VOAL

VOAL

Copyright © 2022

VOAL

Një burrë i vogël PA Nënën e tij – Poezi nga LUAN RAMA*

April 6, 2016
Nënat digjen si fluturat,
krahëthyerat nëna,
të uritura nga dashuria,
të etura gjithnjë,
buzëthara, buzëplasur, buzëvrara,
me jasminin e fshehur në pragun e pritjes së gjatë,
bulzuar në plagën e madhe të mallit të mungesës…
Erdha po atë mëngjes kur ora kishte mbetur,
ti flije përgjithnjë,
doje gjithnjë të më flisje për dashuritë e tua
kur të puthi për herë të parë im atë
por ti kishe fshirë buzët dhe kishe thënë:
– Pse kjo është dashuria?
pastaj fute dorën në krahërorin e tij
duke ndjerë rrahjen e një zemre dhe duke humbur e kërleshur në të,
ah nënë, ti s’më prite,
edhe pse të kisha thënë se do të vija në fund të prillit
më 1 maj ishte datëlindja tënde
por ti u lodhe nga pritja e gjatë, s’mund të më prisje më,
atëherë ti mbylle dritaret,
dhe nxore rrobën e zizë
që mbaje prej vitesh në dollap,
nxore këpucët, fustanin dhe këmishën e mëndafshtë,
pastaj mbylle qepallat për mos t’i hapur më,
por atë natë çuditërisht ti u ngrite dhe dole nëpër terr,
hape portën e botës dhe shkove në majë të gishtave
si në një valle çame,
veç portën e shpirtit mbaje hapur,
e dije se do të vija më së fundi bashkë me stuhinë në zemër,
të të puthja sytë në përgjumjen e madhe.
– Ku shkon kështu? – të thanë hyjnitë
– Ti ke vdekur tashmë!
– Shkoj të kërkoj të dashurit që më mungojnë…
Trupi yt kishte nxjerrë avull,
avullin e fundit të jetës,
dhe unë imagjinoja se endesha në avullin tënd të bardhë,
shihja Tiranën në brymën e kohës
dhe veten fëmijë kur shtyja me shkop një rreth të hekurt,
zbathur, në rrugicat me kalldrëm,
nga dritarja e shtëpisë sonë dëgjohej muzika e filmave të kinemasë verore,
dhe zhurma e karros ku Perikliu tërhiqte triumfator trupin pa jetë të Hektorit…
Ti kërceje bukur nëna ime…
Të kujtohet kur pesëmbëdhjetë vjet më parë
erdha në mes të natës?
Kisha pesë vjet pa të parë, ishte gri,
ndërsa ti përgjumeshe në divan,
të putha lehtë në ballë me buzët që digjnin:
– Më ndrite shpirtin! – më the ti.
Dhe pastaj u ktheve nga im atë:
– Sonte do flë me tim bir! – i the atij,
dhe ai shkoi në dhomën tjetër duke tundur kokën, gëzonte,
dhe ti më pështolle në shtratin tënd,
kujtoje se isha fëmijë,
një fëmijë 45 vjeçar…
pjella e ngrohtë që kishe lindur ishte ende në krahët e tu.
Ky burrë i vogël, tani është PA Nënën e tij!
Më lot endem rrugëve të Tiranës
në natën e zezë, të zezë,
duke kërkuar nënën time
aromën e saj të qumështit dhe të bukës,
më kot pres agun e së nesërmes
me të qeshurën e saj që jehon ende
me fjalët se kjo jetë është thjesht një roman,
një roman dashurie e pafund…
Dhe unë ika sërrish,
kapërceva male, qiej,
një tufë lejlekësh hallakateshin të çoroditura pa ditur ku shkonin
pa ditur nga vinin,
ndërsa unë kisha ftohtë, ftohtë,
nga avioni, mijra metra poshtë,
shikoja plisat e dheut që rëndonin mbi ty
me një ngjyrë kafeje si në një sfond të Rembrandt,
atëherë shpirtit i thashë : – Shko, shko shtrihu dhe ti
dhe thuaj për të miliontën herë sesa shumë e kishe dashur…
E di se gjiri yt i rreshkur nuk dihat më,
dhe se ende kam në gojë shijen e qumështit tënd…
Luan RAMA
*Në avion, mbi Alpet… 5 prill 2016, kthim në Paris
  • twitter
  • facebook
  • linkedin
Fjalë kyçe: , , ,

Komentet

Lajme të ngjashëm

Vargu poetik i poetit Zeqir Kurti- Recension nga Hysen Ibrahimi, Recensë Suedi/Förslöv

Hysen Ibrahimi Vargu poetik i poetit Zeqir Kurti, përveç atij letrar e poetik, është shndërruar edhe si varg historik në vlerat që sot edhe në të ardhmën do t’i bëjnë ballë kohës. …shkr . . .

