Recension për librin MALL E DASHURI PËR ATDHE, të autorit Florim Zeqa

Pasi e lexova librin (në pdf.) me titullin “Mall e Dashuri për Atdhe” të autorit Florim Zeqa,
pashë se libri ishte punuar jashtëzakonisht mirë, me një reflektim dhe përmbledhje tejët
profesionale dhe me një stil të lartë, ku gërshetohej modeli i stilit të shkrimtarit,
atdhetarit, gazetarit e historianit të vlerave shumëdimensionale.
Thënia monumentale qe përmban edhe titullin e librit; “Mall e Dashuri për Atdhe”
përmbledh në mënyrë të thellë ndjenjat më të theksuara të një mërgimtari: Pra, mallin
dhe dashurinë e pashuar për vendin e tij të lindjes. Fjala mall përfaqëson dhimbjen e
largimit, mungesën e vendlindjes dhe familjes, si dhe dëshirën e zjarrtë për t’u rikthyer
në atdhe. Nga ana tjetër, dashuria tregon lidhjen e pazgjidhshme që mërgimtari ruan
me vendin e tij, pavarësisht largësisë dhe viteve të kaluara në dhe të huaj. Ky titull
reflekton përjetimet emocionale të çdo individi që, edhe pse i larguar, e mban
vendlindjen në zemër, duke gjetur forcën dhe frymëzimin për të përballuar çdo sfidë në
emër të dashurisë për atdheun.
Libri i autorit Florim Zeqa, është një përmbledhje e ndjenjave të thella patriotike dhe
përkushtimit ndaj atdheut. Në këtë vepër monografike të skalitur mirë, autori në fjalë
përpiqet të përçojë emocionet dhe përvojat e tij për atdheun përmes një gjuhe të pasur
shqipe dhe përshkrimeve të hollësishme. Ai, në librin e tij trajton temën e dashurisë për
vendlindjen dhe kujtimet e lidhura me të, duke u ndalur në çështjet e identitetit
kombëtar, historisë dhe vuajtjeve të popullit shqiptar në përgjithësi.
Në hyrje të përmbajtjes; largimi i imponuar nga vendlindja, shfaqet si një akt i detyruar
që ndikon thellësisht në shpirtin e mërgimtarit. Ndërsa fraza “Ditën kur u nisa për
mërgim qau edhe moti”, është një metaforë që ilustron dhimbjen e largimit dhe
përshkon tërë veprën me një atmosferë melankolike. Kjo tregon jo vetëm thyerjen
personale të autorit, por gjithashtu e lidh atë me një ndjenjë të përbashkët që ndajnë
shumë shqiptarë të detyruar nga armiku gjakatarë serbian, që të largohen nga
vendlindja gjatë periudhës së represionit politik në Kosovë. Ndjenja e largimit forcohet
më tej me frazën “Thyerja shpirtërore në fillimin e rrugëtimit drejt shpresës së madhe”, e
cila përmbledh ambivalenten e të qenit mes dhimbjes së largimit dhe shpresës për një
jetë më të mirë. Kjo ndarje shpirtërore theksohet edhe më shumë kur autori përmend se
mbetet pranë vendlindjes përmes valëve apo frekuencave të Radio Prishtinës, një
simbol i lidhjes me identitetin dhe kulturën shqiptare.
Pjesa që pason përqendrohet në ndalesat në Treviso dhe Romë të Italisë, ku fillon një
kapitull i vështirë i jetës së mërgimtarit, i mbushur me procedura burokratike dhe sfida të
përditshme për të mbijetuar. Ndërsa reflektimi me titullin “Treni i fundit për shpëtim”
