Një i njohur i kërkoi Nastradinit të dilte dëshmitar në gjyq dhe ta gënjejë kadiun. Ai këmbënguli aq shumë saqë, më në fund, Nastradini pranoi dhe shkoi në gjykatë. I njohuri ia paraqiti çështjen e tij kadiut:

-Zotëri kadi, i padituri më ka borxh dy thasë me grurë.

Kadiu e pyeti Nastradini se çfarë do të thoshte për këtë.

-Po, zotëri kadi, i padituri ia ka borxh dy thasë me tërshërë paditësit, – tha Nastradini duke filluar gënjeshtrën e tij.

Paditësi u trondit dhe kërkoi të marrë fjalën:

-Zotëri kadi, dëshmitarit i rrëshqiti gjuha, deshi të thoshte dy thasë me grurë.

-E ç’rëndësi ka se është grurë apo tërshërë, gjersa është një gënjeshtër! – ironizoi Nastradini.