Të shqetësuar për destablizimin dhe për polarizimin e gjendjes së rëndë politike dhe sociale, sidomos në Shqipëri dhe në Kosovë, për shkak të luftës për pushtet, të korrupsionit, të varfërisë, të papunësisë enorme, të ekzodit sistematik 30-vjeçar, të krimit të organizuar, të shfrytëzimit të njeriut prej njeriut, të dhunës dhe të plaçkës së pasurisë dhe të vlerave të shenjta të popullit, si dhe për shkak të anashkalimit, përkatësisht të injorimit të riaktualizimit të çështjes koloniale shqiptare në të gjitha hapësirat e aneksuara dhe të kolonizuara të Shqipërisë etnike nga kolonizatorët sllavë fqinjë (1878-2019), Akademia Shqiptaro-Amerikane e Shkencave dhe e Arteve në Nju-Jork, më 15 qershor 2019, miratoi këtë
M e m o r a n d u m
SHQIPËRIA TË KËRKOJË SANKSIONIMIN JURIDIK NDËRKOMBËTAR TË KOLONIALZIMIT SLLAV NË TOKAT SHQIPTARE
Pavarësisht nga pikëpamjet dhe nga qëndrimet negative dhe të gabuara të liderëve politikë aktualë shqiptarë në territoret e hapësirave të Shqipërisë etnike lidhur me problemin e pazgjidhur kolonial shqiptar në Ballkan, të cilin deri tani, d.m.th. gjatë 30-të vjeçarit të shkuar (1990-2019) nuk e kanë shtruar e as debatuar qoftë në shkallë mbarëkombëtare apo në atë ndërkombëtare, Akademia Shqiptaro-Amerikane e Shkencave dhe e Arteve në Nju-Jork me presidentin e saj në krye, Akademik Prof.Dr. Skënder Kodra, miratoi këtë Memorandum, duke kërkuar që:
(A) Së pari, subjektet politike të pozitës në pushtet me kryeministrin Edi Rama në krye dhe të opozitës demokratike jashtë pushteti me Lulzim Bashën në krye, problemet, mosmarrëveshjet dhe kundërthëniet e krijuara polarizuese (janar –qershor 2019), t’i zgjidhin vetëm me dialog demokratik dhe paqësor (pa përdorur politikën e forcës dhe nga pozita e forcës), sepse kjo është mënyra më racionale, ligjore, demokratike dhe më e drejtë për të dalë nga kaosi dhe nga kriza politike dhe institucionale në favorin e sundimit të ligjit, të Kushtetutës, të drejtësisë, të demokracisë dhe të paqes, që njëherazi garanton pajtimin, bashkëpunimin dhe stabilizimin brendakombëtar dhe brendashtetëror, si dhe hapjen e negociatave me BE-në. Ndryshe, çdo formë tjetër e demonstrimit të forcës dhe e përdorimit të dhunës nga cilado palë qoftë, nuk do të ketë kurrfarë efekti pozitiv për zgjidhjen e krizës politike dhe institucionale të brendshme në Shqipëri, e cila, sipas ankesave, kritikave dhe kërkesave të bëra nga opozita demokratike, e dalë nga parlamenti ka për shkak dhe për pasojë korrupsionin, krimin e organizuar dhe keqmenaxhimin e qeverisë aktuale me kryeministrin aktual Edi Rama në krye.
(B) Së dyti, pa zgjidhjen e kësaj krize politike dhe institucionale me rrugë dhe me mjete paqësore, ashtu siç po rekomandojnë dhe sugjerojnë aleatët dhe miqtë tanë ndërkombëtarë: Amerika, BE-ja, NATO-ja dhe OSBE-ja, Shqipëria jo vetëm se nuk do të objekt i BE-së për hapjen e negociatave për aderimin e saj në të, por, do të rrëshqasë drejt shthurjes dhe kaosit të paparashikuar dhe me pasoja të rënda për interesin e përgjithshëm kombëtar dhe shtetëror, me rrezik që të braktiset edhe nga aleatët dhe nga partnerët e saj potencialë evropianë perëndimorë.