është një metaforë që simbolizon jo vetëm mundësinë për të dalë nga situata e rëndë,
por edhe të gjitha sakrificat e bëra në kërkim të një jete më të mirë. Në këtë fazë, autori
ndeshet me burokracinë italiane dhe ndërmjetësit e punës që abuzojnë me
bashkatdhetarët, një temë e zakonshme për shumë mërgimtarë të asaj periudhe.
Ndërsa fillimi i punës së autorit në ngjyrosje (veriniciatura) shënon një kthesë të
rëndësishme në jetën e tij. Kjo punë, megjithëse e vështirë dhe e thjeshtë, i hapi rrugën
për stabilitet financiar dhe përmirësim të kushteve të jetesës, siç përshkruhet nga
ndryshimi nga “kushtet misterioze të banimit në Treviso” në “kushte luksoze të banimit
në Orsago.” Ky përmirësim është simbol i arritjes së suksesit përmes punës së palodhur
dhe këmbënguljes, duke konfirmuar që “Kur don Zoti me ta dhanë askush nuk mundet
fatin e mirë me ta ndal”.
Përmendja e Caritasit, dhe tempujve sakral fetarë, tregon sesi mërgimtarët kanë gjetur
mbështetje dhe solidaritet nga institucionet fetare dhe organizatat e tjera humanitare.
Në kohëra të vështira, ky solidaritet ka qenë shpesh një shpëtim për shumë shqiptarë
në mërgim, duke i ndihmuar ata të përballen me izolimin dhe sfidat e jetës në një vend
të huaj. Pra, rëndësia e raporteve të mira shoqërore përmendet në disa raste, ku autori
thekson sfidat e ruajtjes së marrëdhënieve miqësore dhe bashkëpunuese me
bashkatdhetarët dhe vendasit. Shoqëria e mërgimit është e përshkruar si një “sfidë e
njerëzimit,” duke theksuar vështirësitë që lindin nga bashkëjetesa mes komuniteteve të
ndryshme dhe luftën për të mbajtur një ndjenjë të përkatësisë dhe mbështetjes në një
mjedis të huaj.
Ndërsa Lufta e Kosovës përbën një moment kthesë të rëndësishme në narrativë, duke
theksuar përjetimet personale dhe largësinë e ndjeshme nga atdheu në kohën më
kritike të kombit. Peripecitë e bashkimit familjar gjatë kohës së luftës shtojnë
dimensionin emocional të veprës, duke treguar dhimbjen e ndarjes dhe përpjekjet e një
familjeje për të qëndruar e bashkuar në një periudhë kaosi dhe pasigurie. Kthimi i tij apo
i autorit në Kosovë pas luftës është një moment reflektimi dhe përjetimi i një ndjenje
triumfi, por gjithashtu edhe i një trishtimi të përzier, ku autori ndihmon refugjatët dhe
merret me çështje pajtimi. Ky veprim përçon mesazhin e solidaritetit dhe të rikthimit te
vlerave njerëzore pas periudhave të dhimbshme historike.
Poezitë e përmendura nga autori Zeqa në fund te këtij libri, si “Ëndrra për atdhe,”
“Monolog me Nënën,” dhe “Vaji i mërgimtarit”, përmbajnë një përmbledhje të ndjenjave
të brendshme të autorit dhe lidhjes së tij me atdheun. Poezitë përfaqësojnë jo vetëm një
formë të shprehjes artistike, por edhe një shprehje të sinqertë të dhimbjes dhe
mallëngjimit që një mërgimtar përjeton për vendin dhe familjen e tij. Ato pasqyrojnë një
