Barometri diplomatik
**** “No one is more dangerous than a man who believe he is so smart and he doesn’t need to learn more.”
*** “Mbijetesa ligjore” e urdhërarresteve të Serbisë së Slobodan Milosheviqit, edhe sot është në fuqi, përkundër zhvillimit të “dialogut historik” të Hashim Thaçit me Serbinë (2011-2017).
Kjo “temë” po na imponohet që nga viti 2004, fatkeqësisht po përsëritet, edhe sot, më 4 janar të vitit 2017, kur heroi, gjenerali, ish-kryeministri ,kryelideri politik (AAK) dhe deputeti i Parlamentit të Republikës së Kosovës, RAMUSH HARADINAJ, arrestohet dhe burgoset në Paris të Francës sipas urdhërarrestit në fuqi të vitit 2004 të Serbisë gjenocidale të Slobodan Milosheviqit.
Ky është “shpërblimi” për politikën antishtetërore dhe antikombëtare të Hashim Thaçit, të Edita Tahirit dhe të Isa Mustafës, që hapën kaptinën e dialogimit me Beogradin në Bruksel (2011-2016), para se Serbia ta njihte Republikën e Kosovës.
Në këtë mënyrë Serbisë ia hapën rrugën, që të iniconte edhe themelimin e Gjykatës Speciale Evropiane, e cila, do të fillojë nga puna në janar të këtij viti me Ekaterina Trendafilova në krye (kryetare).
Edhe për themelimin e kësaj Gjykate ndërkombëtare, meritat kryesore i kanë qeveria dhe kuvendi i instrumentalizuar i Hashim Thaçit, që dhanë pëlqimin ( madje, duke ndryshuar edhe dispozitat e Kushtetutës në fuqi të RK-së, 15 qershor 2008) dhe, ligjërisht morën përsipër detyrimet shtetërore ndaj kësaj Gjykate Speciale për t’i ndëshkuar “krimet e luftës” së UÇK-së në Kosovë! – Turp! Padrejtësi! Tradhti!
Nga kjo gjykatë, më së shumëti, do të përfitojë Serbia me akuzat dhe me paditë e montuara kundër pjesëtarëve të UÇK-së, në përpjekje që të “justifikojë” krimet, barbarizmat, masakrat dhe gjenocidin e saj në Kosovë, që si rrjedhim pati këtë bilanc tragjik të viktimave të shkaktuara shqiptare : “- 11, 840 victims ; 1,392 children up to 18 years; 296 children up to 5 years; 1.739 women; 1,882 elderly people over the age of 65; 1,450 people are still missing, as well as 20,400 Albanian women have been raped.”( http://koha.net/?id=&l=49980).
Filli i kronikës së zezë së pritave dhe pusive të komandantëve të UÇK-së, të kurdisura nga Serbia
Më 29 shkurt 2004 në areoportin e Hungarisë u arrestua gjenerali i Shtabit të Përgjithshëm të UÇK-së, Agim Çeku me pretekst të një “fletarresti” të “interpolit serb”, që ishte në fuqi, qyshë nga gjyqësia e shtetit policor gjenocidal të ish-kryetarit të Serbisë, Slobodan Milosheviq.
Lidhur me këtë rast antiligjor pat reaguar edhe oponenti vehement i regjimit të Slobodan Milosheviqit, kryetari i “SPO-së”, Vuk Drashkoviq, duke nënvizuar se: “Serbia në shumëçka nuk ka lëvizur përpara për asnjë milimetër nga regjimi i Milosheviqit, por edhe më tej po jeton me Kushtetutën, me ligjet dhe me kuadrot e Milosheviqit” (Beta,29.02.2004). (http://www.trepca.net/2004/03/040302_mh_mbijetesa_ligjore).
Në thelb, kjo deklaratë e kryeliderit të “SPO-së”, Vuk Drashkoviq, i pat mohuar të gjitha mbivlerësimet politike “të rastit” të disa qarqeve të Bashkimit Evropian(2004), si dhe të diplomacisë e politikës së jashtme të regjimit të Fatos Nanos, se “Serbia pasmillosheviqiane ka marrë rrugën e demokratizimit dhe të progresit të përgjithshëm shqoëror”. (Po aty: (http://www.trepca.net/2004/03/040302_mh_mbijetesa_ligjore).