(C) Së treti, që të mos ndodhë një tragjedi e tillë kombëtare dhe shtetërore, kërkojmë nga pozita-qeveria aktuale me institucionet dhe me organet e saj shtetërore të Republikës së Shqipërisë, t’i krijojë kushtet optimale dhe klimën e domosodoshme demokratike dhe të pranueshme politike, që të flasë-zbatohen me konsekuencë: LIGJI, KUSHTETUTA, DREJTËSIA, DEMOKRACIA DHE DIALOGU PAQËSOR, JO TË SUNDOJË DHUNA, PAPUNËSIA, PABARAZIA, VARFËRIA, EKZODI, SHFRYTËZIMI I NJERIUT PREJ NJERIUT, NEPOTIZMI, DESPOTIZMI, OLIGARKIZMI, BUROKRACIA, PLAÇKA, KRIMI, KORRUPSIONI, MAFIA POLITIKE, QË TË GJITHA KËTO JANË ANTIVLERA NË FUNKSION TË SHKATËRRIMIT TË INSTITUCIONEVE DHE TË VLERAVE VITALE POLITIKE, JURIDIKE, DEMOKRATIKE, KOMBËTARE DHE SHTETËRORE TË REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË.
(Ç) Së katërti, kërkojmë nga qeveria, nga parlamenti dhe nga presidenti i Republikës së Shqipërisë, të mos mbështetin asnjë propozim dhe, asnjë marrëveshje të arritur mes presidentit të Kosovës, Hashim Thaçi me homologun e tij serb, Aleksandar Vuçiq për ndryshimin e kufijve territorialë të Kosovës (shkëmbim, korrigjim territori etj.), sepse kjo do të ishte humbje e territorit të Kosovës, përkatësisht të Shqipërisë etnike. Për më tepër, humbja e territorit të Kosovës Veriore, në asnjë mënyrë nuk do të mbyllte konfilktin kolonial shekullor me Serbinë, por do të justifikonte të drejtën historike të Serbisë mbi gjithë territorin e Republikës së Kosovës, duke kërkuar më pas Graçanicën, Pejën, Deçanin, Prizrenin, ku kanë kishat dhe manastiret e tyre, pavarësisht nga prejardhja e dyshimtë historike e tyre. Këtë, me çdo kusht e do Serbia kolonialiste, në mënyrë që para Evropës dhe para bashkësisë ndërkombëtare të rehabilitohet nga kolonializmi gjenocidal i saj mbi Kosovën, si dhe mbi Preshevën, Bujanocin, Medvegjën dhe Novi Pazarin (1878-2019).
(D) Së pesti, duke u mbështetur në të drejtën historike të shqiptarëve në territoret e Shqipërisë etnike, si dhe në dispozitat dhe në nenet e Kartës së Kombeve të Bashkuara për zgjidhjen e problemeve koloniale (Kreu XI: Deklarata për Territoret Joautonome, Kreu XII: Sistemi Ndërkombëtar i Kujdestarisë dhe Kreu XIII: Këshilli i Kujdestarisë), u krijua edhe rendi juridik ndërkombëtar me bazë të qëndureshme të dispozitave juridike ndërkombëtare në këtë fushë të marrëdhënieneve ndërkombëtare. Së këndejmi Karta e Kombeve të Bashkuara u bë armë e fuqishme ligjore, e rëndësishme në procesin e shkolonizimit të qindra vendeve të kolonizuara në kontinentin e Afrikës, të Azisë dhe të Amerikës Latine. Në këtë kontekst, duke marrë parasysh gjendjen e rëndë koloniale të më se gjysmës së shqiptarëve dhe të territoreve të kolonizuara të Shqipërisë etnike (1878-2019), konsiderojmë se është momenti oportun dhe i domosdoshëm historik për politikën e jashtme dhe për diplomacinë zyrtare shqiptare si në Tiranë, ashtu edhe në Prishtinë, që të ridefinojnë kursin e tyre të deritashëm 30-vjeçar, duke kërkuar nga bashkësia ndërkombëtare, përkatësisht nga OKB-ja, që të marrë në konsideratë KËRKESËN e tyre për shqyrtim, në mënyrë që kolonializmi serbo-malazez dhe greko-maqedon në territoret indigjene të Shqipërisë etnike , të sanksionohet juridikisht (sipas Kartës së OKB-së dhe sipas së drejtës ndërkombëtare, ashtu siç u veprua me rastin e shkolonizimit të popujve dhe të shteteve të Afrikës, të Azisë dhe të Amerikës Latine pas luftës së Dytë Botërore), sepse gjendja e kolonive shqiptare në Ballkan, nuk është vetëm çështje e e brendshme e shteteve kolonizatore fqinje (Serbia, Mali i Zi, M.Veriore dhe Greqia), por, para së gjithash dhe, mbi të gjitha është çështje që ka të bëjë me bashkësinë e tërësishme ndërkombëtare, të organizuar brenda Organizatës së Kombeve të Bashkuara.
