E MIRA
Nuk pata fjalë për të thënë,

nuk kam fjalë për të thënë,

s’do të kem fjalë për të thënë,

fjala dëgjohet me secilin nga tinguj e dheut e të qiejve,

fjala kqyret me secilën nga rrezet e dheut e të qiejve,

fjala hahet me secilën nga shijet e dheut e të qiejve,

fjala pihet me secilën nga etjet e dheut e të qiejve,

fjala zgjerohet me secilën nga ardhjet e dheut e të qiejve,

fjala ngushtohet me secilin nga ikjet e dheut e të qiejve,

fjala peshohet me secilën nga matjet e dheut e të qiejve,

fjala frruhet nëpër dhëmbë sikur i gjalli me veten e vet,

nëpër majat e dhëmbëve si mermeri skalitet,

apo si qeramika në akropol thyhet në copa,

fjala rrethohet me gardh shkronjash,

kuptimet natyrale duke i ruajtur,

e para fjala,

e megjithatë,

në Parajsë a në Xhenet nuk ka fjalë,

prandaj e mira fjalë nuk është.,

NË FENË E ZOTIT TIM
Një gur te kryt- Porta e Qiellit,

një gur te këmbët- Dera e Tokës,

asnjë prekje të formës së qiellit,

asnjë prekje të formës së tokës,

prekja dhe skalitja e varrit- punë në laborator,

njeriun e paqenë, kllon për të sajuar.

Mysliman dua të vdes, në fenë e Zotit tim,

nëse dot s’më vishni me renë e bardhë,

qefinin krejt të bardhë nuk e dua,

se letrën sa mundem të bardhë nuk e lë,

“Zoti Një” në qefin shqip qëndis.

GOMARDARET
Shiu,

barkun në qiell,

gojën në det,

këmbë e duar në tokë,

kokë të veten s’ka,

pafundësi kopjesh po,

qyteti u përmbyt,

shtëpitë dhe ndërtesat- anije

që nga Arka e Noes,

në baltë të ngecura,

gomardaret më të dukshmet,

ej sa shumë gomardare, koka- gomardare,

kopje të zmadhuara “pika- koka”,

me ajër politik

mbushur.

PELENA
Pleq me pelena bebesh,

bebe me rroba të trasha pleqsh,

plaku- bebe

a bebja- plak?

Perdja e syve,

kjo botë,

ajo botë.

VENDIM NGA VENDIM I PADREJTË NË GJYKATË
Pika e djesës

shuk u mblodh,

u nguros,

gur shtufi u bë,

një thikë me dy tehat e mrehur,

aty e shtrirë,

aty,

m’u në mes të ballit.

PËRMASAT
Femra-

më e shkurtër,

mashkulli-

më i gjatë,

te gjoks i tij kryet e saj-

dhe gur

në qafë,

RITI PASTËRTOR NË ATË MORT
Qahej gjithmonë,

qahej ajo,

më shumë lot kjo grua në mortin e tij,

a prej kësaj uji i govatës pik- pik

nga secila anë e dheut?

Të ndjerin burrë ,

sa ishte ai gjallë,

kurrë s’e ndjeu

njëherë

të tharë.

VLERA E NJERIUT
Zero- atom i hekurit në statujën e Brukselit

dhe çdo atom tjetër,

zero- pika e shiut dhe rrethi në ujë ,

zero- pika e lotit dhe bebja në sy,

zero përmbi qafën e mashkullit dhe të femrës

dhe i tyre përqafim, ama fort,

zero- goja pa fjalën,

zero- me trup foshnja në bark para se të lindë,

zero- plaku i kërrusur para se të vdesë,

zero pa fund në univers,

zeron si numër, të parët arabët e caktuan,

s’jam numur i harruar,

zeron e rruzullit tokësor

para vehtes mbaj.

ORIGJINA E RRUGËVE
As huq, as fiksim,

i shpeshtë fërkimi i ballit me grusht,

balli i rrëshqet nga vend i vet,

si shtresa e dheut nga erozioni i ikën.

Rruga nën këmbë- ai ball,

vetë e shkel,

kush s’e shkel.

