-Merita Shkupi: Këtë peridudhë e kujtoj gjithmonë me shumë emocione. Gazeta Tribuna Demokratike ishte organ i Partisë Demokratike, Dega Tiranë dhe u krijua me një vendim të PDSH dhe kryetarit të saj Sali Berisha. Gazeta doli 12 muaj pas themelimit të gazetës RD dhe dy muaj para zgjedhjeve të 22 marsit 1992. Mua më caktuan kryetare të Këshillit drejtues dhe gazetarin dhe poetin e ri Mujë Buçpapaj kryeredaktor. Në këshillin drejtues ishin edhe Dylber Vrioni dhe Dashamir Shehu, ndërsa kryetar i Degës së PD-së ishte prof. Ylli Vejsiu. Bashkë me Mujon dhe Ardian Haçin atëherë student përgatitëm numrin e parë. Kishim një zyrë në katin e parë të ndertesës së PDSH-së, e cila gjendej në rrugën e Kavajës.

Mua me caktuan të merrja lejën e gazetës. Në atë kohe ishte zevendes minister i qeverisë teknike Ylli Pango( qe ishte shoku im i klases) dhe Alfred Pema qe kishte qene profesori im. Ata me ndihmuan mua te marr lejen e gazetes.

Mujo megjithëse i ri (ishte student pasuniversitar), kishte aftësi krijuese, organizative, komunikimi dhe aftësi për të punuar si skuadër. Ai aktivizoi gjithë publicitët e rinj dhe sidomos studentët rreth gazetës. Dalja e saj me 6 shkurt 1992 ishte një ngjarje e rëndësishme. Ajo u bë qysh në numrin e parë zëdhënëëse e shumicës së demokratrëve shqiptarë, sidomos i krahut radikal dhe ish të përndjekurve politik dhe popullit të Tiranës.

-Merita Shkupi: Së pari mendoj se e mjata, PPSH-ja e quajtur PS, kishte shumë më tepër gazeta në treg. PD kishte vetëm RD dy herë në javë. Pra duhej bërë një balancë aq sa të ishte e mundur. Po kështu RD-ja mbante një qëndrim më të moderuar dhe shumë ish-të përndjekur, sindikatat dhe sidomos populli i Tiranës dhe intelektualët e papërlyer të saj, kërkonim një qëndrim më të ashpër ndaj regjimit komunist që po rezistonte. Tribuna dhe stafi i saj e luajten këtë rol në mënyrë të shkelqyer dhe bënë fushatën e 22 marsit më shumë kreativitet.

-Merita Shkupi: Gazeta zuri vend mënjëherë në treg. Vetëm në Tiranë deri në orën 12.00 të ditës shiteshin 7 mijë kopje. Së pari thoshte të vertetat e mëdha, së dyti ishte shumë profesionale dhe së treti shprehte interesat e popullit të Tiranës dhe Shqipërisë.

-Merita Shkupi: Kur dilte numri i gazetës në Tiranë kishte interesim të paparë. Socialistët tërboheshin kur dilte Tribuna, pasi ishte fishkulluese ndaj tyre. Mujo dhe gjithë njerëzit që I aktivizoi për shkrime punonin pa ndërprerje. Nuk kishim kushte. Të gjitha shkrimet shkonin me shkrim dore drejt në shtypshkronjë. Gazeta shkoi gjate shkurt-marsit 1992 deri në 90 mije kopje. Meqënëse gazeta e kishte letren falas nga miqtë e Sali Berishës në SHBA, unë dhe Mujo vendosëm ta rrisnim tirazhin, i cili po shitej komplet.

-Merita Shkupi: Edhe brenda PD-së pritej shumë mirë, por nga ana tjetër në atë kohë krahu i moderuar i ish-ministrave të PD-së në qeverinë e Stabilitetit ishin për bashkëqeverisje me PS-së dhe sic dihet mezi dolen nga qeveria Bufi me 4 dhjetor 1991. Ky krah i vogël ishin të pakënaqur me radikalizmin e Tribunës. Megjithë presionet e brendshme dhe atyre komuniste, Mujo nuk u lëkund nga politika editoriale e gazetës, një frymë radikale dhe e drejtë.

-Merita Shkupi: Nuk i harroj kurrë këto situata. Kishim kërcënime në rrugë dhe kudo. Militantët e majtë e blinin gazetën dhe e grisnin publikisht, ish-sigurimi ishte akoma i fortë dhe me shtrirje kudo, dhe bëri cmos që Tribuna të mos dilte, por punëtorët e shtypshkronjës si Astrit Muça e fillonin gazetën në orën 12.00 të natës dhe në orën katër të mëngjesit gazeta ishte prodhuar. Kjo nuk kishte ndodhur kurrë më parë. Mujo dhe stafi i tij e gdhinin në shtypshkronjë.