Në këtë vështrim, duke u bazuar në Nenin 1, paragrafi 2 dhe në Nenin 55 të Kartës, OKB-ja nevojitet që të “shpaketojë” dhe të sanksionojë juridikisht sundimin kolonial sllav(Serbia, Mali i Zi, Greqia dhe M.Veriore) mbi 2 milionë shqiptarë dhe mbi territoret e tyre autoktone të Shqipërisë etnike, duke iu njohur të drejtën e vetëvendosjes, që do të thotë shkolonizimin, pavarësimin dhe sovranitetin e tyre.
(Dh) Së gjashti, duke qenë se OKB-ja nuk është “night club ” i shteteve kolonialiste sllave të Ballkanit, por Organizatë Ndërkombëtare, që mbron drejtësinë, sigurinë, paqen dhe rendin juridik ndërkombëtar, kërkojmë që Prishtina dhe Tirana zyrtare së bashku me miqtë e tyre ndërkombëtarë (Amerika, Britania e Madhe, Gjermania, Italia, Franca, Belgjika, Austria, Kandaja etj.) sa më parë të jetë e mundur, ta vënë në veprim Asamblenë e Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara, në mënyrë që kjo ta “SHPAKETOJË” kolonializmin sllav ballkanik për debat ndërkombëtar në kuadrin e mekanizmave të saj vepruese, ndryshe, do të bëhet shumë vonë, Ballkani do të digjet në flakën dhe në zjarrin e kolonializmit sllav, ashtu sikurse në vitet e 90-ta të shekullit, ku Serbia kolonialiste dhe gjenocidale pushtuese bëri 3 gjenocide për t’i shfarosur shqiptarët në Kosovë, kroatët në Kroaci dhe myslimanët në Bosnjë (1990-1999).
Tanimë, e pranoi, se pranoi të vërtetën e hidhur, Ivica Daçiq në Beograd apo në OKB në Nju-Jork, në Bruksel apo në Berlin, historikisht, de fakto dhe de jure është dokumentuar se Serbia ishte dhe, ende është shtet kolonialist, sepse po kërkon ta rikolonizojë Kosovën, duke kërkuar pjesën veriore të saj, si dhe të “blindojë” edhe më tej Preshevën, Bujanocin dhe Medvegjën nën sundimin e saj të mëtejmë kolonialist shekullor (1878-201).
(E) Së teti, sugjerojmë që institucionet e larta shtetërore të Republikë Republikës së Kosovës (qeveria dhe parlamenti) të padisin Serbinë për kolonializmin gjenocidal të saj (1912-1999). Këtë padi gjithashtu, duhet ta bëjë edhe qeveria e Shqipërisë, duke qenë se Kosova ende nuk është anëtare e OKB-së dhe, të njëjtën t’ia procedojë për shqyrtim Asamblesë së Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara. Para se kjo padi t’i dërgohet AP-së, urgjentisht nevojitet që diplomacia e Kosovës dhe e Shqipërisë, ta përgadisin Projektin e përbashkët strategjik kombëtar dhe ndërshtetëror me përmbajtje historike dhe politike të ngjarjeve të zhvilluara në territoret e Shqipërisë etnike (1876-2019), “që kur Serbia pas njohjes së saj nga Kongresi i Berlinit(1878) terrorizoi dhe shfarosi shqiptarët, duke filluar që nga Sanxahku i Nishit: Toplicë, Kosanicë, prej Krushevcit deri në Vrajë, ku ushtria serbe masakroi dhe dëboi me terror rreth 230-250 mijë shqiptarët nga trojet e tyre shekullore, si dhe nga Plava, Gusia, Hoti, Gruda e Ulqini.” (Akademik Mark Krasniqi, “Kosova Sot”, Prishtinë, 1992, f.17).
