.

It is vital for Washington to support Russia’s democratic activists even while ostracizing government officials. Kremlin security services undermine democratic development by attacking the independence of neighbors and subverting democracy in the U.S. and Europe. Current Moscow offensives include a massive troop buildup that threatens to seize more Ukrainian territory and fanning conflicts between Serbia and its neighbors.

For democracy to prevail the independence of each state bordering Russia must be assured by directly challenging the foundations of Putinim. A passive U.S. democracy policy with noble phrases and verbal admonitions is inadequate. Russia is the leading practitioner and purveyor of anti-democracy and China will follow in its footsteps as it expands its economic reach.

Enhancing Western military, economic, and cyber defenses is insufficient to stem Russia’s assault. The long-term solution is either to help transform the Russian state or enable it to dismantle itself like its previous Soviet iteration. The Summit can help launch such an offensive by not only inviting Russia’s democratic liberals, but also regionalists, federalists, and representatives of various ethnic groups supporting democracy and decentralization. Some of these activists are in exile and can be plugged in to the virtual event.

A strategic U.S. approach that ties democracy closely with security needs to have a specific objective – to reverse Russia’s neo-imperialism by helping its citizens transform the state into a genuine federation that treats its neighbors as equals. This is not simply a question of Moscow tolerating a handful of political parties, civic groups, and media outlets. The aim must be administrative devolution and self-determination among Russia’s diverse regions and republics. Washington can openly endorse pluralism, federalism, ethnic rights, and regional autonomy inside the Russian Federation as part of its campaign for global democracy.

The U.S. can itself be highlighted as a successful federation in which all fifty states develop local economies and give citizens a major stake in politics. The EU can also play a constructive role at the Summit by emphasizing its support for inter-regional cooperation across state borders. This can help provide concrete examples to Russia’s citizens that administrative decentralization and involvement in local politics promotes economic growth and international cooperation. Proponents of Russian federalism have been prevented from communicating their proposals to the public and the Summit can help in this crucial informational endeavor.

Russia’s federalization is not only essential for democracy but also for reducing Moscow’s security threats. Among other policy steps, Washington should cease to recognize Russia’s fraudulent national, regional, and local elections and its rigged constitutional referendum that further extends Putin’s rule. And the Summit can demonstrate to Russia’s citizens how Moscow economically exploits the wealthier regions to fuel its anti-Western offensives while its political elites profit from corruption built into Putin’s “power vertical.”

If genuine federalism fails to materialize because of Kremlin resistance then the separatist option will gain increasing traction and culminate in Russia’s rupture. Regional separation and the formation of new states are historical processes in which loyalty to the existing state dissipates and new forms of sovereignty are widely supported. There are ethnic regions that cannot be integrated into a Russian identity, especially in the North Caucasus, Middle Volga, and southern Siberia. Several ethnic Russian regions will also benefit from independence just like the English-speaking Americans who rejected the oppressive British empire.

Western governments and multi-national institutions will need to establish links with Russia’s diverse regions and republics and support efforts for their peaceful transition toward statehood. The challenges of transforming occupied republics from communism to democracy over thirty years ago can be replicated over the coming decade by transforming Russia’s repressed regions and republics into viable democratic states.

Although the Kremlin publicly dismisses Western democracies as liberal failures, in reality it views them as geopolitical threats to its international ambitions and domestic controls. In its struggle for global democracy and international security, the U.S. administration can checkmate Russia’s neo-imperialism by helping citizens dismantle the autocratic pillars of the Putinist state. The Summit for Democracy can be an invaluable launching pad for such a constructive offensive.