Larg …, kush e di në ç’ qytet me shi
Me tëmthat në pëllëmbë ti mendon për mua
Duke vështruar nga qielli i lagësht , i përgjumur .
.
Larg …, kush e di në ç’ qytet me shi …
.
Me ballin të mbështetur mbi gishtat e zbehtë
Në sytë e tu, e huaj , mbledh melankoli
Thyhen trishtime vjeshte në lotët e tu .
.
Si rri kështu …me ballin në gishtat e zbehtë …
.
Jashtë bie … bie shi dhe er ‘ e vjeshtes rreh
Duke kënduar trishtimin me të përhumburën melodi
Rreth meje përhapet shkretëtira , në vetmi .
.
Departe…, cine știe în ce oraș ploios
Cu tîmplele în palme vei gândind la mine ,
Privind spre cerul umed , tomnatic , somnoros .
Departe…., cine știe ân ce oraș ploios
.
Cu fruntea sprijinită pe degete pale
În ochii tăi , străini aduni melancolie
Răsfrângi tristeci de toamnă în lacrimile tale .
.
Cum stai așa…cu fruntea în degetele pale ….
.
Afară plouă ….plouă …și vintul toamnei bate
Căntând întristăarea și vagă – i melodie ,
În jurul meu s- așterne pustiu …singurătatea.
Komentet