Nikolla rrëfen:
-Atë, më fal se kam mëkatuar. Isha me një grua të kollajshme.
Dhe prifti e pyet: -A je ti, Nikolla?
-Po atë, jam unë.
-Dhe me kë ishe?
-Jo, atë, mëkati thuhet por mëkatari jo.
-Shiko, Nikolla, herët a vonë do ta marr vesh. Mund të më thuash edhe tani. Tereza është, shitësja e qumështit?
– Buzët e mia janë vulosur.
– A është Roza e ushqimores?
-Atë nuk do ta dish kurrë.
-Maria, shitësja e gazetave?
– Nuk do të them asgjë.
-Zana, shitësja e duhanit?
-Atë, mos insisto.
-Lulja e kinkalerisë?
-Atë, nuk do të flas!!

Prifti tund kokën dhe murmurit diçka, pastaj i zemëruar thotë: -Ti je kokëfortë dhe në thellësi të zemrës sime e admiroj këmbënguljen tënde, por ti, megjithatë, ke mëkatuar…

Nikolla ulet sërish në stolin e kishës dhe shoku i tij që e priste i afrohet dhe e pyet:
-Po si është, eh… si shkoi?
-Po mirë ka shkuar Toni, kam 5 emra nga ato që e japin.