-Merita Shkupi: Për gazetën interesohej direkt Sali Berisha, por fuqia e transportit ishte zero në PDSH. Nuk kishim kamioncinë për të marrë letrën në Lundër dhe sjellë në shtypshkronjë. Sotiri ishte shef i administrates së Tiranës dhe bashkë me Mujon dilnin në rrugë dhe prisnin deri sa vinte ndonjë makinë rasti dhe që pranonte ta merrte letrën pa pagesë vetëm për shoqëni si I thone fjalës dhe ta sillte në Tiranë. Kishte shumë vështirësi burokratike, por ja dolëm mbanë me idealizëm, guxim dhe përkushtim. Gazeta Tribuna Demokratike dilte dy herë në javë, po aq sa edhe gazeta “RD”, por stafi ynë ishte vetëm dy vetë, ndërsa RD i kishte 12 vetë. Megjtihatë ne e përballuam volumin e punës duke punuar 16 orë në ditë dhe me punë vullnetare që bënin të rinjtë.

-Merita Shkupi: Është e vertetë. Në Tribunën Demokratike përvec Mujos si kryeredaktor atëherë 26 vjec, ishin edhe të gjithë djem dhe vajza të rinj, studentë apo publicistë të rinj të papërlyer me regjimin e vjetër dhe komunizmin, që punoin vullnetarisht për gazetën me shkrime, analizia, komente reportazhe, fejtone dhe përkthime. Këto firma për 33 vjet kanë dominuar shtypin shqiptar dhe vijojnë ende. Pra, Tribuna u shndërrue edhe në një shkollë gazetarie për të rinjtë.

-Merita Shkupi: Sot pas 33 vjetësh nga koha kur e nxorëm TD ndiej trishtim dhe dhimbje. Shtypi, mediat në tërësi kontrollohen nga qeveria e majtë, dhe pjesa tjetër e tyre nga oligarkë të shkrirë me qeverinë. Shumë gazeta të përditshme vetëm këta 12 vjetëtë e fundit kanë falimentuar përfshirë edhe disa gazeta të djathta kritike ndaj abuzimeve të qeverisë. Shumë analistë marrin rroga të çuditshme të fryra, cfarë lë të nënkuptosh se janë argatë të qeverisë . Fjala e lirë është tronditur nga klanet, tarafat, oligarkët dhe vetë qeveria. Po kështu është rikthyer censura dhe autocensura, servilizmi ndaj qverisë dhe regjimit. Pra media e ka humbur rolin e saj si rojtare e interesit publik.

-Merita Shkupi: I falenderoj nga zemra për rolin që patën dhe mundin që hoqën për botimin e gazetës TD. I ftoj ata që të luajne përsëri këtë rol në mënyrë që vendi të mos rreshqasë në autoritarizëm dhe censurë të plotë.

-Merita Shkupi: Po, unë isha shumë e përkushtuar. Më ndihmonte edhe im atë Ndriçimi dhe im shoq Skënderi. Ata ma lehtësuan punën time. Gazeta Tribuna Demokratike disa muaj pas fitores së 22 marsit 1997 u mbyll. Dikush nuk donte të ishte në treg si media e pakompromis kundër komunizmit. Tribuna kërkonte që krimet e komunizmit të ndeshkoheshin, që ish zyrtarët e sigurimit të shkonin në burg, që vendi të ndahej nga trashëgimia komuniste si dhe për bashkimin kombëtar. Mbaj mend që nje artikull i babait tim Ndricimit shkruante: ” ti varim komunistet ne litar,ashtu si na varen dhe tu themi ashtu ishte koha.” Gazeta doli disa herë ma vonë në vitet 1993, 1995, 1996 dhe 1997. Jam e cuditur pse PD nuk e ka kujtuar!

-Merita Shkupi: Sot pas 33 vjetësh jam krenar që kam luajtur një rol për fitoren e demokraicsë, por edhe e dëshpëruar që demorkacia në Shqipëri është katandaisur në autoritarizëm. Dua të të falenderoj ty për rolin që ke luajtur si themelues dhe drejtues i Tribunës Demokratike dhe prej vitit 1992 edhe si gazetar i Rilindjes Demokratike. Asnjë gazetar, publicist dhe analist nuk ka treguar këtë integritet të fortë si ti, dashurine për gazetarinë dhe të vertetat demokratike, pa u përlyer, pa u shitur dhe pa u frikësuar nga të verteta që mbron.

Ty të qëlluan me plumba në gusht të vitit 1997 kur bandat e komitetëve të jugut u kthyen në fuqi vetëm për shkrimet tua të forta poltike dhe denoncimin që u bërë vegalve të regjimit komunist. Edhe pse mbete I plagosur rëndë dhe kalove shumë vuajtje deri sa u ringrite në këmbë, nuk u dorëzove, por vijove edhe ma me guxim luften per liri dhe demokraci. Dua të të uroj Mujo edhe për arritjet tua letrare nderkombëtare, për botimet dhe dhjetra gjuhë të huaja dhe vlerësimet nderkombëtare, për arritjet akademike dhe shkencore si pedagog, studiues dhe kërkues shkencor, por edhe si botues i gazetës javore Nacional e cila prodhohet prej 17 vjetësh pa ndërprerje dhe shpërndahen në gjithë rajonin tonë e printuar. Të uroj shumë suksese!

Le ta kujtojmë me respekt 33 vjetorin e gazetës Tribuna DEmokratike!Fjala e lirë nuk vdes kurrë!