(Ë) Së nënti, sugjerojmë që pas përfundimit të këtij Projekti me materiale, me fotografi, me filma dhe me dokumente të tjera përkatëse arkivore historike, politike, kulturore, etnologjike, arkeologjike, që pasqyrojnë krimet e gjenocidit kolonial serb ndaj popullsisë indigjene shqiptare dhe të pushtimit të territoreve të Shqipërisë etnike (1876-1999), të formohen ekipet e ekspertëve të këtyre lëmenjve dhe urgjentisht të dërgohen në shtetet e Afrikës, të Azisë dhe të Amerikës Latine (të cilat dikur ishin koloni, por pas Luftës Dytë Botërore, tanimë kanë fituar lirinë dhe pavarësinë e tyre nga metropolet kolonialiste evropiane), në mënyrë që popujt e tyre t’i njohtojnë me fakte dhe me argumente të shkruara shkencore dhe të ilustruara me fotografi dhe me filma historikë për krimet e kryera shekullore të kolonializmit gjenocidal të Serbisë mbi shqiptarët dhe mbi Shqipërinë etnike.
(F) Së dhejti, konsiderojmë se prezantimi i drejtpërdrejtë i historisë tragjike të shqiptarëve dhe të Shqipërisë etnike popujve të kolonizuar të Afrikës, të Azisë dhe të Amerikës Latine, do të ndikojë pozitivisht në zgjimin e ndjenjës së tyre antikolonialiste dhe, kështu, pa dyshim, do të solidarizoheshin me luftën dhe me politikën antikolonialiste të popullit shqiptar dhe të Shqipërisë etnike në Ballkan, duke njohur pikësëpari Kosovën e shkolonizuar dhe të pavarësuar nga Serbia kolonialiste dhe imperialiste (1912-1999). Kjo do të ishte forma më e efektshme produktive e strategjisë dhe e taktikës diplomatike të Kosovës dhe të Shqipërisë për t’i anuluar të gjitha lobimet politiko-propagandistike dhe diplomatike antishqiptare të Serbisë kolonialiste në Afrikë, në Azi dhe në Amerikën Latine.
(G) Së njëmbëthjeti, sugjerojmë që ky Projekt ndërshtetëror (Tiranë-Prishtinë) me karakter antilobues kundër Serbisë kolonialiste ( e cila me të gjitha mjetet dhe me format më shpifëse dhe më të rafinuara po e gënjen, po e mashtron dhe po e manipulon tërë botën se gjoja “Kosova është territor legal” i Serbisë), duhet të menaxhohet dhe të bashkërendohet përmes përfaqësive diplomatike dhe konsullore të Shqipërisë dhe të Kosovës në botën e jashtme në bashkëpunim të ngushtë me përfaqësuesit e diplomacisë së Amerikës dhe të shteteve aleate evroperëndimore të saj.
( GJ) Së dymbëdhjeti, konsiderojmë se një Projekt i tillë antilobues kundër Serbisë kolonialiste, do të duhej të ishte hartuar dhe zbatuar që nga shpallja e pavarësisë së Kosovës (2008-2019), sepse kjo do të kishte qenë “terapia” më adekuate e diplomacisë preventive shqiptaro-amerikane-evroperëndimore për bllokimin e propagandës ndërkombëtare të Serbisë kolonialiste kundër pavarësisë së Kosovës. Mirëpo, nëse duam që Kosova të njihet sa më parë nga OKB-ja, edhe tani (ndonëse në politikë, nesër gjithmonë është vonë) nuk është vonë, që t’i njohim popujt dhe shetet e pavarura të Afrikës, të Azisë dhe të Amerikës Latine, se Serbia është shteti kolonialist, që ka kryer disa gjenocide mbi popullin shqiptar, edhe në Kosovë (1912-1999).