KANCER I GJIRIT
Ah, ajo hënë tullace,

ah!

A nga skalp i shkulur, dikur,

a nga rënia e flokëve të natës, sot?

nesër lind nga perëndon,

ah!

QENI I KOLIBES
Ç’lidhje ka nëse thua “plak”,

nëse thua “fuqi”,

nëse thua “veglat”,

nëse thua proverba për dashurinë,

nëse thua..,

po kur thua “kockat”,

ç’tu desh ta zgjidhje qenin

e kolibes së rrënuar të trupit,

“huuuummm…”,për një bushtër,

tash kockat e vehtes,

po t’i lëpi,

po t’i ha.

NË MBROJTJE TË NATYRËS
Jam shofer i reve,

i makinave qiellore me ujë,

me qejf timonin,

ty,

luledele.

KOCKA PROFETIKE
Harroje autopsinë,

kurrë për të mos e harruar,

autopsia- përdhunim i kufomës.

Njëherësh 20 kocka,

kocka të gjalla te trup i vehtes,

me duar e me këmbë t’i thyesh,

gjer te avullim i pikës së fundit të ujit në trup,

po aq dhimbja e gruas kur lind,

e thonë sa herë te e premtja e lutjeve.

Kocka- atdheu i parë i femrës,

kocka,

mishi- burrë fort

e mbështjellë

I GJUMTUARI I REVOLTUAR

Hapa, hapa, hapa,

dhe dallëndyshja hapin në bish të skalitur.

Këmbët e thara ia prenë,

trupin për t’ia shpëtuar,

dy grushta fort të mbledhur- cungjet e tij,

fytyrës së rrugës së përditshme

t’ia veshë.

LOJA E FATIT
Njërin cep, ajo,

skajin tjetër, ai,

litarin e elipsit të marëdhënies mbajnë,

fjala e dhënë gjithnjë vrull merr,

hop, hop e hop, hop,

kërcimim së larti ky,

por pa shkop

sentimentesh

të ngrira.

NET ALGJEBRIKE
Paralele vijë, pingule vijë, ja,

plus gruaja me burrin bashkë,

krevati bashkëshortor- libri i algjebrës,

ja, strukturat algjebrike,

grupet, unazat, trupat, hapsirat vektoriale,

zgjidhja e ekuacioneve

dhe e sistemeve të ekuacioneve,

matricat, detirminantet, ja,

në fletët- net të shpirtit binjak.

UNIFORMA E KOMBËTARES NË FUTBOLL
Kryet fus,

e shtyj,

gjer në fund të qelizës së gjallë,

bluzën

e arteries së gjakut

vesh

DARKË QEVERITARE E FITORES MBI OPOZITËN
Shkumë,

Shkumë ose jargë kaçurrele,

a prej të uriturit për bukë,

a prej të eturit për ujë,

a prej luftës për egzistencë,

a prej luftës brenda llojit,

a prej seleksionimit natyral,

apo prej shtrudhjes së fjalës ?

Një krokodil inkandishent

sa gjatë gjërë kjo shkumë

ose jargë kaçurrele,

pjata- luspa,

gota- luspa,

pirunj- luspa,

lugë- luspa,

thika- luspa,

kunjë dhëmbësh- luspa,

çanta- luspa,

portofolë-luspa,

syze- luspa,

çorapë prej cipe buzësh të thithura- luspa,

kollare të tredhura- luspa,

xhinse të kafshuara- luspa,

bluza femrash vrima vrima shqisash- luspa,

orë dore si gur në qafë- luspa,

bizhuteri sikur krimbat në varr- luspa,

turinj që nga thellësia e ujit- luspa,

këpucë raciste- luspa,

luspa drejtë e pjerrtas- luspa,

para e pas shpine – luspa,

sikur shkundja e rrenave të bardha

nga plepat e rrugës – luspa,

te një luspë kryeministri lexon

mirëseardhjen

e Sizifit

mbi gurin e pushetit

hipur.

AMANET I DASHURISË SË BURRIT
Grua,

dritaren e fundit,

unë vetë e mbyll,

derën,

për të fundit herë,

mbylle ti.