gjendje shpirtërore që tejkalon fjalët e zakonshme dhe bëhet një përshkrim poetik i
mallit të pashuar për vendlindjen. Autori përveç përpjekjeve emocionale dhe sfidave të
përditshme, përjeton një rritje të dukshme në suksesin e tij financiar. Kthimi i të hollave
në bankë, marrja e kredive dhe ndërtimi i besueshmërisë së përhershme në shoqërinë
italiane përshkruajnë realizimin e ëndrrave të tij financiare, që shpesh janë një pjesë e
rëndësishme e rrugëtimit të mërgimtarëve. Kjo tregon jo vetëm përmirësimin e kushteve
jetësore, por edhe stabilitetin dhe respektin që ka arritur në komunitetin ku jeton. Kthimi
në vendlindje pas lufte është një moment i mbushur me ndjenja të përziera. Ai e
përjeton vizitën si një rikthim te rrënjët, por ndjen edhe trishtim për ndryshimet që kanë
ndodhur. Megjithatë, ai tregon sesi ndihmoi refugjatët dhe përpiqet të pajtojë një
ngatërresë, duke shfaqur një ndjenjë të fortë të përgjegjësisë sociale dhe humanizmit.
Në tërësi, “Largimi i imponuar nga vendlindja” përshkruan një rrugëtim të gjatë dhe të
mundimshëm të një individi, që përmes përvojave të tij tregon përjetimet e thella të
mërgimit, ndjenjën e dashurisë për atdheun, sfidat e jetës së përditshme dhe suksesin
përmes përpjekjeve personale.
Përmbyllja e librit Mall e Dashuri për Atdhe; i autorit Florim Zeqa, përmbledh ndjenjat
dhe përvojat e një mërgimtari që ka kaluar dekada larg atdheut të tij. Nëpërmjet
rrëfimeve personale, autori sjell në pah sfidat, përpjekjet, dhe sakrificat që një shqiptar i
diasporës përjeton në përballje me mërgimin. Largimi i imponuar nga Kosova për arsye
politike dhe socio-ekonomike përshkruhet si një ndarje e dhimbshme nga familja dhe
vendlindja, duke theksuar mallin e pashuar për atdheun. Pavarësisht vështirësive,
përkushtimi i autorit për të ndërtuar një jetë më të mirë për veten dhe familjen e tij është
i përshkruar përmes momenteve të triumfit dhe arritjeve të rëndësishme. Gjithashtu,
Florim Zeqa thekson rëndësinë e solidaritetit, besimit dhe lidhjeve shoqërore në
mërgim, duke treguar se përtej largësisë fizike, dashuria për atdheun mbetet një forcë
që i mban gjallë të gjithë mërgimtarët.
Me poezi të ndjera dhe reflektime personale, libri mbyllet duke forcuar mesazhin e
qëndrueshmërisë, sakrificës, dhe shpresës së mërgimtarëve për t’u rikthyer një ditë në
tokën e tyre, duke përmbushur ëndrrën e përbashkët të çdo shqiptari: rikthimin në
atdheun që nuk harrohet kurrë.
Autorit të librit, Florim Zeqa, i urojmë suksese të mëtejshme në krijimtarinë e tij letrare,
publicistikë, gazetari dhe poezi. Puna e tij qëndron si një zë i fuqishëm për përjetimet e
mërgimtarëve dhe dashurinë e pashuar për atdheun, duke ndikuar jo vetëm në botën
letrare, por edhe në ndërgjegjësimin për çështjet që prekin kombin tonë. Le të vazhdojë
të frymëzojë dhe të pasurojë kulturën tonë shqiptare me veprat e tij të ndjera dhe të
thella.