(H) Së trembëdhjeti, kemi besim të madh se prezantimi i Projektit të sipërtheksuar kundër sundimit kolonial shekullor të Serbisë, do të jetë bindës për idealin liridashës, për syrin dhe për ndjenjën shpirtërore humane antikolonialiste të popujve afrikanë, aziatikë dhe amerikano-latinë, duke kuptuar se kolonializmi serb mbi shqiptarët dhe mbi Shqipërinë etnike, është edhe më i vjetër sesa kolonialzimi në këto tri kontinente të tyre.
(I) Së katrëmbëdhjeti, jemi të bindur se realizimi i Projektit të mësipërm në prezantimin e historisë së Kosovës së kolonizuar dhe të aneksuar nga Serbia (1912-1999) popujve të Afrikës, të Azisë dhe të Amerikës Latine, do të jetë efektiv për njohjen ndërkombëtare të Kosovës nga ana e tyre në kuadrin e Organizatës së Kombeve të Bashkuara.
Presidenti i ASHASHA-së,
Akademik Prof.Dr.Skënder Kodra
Nju-Jork, më 15 qershor 2019
Ky Memorandum ka një rëndësi të jashtëzakonshme për Çështjen tonë Kombëtare, ende të pazgjidhur në siujdhesën e Ballkanit.
Ai merr një rëndësi të dorës së parë edhe për arsye se është i pari, në të cilin kërkohet publikisht e drejta e mbi 2 milionë shqiptarëve që të kenë të drejtën e vetëvendosjes në trojet e tyre amtare që ndodhen ende të kolonizuara në Mal të Zi, në Serbi, në Maqedoninë Veriore dhe në Greqi.
Në këtë Memorandum më ka lënë mbresa të thella paragrafi i mëposhtëm:
“Në këtë vështrim, duke u bazuar në Nenin 1, paragrafi 2 dhe në Nenin 55 të Kartës, OKB-ja nevojitet që të “shpaketojë” dhe të sanksionojë juridikisht sundimin kolonial sllav (Serbia, Mali i Zi, Greqia dhe M.Veriore) mbi 2 milionë shqiptarë dhe mbi territoret e tyre autoktone të Shqipërisë etnike, duke iu njohur të drejtën e vetëvendosjes, që do të thotë shkolonizimin, pavarësimin dhe sovranitetin e tyre”.
Një kërkesë e tillë bëhet publike për herë të parë pas një shekulli, pikërisht pas Fjalimit të shkëlqyer të Atë Gjergj Fishtës në Konfrencën e Paqes në Paris të vitit 1919, ku ai pati deklaruar botërisht:
“Po qe se përnjimend parimi i autodeterminacionit asht marrë prej Konferencës së Paqes si karakter themelor për trajtimin e shteteve si dhe përcaktimin e kufijve të tyne, e drejta e lypë që Shqipnia të qitet shtet më vete përmbrenda kufijve të vet etnikë dhe gjeografikë”.
Unë mendoj dhe kam bindjen e plotë se ky Memorandum është një leksion kuptimplotë për Akademinë e Shkencave të Republikës së Shqipërisë dhe për Akademinë e Shkencave dhe të Arteve të Republikës së Kosovës, të cilat duhej të ishin kujtuar me kohë dhe duhej të kishin kontribuar në kohën e duhur për emancipimin e klasës politike, për t’ju drejtuar institucioneve ndërkombëtare për zgjidhjen e Çështjes Kombëtare Shqiptare, e cila vazhdon të mbetet pezull që prej vendimeve kolonialiste që mori Kongresi i Berlinit i vitit 1878 dhe Konferenca e Londrës e vitit 1913 për copëtimin e trojeve tona etnike, për interesat e grekosllavizmit, nën presionin e shovinizmit rusomadh, armikut të kahershëm të kombit shqiptar.
Ju lutem edhe një herë, e Nderuara Zonja Sanie, që Profesorit të shquar Skënder Kodra, Simbolit të Shqiptarisë, t’i përcillni të falat e mia më të përzemërta.
Eshref Ymeri