VOAL – Francois VI, Duka i La Rochefoucauld, Princi i Marcillac lindi në Paris më 15 shtator 1613.

Ai konsiderohet si një nga shkrimtarët më të rëndësishëm të epigramave dhe shkrimtari më i madh francez i maksimave.

Francois de La Rochefoucauld ishte përfaqësues i fisnikërisë antike franceze në kohën kur oborri mbretëror përfaqësonte fisnikërinë, duke ia dhënë, herë një ndihmë, herë një kërcënim.

Vepra e tij më e rëndësishme janë “Maksimat”, 1665; autori kombinon me mençuri aftësinë e introspeksionit psikologjik me një koncizitet që i jep elegancë dhe ekuilibër çdo epigrami të vetëm.

Falë origjinës së tij fisnike Francois de La Rochefoucauld ka mundësinë të ketë një formim të shkëlqyeshëm shkollor. Në moshën gjashtëmbëdhjetë vjeç, ai vendos të bashkohet me ushtrinë. Në të njëjtën periudhë ai bëri debutimin e tij në jetën publike franceze; zyrtarisht, një vit para regjistrimit të tij ai martohet nominalisht me Andrée de Vivonne. Për disa vjet Princi i Marcillac-it mori pjesë në fushata ushtarake, në të cilat ai provoi se kishte një karakter të guximshëm; megjithatë, nuk do të marrë ndonjë njohje për vlerat ushtarake.

Pas përvojës ushtarake ai është marrë nën krahun mbrojtës të Madame de Chevreuse, e para nga tri gratë që do të ndikojnë më shumë në jetën e autorit.

Përmes Madame de Chevreuse, Rochefoucauld i afrohet Mbretëreshës Anne të Austrisë dhe Kardinalit Richelieu.

Marcillac merr gjithnjë e më shumë rëndësi në gjykatë, por ai kurrë nuk do ta gjejë fatin e nevojshëm për t’u ngjitur lart. Edhe pas vdekjes së babait të tij, periudha e tij fatkeqe nuk duket se mbaron dhe gjatë betejës së Faubourg Saint Antoine, më 1652, ai u qëllua në kokë, duke rrezikuar verbërinë.

Menjëherë pas rimëkëmbjes së tij, La Rochefoucauld fillon të frekuentojë sallonet e Madame de Sable. Në këtë periudhë ai fillon të shkruajë “Kujtimet” dhe “Maksimat”. Tre vjet më vonë, më 1665, ai botoi “Maksimat” (titulli origjinal: “Refleksione ose fjali et maximave morale”). Botimi e lejoi atë të hynte menjëherë midis letrarëve të kohës.

Në të njëjtin vit ai fillon miqësinë e tij me Madame de la Fayette, e cila do të jetë pranë tij deri në fund të jetës së tij. Pas një sëmundje të gjatë dhe të munduar Francois de La Rochefoucauld vdiq në Paris më 17 Mars 1680./Elida Buçpapaj