VOAL – Anne Brontë (Thornton, 17 janar 1820 – Scarborough, 28 maj 1849) ishte motër e shkrimtareve më të famshme angleze Charlotte Brontë dhe Emily Brontë.

Anne Brontë lindi në fshatin Thornton, Yorkshire, Angli, e fundit e gjashtë fëmijëve. Nëna e saj, Maria Branwell Brontë, vdiq kur Anne ishte vetëm një vjeçe, më 15 shtator 1821 dhe familja u transferua në Haworth, ku babai ishte famullitar.

I shqetësuar për gjetjen e një nëne të re për pasardhësit e tij të shumtë që do të kujdesej dhe ido t’i edukonte ata, ai kërkoi një grua të re gjatë dy viteve të ardhshme, por ishte i pasuksesshëm. Ai pastaj provoi një zgjidhje të re, duke zgjedhur një institucion të mirë arsimor që do të jetë në gjendje t’u japë atyre të paktën një arsim adekuat. Kështu ndodhi që ai i dërgoi fëmijët e tij së pari në Crofton Hall e pastaj në Clergy Daughter’s School.

Katër motrat, Maria, Elizabeth, Charlotte dhe Emily, u dërguan në këto institucione, në të cilat morën pjesë nga nëntori 1824 deri në maj 1825, kur Maria vdiq, pasuar muajin tjetër nga Elisabeth: të dy motrat që mbijetuan, Charlotte dhe Emily, u ridërguan në shtëpitë atërore.

Ndërsa katër motrat ishin në institut, Anne ishte arsimuar në familje, ku mësoi muzikë dhe vizatim. Megjithatë, më vonë, trajnimi i saj vazhdoi së pari në një shkollë publike, Shkollën Roe Head, dhe më vonë, pas vitit 1835, nën kujdesin e motrës së saj Charlotte, e cila ndërkohë ishte bërë mësuese.

Dy motrat e Anës, Charlotte dhe Emily, ishin gjithashtu autorë dhe poete: së bashku ato krijuan treshen e motrave Brontë. Së bashku me ta Anne botoi poezitë e saj, më 1845, me pseudonimin e “Acton Bell”.

Më 1847 botimi i Agnes Greit nga Anne Brontë, i cili tashmë nuk ishte shumë i suksesshëm, u vu në hije nga romani Wuthering Heights (Lartësi të stuhishme), shkruar nga motra e saj Emily dhe botuar në të njëjtin vit. Tri motrat vazhduan të përdorin të njëjtat pseudonime të përdorura për botimin (të pasuksesshëm) të Poems, respektivisht Currer, Ellis dhe Acton Bell. Agnes Grei tregon për një shtëpiake që përballet me fatkeqësi të ndryshme pa humbur parimet e saj morale dhe në të njëjtën kohë tregon vështirësitë që hasin gratë e klasës së mesme që marrin përsipër profesionin e vetëm që u jep atyre respekt.

Romani i dytë i Anne Brontë, Zonja e Wildfell Hall (titulli origjinal në anglisht: The Tenant of Wildfell Hall) është shumë më intensiv: tregimi është ai i Helen Graham duke ikur nga një martesë e pakënaqur , një argument shumë i gabuar sipas Charlotte, e cila është agjente letrare e Anës. Ky qëndrim mbase ishte për shkak të dëshirës për të mbrojtur motrën e saj, por më shumë ka të ngjarë të ishte e lidhur me faktin se personazhi “i keq” bazohet në figurën e vëllait të tyre rebel. Përshkrimet e sakta të brutalitetit dhe alkoolizmit dhe gjuha e mjerueshme e përdorur nuk u vlerësuan nga kritikët.

Anne vdiq – vetëm disa ditë pasi mbërriti atje – në një strehë në bregdetin e Scarborough – vendi ku ajo kishte vendosur romanet e saj – ku do të duhej të kuronte formën e tuberkulozit që e preku; motrat vuanin gjithashtu nga e njëjta sëmundje. Anne u varros në Kopshtin e Shën Marisë./Elida Buçpapaj