“Aty ku sundojnë edukata, kultura, morali, karakteri, disiplina, dituria ose mençuria e njohur politike dhe diplomatike së bashku me vetëdijen e lartë shtetrore, nacionale, historike dhe patriotike, asnjëherë nuk mund të ketë mospajtime ose konflikte të ndryshme mes ndjenjës, interesit dhe mendimit politikë.” ( Psikologjia Politike)
Ata që i njohin kushtët, rrethanat, ligjet ose standardët e larta ushtarake ose luftarake, e kanë të qartë se komandantët e njohur luftarak ose ushtarak si Ramush Haradinaj etj., kur shkojnë në fronte ose fushëbeteja të ndryshme ushtarake ose luftarake, ose fitojnë ose vdesin.
Në “frontet” e luftërave të ndryshme politike ose diplomatike ndërkaq, nuk është ashtu. Në to edhe garuesit, ‘atletët’ ose ‘notuesit’ më të mirë, shpeshherë mbytën ose fundosen. Aty gjithëmonë nevojitën dy, tre ose më shumë palë për të njohur ose pranuar njëra tjetrën ose njeri tjetrin. Apo” kurrë mos jepni (ipni) urdhëra, vendime ose dekrete të ndryshme politike ose ushtarake për të cilat nuk jeni të sigurtë nëse do zbatohen dhe realizohën. (Gjeneral Mac Arthur)
Kjo donë të thotë se në politikë të lartë ose diplomaci, ndodhë shpesh që pikërisht atëherë kur mëse tepërmi keni të drejtè, të pësoni keq politiksht .” Ne gjithëmonë ose shpeshherë jemi të pafuqishëm pikërisht atëherë kur mëse tepërmi kemi të drejtë. ( Mayer)
Në instancë të fundit, idetë, konceptët, plaftormat, formulat dhe vizionet e larta shkencore, politike ose diplomatike, janë më të fuqishme se sa të gjitha luftërat dhe ushtritë (armatat) e mundshme të botës. Në këtë frymë, nga maksimumi i përvojes, famës dhe lavdisë së njohur ushtarake ose luftarake, është koha e fundit t´i nxirren edhe profitët ose dobitë e njohura shtetrore, nacionale, politike, diplomatike dhe të tjera për popullin dhe shtetin e Kosovës.
Progresi, vizioni, kreativiteti dhe inovacioni, lindin ose krijohen në forcë, guxim, moral, karakter, disiplinë, edukatë, kulturë, emancipim, racionalitet dhe ideali të lartë njerëzor ose qytetar, ndërkaq, shuhen ose vdesin në rutinë dhe iracionalitet.
Thonë se forca (fuqia) dhe madhësia (madhështia) e pushtetit moral, janë më të fuqishme dhe relevante, se sa të gjitha forcat ose fuqitë tjera. Duke menduar ekskluzivisht në pushtetin moral dhe patriotik të Kryeministrit Haradinaj tek shumica absolute e shqiptarëve.
Ndryshe nga kjo, sipas Imanuel Kantit, e bukur dhe e dashur është vetëm ajo që na pëlqen dhe na kënaq të gjithëve dhe që kemi interes të lartë individual dhe kolektivë prej saj. Në këtë sfond, sipas psikologjisë dhe filozofisë politike, respekti, përkushtimi dhe dashuria ndaj nënës dhe dashuria ndaj gruas së bashku me dashurinë e njohur ndaj kombit dhe atdheut, janë “dobësitë” më burrërore dhe më fisnike pa të cila nuk bën dot.

Pak rinohje me të kaluarën:

Ramush Haradinaj është protagonist i madh dhe hero i gjallë i Kosovës dhe shqiptarizmës. Ai nuk e shikoi luftën çlirimtare dhe patriotike të UÇK-s nga ekranet televizive, apo nga Hotel Rogneri i Tiranë, Bllaca, Stankovci ose teferixhët e ndryshme të Perëndimit si Behgjet Pacolli, Nasër Rugova, Avdullah Hoti, Isa Mustafa, Nasër Osmani dhe disa dibiduza e kalavesha të tjerë të AKR-s, LDK-s e kështu me raadhë.
Ramush Hardian nuk e vodhi fondin e 3 %, ose fondin e luftës (qindra miliona ose miliarda dollar) si LDK-s etj. Ramush Haradinaj nuk e sabotoi, shantazhoi, prolongoi dhe kriminalizoi luftën heroike dhe titanike të UÇK-s si Nasër Rugova, Isa Mustafa, Avdullah Hoti, Nasër Osmani, Eqrem Kryeziu, Sabri Hamiti, Ali Aliu etj.nga LDK-s. Ramush Haradinaj, nuk ua vrau Kosovës dhe shqiptarëve tre (3) djemtë më të mirë në afërsi të Shtutgardit të Gjermanisë (Jusuf Gërvallën, Bardhosh Gërvallën dhe Kadri Zekën!) si Behgjet Pacolli dhe të tjerët në bashkëpunim me UDB-s! Ramush Haradinaj nuk e themeloi “komisionin mikstë” të LDK-s, UDB-s dhe SPS-it (sipas “Draftit” ndëshkues të Christopher Hillit)- për hetimin (investigimin), ndjekjen dhe denimin e “krimëve të përbashkëta” të UÇK-s dhe soldateskës kriminale dhe gjakatare të Millosheviçit, me qëllim të barazimit të çlirimtarëve shqiptar më çetnikët, sadistët dhe kriminelët serb! Gjegjësisht, të viktimës me xhelatin. Rajush Haradinaj nuk e quajti kurrë Serbinë si fuqinë kryesore në Ballkan dhe faktorin kyç për Kosovën, si Behgjet Pacolli, Ibrahim Rugova etj.
Ramush Haradinaj së bashku me krejt familjen dhe farefisin e tij, prej fillimit dhe deri në mbarim të saj, morën pjesë aktive në frontët e luftës çlirimtare dhe heroike të UÇK-s, me armiqtë e egër dhe gjakatarë, dhëmbë për dhëmbë, sup me sup, fyta-fytë dhe balllë pë ballë. Ramush Haradinaj, lirisë (çlirimit), shtetit dhe pavarësisë së Kosovës, ua fali dy vëllezër, respektivisht, dy heronj. Shkëlzen dhe Luan Haradinajn. Lavdi!
Ramush Haradinaj e mbrojti si Burrë dhe Hero ose Komandant i vërtetë nderin dhe lavdinë e luftës çlrimtare dhe patriotike të UÇK-s edhe në Tribunalin e Den Hagës së bashku me Lahi Brahimajn dhe z. Bala.
Kryeministri Haradinaj, në frymën e njohur të gjyshit, stërgjyshit dhe katragjyshit, i afrojë pranë vetës, partisë dhe kabinetit të tij qeveritarë- vellezërit tanë shqiptar të religjiojit kristian.
Ndërkohë që nën mandatin e tij, Kosova dhe shqiptarët e kanë rikhtyer nderin, dinjitetin, sovranitetin dhe integritetin e munguar shtetror, nacional, teritorial dhe politikë.
Gjithnjë fjala mbi Formulën ose Sintezën e lartëpërmendur qeveritare dhe politike të Kryeministrit Haradinaj- përballë tezave ose antitezave të ndryshme paradoksale, reaksionare dhe anakronike.
Ndaj, nuk është e qartë se përveç këlyshëve dhe zagarëve të UDB-s, KGB-s, ose Rankoviçit, kujt po i duhen “zgjedhjet e jashtëzaoonshme” në Kosovë së bashku me shkarkimin e Kryeministrit Haradinaj nga posti….?!