Vëri këto fjalë në varrin e burrit të vdekur

pranë bajameve dhe qershive të zeza –

kafkave të vogla dhe pikave lulëzuese të gjakut, syve,

dhe Teje, o idhtësirë që ia mban në prehër kokën.

Vëri këto fjalë mbi qepallat e burrit të vdekur

si lulezymbyle, si lule mesjetare trumpetash

të cilat do të lulëzojnë kësaj here në terr.

Tulipanët e pakrye le të xixëllojnë me shi.

Vëri këto fjalë në qepallat e tij të mbytura

si monedha apo yje, sy ndihmës.

Mbulon qiellin e përpirë me njolla dielli

teksa bubullima tund dheun.

Rrokje pas rrokjesh, kapërthurur dhe rrokur,

fjalët janë bashkuar në zi.

Është ora shpirtërore e vajtimeve,

radha e boshit, përzishëm dhe absolute.

Vëri këto fjalë në buzët e burrit të vdekur

si masha zjarri, një gjuhë flake.

Një shqiponjë ngulmuese shtjellet e sokëllin.

Le të na lutet Zoti ne për këtë burrë.