Në këtë kontekst të politikës dhe të propagandës së regjimit serbomadh promilosheviqian, antidemokratik, dhe antishqiptar, duhet të vështrohet edhe “mbijetesa ligjore” e fletarrestimeve të Serbisë, jo vetëm kundër gjeneralit Agim Çeku, Fatmir Limaj dhe Ramush Haradinaj, por edhe kundër të të gjithë qytetarëve shqiptarë të Kosovës, të cilët rrezikohen njësoj për t’u arrestuar dhe burgosur si rrjedhim i fletëarrstimeve dhe aktpadive të ndryshme(të cilat, edhe pas “vdekjes” së Serbisë së Sllobodan Milosheviqit, ende nuk janë PARASHKRUAR nga mbështetësit dhe pasardhësit e tij “demokratë-paqësorë” ( Dr.Vojislav Koshtunica, Dr.Valdan Batiç, Dr.Nebojsha Çoviq, Tomislav Nikoliq, Aleksandar Vuçiq, Ivica Daçiq…), të falsifikuara nga ana e gjykatave politike-policore dhe ushtarake të Slobodan Milosheviqit për përndjekjen dhe likuidimin e shqiptarëve të Kosovës.
-Po, ku po shihet ajo Serbi “demokratike proevropiane“ ?!
Qe pothuajse 17 vjet pas “shembjes” së regjimit gjenocidal të Slobodan Milosheviqit, disa segmente proserbe të diplomacisë ndërkombëtare, si dhe diplomacia e Shqipërisë, janë bindur, dhe po ushqejnë iluzione të kota, duke jetuar në ëndërra, se “Serbia është përshëndetur me logjikën dhe me veprimin e politikës militariste serbomadhe, duke hyrë kështu në rrjedhat e domosdoshme të reformave ekonomike integruese dhe demokartike të Evropës së sotme”. Një vlerësim i këtillë plotësisht i gabuar dhe i parakohshëm(sepse në Serbi ende nuk ka ndodhur kurrfarë kthese demokratike, e cila do të ishte antitezë e justifikueshme e politikës dhe e sistemit të Sloboidan Milosheviqit), ka për qëllim për ta margjinalizuar të vërtetën e hidhur të gjenocidit serbomadh, të kryer mbi shqiptarët dhe mbi Kosovën (1989-199).
Gjithësesi, ia vlen të çmohen reagimet e zyrtarëve të politikës zyrtare të Kosovës dhe të Shqipërisë kundër arrestimit dhe burgosjes së ish-kryeministrit Ramush Haradinaj (4 janar 2017) në aeroportin “Mulhouse Freiburg” të Bazelit.
Mirëpo, shtrohet pyetja a mjafton kjo, që politika zyrtare shqiptare e Kosovës dhe e Shqipërisë, të ngelin vetëm në reagime verbale kundër akteve të tilla antishqiptare të politikës dhe të propagandës së regjimit serb të Beogradit?
Deri kur Parlamenti dhe Qeveria e Kosovës, do të “heshtin”, keqtrajtimin, arrestimin dhe burgosjen e ushtarakëve të UÇK-së dhe të shqiptarëve të tjerë të Kosovës nëpër pikat ndërkufitare të shteteve të ndryshme ballkanike dhe atyre evropiane, si pasojë e fletarrestimeve kundër shqiptarëve të Kosovës, të dekretuara dhe të nënshkruara nga dora kriminele e Slobodan Milosheviqit, ish-kryetar i Serbisë?
Pse kjo “çështje e fletëarrestimeve”, deri tani nuk është spastruar me Serbinë nga ana e politikës zyrtare e Kosovës, duke shfrytëzuar favoret e së drejtës dhe të drejtësisë ndërkombëtare (ligjet dhe konventat ndërkombëtare mbi të drejtat dhe liritë themelore të njeriut), në radhë të parë, duke shfrytëzuar mekanizmat e institucioneve të caktuara të Bashkimit Evropian, të Këshillit të Evropës, të OKB-së, si dhe të Tribunalit të Hagës?
Përderisa të jenë në fuqi urdhërarrestet e Slobodan Milosheviqit për arrestimin, burgosjen dhe dënimin e UÇK-së; derisa të zhvillohet Dialogu antiligjor dhe antikushtetues i Brukselit (2011-2017), cili së bashku me “murin kinez” në Mitrovicën veriore të Kosovës po “betonon” ndarjen e territorit të Kosovës, si dhe derisa Beogradi zyrtar nuk e njeh Republikën e pavarur të Kosovës, por me paturpësinë më të madhe e quan “djepi,koka dhe zemra serbe”, kurrë nuk do të ketë pajtim e as marrëdhënie të mira paqësore me shqiptarët.