Lekë Mrijaj

Në foto; Shkrimtari Neki Lulaj dhe aktivisti
Gjergj Prenkoçaj ne konakun e Lulajve në Ulqin

Ka vite që fqinji im Marash Gjolaj dhe bashkëshortja e tij janë  si bashkëfamiljarë të shtëpisë sonë. Ata  shpesh me  kishin rrëfyer për Gjergj Prekoçaj,n (si mikun e Marashit dhe vëllan e Lules)   familjen Prenkoçaj nga fshati Dallashaj të Komunës të Jakovës;si familje me një të kaluar  të përvuajtur historike por  fisnike bujare,trima të pabindur  dhe shumë atdhetare.
Besa më kishin rrëfyer për Gjergjin vëllain e dashur të bashkëshortes së Marashit, si njeri i thjeshtë familjar i shkëlqyer, i cili kujdeset shumë shumë për nënën e tij  të sëmurë qe është në prag të nëntëdhjetave i kujdeseshëm për bashkëshorten e tij dhe për dy djemtë dhe  vajzën.
Gjergji thonë është njeri i pakursyer, veprimtar i madh, punëtor i  palodhur dhe shumë i dhënë pas çështjes së shenjtë kombëtare.
Kisha dëshirë të madhe që ta takoj Gjergjin  veprimtarin e vyer. por  ai është me  qëndrim e banim në Morges,afë Lozanës të Zvicrës.
Unë si një pelegrin, herë në Dardani, herë në Ulqin e herë në Shqipëri. Disi na largohej   mundësia e takimit. Kështu vitet iknin.
Miku im dhe fqinji im i dashur Marashi i kishte folur gjatë e gjërë Gjergjit për mua edhe ai disi më kishte njohur pa u takuar kurrë, por dhe kishte treguar interes dhe dëshirë që një ditë ne të dy të takoheshim ta gjerbonim nga një kafe bashkë me një bisedë të ngrohtë  miqsh mes fjalëve më të ëmbla si mjalti.
Jeta rrjedh si uji i lumit. Nganjëherë si dallgë deti, vitet iknin si retë e dendura pas shiut, si gjethet e vjeshtës pa adresë. Gjergji kishte vendosur që ta bënte një surprizë shekullore. Në qytetin e Jakovë ta ngrinte shtatoren e si bashkëemrit të tij Gjergj Kastriotit. Nëpërmjet porosisë te Marashit muaj më parë isha edhe unë i ftuar që më datën 04. 05. 2024  të jem në Jakovë. Më parë isha njoftuar për punën gandiste dhe qëllimin madhor dhe kombëtar për ngritjen e shtatores. Kjo po bëhej në vigjiljen e 25-vjetorit të ditës së çlirimit të Jakovës kjo ishte një datë madhështore dhe gëzim i dyfishtë.
I thashë vetvetes
-Oh sa  mrekulli! Edhe unë do jem atje. Po vjen figura e madhe historike e legjendare e Gjergj Kastrioti nga Sina e Dibrës në Jakovën historike !
Rrethanat e krijuara nuk te japin leje qe të veprosh i pavarur sa herë të duash. Kështu mungova pa dëshirën time në këtë dasëm të madhe dardane.
E përcolla tërë ceremoninë e asaj ditë nëpërmes ekranit televiziv, po vetveten nuk e dallova askund në atë turmë dasmorësh.
Gjegj Kastrioti arriti në Jakovën e dashur dhe i dha një sharm lirie këtij qyteti kreshnik.
Ca muaj me vonë isha në Ulqin.
Një pasdite isha duke lexuar gazetën javore “Koha”Themelues e se cilës është :Kuvendi i Malit të Zi Gazetë javore për aktualitete,shkencëdhe kulturë.Botues e se cilës është Këshilli Kombëtar i Shqiptarëve.
Pa pritur më cingëron telefoni.

Ne konakun e Lulajve në Ulqin shkrimtari
Neki Lulaj dhe atdhetari Gjergj Prenkoëaj

Në anën tjetër të receptorit më fliste fqinji im Marashi.
Ai më fton për kafe, duke me njoftuar se e ka ca mysafirë ne mesin e tyre edhe  Gjergjin.
Dhe unë pa hezitim i përgjigjem:
-Marash merr gjithë mysafirët. Ti dhe kush është më ty ejani tek unë të gjerbojmë bashkë kafe!
Më përgjigjet:
-Në rregull po vijmë.
Largësia ishte 20 metra diferencë.
Arritën pas pesë minutash dhe zumë vend ne taracën e shtëpisë sime ngase brenda bënte vapë. Pas mirëseardhjes dhe përshëndetjeve të ngrohta, unë i qerasa me nga një raki kumbulle për t’i pritur kafet.
Kështu pa humbur kohë filluam bashkëbisedimin me Gjergjin.
Pa hezitim të dy i thamë njeri tjetrit:
-Jemi njohur me vite, por nuk jemi takuar kurrë!
Jeta e mërgimtarëve i ngjan asaj të shërbimit ushtarak plot mall e plot nostalgji për çdo pëllëmbë të tokës së atdheut.
Në takimin e parë fitova këto përshtypje nga mysafiri im i çmuar.
Ai të jepte të kuptoje se është një burrë me taban kombëtar fjalëpakët.

