K. dhe M. dukèshin një çift i ri dhe tepër simpatik nga pjesa lindore e kryeqytetit të njohur gjerman (Berlin)….Në Berlinin e famshëm dhe historik, gjatë atyre ditëve të paharruara nëntori të vitit 1989, sikur ishte e kurdisur ose programuar të ndodhte diçka e madhe, kolosale, kardinale, epokale ose historike. Në të dyja anët e Portës së famshme të Brandenburgut, lumej të pafund njerëzish ose qytetarësh të shumtë gjerman, po i afrohëshin të përmalluar dhe me emocione të fuqishme, pakthyeshèm dhe pèrfundimisht njëri tjetrit. Kishte edhe pika loti, ovacione, skandime, thirrje dhe brohoritje të fuqishme në kupë të qiellit. K. dhe M. së bashku me qindëra mijëra ose miliona qytetar të tjerë gjerman, i kishin tubuar dhe bërë bashkë ëndërrat, kujtimet, dhembjet, plagët, pezmatimet, por edhe buzëqeshjet, gëzimet, guximin, kurajon dhe krenarinë e jetës ose motmotit, për t’ u parë dhe takuar prap, pas aq shumë vitësh dhe dekadash ndarje të padrejtë me njèri tjetrin. Berlini famshëm dhe brauroz, ndodhej në ethët e një dasme ose feste të madhe historike e cila asokohe i kishte ngritur në këmbë edhe kontinentin dhe globin tonë tokësor. Kësaj radhe njerëzit ose qytetarët e shumtë nga e tërë Gjermania, si dhe nga i gjithë globi dhe kontinenti ynë, flisnin hapur dhe tepër shlirëshem mbi shembjen ose ‘rënien e lirë’ të ish “murit” famëkeq të Berlinit i cili për shumë vite dhe dekada të tëra i kishte ndarë shtetin dhe kombin e madh gjerman. Qielli, mbi Berlin, dukej i thellë dhe i pafund në horizontin e parë që po fillinte nga aty e nuk i shihej fundi. Aty ishin edhe ‘baleti i yjeve’, ‘ansambli i dritave’ dhe harmonia e pashoqe e ngjyrave që puçëshin ose gërshetohëshin në sfond me orkestrën ose simfoninë e madhe të atyre miliona zërave të fuqishëm që po kërkonin bashkimin e kombit dhe shtetit me të madh dhe më të fuqishèm tè Evropès. Mund tè kuptohej se njerèzve (qytetarève) ose kombit tè madh gjerman, u kishte shkuar thika e ndarjes në asht dhe laku i thellë i sundimit dhe ideologjisë së huaj, në fyt.
Ishin ato kohë të rënda vrasjësh, burgosjësh, arrestimësh, përndjekjësh dhe shikanimësh të egra të patriotëve dhe intelektualëve të shquar gjerman që i kishin mbushur ose vërshuar asokohe burgjet, kampet e ndryshme ose “internatët e izolimit” në atë “anën tjetër” të Berlinit ose ish Gjermanisë Lindore (DDR) ku “agjentët” e ndryshëm të “Stasit”, KGB-s (NKVD-s) etj. e bënin ligjin dhe policin përtej “Portès sè Brandenburgut” ose “Check Point Charllit”!
Gjitnandej vendëve ose meridianëve të ndryshme të globit dhe kontinentit tonë, atëbotë ishin kohë “muresh”, barrikadash, barrierash dhe konfrontimesh të ndryshme shtetërore, nacionale, politike, ushtarake, historike, konceptuale, ideologjike dhe të tjera në mes blloqësh, taborësh, sistemësh dhe ideologjishë të rivalizuara dhe antagoniste me njëra tjetrën. Etapat ose periudhat e rënda dhe tepër trishtuese të “perdës së hekurt” , “luftes se ftohte”, ish “murit” famëkeq të Berlinit dhe konfrontimëve të asokohshme bipolare ose bllokiste në mes Lindjes dhe Perëndimit të cilat botën dhe civilizimin e përgjithshëm njerëzor ose planetar asokohe i kishin sjellur përballë një të të “fikëti” ose “infrakti” të përgjithshem.