PËRSIATJE LIRIKE MBI EKZISTENCËN, MALLIN, KUJTIMET, HUMBJET, DHIMBJEN…- Nga Prend BUZHALA

    (Tahir Bezhani: “Pikla nga qielli”, poezi, 2025) Në letërsi është i njohur fakti për një dorë autorësh që, përpos krijimit poetik, kanë edhe prirje të tjera shkrimore. Kështu, edhe . . .

Biografi e shkurtuar e shkrimtarit Aristotel Mici

    Aristotel Mici u lind më 5 qershor, 1935, në fshatin Shën-Pjetër, që ndodhet pranë qytetit antik të Apolonisë të rrethit të Fierit. Shkollen e mesmr e bëri në qytetin e Shkodres, më . . .

Më 23 prill 1902 lindi shkrimtari nobelist islandez Halldor Llaksnes- Nga BUJAR BALLIU

Sot ne diten nderkombetare te librit po percjell nje fragment nga libri im “Nobel. Lauretet e letersise. Edhe Llasknes, fitues i Nobelit ne vitin 1955, ka lindur me 23 prill. HA . . .

SHUPLAKA- Tregim nga KRISTAQ TURTULLI

Shumë vite kanë kaluar, gjysmë shekull  por e, sot e kësaj dite më përvëlon faqja nga shuplaka e parë dhe e fundit e tim ati. Ati im ndjesë pastë ishte burrë i heshtur, fjalëpakë veç, . . .

Mund “të shkurtoj” majën Everest, por jo romanin tim!- Pak humor me kolegët shkrimtarë- Nga Viron KONA

  Duke përkujtuar 23 prillin, Ditën Botërore të Librit1) Paskam trokitur në portën e Olimpit!2) Shkrimtari i ri trokiti në derën e Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve. -Urdhëroni zotë . . .

TRI MOTIVE AVIATORE- Nga Albert HABAZAJ

(24 Prill 1951 – Dita e Aviacionit Shqiptar)   PILOTËT Më të kaltrit në ëndrra, Më të pastërit në zemra, Mbi retë e rënda. Më të mirët e botës, Më trimat, m’ të zotët, Më atdhetarët – p . . .

PËLCET DIGA E ZEMRËS- Cikël poetik nga Meti REXHEPI

PËLCET DIGA E ZEMRËS godasin vërshime në kokë mizoria vërdallë nervat t`i kallë koka vibron e toka disi mëshiruaka vijave të gurrave zmadhoi derdhjen menyja lumenjtë e kuq fryjnë shtrat . . .

MAGJIA E PASKAJORES SË MIRËFILLTË TË SHQIPES NË POEZINË KUSHTRIM TË GRAMENOS- Nga SKËNDER BUÇPAPAJ

  E kanë kënduar gjyshërit tanë, e kënduam ne, e këndojnë nipat tanë, për shkak të kontekstit tonë të rrezikshëm fqinjësor, do ta këndojnë nipat e nipave tanë, brez pas brezi. “Për . . .

Nëse botën e sheh me dylbit e Galileit- Nga FATBARDH AMURSI

Bertolt Brehti ishte i padëshirueshëm për hitlerianët dhe ndër të preferuarit e regjimit të Hoxhës. Në moshën 24-vjeçare bëhet i njohur në Gjermani brenda një nate me dramën “Tam . . .

PLUMBA TË PABESE PAS SHPINE QË GJUNJEZUAN PëR VDEKJE AVNI RUSTEMIN (Me rastin e 101-vjetorit e vrasjes se tij) Nga Skifter Këlliçi

  Më tregonte xhaxhai im, Reshat Këlliçi një ditë vere t ë vitit 1963, kur shkruante librin “Me djemtë e”Bashkimit” , që u botua një vit më vonë: “Atë të diel të 20 prillit të vitit 192 . . .

MATILDA, NJË VAJZË E KOHËS SË RINISË SONË- Fragmente proze nga PETRO MEJDI

— ( Shkruar në vitin 2018 ) ( Fragmente nga proza me të njejtin titull.) ( një kapitull pa emër, një epilog dhe 24 kapituj, sa shkronja ka alfabeti me të cilin janë shkruar . . .

Lajmet me interesante

Lajmet e fundit

ARKIVA E LAJMEVE

Kliko këtu për të parë arkivën e lajmeve

Send this to a friend