VOAL – Më 30 gusht 1963 u vendos Linja e Kuqe midis Uashingtonit dhe Moskës. Ishte një lidhje e drejtpërdrejtë midis Shtëpisë së Bardhë dhe Kremlinit, fillimisht e përbërë nga teleprintera (Teletype- Teletajp) që u përdorën për të dërguar mesazhe të koduara me tekst. Arsyeja kryesore që i shtyu qeveritë amerikane dhe sovjetike të krijonin një linjë të drejtpërdrejtë komunikimi ishte pasoja e drejtpërdrejtë e rrezikut të lartë që bota u zhvillua për shkak të Luftës së Ftohtë.

Telefoni i Kuq (“Linja e Kuqe”, gjatë Luftës së Ftohtë)
Telefoni i Kuq, i ruajtur në “Bibliotekën dhe Muzeun Jimmy Carter”
Shkallëzimi që çoi, në pak vite, dy superfuqitë për të pasur armë bërthamore me përmasa shumë të larta destruktive, i bëri shtetarët të kuptojnë rrezikun e gabimeve të mundshme të interpretimit që mund të jenë pasojë e një komunikimi jo-linear midis Stafit presidencial amerikan dhe strukturave administrative të Sovjetit Suprem. Çfarë do të kishte ndodhur, në fakt, nëse për shkak të një aksidenti ushtarak në një nga zonat e ndikimit të dy blloqeve nuk do të kishte pasur, në kohën e duhur, një sqarim interpretues?
Nëse një prej dy qeverive mendonte se armiku ishte gati të niste një sulm bërthamor, cila mund të ishte koha diplomatike për të sqaruar nëse përshtypja ishte e vërtetë apo jo? Për këtë arsye Linja e Kuqe u krijua me një teleprinter që lejonte, në kohë reale dhe me masat e nevojshme, për të shpjeguar pozicionin e të dy kombeve ose, në një mënyrë më pak emergjente, për të shkëmbyer dokumentacionin pa shumë ndërmjetës midis dy stafeve qeveritare.
Kriza e parë ndërkombëtare ku Linja u përdor zyrtarisht ishte konflikti midis Egjiptit, Jordanisë dhe Sirisë – mbështetur nga BRSS – dhe Izraelit i mbështetur nga SHBA, konflikti që shkaktoi Luftën Gjashtë Ditore. Linja e Kuqe u shërbeu të dy superfuqive për të bërë të njohur lëvizjet e tyre përkatëse ushtarake dhe kështu të shmangnin interpretimet e rreme që mund të ishin potencialisht të rrezikshme në një situatë lufte kirurgjikale. Njëzet mesazhe u transmetuan dhe u shkëmbyen midis presidentit amerikan Lyndon Johnson dhe kryeministrit rus Alexei Kosyghin.
Më vonë, falë zhvillimit të teknologjive të reja, u vendos që të azhurnohet sistemi i komunikimit duke shtuar një telefon pranë teleprinterit i cili mbështetej në një sistem satelitor në të cilin ishin përdorur satelitët amerikanë Intelsat dhe satelitët Sovjetik Molniya./Elida Buçpapaj
Komentet