O KAPITEN! KAPITENI IM!
O kapiten! Kapiteni im! Udhëtimi ynë plot ankth u krye,
Anija ka përballur çdo vorbull, çmimi që kërkuam u fitua,
Limani është afër, i dëgjoj kambanat, populli i tërë brohoret,
Teksa vështron lundrimin e sigurtë, anijen e zymtë dhe të guximshme;
Por o Zemër! Zemër! Zemër!
O pika të kuqe gjaku,
Në kuvertë Kapiteni im shtrihet,
Akull i ftohtë dhe i vdekur!
O kapiten! Kapiteni im! çohu dhe dëgjoi kambanat;
Çohu – për ty flamuri po valvitet- për ty boria ushton,
Për ty janë buqetat dhe kurorat palë-palë – për ty bregdetet me turma,
Për ty ata thërrasin, në turmë valvitëse, me fytyrat e tyre të etura drejt teje;
Nga udhëtimi plot ankth anija fitimtare vjen me qëllimin e arritur;
Këtu Kapiten! baba i dashur!
Kjo dora ime ku ti të mbështetësh kokën!
Në ëndërrën tënde mbi kuvertë,
Je shtrirë akull i ftohtë dhe i vdekur.
Kapiteni im nuk përgjigjet, buzët e tij janë të zbehta dhe pa fjalë,
Babai im nuk e ndjen dorën time, ai s’ka as puls dhe as frymë,
Anija është ankoruar shëndosh e mirë, udhëtimi ia doli mrekullisht mbanë
Nga udhëtimi plot ankth anija fitimtare vjen me qëllimin e arritur;
Brohoritni o brigje, dhe bini ju kambana!
Por unë me hap të përzishëm,
Eci në kuvertën ku Kapiteni im shtrihet,
Akull i ftohtë dhe i vdekur.
–
Përkthyer më 26 janar 2006
Komentet