Një njeri modest, i urtë, atdhetar i devotshëm, bamirës i madh dhe  trim. Një njeri shumë i shoqëruar me një të kaluar si çdo mërgimtar jashtë atdheut, një individ me një diapazon të gjërë të kulturës, me një biografi të pasur të aktiviteteve të tij i njohur me shumë fytyra të artit kulturës dhe politikës por edhe një njeri që nuk kursen asgjë kur është në fjala për çështjen madhore  kombëtare.
Gjergji është një bashkëkombas dhe një individ  i shpërblyer me disa dhjetra Mirënjohje dhe lëvdata nga pala zvicerane njeri që ka zënë disa dhjetra herë  vend meritor ne  faqet e gazetave zvicerane me punën e ndershëm dhe aktivitetet e tija humane.
Mësova shumë gjëra dhe shkëmbyem ide  dhe mendime të mençura me atdhetarin Gjergj Prenkoçaj. të cilit vetëm ngritja e shtatores të Gjergj Kastriotit i ka kushtuar mbi 150 mijë euro.
Nuk donte të lavdërohej sepse ky atdhetarn i devotshëm nuk ishte njeri i lëvdatave, por i punës.
Ai më njohu me ngritjen e shtatores së Nënë Terezës ne Lozanë të Zvicrës. Më tregoi për kontaktet e përhershme që i ka me shoqatat dhe klubet shqiptare nëpër tërë Zvicrën si dhe për kontaktet e vazhdueshme dhe vizitat kohë parakohshme  që kishte bërë te arbëreshët e Italisë.
U dakorduam edhe për projekte të tjera madhore kombëtare që do te bëhen publike kur të realizohen. Kështu me Gjergjin u ndamë atë mbrëmje kur qëndruam bashkë deri në orët e hershme të ditës së nesërme. Pastaj rreth mesditës u shkëputëm për t’u takuar me disa aktivistë të tjerë miq te tij  të cilët kishin ardhur enkas  nga Amerika, Dardania Shqipëria dhe Anglia .Në çastin e ndarjes mes nesh  shkëmbyem libra  disa dhurata. Mes tyre ishin dhe dy  librat e mia të botuar gjatë vitit 2024.
Speyer, dhjetor 2024

Drejtuesja e PD për Diasporën Jozefina Topalli, gjatë një takimi me shqiptarët e Firenzes iu bëri thirrje atyre që të regjistrohen për të votuar.

Topalli tha se Shqipëria është e të gjithë shqiptarëve dhe mund të shpëtohet duke e zhvilluar.

“Ju që keni zgjedhur të ndërtoni një jetë në një vend të ri, jeni shembulli i asaj që një komb i vogël mund të bëjë nëpër botë. Por a e keni menduar se diaspora nuk është më thjesht një ‘shtyllë mbështetëse’ për Shqipërinë? Ju nuk jeni vetëm ambasadorët tanë. Ju jeni edhe novatorët tanë, lidhja jonë me mundësitë globale, dhe ndoshta… udhërrëfyesit për ndryshimin që ne kërkojmë brenda Shqipërisë”, tha ajo.

Fjala e drejtueses së PD për Diasporën Jozefina Topalli:

“Të dashur bashkëkombës,

Është e pamundur të mos ndjej emocion kur jam përballë jush, sepse historia jonë na tregon se ne, shqiptarët, dimë të qëndrojmë. Edhe larg tokës amë, ju e keni bërë Shqipërinë të ndjehet pranë, me forcën tuaj, me përkushtimin për traditat, por edhe me aftësinë për të shkëlqyer në botë. Sot dua të ndaj me ju jo thjesht një fjalim, por një vizion.”

“Ju që keni zgjedhur të ndërtoni një jetë në një vend të ri, jeni shembulli i asaj që një komb i vogël mund të bëjë nëpër botë. Por a e keni menduar se diaspora nuk është më thjesht një ‘shtyllë mbështetëse’ për Shqipërinë? Ju nuk jeni vetëm ambasadorët tanë. Ju jeni edhe novatorët tanë, lidhja jonë me mundësitë globale, dhe ndoshta… udhërrëfyesit për ndryshimin që ne kërkojmë brenda Shqipërisë.”

