VOAL- James Vincent Tate (8 dhjetor 1943 – 8 korrik 2015) ishte një poet amerikan. Vepra e tij i dha Çmimin Pulitzer dhe Çmimin Kombëtar të Librit. Ai ishte profesor i anglishtes në Universitetin e Masaçusets Amherst dhe anëtar i Akademisë Amerikane të Arteve dhe Letrave.

Tate ka lindur në Kansas City, Missouri, ku jetonte me nënën dhe gjyshërit e tij në shtëpinë e gjyshërve të tij. Babai i tij, një pilot në Luftën e Dytë Botërore, kishte vdekur në luftime më 11 prill 1944, para se Tate të ishte një vjeç. Tate dhe nëna e tij u shpërngulën pas shtatë vjetësh kur ajo u martua përsëri. Poeti i fundit tha se ai i përkiste një bande në shkollë të mesme dhe kishte pak interes për letërsinë. Ai planifikoi të bëhej një stacion karburanti siç kishte qenë xhaxhai i tij, por duke parë që miqtë e tij për habinë e tij do të shkonin në kolegj, ai aplikoi në Kolegjin Shtetëror Kansas të Pitsburgut (tani Universiteti Shtetëror i Pittsburgut) në vitin 1961. Tate shkroi poezinë e tij të parë një disa muaj në kolegj pa motivim të jashtëm; ai vuri re se poezia “u bë një vend privat nga i cili isha shumë i tërhequr, ku mund t’i lija ëndrrat e mia dhe dhimbjet e mia të maskoheshin plotësisht. E dija që nga momenti kur fillova të shkruaja se kurrë nuk doja të shkruaja për jetën time. Në kolegj ai lexoi Wallace Stevens dhe William Carlos Williams dhe ishte “në parajsë”. Ai mori B.A. në vitin 1965, duke vazhduar për të fituar M.F.A. nga Workshopi i famshëm i Shkrimtarëve të Universitetit të Iowa-s. Gjatë kësaj periudhe ai u ekspozua më në fund me kolegët poetë dhe u interesua për surrealizmin, duke lexuar Max Jacob, Robert Desnos dhe André Breton; për Benjamin Péret ai shprehte një dashuri të veçantë. Nga poetët që shkruanin në spanjisht, César Vallejo e “shkatërroi” por ai nuk u kap aq nga lirizmi apo romantizmi i Pablo Nerudës apo Federico García Lorca.

Ai ishte i martuar me Dara Wier. Tate vdiq më 8 korrik 2015, në moshën 71-vjeçare.

Tate dha mësime të shkrimit krijues në Universitetin e Kalifornisë, Berkeley, Universitetin e Kolumbisë, dhe në Universitetin e Masaçusets Amherst, ku ai punoi nga viti 1971 deri në vdekjen e tij në 2015. Ai ishte anëtar i fakultetit të poezisë në Programin e MPJ për Poetët dhe Shkrimtarët, së bashku me Dara Wier dhe Peter Gizzi.

Dudley Fitts zgjodhi librin e parë me poezi të Tate, Piloti i Humbur (1967), për Serinë e Poetëve të Rinj të Yale, ndërsa Tate ishte ende studente në Workshop-in e Shkrimtarëve; Fitts vlerësoi shkrimin e Tate për “hirin e tij natyror”. Vëllimi i parë me poezi i Tate, Cages, u botua nga Shepherd’s Press, Iowa City, 1966.

Tate fitoi çmimin Pulitzer 1992 dhe çmimin William Carlos Williams të Shoqatës së Poezisë së Amerikës në 1991 për Poezitë e tij të Përzgjedhura. Në vitin 1994, ai fitoi Çmimin Kombëtar të Librit për përmbledhjen e tij të poezive “Company adhurues i Fletchers”.

