Ka rënë një tërmet të fuqishëm në Kinë.
Të gjitha vendet po mobilizohen për të dërguar ndihma.
Bëhet një telefonatë nga kryeministri i Shqipërisë për të përcaktuar llojin e ndihmës që do të dërgohet.
– ‘Përshëndetje, përshëndetje, t’ju dërgojmë buldozerë?’
– ‘Jo, jo, zotëli Klyeministël i Sqipelisë, buldozeli dëlgual neve amelikani!’
– ‘Atëherë do t’ju dërgojmë barna!’
– ‘Jo, jo, zotëli Klyeministël i Sqipelisë, balna neve dëlgual lussi!’
– ‘Ne do t’ju dërgojmë për të ngrënë!’
– ‘Jo, jo, zotëli Klyeministël i Sqipelisë, pël të nglënë dëlgual neve koleani jugoli!’
Kryeministri i Shqipërisë, me dorën në aparat për të mos u dëgjuar, i drejtohet stafit:
– ‘Ah këta tashmë kanë gjithçka, çfarë t’ju dërgojmë?’
Dikush nga i përgjigjet:
– Epo, me tërmetin do të jenë rrëzuar shtëpitë, apo jo? Le t’u dërgojmë disa çadra, që të flenë brenda!’
– ‘Shkëlqyeshëm!, mo’ po ju them!’ ‘…. uh … Përshëndetje, ne ju dërgojmë çadra për të banuar përkohësisht!’
Kinezi i përgjigjet:
‘Jo, jo, zotëli Klyeministël i Sqipelisë, çadlat luajini pël vete dhe pël zotëli vëlazëlolin Lul, pël gleva ulie!!!
Komentet