“Shqipëria ka kaluar sfida të mëdha. Ju që jeni larg, i shihni shpesh këto sfida me dhimbje dhe me shqetësim. Por si mundemi ta shohim Shqipërinë e nesërme? E shohim si një vend që thërret bijtë e saj të kontribuojnë jo vetëm financiarisht, por edhe me ide, me eksperiencën që keni fituar jashtë? A mundemi të punojmë së bashku për një Shqipëri më të drejtë, më të ndershme dhe më të përparuar?”

“Shumë njerëz e mendojnë diasporën si një zë që vjen nga larg. Por unë besoj se ju keni forcën për të qenë më shumë se kaq. Ju jeni ata që mund të filloni projekte konkrete – në arsim, në ekonomi, në kulturë. Çdo ide e sjellë këtu nga Firence, nga zemra e artit dhe qytetërimit, mund të bëhet frymëzim për ne që jemi në Shqipëri. Ndryshimi fillon aty ku ne zgjedhim të ndërtojmë ura dhe jo mure.”

“Sot, nuk dua thjesht të flas për atë që është bërë apo që nuk është bërë në Shqipëri. Dua t’ju ftoj të mendoni për atë që mund të bëjmë së bashku. Shqipëria nuk është thjesht një vend. Shqipëria është kujtesa jonë, shpirti ynë, rrënjët tona. Dhe kudo që shkojmë, atë e mbajmë me vete. Bashkimi ynë, vullneti ynë, përpjekjet tona të përbashkëta, janë garancia për një të ardhme më të mirë.”

Ftesë për Diasporën Shqiptare: Regjistrohuni për të Votuar

Të dashur bashkatdhetarë,

Shqipëria ka nevojë për zërin tuaj, për fuqinë tuaj dhe për vendosmërinë tuaj! Zgjedhjet parlamentare të 11 majit janë një mundësi e artë për të bërë një ndryshim të thellë dhe për të ndaluar zbrazjen e vendit tonë.

Nga 11 janari deri më 11 mars, hapet regjistrimi për votimin nga jashtë. Ky është momenti juaj për të ndikuar drejtpërdrejt në të ardhmen e Shqipërisë – një të ardhme ku të rinjtë nuk do të detyrohen të largohen, ku familjet shqiptare mund të ndërtojnë të ardhmen e tyre në tokën e tyre.

Ju ftoj me  gjithe zemer:

Rregjistrohuni. Përdorni këtë të drejtë që bën zërin tuaj të dëgjohet

Votoni. Vendosni për të ardhmen e Shqipërisë, për të ndalur korrupsionin, për të ndërtuar një shtet që i shërben qytetarëve të tij dhe jo të kundërtën.

Ndryshoni. Me votën tuaj, mund të vendosni bazat e një Shqipërie të drejtë dhe të begatë

Ky është një moment historik që nuk duhet humbur. Shqipëria është e jona, dhe ne mund ta shpëtojmë dhe ta zhvillojmë së bashku.

Tregojmë së bashku se diaspora nuk është larg, por një pjesë jetike e zgjidhjes për të ardhmen e vendit tonë. bw

Në kuadër të Festave të fundvitit një dhuratë solide por me shumë vlerë për Kryesinë dhe anëtaret e QKSH Migjeni nga Suedi kur Festivali Ndërkombëtar i poezisë që kjo Qendër me mjaft sukses e organzion këtu e 13 vite me radhë në qytetin e vogël pitoresk dhe insustrial Borås, I cili Festival ka berë jejonë në arenën nderkombetare dhe nga tani ky Festival është radhitur në Kalendarin e Asociacionit Europian të Festivaleve:
festivalfinder.eu
Duhet të themi se Festivali ”Sofra peetike në Borås” që oprganizohet me mjaft sukses dhe rezultate është i pari Festival i ndonjë shoqate apo asociacioni kulturor shqiptare që ka arritë të jetë në agjenden dhe Kalendarin e Asociacionit të Festivaleve Europiane. Kjo është një sukes që e benë madhështor cdo shqiptar dhe një sukses i madh i anëtarëve të QKSH Migjeni në Borås të Suedisë i arritur në vazhden e aktiviteteve dhe prezentimeve kulturore gjatë vitit 2024 renditja e Festivalit të poezisë “Sofra poetike në Borås” në agjenden dhe kalendarin e Asociacionit të Festivaleve Europiane EFA’

