….!
Çdo gjë ose gjithçka atje sikur ka lindur ose ka filluar nga demagogët dhe hipokritët e ndryshëm pushtetmbajtës ose politikë!?

Edhe jeta, bota ( globi), gjithësia ose universi ynë, sikur sillen ose rrotullohen rreth tyre…?!
Rreth Isa Mustafës, Sabri Hamitit, Skënder Hysenit dhe Kadri Veselit & Company….!

Në shtetin dhe pushtetin kosovar në vend të një platforme dhe filozofie avanangarde, moderne, integrale dhe pozitiviste e cila do duhej të ishte analoge, koherente ose kohabitative me aspiratat dhe interesat e njohura shtetërore dhe nacionale të popullit ( kombit) dhe atdheut tonë. Respektivisht, në sintoni, rezonanse ose harmoni të plotë me luftën, përpjekjet, idealet dhe vizionet e njohura liridashëse dhe patriotike të atyre që u sakrifikuan ose ranë deshmorë për lirinë, shtetin, pavarësinë, sovranitetin dhe integritetin e përgjithëmshem shtetërorë dhe nacional të popullit ( kombit) dhe atdheut tonë. Me tepër kemi klanizime, fosilizime, instrumentalizime, monopolizime, uzurpime, komercializime dhe relativizime të lirisë, shtetit, pushtetit, pronës ( pasurisë), vlerave, resursëve dhe moralit të gjithëmbarëshëm shtetërorë dhe nacional nga ana e demagogëve ose hipokritëve të ndryshëm pushtetmbajtës ose politikë të cilët si duket i kanë përceptuar dhe anticipuar popullin ( kombin), shtetin dhe pushtetin a atjeshën si “pasuri” ose “pronë private”!

Shih për këtë, i ashtuquajturi “shteti politikë” ose partiak i LDK-së dhe PDK-së, me tepër të ngjanë në “komunën” e Parisit, se sa në një shtet të pavarur, ligjorë, sovran, integral dhe demokratikë.

Atje janë edhe papusët, guenonët, komesarert politik, parohistët, atavistët, hedonistët ose “okultistët” e ndryshëm alkimistë dhe ezoterikë të cilët vazhdojnë të përhapin ose ” predikojnë të ” vërtetën” ose ” lavdine e madhe” mbi “rininë e përjetshme” ose ” eliksirin e jetën së pasosur” përtej vdekjës! Euuuu…..!!!

Atje janë edhe “burbonët” dhe “zhirondinët kosovarë” së baashku me “jakobinët e pakënaqur” ose në revoltë.

Thonë se pas fitoreve ose triumfëve të njohura ushtarake ( luftarake) dhe politike në vende, rajone ose hapësira të ndryshme kontinentale dhe interkontinentale të cilat ia kishin rikthyer famën ose reputacionin e dikurëshëm “shtetit” ose ” polisit” të Athinës: Aleksandri ( Leka) i Madh, në stilin dhe cilësinë e njohur të një nxënësi dhe studenti të shkëlqyer në Akademinë e Aristotelit dhe Platonit. Respektivisht, në stilin dhe manirin e shquar të një strategu dhe komandanti të madh ushtarak dhe politikë. Atëbotë e kishte përmbysur ose shkatërruar në themel të të ashtuquajturin “shtetin” ose ” polisin” e mësipërm të Athinës, në të cilin me tepër se 😯 % e banorëve ose qytetarëve të atëherëshëm athinas, nuk kishin të drejtë vote ose lirishë dhe të drejtash tjera themelore ose elementare në raport me parohistët, politokratët, demagogët ose hipokritët e ndryshëm pushtetmbajtës ose politikë si dhe të klanëve ose tarafëve të tyre. Duke i vrarë, burgosur ose internuar shumicëmn absolute të “shtresë së lartë” sundimtare, politokratike dhe kleptokratike të “polisit” të Athinës si dhe duke ua konfiskuar pronën dhe pasurinë e tyre. Për t´ua dhënë qytetarëve, komandantëve ose njerëzve të përkushtuar dhe meritorë. Duke i detyruar ” shtresat e larta” qytetare, sundimtare ose politokratike të quanin vetën si “kosmopolitë” ose ” qytetar të botës” dhe jo “zotëra” ose ” Zeus të Athinës” !

Ndërkaq, “arkitektëve” ose “instruktorëve” të ndryshëm hedonist dhe makiavelistë të “komunës” së Parisit, iu desht intervenimi ose invazioni i fuuqishëm ushtarak dhe politikë i trupave anglo-gjermane ( me 1871)-për të parë dhe kuptuar fundin ose humnerën e iluzionëve të tyre hedoniste dhe utopike.

Ndërkohë që ngjarjet ose zhvillimët e njohura epokale dhe historike në Kosovën e fundshekullit të kaluar, qenë mbiquajtur dhe paramenduar si një “pranverë” e përgjithshme shtetërore, nacionale dhe politike në vendin tonë. Apo….?!

Aty u  nda ose u “divorcua” njëherë e përgjithmonë drita nga terri, liria nga robëria, skamja nga vardëria etj. U vunë ose u vendosen si të thuash edhe kornizat ose fundamentët me të qëndrueshme dhe dialektike të shtetit dhe pushtetit të njohur ligjorë, qytetarë dhe demokratikë.

Ndonëse, pa i harruar këtu edhe “kafshët e larta” pushtetmbajëse politike në Kosovën e pasluftës.

Se këndejmi, sipas Aristotelit, njeriu në radhë të parë është “kafshë politike” ( zon politikon ) që dallon nga bishat ose kafshë tjera për nga edukata, kultura, arsimimi, holistika, primatologjia, disiplina, moraliteti , zhvillimi ( evolucioni) dhe emancipimi i tij. Respektivisht, për nga marëdhëniët ose raportët e tij me të tjerët. Me shtetin, popullin ( kombin) ose shoqërinë e gjërë njerëzore ose qytetare-sidomos.

Në të kundërten, vetëm pas një qëndrimi dhe shoqërimi relativisht të gjatë me bishat ose kafshët me të Xhunglës, me në fund e kuptojmë faktin se nuk ishte edhe aq keq dikur me ca “kafshë të larta” njerëzore ose politike. Do thoshte dikur një socioantropolog i njohur.

Në Kosovë ndërkaq askush të mbrojë dhe shpëtojë njeriun ose qytetarin e thjeshtë nga disa “kafshë të larta” qeveritare, pushtetmbajtë ose politike që vazhdojnë të majën (trashën) ose të mirëmbahen me “grazhdin” dhe ” taxhinë e popullit”

Askush nuk është me i vërbër dhe me i shurdhër se sa ata që nuk duan te shohin dhe degjojne.