Stili i të shkruarit të Tate përshkruhet shpesh si surrealist, komik dhe absurd. Vepra e tij ka mahnitur poetë të tjerë aq të ndryshëm si John Ashbery dhe Dana Gioia. Në lidhje me veprën e tij, Tate tha: “Personazhet e mi zakonisht janë—ose, do të thosha më shpesh, nuk dua të përgjithësoj shumë—por më shpesh ata janë në telashe dhe po përpiqen të gjejnë disa lloj jete.” Kjo pikëpamje mbështetet nga vëzhgimi i poetit Tony Hoagland se “vepra e tij e fundit ka qenë në poemat në prozë, në të cilat folësit ose personazhet e tij picareske po rrotullohen nëpër jetë, kërkues dhe të paditur si Candide, duke u përpjekur të identifikohen dhe të merren me trillimet e cilësdo botë në të cilën ndodhen.”

Disa nga çmimet shtesë të Tate përfshinin një çmim të Institutit Kombëtar të Arteve dhe Letrave, Çmimin Wallace Stevens dhe bursa nga Fondacioni Guggenheim dhe Fondacioni Kombëtar për Artet. Ai ishte gjithashtu një Kancelar i Akademisë së Poetëve Amerikanë.

Përmbledhje të plota poetike

The Lost Pilot (Yale University Press, 1967)
The Oblivion Ha-Ha (Little, Brown & Co., 1970)
Hints to Pilgrims (Halty Ferguson, 1971)
Absences: New Poems (Little, Brown & Co., 1972)
Viper Jazz (Wesleyan University Press, 1976)
Riven Doggeries (Ecco Press, 1979)
Constant Defender (Ecco Press, 1983)
Reckoner (Wesleyan University Press, 1986)
Distance from Loved Ones (Wesleyan University Press, 1990)
Selected Poems (Wesleyan University Press, 1991) — winner of the Pulitzer Prize[6] and the William Carlos Williams Award
Worshipful Company of Fletchers: Poems (Ecco Press, 1994) — winner of the National Book Award[7]
Shroud of the Gnome (Ecco Press, 1997)
Memoir of the Hawk (Ecco Press, 2002)
Return to the City of White Donkeys (Ecco Press, 2004)
The Ghost Soldiers (Ecco Press, 2008)
The Eternal Ones of the Dream: Selected Poems 1990–2010 (Ecco Press, 2012)
Dome of the Hidden Pavilion (Ecco Press, 2015)
The Government Lake: Last Poems (Ecco Press, 2019)
Hell I Love Everybody: The Essential James Tate (Ecco Press, 2023)

Publicistikë

Cages (Shepherds Press, 1966)
Notes of Woe (Stone Wall Press, 1968)
The Torches (Unicorn Press, 1968)
Row with your Hair (Kayak Press, 1969)
Shepherds of the Mist (Black Sparrow Press, 1969)
Wrong Songs (H. Ferguson, 1970)
Amnesia People (Little Balkans Press, 1970)
Apology for Eating Geoffrey Movius’ Hyacinth (Unicorn Press, 1972)
Land of Little Sticks (Metacom Press, 1981)
Just Shades (Parallel Editions, 1985, illustrated by John Alcorn)
Bewitched: 26 poems (Embers Handpress, Wales, illustration by Laurie Smith.)
Police Story (Rain Taxi, 1999)
Lost River (Sarabande Books, 2003)
The Zoo Club (Rain Taxi, 2011)

Prozë

Hottentot Ossuary (Temple Bar Bookshop, 1974)
The Route as Briefed (University of Michigan Press, 1999)
Dreams of a Robot Dancing Bee: 44 Stories (Verse Press, 2002)

Bashkautor

Are You Ready, Mary Baker Eddy??? (Cloud Marauder Press, 1970, poems co-written with Bill Knott)
Lucky Darryl (Release Press, 1977, a novel co-written with Bill Knott)

Në antologjitë

Krijime të Tate janë përfshirë në  seritë e The Best American Poetry më 1988, 1990, 1991, 1993, 1994, 1997, 1998, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2008, and 2010; vepra e tij është edhe në The Norton Anthology of Modern and Contemporary Poetry.

(Wikipedia)