https://www.festivalfinder.eu/festivals/international-poetry-festival-sofra-poetike-in-bor%C3%A5s?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR16fv2HcflZwMZNj92z-kug8n-TrVn_zhtJGTV1XXPa57GfobnMJkoDDGA_aem_6SI03pNmgXzCdwZv2Z9rwg

Kreu i Komisionit Qendror të Zgjedhjeve, Ilirjan Celibashi, ka publikuar krijimin e platformës, e cila do të funksionojë si një mënyrë që emigrantët do u duhen të regjistrohen për të votuar në zgjedhjet parlamentare të 11 majit 2025. 

Ilirjan Celibashi sqaroi se kjo platformë do të mbrojë çdo të dhënë mbi identitetin e personit të regjistruar, duke mos cënuar kështu sigurinë personale.

Kreu i KQZ-së u shpreh se Platforma Elektronike e Regjistrimit (PER) ka dy faza dhe aplikantët mund të regjistrohen pa një dokument identifikimi të vlefshëm.

“Fazën e parë të krijimit të profileve të llogarisë të çdo aplikanti dhe në një moment të dytë kur ai e çmon mund të aplikojë për tu regjistruar në listën e votuesve nga jashtë”, tha Celibashi.

Ai shtoi se: “I japim kohën që gjatë kësaj periudhe 60 ditore çështja e vlefshmërisë së dokumentit të adresohet qoftë nga aplikanti, qoftë në një mënyrë tjetër.”

Ilirjan Celibashi: Kemi ndërtuar një platformë e cila siguron plotësisht mbi identitetin e atij që aplikon, krahasuar kjo me të ngjashmet e saj, mendoj se përmban standardin më të lartë të sigurisë.

Kemi konsideruar të gjitha aspektet që lidhen me përdorimin e të dhënave personale. Platforma është e tillë që ka dy faza, fazën e parë të krijimit të profileve të llogarisë të çdo aplikanti dhe në një moment të dytë kur ai e çmon mund të aplikojë për tu regjistruar në listën e votuesve nga jashtë.

E kemi ndërtuar në këtë mënyrë për ti krijuar mundësinë kujtdo votuesi nga jashtë, pavarësisht faktit që disponon apo jo një dokument identifikimi të vlefshëm, të ketë akses në platformë, të krijojë profilin e tij, të regjistrohet për të qenë zgjedhës nga jashtë për një periudhë 60 ditore edhe pse nuk ka një dokument identifikimi të vlefshëm. Duke i dhënë kohën që edhe gjatë kësaj periudhe 60 ditore çështja e vlefshmërisë së dokumentit të adresohet qoftë nga aplikanti, qoftë në një mënyrë tjetër.

Për mënyrën e krijimit të llogarisë. Nga personat që janë në moshë të thyer. Platforma do të ketë edhe një sistem të ndihmës nëpërmjet një chatbot, nëpërmjet një komunikimi të drejtpërdrejt me KQZ, me shërbimin e ËhatsApp apo e-mail.

Po listoj, nuk po them që gjyshërit tanë janë të familjarizuar me teknologjinë e informacionit, e para do të duhet të pranojmë që ajo që është prezantuar deri tani është në përputhje të plotë me të gjitha parashikimet, si të kodit zgjedhor, ashtu edhe të aktit rregullator.

Jemi dakordësuar që krijimi i llogarisë kështu do të jetë, mund të implikojë vështirësi për një kategori votuesish dhe me siguri do të duhet të asistohen, por nuk ka mënyrë tjetër për të harmonizuar sigurinë mbi identitetin e tij që aplikon me lehtësinë për të aplikuar.

