Mësuesja e pyet Lenën:

– Lena, a mund të më thuash sa bëjnë 2 + 2?

Lena i përgjigjet:

– Habitem, zonja mësuese, që ti as këtë nuk e ditke!!!

Një fëmijë është në kopshtin zoologjik me nënën e tij:
-“Mami, mami shiko! Ai shimpanze duket si xha Markoja!”
-“Nuk ke pse ti besh keto krahasime, zemra ime, është fyese!”
-“Pse, mami, shimpanzeja kupton?!!”

Spartaku plot entuziazëm i thotë të atit: “Babi, babi sot u afrova notës 10!!”
“Mirë, Spartak: kështu që ke marrë një 9 ose një 8!”- i thotë i ati.
“Jo, baba, shoku im i bankës mori një 10!!!”- thotë Spartaku.

Nëna dërgon Kësulëkuqen në pyll.
Ajo sheh ujkun duke u strukur pas një peme dhe i thotë:
“Përshëndetje ujk, sa sy të mëdhenj që ke!”
Ai ngrihet dhe largohet.
Fakti përsëritet disa herë derisa ujku mërzitet, ai ngrihet dhe përgjigjet:

“Epo, do të më lësh të bëj nevojën në paqe?!!!”

Në një laborator po kryhet një eksperiment unik: një neuron i rritur në trurin e një gruaje transplantohet në trurin e një burri të zakonshëm.
Neuroni, pasi e mori veten nga tronditja e udhëtimit, mbërrin në trurin pritës, shikon përreth dhe kupton se ndodhet në një hapësirë ​​të madhe boshe, ku gjithçka është e errët dhe ka një heshtje trishtuese.
Tepër i shqetësuar, pyet me ndrojtje, me zë të ulët: “Hej… A është ndokush këtu?”
Heshtje!
Gjithnjë e më shumë i shqetësuar dhe i frikësuar ngre tonin: “Iuuhuu! A është ndokush këtu?”
Asnjë përgjigje. Asnjë shenjë jete!
I shkatërruar dhe duke u dridhur, ai rrëzohet për tokë dhe fillon të qajë (sjellje klasike femërore). “Unë do të mbetem vetëm këtu për pjesën tjetër të jetës sime …”
Papritur, një zhurmë… hapash… vjen dikush… dhe është një neuron tjetër! Tepër i emocionuar, i gjori kërcen dhe vrapon për të takuar të sapoardhurin, duke e përqafuar me emocion.
“Hej… qetësohu miku im, qetësohu, çfarë po bën këtu dhe pse po qan?”
“Unë… mbërrita tani… mendova se nuk kishte askënd dhe se do të isha vetëm përgjithmonë…” “Çfarë marrëzie! Ti po flet për një tru mashkulli, kështu që nuk do të gjesh asnjë komunitet tjetër. Ne jemi shumë të shumtë, jashtëzakonisht aktivë dhe me lidhje të ngushta dhe të dendura mes nesh!
“Oh… faleminderit Zotit, sa bukur! Sa i lumtur jam! Por… atëherë ku jeni të gjithë? Këtu kafka është bosh.”
“Oh, asgjë e çuditshme, është gjithmonë kështu: ka një festë poshtë… Unë sapo u ngjita për të kërkuar më tjetër birrë…”

Një zonjë shkon te dentisti dhe i thotë:

– Mirëmëngjesi! është një dhëmb i prishur, dua ta heq pa anestezi, për të kursyer edhe para…

– I përgjigjet menjëherë dentisti.

– Oh, çfarë zonjë e guximshme, natyrisht, është gjë që bëhet!

Sapo e dëgjoi këtë, zonja del nga dera e mjekut dhe thërret të shoqin:

– Zemra ime! Eja, dentisti po të pret!!!

Vogëlushi e pyet babain:
-A është e vërtetë që karotat janë të mira për shikimin?

Babai:
– E sigurt! a ke parë ndonjëherë një lepur me syze?

Një kangur vazhdon të arratiset nga rrethimi i tij në kopshtin zoologjik…

kujdestari ka nderruar rrjeten dhe ka vendosur  nga një në 2 metra…
kanguri ikën sërish…
kujdestari ka nderruar rrjeten dhe ka vendosur 3 metra…
kanguri ikën sërish…
kujdestari ka nderruar rrjeten dhe ka vendosur 4 metra…
kanguri ikën sërish…
kujdestari ka nderruar rrjeten dhe ka vendosur 5 metra…
kanguri ikën sërish…
kujdestari ka nderruar rrjeten dhe ka vendosur 6 metra…
kanguri ikën sërish…
kujdestari ka nderruar rrjeten dhe ka vendosur 7 metra…
kanguri ikën sërish…
kujdestari ka nderruar rrjeten dhe ka vendosur 8 metra…
kanguri ikën sërish…
kujdestari ka nderruar rrjeten dhe ka vendosur 9 metra…
një deve, pranë kafazit, e pyet kangurin: – për sa kohë do të vazhdojë ai të ikë?
_epo edhe në 100 metra – qesh kanguri – por per mua nuk ka dallim nese ai budalla vazhdon te lere porten hapur!!!!!

Një tenist dëshiron të dijë nëse tenisi luhet në jetën e përtejme.

Ai shkon te një falltare dhe i bën asaj pyetjen e tij.

Ajo përgjigjet: – Ka lajme të mira dhe të këqija për ju. Lajmi i mirë është se ka turne tenisi në Parajsë… Lajmi i keq është se ju jeni regjistruar për turneun tjetër!.

Vogëlushi pyet mamanë:

“Mama, pse unë jam i zi, me flokë bionde, me sy të kaltër e në formë bajamee?”

Nëna:

“Harroje këtë pyetje, bir! Me rrëmujën që ishte atë ditë është një mrekulli që ti nuk leh!!!”

Ai (në shtrat pasi mbaron punë):

-A mund të të thërras EVA tani e tutje?

AJO:

-Pse doni të më quani kështu?

AI:-Sepse ti ishe e para.

AJO:

-Aaaahhh… Mirë… dhe unë mund të të quaj Peugeot?

AI:

-Pse?

AJO:

-Sepse ti ishe i 208-ti!!!

Gruaja mbyll telefonin dhe i thotë burrit:

Ajo: “A e shikove, po ankohesh kaq shume se qëndroj gjatë ne telefon? M’u desh vetem 10 minuta.”

Ai: “Mirë! Po kush ishte?”.

Ajo: “Epo, ishte njëri që  kishte gabuar numër!!!”.