Pavarësisht nga të gjitha koncesionet politike të hashim thaçëve, të edita tahirëve dhe të isa mustafëve…etj., që ia kanë bërë dhe po ia bëjnë Serbisë, mirëfilli nuk do të jenë të përjetshëm në “fronin” e pushtetit të Kosovës, sikurse dikur Josip Broz Tito (1945-1980).
Politika zyrtare e Kosovës, duhet t’i mbrojë vlerat e luftës së drejtë të UÇK-së!
*** ( Mirëpo, derisa të jenë në pushtet milionerët dhe korrupcionistët thaçistë së bashku me aleatët e tyre të “Listës serbe”, të barrikaduar në qeverinë dhe në parlamentin e Kosovës, me vlerat e UÇK-së, me pavarësinë dhe me sovranitetin e Kosovës, Serbia do të lozë si “macja me miun”).
Ky është shkaku kryesor, pse Serbia e ka arrestuar dhe burgosur në Paris, heroin e Kosovës, Ramush Haradinaj.
Pse Serbia po orvatet, duke mos zgjedhur mjete dhe metoda për ta zhvlerësuar luftën e drejtë çlirimtare të UÇK-së, duke vënë shenjën e barazimit me agresion dhe me luftën pushtuese gjenocidale të saj, kjo nuk duhet ta “nxjerrë nga takti” politikën zyrtare shqiptare të Kosovës, që të detyrohet ta bëjë ndonjë koncesion a kompromis abusrd në këtë vështrim, sepse (pavarësisht nga yryshet kërcënuese të politikës propagandistike e militariste të Serbisë së Milosheviqit-Nikoliqit) këto janë dy koncepte të kundërta, që e përjashtojnë njëra-tjetrën.
Mirëpo, këtë realitet nuk duan ta shohin, as ta pranojnë fashistët serbomëdhenj(demokratët e shtirur) të politikës zyrtare të Beogradit, duke shpresuar se edhe kësaj radhe (sikurse disaherë gjatë historisë së derisotme), do t’ia arrijnë për t’i mashtruar politikanët shqiptarë të Kosovës, si dhe disa faktorë tradicionalisht me prirje proserbe të “kancelarive evropiane” të Moris Taleranit dhe të Meternikut, se “agresioni dhe lufta grabitçare-gjenocidale” e Serbisë në Kosovë (1989-1999) ishte “çlirimtare” kundër “bandave terroriste”, kur se lufta çlirimatre kombëtare dhe antikoloniale e UÇK-së, ishte “pushtuese antiserbe”(?!)
Ja, kjo ishte, dhe është logjika destruktive e politikës militariste e regjimit serb të Slobodan Milosheviqit, dhe e Kishës Ortodokëse Serbe për shfarosjen për likuidimin fizik, politik, ushtarak e diplomatik të UÇK-së, si dhe të shfarosjes së popullatës civile shqiptare të Kosovës.
Fatkeqësisht, kjo strategji dhe taktikë me prapavijë të rrezikshme antishqiptare, jo vetëm se është e pranishme, por edhe po vepron me të gjithë mekanizmat e tyre, që gjenocidin serbomadh, të kryerë mbi shqiptarët dhe Kosovën (1989-1999), t’ia atribuojë UÇK-së heroike të lavdishme, duke mbajtur parasysh faktin se ajo, ishte, është, dhe pa dyshim do të jetë kështjella e pamposhtur e mbrojtjes së Kosovës dhe e shqiptarëve.
Kryeaktorët, si dhe të gjithë aktorët e politikës raciste serbmadhe të Beogradit, e dijnë mirë se çfarë krimesh antinjerëzore kanë bërë në Kosovë kundër shqiptarëve, viktimat e të cilëve janë “improtuar” edhe nëpër vende të ndryshme nëpër Serbi, madje edhe në perfieri të kryeqytetit të saj, Beogradit (Batajnicë, Kladovë, Peruçac etj.). Mirëpo, nuk kanë forcë as etikë njerëzore, që të pranojnë veprat e tilla kriminale, që janë të dënueshme sipas konventave ndërkombëtare të Gjenevës, dhe të së drejtës ndërkombëtare etj.
Komentet