Mendoj se i kemi kombinuar në mënyrën më të mirë këto kërkesa.gsh

Kreu demokrat, Sali Berisha, u shpreh se pjesëmarrja e shqiptarëve që jetojnë jashtë vendit në zgjedhjet e 11 majit do të jetë një faktor përcaktues në fitoren e opozitës.

Berisha tha se vota e mbi 1.5 milionë shqiptarëve se sanksionuar në Kushtetutën e Shqipërisë, shqiptarëve që jetojnë jashtë shtetit, ka një rëndësi të jashtëzakonshme, së pari si ushtrim i të drejtës kushtetuese të mohuar në mënyrë antikushtetuese gjer sot, së dyti ka rëndësi për rolin e tyre në këto zgjedhje, të cilat janë zgjedhjet që ndajnë Shqipërinë nga narkodiktatura dhe është një fat i madh për çdo shqiptar kudo që ndodhet nga Afrika e Jugut, në Alaskë apo Kepin e Veriut.

“Nga Zelanda e re gjer në Kaliforni, kudo që banon të japë kontributin e tij për ndarjen e Shqipërisë nga diktatura e dytë dhe në disa aspekte edhe më shkatërrimtarja në tërë historinë kombëtare në sensin demografik.

Është përgatitur nga ekspertët tanë, uebin në të cilin aplikon çdo qytetar shqiptar jashtë vendit, regjistrohet për të votuar. Merr çdo informacion dhe është një lehtësi shumë e madhe, për të gjithë qytetarët tanë jashtë vendit që mund të aplikojnë dhe marrin të gjithë informacionin.

Regjistrohen në këtë ueb për të pasur të gjitha lehtësitë që meritojnë për pjesëmarrjen në votime, për ushtrimin e të drejtës së votës, të drejtës kushtetuese të votës.

Natyrisht ky është njëri aspekt i përpjekjes tonë, për të lehtësuar procesin e votimit. Përpjekje të tjera vazhdojnë. Ne jemi në një seri takimesh në vende të ndryshme dhe do të vazhdojmë këto takime intensive si për të bërë fushatë elektorale, po ashtu për ftuar, informuar qytetarët shqiptarë jashtë vendit për mundësinë e ushtrimit të të drejtës së tyre të votës.

Për ne, pjesëmarrja e shqiptarëve jashtë vendit në këto votime është e një rëndësie shumë të madhe dhe llogaritim se do të jetë një faktor përcaktues në fitoren e opozitës dhe popullit opozitar në 11 maj 2025″, shprehet Berisha.BW

Sot, nga Shtëpia Botuese “Libri im” në Pejë doli nga shtypi libr më i ri i autorit Florim Zeqa, i 9-i më radhë, MALL E DASHURI PËR ATDHE, me rrëfime nga jeta në emigrim.

Një falenderim veçantë për recensentin e librit, poetin dhe shkrimtarin e mirënjohur Prof, Lekë Mrijaj, cili me përkushtim dhe profesionalizëm të lartë e përgatiti recensionin briliant të librit tim.

Falenderim dhe mirërnjohje për Shtypshkronjen “Libri im”, me Drejtor z. Xhavit Thaqi bashkë me stafin e tij profesional, për përgatitjen e lartë teknike të ballinës dhe nxjerrjen në dritë të librit tim më të ri!

Për lexuesit ky është një margaritar i rrallë dhe i papërseritshëm!

Libri përmban 30 rrëfime autentike dhe 26 fotografi që e dëshmojnë vërtetësinë e tregimeve brenda 118 faqeve të librit monografik.

Veprat e deritanishme

1.NJOHJA E VONUAR (2017),

2.THIRRJE NGA SHPIRTI (2018),

3.ILUZIONISTËT E SPECIALES (2018),

4.VITET E KRENARISË KOMBËTARE (2021),

5.KATANDISJA E VLERAVE (2021),

6.GLI ANNI DELL’ORGOGLIO NAZIONALE (2022),

7.Zef Tahiri-PLEQNIA TRADITË FAMILJARE (2023),

8.SHPRESË DHE NOSTALGJI (2023).

9. MALL E DASHURI PËR ATDHE (2024)

Lexim të këndshëm nga autori: Florim Zeqa