• Loti

Kur Zoti te Njeriu krijoi sytë, nga sytë e Zotit pikoi loti

Dhe Zotit një mendim në çast i shndrit: të thërrmohej nëpër pika loti.

Pastaj mendoi: lotët e gëzimit t’i bënte rozë apo të kaltër

Dhe lotët e trishtimit të hirtë apo të zinj

Po mundet, tha Zoti, gëzimi dhe trishtimi të rrinë bashkë

Si mund të gatuaj lot të rinj…

Njëherë mendoi: lotët Dashurisë t’ia bënte të ngrohtë

Dhe të ftohtë – lotët e Urrejtjes

Po ngaqë këto gjendje shpesh ngatërrohen

u tërhoq shpikësi Zot…

(Thjesht çështje teknike me kondicionerët e gjendrave…!)

Gjykoi: ca lotë të ishin të mëdhenj

të buronin nga njerëz të mëdhenj

dhe me këto lot të merrej Historia

po prapë u zmbraps nga frika se mbretërit

do burgosnin lotmëdhenjtë

me mbiemrin LIRIA.

Vendosi: lotët do t’i bëjë të barabartë

Transparente si vesa, të avullueshëm si shirat

Kur të rrjedhin faqeve të krijojnë harta:

Të mos humbasin shpirtrat…

 2.Duke parë një hekur të vjetër për hekurosje në pazarin e Krujës

Antikuari e ktheu në anije…

Nëna: fokiste me një mashë

mbush anijen e vockël me prush

dy lugë të argjendta kafeje i bëri flugerë

nga dera e kuzhinës fryu Trëndafili i Erërave

u gufuan velat: shamitë e nënave të emigrantëve

me lotët ngrirë në formë stërkalash.

Anija-antikuar kalon mes ishujve: filxhanë kafeje me harta llumi

plakat rrijnë rrotull: presin kthimin e djemve të vdekur

hekurosin për të njëmijtën herë bluzet e pantallonat e tyre

e nuk shohin si u shtohen rrudhat e fytyrave.

Një e qarë bëhet sirenë, brigjet dridhen

– Kujdes, moj korbë,

në astaret e xhepave

paska mbetur një monedhë…

3. Mëngjesi…

Brenda natës gjeta mëngjesin e hutuar duke qarë

I vura dorën mbi sup për ta qetësuar: nga prekja çelën lastarë.

Një mëngjes i tronditur mund të zbardhet në gjunjët e natës

Ndodh që brenda pak orësh të thinjen flokët e zinj

Mëngjesi të dalë prej natës si nga këllëfi argjendi i shpatës

Kur klith në ajër: Liri…

4. ***

Nga kuletë e syrit ç’ monedha floriri muzikojnë te gjiri!

hop, thithka ndizet: gjarpër fakiri.

Lakuriq si loti në sheshin e syrit

pasqyrat e djemve me argjende shpirti.

Lakuriq si loti rrotullohesh, digjesh

rrëzëllin e tëra: diamant pa brigje.

5. Kali i egër

Më vini frerët të mos quhem anarkist

Dy kanata më vini te sytë: djathtas dhe majtas s’më duhen dritaret

Dhe në fund: te këmbët më vini patkojtë në formën e prangave.

Në kovaçanën e vogël mi ngulën gozhdët: o zot ç’hingëllima trishtimi

Dukesha i kryqëzuar në Golgotë mbuluar me pluhur nënshtrimi.

M’i vunë dhe frerët, yzengjitë prej floriri

Thonë dukem i bukur: racë gjenerali

Po ku ti gjejë thesaret e një pylli ndezur nën krifën e një kali…

Pyjet i kisha dashuri të përjetshme: i ktheva në ëndrra

Pyjet i prenë, kufomat e drurëve shpesh unë i kam mbajtur

Lotët e kuajve gjigande i kanë gjendrrat

Liria qenka thjesht një ëndërr mëzash

Liria: lojë me të pafajshëm.

Eci rrugëve qyteteve dhe fshatrave

mbi katër patkoj në formën e prangave…