Të thash Feniks dhe Ti prapë erdhe këtu
Të shpallësh ringjalljen tënde të purpurt
The Ai që e varrosët pak më parë nuk jam unë
Ku ke parë ti të varroset Feniksi A the vetë
Aty është varrosur vetëm ajo pjesë që
Nuk më takon Ja bie fjala Hija ime që e barta
Kaq shumë dhe krejt pjesën tjetër që ishte
Njësoj e tepërt Bie fjala Sëmundina ime e rëndë
Tash jam më i lehtë dhe nuk do të vdes kurrë
Çdo gjë tjetër ka të njëjtin dritësim
Hyjnore që aq shpesh ta kam profetizuar
Ku ke pare ti të vdesë Feniksi
Më tha Të pashë Tri Pika Loti i derdhe
Mbi të njëjtin varr që pandehe se është imi
Këtu e më tej do të jem jashtë tij
Mos i kërko trajtat e Feniksit në çdo ndeshje
Të ardhshme Më tej unë do ta ndjek purpurin
Që po e gjakon sot e dy mijë vjet rresht
Në pergamenën e parë t’i kam hetuar gishtat
Mos shko më tej Unë jam matanë Maestro
Do të më gjesh Mbyllur në urnë Lexoje
Edhe Udhëtimin në urnë Duhet të mbesë edhe
Diçka Aq e Madhe për Amshimin Të më Ri-Njohësh
Përveç Vdekjes Ka Edhe Vepra Të Tjera
Në Dorëshkrimin e Mbledhësve të Purpurit
Ka vend edhe për mua Meqë tash jam më i lirë
Sëmundinën time ma varrosët atë ditë me shi
Ti mendon se nuk e di Ata ishin lotët e tu
Dhe nuk i beson atij ceremoniali funebër As Unë
Ku ke parë ti të vdesë Feniksi
Erdha në Nokturno të Qerim Arifit
(1990)