Avokatët kurrë nuk duhet t’iu bëjnë pyetje gjysheve nëse nuk janë të përgatitur t’u përgjigjen atyre.

Gjatë një gjyqi në një qytet të vogël, avokati i akuzës thërret në tribunë dëshmitarin e parë, një grua të moshuar.
Avokati afrohet dhe për të verifikuar gjendjen mendore të dëshmitares e pyet: -“Zonja Plepi, a e dini kush jam unë?”*

Zonja Plepi, me qetësinë tipike të të moshuarve, përgjigjet:
_”Po, zotëri. Të kam njohur që fëmijë dhe sinqerisht të them se ke qenë një zhgënjim i madh për prindërit. Ti gjithmonë gënjen, mendon se di gjithçka, je shumë arrogant, i dhunshëm, tradhton gruan tënde dhe, aq më keq, manipulon njerëzit. Po zotëri, të njoh shumë mirë”.

Një heshtje e rëndë pushton dhomën. Avokati nuk e di saktësisht se çfarë të bëjë.
Pas një çasti, ai tregon kah tavolina dhe e pyet plakën: “A e njeh avokatin mbrojtës?”

Sërish me të njëjtën qetësi ajo i përgjigjet: “Sigurisht që e njoh zotërinë që kur ka lindur. Edhe nëna e tij e ve nuk është krenare për të. Ai është shumë i ngjashëm me ty, por ai është gjithashtu një dembel, një mashtrues dhe një person i korruptuar. Që i vogël ka qenë gjithmonë i dobët dhe, për fat të keq, ka probleme me alkoolin: i duhet vetëm një gotë dhe e humb mendjen. Ai nuk mund të ketë marrëdhënie normale me askënd dhe njësoj si ti është një nga avokatët më të këqij në rajon. Për të mos thënë që ai e tradhton gruan e tij me dy gra dhe njëra prej tyre është gruaja jote, zotëri. Po zotëri, unë e njoh shumë mirë.”

Avokati mbrojtës bëhet meit.

Gjykatësi menjëherë u kërkon dy avokatëve që të afrohen, i rrënqethur flet me zë të ulët: “Nëse ndonjëri nga ju, maskarenj, e pyet këtë plakë nëse më njeh mua, unë do t’ju dërgoj direkt në karrigen elektrike!”