Me 27 nëntor të vitit 1958, se këndejmi, kishte filluar e ashtuquajtura “kriza e Berlinit” …Për t´u pasuar dikur me vonë me ngritjen ose ndërtimin e ish “murit” të Berlinit dhe ndarjen e Gjermanisë me 13 gusht te vitit 1961, si dhe me acarimin ose përshkallëzimin e njohur të raportëve ose marëdhëniëve të gjithëmbarshme botërore ose ndërkombtare. Duke i përfshirë dhe nënkutuar këtu edhe krizat dhe acarimet e ndryshme politike, ushtarake, konceptuale dhe ideologjike në mes dy superfuqive të atëhershme nuklerare ose atomike (SHBA-së dhe ish BRSS-së). Gjegjësisht, krizat dhe acarimet e njohura politike, ushtarake, ideologjike, gjeopolitike, gjeostrategjike dhe të tjera në mes Paktit të Natos dhe ish “Traktatit të Varshavës” së bashku me ” garen e madhe” kualitative dhe kuantitative për armatim të përgjithshëm nuklerar ose atomik, si dhe një sërë çështjësh ose aspektësh të tjera të asaj periudhe të fluidshme dhe tepër hektike të raportëve dhe marëdhëniëve të gjithëmbarshme botërore ose ndërkombtare. Aty ishin edhe “murët”, kufinjtë, barierat, pëngesat ose barrikadat e njohura shqiptaro-shqiptare që për shumë vite ose dekada me radhë po vazhdonin t´i mbanin peng dhe nën ankth të madh shpirtin dhe ndjenjat e njohura liridashëse dhe patriotike të njerëzve dhe popullit (kombit) tonë shqiptar gjithandej.
Ndërkohë që pritjeve, ëndërrave, shpresimëve dhe idealeve të kahmotshme liridashëse dhe patriotike të popullit ose kombit tè madh gjerman, dikund thellë në horizont sikur u kishin dalur si të thuash edhe “mrrolët”,” thinjat” ose “bishti”! Kjo deri me rastin e shembjes (rënies) spektakulare të ish “murit” të frikëshem të Berlinit dhe bashkimin (ribashkimin) historik të Gjermanisë.. me ç’rast, njëherë e përgjithmonë dhe me bukur se kurrë, do i çelin dhe hapin sytë edhe liria, pavarësia, sovraniteti dhe integriteti i shumëpritur shtetëror, nacional dhe politik i popujve (kombëve) dhe shtetë të tjera në kontinentin e vjetër dhe më gjërë.
Në atë ‘orkestër’ ose ‘simfoni të madhe’ të Bashkimit historik të Gjermanisë, nuk bën pa i cekur ose rikujtuar në sfond edhe “notat” ose fjalët pikante dhe emblematike të njerit prej ‘dirigjentëve’, ‘kompozitorëve’ ose arkitektëve kryesor të shëmbjes së “murit” të Berlinit dhe Bashkimit të Gjermanisë, Dr. Helmut Kohl-ish Kancelar i Gjermanisë që ia kishte thënë asokohe ish liderit të shquar ruso-sovjetik, Mihail Sergejeviç Gorbaçov, tek po shetisnin dhe kuvendonin (bisedonin) bashkë rrënzë brigjëve të bukura të Lumit Rin (Rhein) në Bonn: “Zoti sekretar i përgjithshëm, e shihni ju lutëm këtë lumë! Ky lumë patjetër do të derdhet ose përfundojë në det. Për më tepër ndërkaq, nëse lumit ia ndërpresim valet ose rjedhat (rrjedhjen) e tij normale, ky lum do të vërshojë ose do delë nga shtrati, por prap do derdhët dhe përfundon në det. Kështu është edhe me procesin natyrorë dhe historik të bashkimit të Gjermanisë….Ai patjetër do të ndodhë një ditë, z. sekretar i përgjithshëm!” (fund i citatit)
Komentet