Dy të dashur të rinj janë ulur në një stol në dritë të hënës, të përqafuar me butësi. Në një moment Lona pyet të dashurin e saj:
– A nuk e kupton, Lan, se sytë e mi shkëlqejnë si yje?
Ai i përgjigjet:
– Po, e dashur!
Lona pyet:
– A nuk mendon se flokët e mi duken si rrezet e hënës?
Lani i përgjigjet:
– Po, e dashur!
Pastaj, ajo e pyet atë përsëri:
– Dhe goja ime një trëndafil i lulëzuar?
Dhe Lani gjithmonë i përgjigjet:
– Po, e dashur!
Lona shpërthen, ajo thërret:
– Oh Lan, sa mrekullira poetike më thotë ti mua!!!
Komentet